Lahat ng Kabanata ng Ex-Husband's Regret: Kabanata 261 - Kabanata 270

Sinusubukan kong mag isip, ngunit walang saysay. Bumalik si Emma? Paano iyon naging posible?Ng umalis siya, nanumpa siyang hindi na babalik. Dinadalaw siya noon nina mother, father at Travis, ngunit hindi siya umuuwi. Hindi kahit sa bakasyon.Sa katunayan, ang aking pamilya ay pumupunta at nagpapasko sa kanya. Hindi ako naimbitahan. Bago pa matanda si Noah para maintindihan ang mga bagay bagay, nag iisa akong mag isa sa Pasko. Habang ang aking pamilya ay pumunta kay Emma,. Ginugol ito nina Rowan at Noah kasama ang kanyang pamilya, at gaya ng dati, hindi ako imbitado.Ang makita ko siya dito sa bahay ko ay isang ganap na pagkabigla. Sinabi niya sa akin noon na kung magkakaroon siya ng pagkakataon, babalikan niya kaagad si Emma. Lalo akong ginulo nito. Kung bumalik siya, bakit ako hinalikan ni Rowan? Bakit siya pa ang kasama ko?Tuluyan na akong umalis sa kamay niya. Nagmura siya, kahit na hindi ko alam kung ito ay dahil lumayo ako sa kanya o dahil nakita kami ni Emma na naghahalika

"Magsalita ka, Ava," Sabi ni Travis sa halos nagmamakaawa na tono.Nakatitig lang ako sa kanila. Hindi ko talaga sigurado kung ano ang mararamdaman ko. Hindi pa kami nagkakasundo ni Tatay. Lalo na pagkatapos ng nangyari sa pagitan namin ni Rowan, Emma, ​​at. I would never wish that he was dead, pero hindi ko rin talaga masasabi na nalulungkot ako.Ginagawa ba akong masamang tao niyan? Na ang lalaking kilala ko bilang aking ama sa buong buhay ko ay patay na, ngunit wala akong anumang uri ng kalungkutan?"Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko," Bulong ko, walang ibang sinabi sa kanila kundi ang totoo.Ginabayan ako ni Rowan at tinulungan akong makaupo. Umupo kami sa magkabilang gilid kasama ang tatlong tao na dapat ay kapamilya ko.Tumingin ako sa kanila, saka umiling sa pagkalito. Dati marami akong nararamdaman para sa kanila. Sa kabila ng kanilang kalupitan, ang pagmamahal ko sa kanila ay hindi isang bagay na maaari kong itago. Pero ngayon, wala akong nararamdaman. Ang lugar kun

Ilang oras na ang nakakalipas mula nang sumama si Noah sa tatlong hindi gustong bisita. Nasa labas sila ngayon sa likod, nag-eenjoy sa araw. Mukhang kumalma na si Noah, pero kilala ko siya. Matalas siya. Nanatili ang kanyang tingin sa kanila, nagmamasid, na para bang hinihintay niyang magkamali ang mga ito.Kasalukuyang natutulog si Iris sa kwarto niya at ako naman ay nasa kusina na naghahabol ng hininga. Patuloy na sinusubukan nina nanay at Travis na hawakan si Iris, ngunit sa ilang kadahilanan ay hindi sumasang ayon ang puso ko doon.Hindi iyon ang pangunahing bagay na nag abala sa akin. Ito ay ang pagwawalang bahala ni Emma sa akin at sa aking damdamin. Ang kanyang ganap na kawalan ng respeto sa aking sariling tahanan.Naiintindihan ko na mali ang ginawa ko sa kanya noong nakipagtalik ako kay Rowan, pero asawa ko na ngayon si Rowan. Hindi dapat ako maistorbo na sinusubukan niya na mapalapit sa kanya. Binigyan siya ng mapang akit na mga ngiti. Pag indayog ng kanyang balakang kapag

Emma. Kinasusuklaman ko ang bawat sandali na nasa bahay ni Rowan. I hate seeing Ava act as if Rowan is still her husband. Ibig kong sabihin, teka, amnesia? Niloloko mo ako.Naiinis ako lalo na si Rowan ay sobrang maasikaso sa kanya. Akin siya. Akin pa rin siya at ayaw kong pakawalan siya.Nung sinigawan niya ako pagkatapos ko siyang halikan, laking gulat ko. Si Rowan ay hindi nagtaas ng boses sa akin. Nagtataka ako kung, talagang, tapos na siya sa akin. Napaisip tuloy ako kung mahal niya nga ba si Ava.Napakamot ako sa ulo niyan. Iyon ay hindi posible. Sinabi sa akin ng lahat na galit siya sa kanya. Na sa nakalipas na siyam na taon, wala siyang ginawa kundi saktan siya dahil sa paghihiwalay namin. Kaya paano siya nainlove sa kanya ng biglaan? Ito ay walang anumang kahulugan.“Miss?” Tawag ng chauffer.Pagkatingin ko lang sa kanya ay napagtanto kong nakauwi na pala kami at nakaalis na pala sina nanay at Travis sa sasakyan.Wag mo nga akong simulan kung gaano ako kagalit sa dalaw

Calvin. Ako ay pagod bilang impiyerno. Sa totoo lang, saludo ako sa lahat ng single mothers dyan. Ang pagiging solong magulang ay hindi madali.Bumagsak ako sa couch, feeling drained. Naging abala ang umaga noon. Sa pagkakaroon upang gawin ang lahat ng mga gawain at lahat ng bagay. Tumulong si Gunner, ngunit kailangan kong dalhin siya sa pagsasanay sa football ngayon.Ayaw niyang pumunta, at malinaw na malinaw sa kanya iyon. Hindi naman sa pinipilit ko siya sa isang sport na hindi niya gusto. Kaya lang alam niyang hindi naroroon si Noah gaya ng karaniwan niyang ginagawa.Pinaintindi ko sa kanya kung bakit. Nagising si Ava, kaya syempre gusto ni Noah na nasa tabi niya. Sigurado ako na magiging ganyan din yan for a while. Titigil na siya sa pagiging clingy pagkatapos matiyak na hindi pupunta si Ava.Sa wakas ay naunawaan ni Gunner, at tinanggap niya na pumunta lamang kung ipinangako kong gagawa kami ng mga kaayusan upang bisitahin siya sa lalong madaling panahon.Nataranta siya na