All Chapters of Ex-Husband's Regret: Chapter 281 - Chapter 290

Rowan. Hindi ko pa rin maalis sa isip ko ang mga sinabi ni Letty. Nang umuwi ako ng maaga sa araw na iyon, inaasahan kong mag iisa ako kay Ava. Ang hindi ko inaasahan ay ang marinig na sinabi ni Letty kay Ava na nainlove siya kay Ethan.Halos mabulag ako sa sakit na dumaan sa puso ko. Kahit na kinaiinisan ko ang relasyon ni Ava kay Ethan, lagi kong iniisip na puro pisikal. Na ito ay walang iba kundi ang sex.Ang katotohanan na nahuhulog siya sa kanya ay mas masakit kaysa sa pag alam na siya ay sumiping sa kanya. Halos patayin ako ng malaman na nagsimula siyang makakita ng hinaharap kasama ang lalaki.Tinakpan ko ng galit ang sakit na nararamdaman ko. Hindi ko alam kung paano sasabihin sa kanya na ang posibilidad na naramdaman niya ang isang fraction ng pagmamahal para kay Ethan ay bumagsak sa aking kaluluwa sa isang madugong laman. Masyadong masakit para sa akin na sabihin iyon.Patuloy na naglalaro sa utak ko ang mga 'what if'. Ang pagtanggi na bigyan ako ng kapayapaan ng isip.

Kumusta mahal kong Reader. Sana okay kayong lahat💕. Gusto ko lang malaman niya na bukas hindi na ako mag uupdate tutal bihira akong mag update kapag weekends. Kadalasan oras ko na para magpahinga.Nais ko ring tugunan ang isang isyu. Ang ilan sa inyo ay nag aalala na ang aklat na ito ay isa sa mga 'walang katapusan' na uri ng mga aklat. Nais kong tiyakin sa iyo na hindi ito mangyayari. Plano kong tapusin ito kapag natapos ko na ang lahat ng mga plot. Ito lang ay kailan hindi paano kung.Napagpasyahan ko ring isulat ang book ni Noah pagkatapos ng isang ito, bagama't nagpapasya pa ako kung isasama ko ito sa isang ito, kaya ito ay magiging dalawa sa isa, o isulat ito nang hiwalay. Ipaalam sa akin kung ano ang iniisip niyo tungkol diyan. Gusto niyo ba ang book ni Noah at mas gugustuhin niyo ba kung ito ay isasama sa isang ito?Ibinigay ko ang unang pahiwatig sa aklat ni Noah. Ito ay nasa kabanata 125 ng lumang bersyon ng book at kabanata 258 ng bagong version. Ano pa man, maglalagay ak

“Hindi ko alam ang sinasabi mo. Tinawagan ko lang parents niya kasi nahimatay siya habang nasa washroom.” Pinipilit niyang maging kalmado, pero rinig ko ang panginginig ng boses niya.“Tama ba?”“Oo. Hinimatay siya at hindi tama na iwan lang siya doon kaya tinawagan ko ang mga magulang niya."Matagal ko nang kilala si Emma. Maaaring nagbago na siya, ngunit hindi gaanong. Madali kong nasasabi na nagsisinungaling siya sa akin."Kung ganoon ang kaso, bakit siya may sugat sa likod ng kanyang ulo?"Pilit niyang inaalis ang mga kamay ko sa panga niya, pero nakahawak ako ng matatag. Sinasaktan ko siya, ngunit wala akong pakialam. Hindi kapag sinaktan niya ang babae ko.“Hindi ko alam ang sinasabi mo. Nadatnan ko lang siya doon, nakahiga sa sahig." Sinusubukan niyang ipagtanggol ang sarili, ngunit ipinagkanulo siya ng kanyang mga mata."At ano ang ginagawa mo sa parehong restaurant sa kanya?" Nais kong makuha ang buong larawan.Pinaghandaan ba ito? O ito ay isang bagay na nangyari sa b

Rowan. Nagmamadali akong bumalik sa ospital. Hindi pa nababawasan ang galit ko. Napakahirap paniwalaan na si Emma ay yumuko ng ganoon kababa. Na sasaktan niya si Ava dahil lang hindi ko na siya gusto.Bakit napakahirap para sa kanya na intindihin iyon? Bakit hindi niya matanggap na hindi ko na siya mahal?Habang iniisip ko iyon, mas lalo akong nagagalit. Napahawak ako sa manibela kaya nahihirapan akong mag navigate sa sasakyan. Pinilit kong irelax ang aking pagkakahawak, nakatuon ako sa magandang ngiti ni Ava. Ang huling kailangan ng sinuman sa amin ay naaksidente ako.Ipinagpatuloy ko ang pagmamaneho habang may mga bagay na bumabagabag sa aking isipan. Hindi ko pa rin maintindihan kung ano ang nangyari kay Emma. Siya ay dating mabait na kaluluwa. Isa ito sa mga dahilan kung bakit ako nainlove sa kanya. Isa siyang anghel na may pusong purong ginto.Kung titingnan ko siya ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na siya ang babaeng minahal ko noon. Ang babaeng minahal ko noong bata p

Ava. Mahigit isang linggo na ang nakalipas mula ng ma discharge ako sa ospital. Ang lahat sa ngayon ay naging mahusay, kahit na mayroon pa rin akong maliit na takot na ang lahat ay masira.Hindi nagkamali si Emma noong araw na iyon. Si Rowan ay palaging pag aari niya. Oo naman, siya ay isang tao at hindi lamang isang mapahamak na pag aari, ngunit si Emma ay palaging may hawak sa kanyang puso. Isang bagay na hindi ko lubos na naiintindihan.Tinatanong ko sa sarili ko kung ano ang naging espesyal niya. Nagtaka ako kung paano niya nakuha ang gayong pagmamahal at katapatan mula sa isang mabigat na lalaki tulad ni Rowan. Ginagago ako noon. Iniinis ako noon. Habang siya ay may malambot na bahagi, ako ay may masamang at pangit na bahagi.Ngayon ang mga talahanayan ay nakabukas at hindi ako nahihiyang sabihin na hindi ako lubos na nagtitiwala sa pagbabagong ito ng mga kaganapan at pagbabago ng puso.Kitang kita ko sa mga mata niya ang kabaitan at pagmamahal sa akin. Tumitiginin siya sa a