All Chapters of Ex-Husband's Regret: Chapter 291 - Chapter 300

“Okay ka lang, baby?” Tanong ko kay Noah habang kumakain kami ng hapunan.Karaniwang sumasama sa amin si Rowan sa hapunan, ngunit hindi ngayon. May business proposal siya na pinagdadaanan. Not that he needs it, given na marami na siyang nagawa para sa kumpanya, but the opportunity was too great to pass up.Siya ay nasa bingit ng pagkuha ng dalawa sa mga nangungunang kumpanya ng negosyo sa Paris. Ang pagsasanib, ayon sa kanya, ay magdadala sa kanilang kumpanya sa mga bagong antas. Ang pagsasanib na iyon ay makikita ang kumpanya ng Wood na umangat sa nangungunang tatlong pinaka maimpluwensyang at matagumpay na kumpanya sa mundo."Wala po, Inay, iniisip lang kung paano haharapin si Sierra." Bumulong si Noah, itinutulak ang kanyang pagkain sa plato.Ang bagay ay siya stressed; malinaw na makita. Hindi ko lang alam kung paano siya tutulungan. Ayokong makisali maliban na lang kung lumagpas sa limitasyon si Sierra, kahit na nagdududa ang puso ko na gagawin niya ito. Gusto ko ring matuto s

Hey aking mga kaibig ibig na mambabasa, umaasa ako na sa ngayon ang maligayang holiday na ito ay naging mahusay sa iyong panig. Nagpunta ako dito upang tugunan ang ilang bagay. Una, ito ay tungkol sa mga update. Nakatanggap ako ng ilang mga reklamo tungkol dito. Nais kong maunawaan mo na bukod sa pagiging isang manunulat ako ay tao rin. Mayroon akong isang mahirap na trabaho, paaralan at isang pamilya na aalagaan. Minsan mahirap ijuggle lahat ng sabay sabay, kaya umaasa ako na mauunawaan mo.Pangalawa, marami na rin akong natatanggap na reklamo tungkol sa pag drag palabas ng libro. Alam kong may karapatan ka sa opinyon mo kaya hindi kita ikinahihiya. Naiintindihan din kita. Talagang gusto ko, ngunit gusto kong mabait na maunawaan mo ang isang bagay, maaari akong makahanap ng isang paraan upang tapusin ito ngayon, ibig sabihin, pagkatapos ng lahat, sina Rowan at Ava ay nasa isang uri ng isang magandang lugar. Pwede ko itong tapusin sa loob ng limang chapter pero hindi ito magiging sapa

Emma. Dahan dahan akong humakbang patungo sa cell ko. Ang kulungan ay impyerno, sigurado iyon. Ang trabaho ko ay patunayan ang inosente at ipadala ang mga kriminal sa bilangguan. Hindi ko akalain na balang araw mapupunta ako dito.Wala akong magandang tulog simula noong dumating ako dito mga dalawang linggo na ang nakakaraan. Parang sa sandaling pumasok ako sa selda, naging kaaway ako ng lahat ng mga bilanggo. Sa ilang kadahilanan, kinasusuklaman nila ako at pinatunayan nila kung gaano kalaki ang ginawa nila.In the back of my mind, alam kong ito lang ang ginagawa ni Rowan. Dapat hindi ko na siya tinawid. Hindi ko dapat minamaliit ang nararamdaman niya para kay Ava. Yung Rowan na nakilala ko. Aking Rowan. Hinding hindi niya ako sasaktan. Hinding hindi siya gagawa ng kahit ano para masaktan ako.Ligtas na sabihin na ang lalaking minahal ko at pinahahalagahan ko sa lahat ng mga taon na ito ay matagal ng nawala. Ang lalaking minahal ko ay wala sa paningin. Ang kapalit niya ay isang l

"Hindi kailanman isang magandang bagay kapag ang isang tao ay nagsimula ng isang pangungusap na tulad nito." Nakakunot ang noo niya habang nakatitig sa akin. Para bang sinusubukan niyang malaman kung may nagawa ba siyang mali.Wala akong sinasabi. Una sa lahat, sinusubukan kong bumaba mula sa mataas na sekswal na pagpukaw. Pangalawa, hindi ko pa alam kung paano i-broach ang subject sa kanya. Sinusubukan ko ang aking makakaya ayusin ang mga iniisip ko."Tinatakot mo ako, Ava," Sabi niya, na ikinagulat ko at medyo napangiti ako.“Walang nakakatakot sayo.”At ito ay ang mapahamak na katotohanan. Walang nakakatakot sa lalaking nakatayo sa harapan ko. Ganun na ba kalaki ang pinagbago ng mga bagay? May nangyari ba sa panahong hindi ko maalala para matakot siya?Tumayo siya, lumakad siya ng maikling distansya sa kinatatayuan ko. Kinuyom niya ang pisngi ko, binigyan niya ako ng isang maliit at mabilis na halik. Hindi ito kasing lakas ng nangyari kanina, ngunit nagpapahina pa rin ito sa ak

Ako ay isang nervous wreck. Lahat ng nasa loob ay nag vibrate sa nakakaalarmang bilis. Ang puso ko ay biglang tumibok at ang aking tiyan ay buhol buhol.Nakatitig ako sa mga dingding ng kulungan, hindi ko alam kung papasok ba ako o hindi. Hindi ko alam kung nabisita ko na ba si Ethan dati, pero mahalaga ito. Para sa akin, sa mismong sandaling ito, para akong bumisita sa isang estranghero.“Papasok ka ba, o tititigan mo na lang ang mga pader the whole damn day? Sinasayang mo ang p*tanginang oras ko,” Tinutuya ako ng opisyal na nagbabantay sa gate, ang kanyang bastos na pag uugali ay makikita sa paraan ng pag iinis niya sa akin.Hinawakan ko ng mahigpit si Iris sa mga braso ko at pinandilatan siya ng mata.Naiintindihan ko, ngunit isa, hindi niya kailangang maging masyadong bastos tungkol dito... At pangalawa, ito ay ang kanyang mapahamak na trabaho upang maging bantay, kaya duda ako na kinuha ko ang alinman sa kanyang mahalagang oras.“Anong kalokohan ang sinabi mo sa akin?” Snap k