Kumusta mahal kong Reader. Sana okay kayong lahat💕. Gusto ko lang malaman niya na bukas hindi na ako mag uupdate tutal bihira akong mag update kapag weekends. Kadalasan oras ko na para magpahinga.Nais ko ring tugunan ang isang isyu. Ang ilan sa inyo ay nag aalala na ang aklat na ito ay isa sa mga 'walang katapusan' na uri ng mga aklat. Nais kong tiyakin sa iyo na hindi ito mangyayari. Plano kong tapusin ito kapag natapos ko na ang lahat ng mga plot. Ito lang ay kailan hindi paano kung.Napagpasyahan ko ring isulat ang book ni Noah pagkatapos ng isang ito, bagama't nagpapasya pa ako kung isasama ko ito sa isang ito, kaya ito ay magiging dalawa sa isa, o isulat ito nang hiwalay. Ipaalam sa akin kung ano ang iniisip niyo tungkol diyan. Gusto niyo ba ang book ni Noah at mas gugustuhin niyo ba kung ito ay isasama sa isang ito?Ibinigay ko ang unang pahiwatig sa aklat ni Noah. Ito ay nasa kabanata 125 ng lumang bersyon ng book at kabanata 258 ng bagong version. Ano pa man, maglalagay ak
Nasabi ko na ba kung gaano ako kaasar? Ako ay galit na galit. Nakapagtataka na hindi lumalabas ang usok sa aking ilong at tenga tulad ng sa mga nakakahamak na cartoons na pinapanood ko noon.Pagpunta sa kotse, pumasok ako, binuksan ang ignition at nagmaneho palabas ng p*tanginang park.Wala akong iniisip bukod sa sinabi sa akin ni Theo at Nora. Hindi ko lang alam kung bakit hindi maisip ni Emma sa kanyang p*tanginang ulo na tapos na sa pagitan namin. Na tapos na ako sa kanya.Alam ko na binigyan ko siya ng pag asa ng humingi ako ng pagkakataon pagkatapos ng aking divorce, ngunit nilinaw ko nang maglaon na ang aming relasyon ay walang patutunguhan. Na ayaw ko siyang makasama.Kukunin ko sana ang anumang ibinato niya sa akin at hawakan ito ng malumanay dahil sa aming kasaysayan. Sinusubukang pagselosin si Ava, sigurado. Nagdudulot ng kaguluhan, tiyak. Ang hindi ko matitiis, ay ang pananakit niya kay Ava. Iyon ay isang linya na hindi niya dapat tinawid.Nagriring ang phone ko pero hi
“Hindi ko alam ang sinasabi mo. Tinawagan ko lang parents niya kasi nahimatay siya habang nasa washroom.” Pinipilit niyang maging kalmado, pero rinig ko ang panginginig ng boses niya.“Tama ba?”“Oo. Hinimatay siya at hindi tama na iwan lang siya doon kaya tinawagan ko ang mga magulang niya."Matagal ko nang kilala si Emma. Maaaring nagbago na siya, ngunit hindi gaanong. Madali kong nasasabi na nagsisinungaling siya sa akin."Kung ganoon ang kaso, bakit siya may sugat sa likod ng kanyang ulo?"Pilit niyang inaalis ang mga kamay ko sa panga niya, pero nakahawak ako ng matatag. Sinasaktan ko siya, ngunit wala akong pakialam. Hindi kapag sinaktan niya ang babae ko.“Hindi ko alam ang sinasabi mo. Nadatnan ko lang siya doon, nakahiga sa sahig." Sinusubukan niyang ipagtanggol ang sarili, ngunit ipinagkanulo siya ng kanyang mga mata."At ano ang ginagawa mo sa parehong restaurant sa kanya?" Nais kong makuha ang buong larawan.Pinaghandaan ba ito? O ito ay isang bagay na nangyari sa b
Emma. Nanghihina ang mga paa ko at bumagsak ako sa sahig. shock pa rin ako. Hindi pa rin ako makapaniwala na magiging malupit ang pakikitungo sa akin ng lalaking mahal ko, lahat ng ito ay dahil sa asong iyon.Nakita ko na ang malupit na side ni Rowan. Ito ay hindi kasing tindi ng ngayon, ngunit ito ay isang bagay pa rin na dapat isaalang alang. Ang cute ko noon. Gayunpaman, ang hindi ko akalain, ay isang araw ay mapupunta ako sa dulo ng kanyang galit.Sumakit ang panga ko. Gayon din ang aking baba at ang aking anit.Siya ay naging napakalamig at napakasama. Ang kanyang mga mata ay palaging may pag ibig, ngunit ngayon ay wala akong nakita kundi poot at pagkasuklam sa kanila.Sa kanyang mga mata, nakita ko ang kamatayan at alam ko lang na kung magagawa niya ang kanyang paraan, mawawala ako sa mundong ito.Sinusubukan kong isipin kung ano ang nangyari, ngunit walang saysay.Kinamumuhian ako ni Rowan at wala siyang gustong gawin sa akin. Pinutol ako ni Calvin at wala rin siyang gus
Rowan. Nagmamadali akong bumalik sa ospital. Hindi pa nababawasan ang galit ko. Napakahirap paniwalaan na si Emma ay yumuko ng ganoon kababa. Na sasaktan niya si Ava dahil lang hindi ko na siya gusto.Bakit napakahirap para sa kanya na intindihin iyon? Bakit hindi niya matanggap na hindi ko na siya mahal?Habang iniisip ko iyon, mas lalo akong nagagalit. Napahawak ako sa manibela kaya nahihirapan akong mag navigate sa sasakyan. Pinilit kong irelax ang aking pagkakahawak, nakatuon ako sa magandang ngiti ni Ava. Ang huling kailangan ng sinuman sa amin ay naaksidente ako.Ipinagpatuloy ko ang pagmamaneho habang may mga bagay na bumabagabag sa aking isipan. Hindi ko pa rin maintindihan kung ano ang nangyari kay Emma. Siya ay dating mabait na kaluluwa. Isa ito sa mga dahilan kung bakit ako nainlove sa kanya. Isa siyang anghel na may pusong purong ginto.Kung titingnan ko siya ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na siya ang babaeng minahal ko noon. Ang babaeng minahal ko noong bata p
“Na siya ang nanakit kay Ava... Tinulak niya si Ava habang nasa banyo sila, at nauntog si Ava sa pader. Kaya naman dumudugo si Ava. I'm also guessing ito ang dahilan kung bakit siya nahimatay." Tumitigas ang tono ko kapag naaalala ko ang ipinagtapat ni Emma.Gusto kong ipinulupot ang aking mga kamay sa kanyang leeg at sinakal ang mga sinag ng araw mula sa kanya."Ang p*tanginang spoiled na bata," Galit na sigaw ni Theo. “Anong ginawa mo diyan? Sana hindi mo siya pinakawalan.""Huwag kang mag alala, ako na ang bahala sa mga bagay bagay." Isang ngiti ang naglalaro sa aking labi. Magdadalawang isip si Emma na sasaktan na naman si Ava."Mr. Woods?"Napalingon kaming lahat sa boses ng nurse."Si Miss Ava gising na."Narinig naming lahat na nakahinga ng maluwag. Natatakot ako na hindi siya magising.Tumayo ang mga magulang niya"Pwede ba natin siyang makita?" Sabik na tanong ni Nora."Siguro sa isang minuto," Sabi niya at humarap sa akin. "Hinihiling ka niya."Tumango ako at sumun
Ava. Mahigit isang linggo na ang nakalipas mula ng ma discharge ako sa ospital. Ang lahat sa ngayon ay naging mahusay, kahit na mayroon pa rin akong maliit na takot na ang lahat ay masira.Hindi nagkamali si Emma noong araw na iyon. Si Rowan ay palaging pag aari niya. Oo naman, siya ay isang tao at hindi lamang isang mapahamak na pag aari, ngunit si Emma ay palaging may hawak sa kanyang puso. Isang bagay na hindi ko lubos na naiintindihan.Tinatanong ko sa sarili ko kung ano ang naging espesyal niya. Nagtaka ako kung paano niya nakuha ang gayong pagmamahal at katapatan mula sa isang mabigat na lalaki tulad ni Rowan. Ginagago ako noon. Iniinis ako noon. Habang siya ay may malambot na bahagi, ako ay may masamang at pangit na bahagi.Ngayon ang mga talahanayan ay nakabukas at hindi ako nahihiyang sabihin na hindi ako lubos na nagtitiwala sa pagbabagong ito ng mga kaganapan at pagbabago ng puso.Kitang kita ko sa mga mata niya ang kabaitan at pagmamahal sa akin. Tumitiginin siya sa a
Nasa kusina ako nag iisip kung ano ang gagawin tungkol sa isyu ni Emma. Umalis si Travis ilang oras ang nakalipas pagkatapos niyang magmakaawa sa buong oras. Ngayon ay apat na at inaasahan kong uuwi si Noah anumang oras ngayon. Alas singko o alas sais ang uwi ni Rowan, kaya may oras pa akong mag isip.Hindi talaga kami nagkita ni Emma. Mostly dahil nagseselos ako nasa kanya yung lalaking gusto ko. Dati, hindi niya ako pinapansin at umaasal na parang wala ako. Ang tanging pagkakataon na naging marahas at masungit siya sa akin ay pagkatapos niyang malaman na magkasama kami ni Rowan.Hindi ko siya sinisisi, bagaman. Ganun din sana ang magiging reaksyon ko. Kaya kahit kailan ay hindi talaga ako nagdamdam sa paraan ng pakikitungo niya sa akin pagkatapos niyang malaman ang katotohanan. Ang bagong Emma na ito, bagaman, ay iba. Sa totoo lang hindi ko maintindihan kung ang heartbreak niya ang nagtulak sa kanya para maging ganito o kung may nangyari pa.Si Travis naman ay laging palaban. Ang
Nakalapat sa akin ang bibig ni Gabriel sa ikalawang pagsara ng pinto sa likuran namin. Matigas ang halik niya at halos maparusahan."Walang hahawak sa kung ano ang akin at huwag kang magkakamali dahil ikaw ay akin, Harper," Ungol niya, puno ng galit ang boses.“Nagsasayaw lang ako nang lumapit siya sa akin,” Depensa ko sa sarili ko, “Sinubukan kong lumayo pero hinawakan niya ako.”Naging tense ang mga bagay sa pagitan namin ni Gabriel nitong mga nakaraang araw. Nakaka tense, hindi dahil masama ang mga bagay, kundi dahil maganda talaga. Walang ibang nangyari pagkatapos ng hapunan ng gabing iyon. Kumain kami, uminom at nagkwentuhan. Kahit na ang halik na iyon ang naging highlight ng gabi.Marami pang naghahalikan sa pagitan namin mula noon. Mga halik na mas gusto ko pa. Naging addiction ko na ang mga halik niya. Nakakabaliw, alam ko, pero hindi ko sila kayang pigilan. Sa sandali na hinalikan niya ako, natunaw ako.Apat na araw na ang nakalipas mula noong hapunan, hindi na ako naglag
Kumilos ako sa beat ng music pakiramdam ko lahat ng takot ko ay nahuhugasan. Sa totoo lang, hindi pa ako nakakapasok sa club. Hindi kailanman dumalo sa anumang party na hindi kasama ang mga party sa trabaho ng aking mga magulang. Ito ang una para sa akin.Ang aking mga magulang ay hindi mahigpit, ngunit wala akong mga kaibigan at ako ay napakaintrovert na walang sinuman sa paaralan na bago ako umiral. Hindi ako naimbitahan sa mga party simple dahil lagi akong magisa, malamang invisible ako.Ang sarap sa pakiramdam na uminom at makapagpahinga lang. Ngayon ang huling araw namin sa Tokyo at naging maayos ang lahat. Nakuha ni Gabriel na sumang ayon sila sa kanyang mga tuntunin sa deal.Nandito kami, sa magarbong club na ito dahil ang isa sa mga namumuhunan ay gustong ipagdiwang ang deal na ito, na kung saan ay isang malaking deal na magdadala ng bilyon bilyon sa Wood corporation.Nagpatuloy ako sa pag indayog sa music, nakapikit ang aking mga mata at nasa ere ang mga kamay. Bakit hindi
'Tulad ng malinaw na pagkahulog ko sayo.'Ang mga salita ni Gabriel ay paulit ulit na naglalaro sa aking isipan sa buong maghapon. Nagkaroon kami ng back-to-back na mga pagpupulong kasama ang iba't ibang mga mamumuhunan, ngunit hindi ako makapag focus sa anuman maliban sa pitong salitang iyon.Tulad ng nahulaan mo na, ako ay isang overthinker. Nag overanalyze at nag overthink sa lahat hanggang sa ito ay nagtutulak sa akin sa gilid ng pagkabaliw. Iyan ang ginagawa ko sa buong araw.Ano ang ibig sabihin ng mga salitang iyon? Posible ba talagang mahulog siya sa akin? Paano kung ito ay isang pandaraya? Paano kung pinaglalaruan niya ako? Dapat ba akong magtiwala sa mga sinasabi niya? At kung totoo man at ibig niyang sabihin ang mga salitang iyon, ano ang gagawin ko? Ano ang dapat kong gawin?Sobra kong gusto na tanungin siya, pero ayoko na magmukhang sabik o desperado.Tama ako kung tutuusin, pumapayag akong maging asawa muli ni Gabriel, ay ginugulo ako.“Okay ka lang?” Tanong niya, a
"Nabalitaan kong nagpakasal ka, ngunit hindi ko alam na ang iyong asawa ay isang kagandahan." Sabi ng isa sa mga partner pagkatapos ng meeting, habang nag iipon kami ng mga gamit namin. "Sana nakita ko muna siya."Hindi siya mukhang mas matanda kay Gabriel. Siguro nasa mid or late thirties siya. Hindi ako makasigurado.Bumaba ang kanyang mga mata sa aking katawan, na nagparamdam sa akin at hindi komportable. Lumipat ako para makalapit kay Gabriel, nandidiri ang mga mata niya sa akin.Kasala ako diyos ko po at nakaupo sa tabi ko ang asawa ko. Paano siya naging matapang? Nakakadiri."Kung hindi ka titigil sa paghuhubad sa asawa ko, Yishiro, dukutin ko ang mga mata mo gamit ang isang kutsarita, ihalo ang mga ito sa slush at pipilitin itong ibaba sa iyong lalamunan," Babala ni Gabriel sa tonong nagbabanta na nagpapanginig. aking likod.Napalunok si Yishiro, nababalot ng takot ang mukha niya sa banta ni Gabriel.Alam ko na hindi ito dapat turn on, pero ang katotohanan na si Gabriel ay
Tawagin mo akong duwag, wala akong pakialam, pero hindi ko lang alam kung paano ko siya haharapin.Pagdating ko sa sala, tumawag ako at umorder ng almusal para dalhin sa kwarto namin bago umupo para maghintay.Alam kong ito ay isang kalamidad na naghihintay na mangyari nang sabihin ni Gabriel na magsasama kami ng isang silid. Akala ko makakatulong ang mga unan, pero niloloko ko lang ang sarili ko. Hindi ito nakatulong.May kumatok sa pinto kaya tumawid ako ng kwarto para buksan ito."Good morning, Madam" Bati ng isang waitress na may ngiti sa labi.“Good morning”"Saan ko dapat ilagay ito?" Tanong niya habang tumatabi ako para papasukin siya."Sa hapag kainan pwede na" Sagot ko sa kanya.Ipinilig niya ang kanyang ulo at tumungo dito. Katatapos niya lang mag almusal at aalis na, ng lumabas si Gabriel ng kwarto habang naka buttons ang shirt niya.Ang kanyang mga hakbang ay nabigla at siya ay halos madapa ng makita niya si Gabriel. Si Gabriel ay isang magandang specimen, kaya hin
Bwisit. Ang pag iisip lang ng gabing iyon kasama ang mga nangyayari ngayon ay sapat na para mabasa ako. Pumikit ako para kumportable at pigilan ang sakit sa pagitan ng mga hita ko. Hindi ito nakakatulong, sa katunayan, ito ay nagpapalala ng mga bagay habang ang aking pwet ay itinulak pa sa singit ni Gabriel.Isang malalim at seksing daing ang pinakawalan ni Gabriel. Isang katulad ng mga ginawa niya noong gabing iyon, sa tuwing binabatukan niya ako. Dumiretso ito sa aking clit, na pumigil sa aking pagtatangka na maging komportable.Inikot ko ang ulo ko, lumingon ako sa kanya, umaasa na tulog pa siya. Huminga ako ng maluwag ng makita na nakasara ang kanyang mata, pero ako ay nabihag sa kung gaano siya ka gwapo.Mukha siyang payapa na natutulog. Ang kanyang mahahabang pilikmata ay nagpapaypay sa kanyang pisngi at bahagyang nakaawang ang kanyang mga labi. Bigla akong nakaramdam ng ganang hawakan siya at halikan.Nalulunod ako sa lalaking bumihag sa puso ko ilang taon na ang nakakaraan.
Tahimik ang natitirang hapunan. May utang na loob siya sa akin, ngunit hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Kung magiging tapat ako, hindi ko akalain na hihingi ng tawad si Gabriel sa akin. Kaya, ang gawin niya ito at habang tapat, ay hindi ako makapagsalita.Tinapos na namin ang hapunan at tumawag sa ibaba para kunin nila ang mga pinagkainan.“Matutulog na ako? May kailangan ka ba bago ko gawin?" Tanong ko ng nalinis na ang mga pinggan at umalis na ang mga tauhan ng hotel sa aming silid.Sa kaloob looban ko ay kinabahan ako sa pagkakaroon ng isang silid kasama si Gabriel, ngunit ang aking jet lag ay higit pa sa pagkabalisa."Matutulog na rin ako. Pagod na ako."Pinipigilan ko ang bugso ng gulat. Naisipan kong matulog sa harap niya gaya ng lagi kong ginagawa. Iyon ay magbibigay sa akin ng oras na kailangan kong magpahinga at magpahinga bago siya sumama sa akin. Inaasahan kong tulog na siya nang magpasya siyang humiga sa kama.Kinakagat ko ang aking mga ngipin sa inis at pagkadis
"Wala ng tao sa shower," Sabi ko kay Gabriel ng tumungo ako sa sala."Nag order ako, kaya malaya ka na magsimulang kumain ng hindi ako kasama" Lumagpas siya sa akin at pumasok sa kwarto.Hindi tama ang pakiramdam na kumain ng wala siya at hindi ako ganoon kagutom. Sa halip, kinuha ko ang aking phone at tingnan lamang ang aking mga email, pinag aaralan kung ano ang kailangang gawin bukas.Hindi na ako naghintay ng matagal dahil wala pang sampung minuto ay lumabas na ng kwarto si Gabriel na may suot na t-shirt at sweatpants."Hindi ka nagsimula?" Nakataas na kilay na tanong niya habang nakatingin sa pagkain."Hindi tama ang pakiramdam na kumain nang wala ka kapag ikaw ang nag order para sa atin."Umupo siya sa kanyang upuan at nagsimulang mag alis ng takip sa mga pagkain. Pagkatapos maghain ng maliit na bahagi, nagsimula na akong kumain. Pagod ako kahit natutulog ako sa eroplano. Hindi ko napigilan ang pagmuni muni sa kama. Nag aatubili akong matulog dito kasama si Gabriel, ngunit
Minutes later, nasa labas na kami ng suite namin and a sense of anticipation suddenly grips me. Binuksan ni Gabriel ang pinto at itinulak iyon.Inaanyayahan kami ng foyer ng makintab na marmol na sahig na kumikinang sa ilalim ng malambot na liwanag ng isang katangi tanging chandelier, na naglalagay ng masalimuot na pattern sa mga dingding.Bumungad ang isang malawak na living area, na pinalamutian ng mga malalambot na kasangkapan at mga floor-to-ceiling na bintana na nakaharap sa isang nakamamanghang cityscape, kumikinang na parang dagat ng mga bituin.Isang makabagong entertainment system ang nangako ng mga maaliwalas na gabi, habang ang gourmet kitchen ay may mga kumikinang na stainless-steel na appliances at isang maluwag na isla na perpekto para sa mga culinary adventure. Nagpakita ng init ang isang magandang dining area, na nagtatakda ng entablado para sa intimate gatherings."Akala ko gusto mo?" Tanong ni Gabriel sa tonong nangaasar.Tumango lang ako. Tulad ng sinabi ko, may