“Ava, gumising ka na; handa na ang hapunan." Hinihila ako ng boses niya sa panaginip ko.Ito ay hindi isang magandang panaginip, ngunit hindi rin ito masama. Isa iyon sa mga panaginip na nag iwan sa iyo ng kalituhan at malabong larawan ng iyong pinangarap.“Iris?”“Huwag kang mag alala. Nagising siya. Binigyan ko siya ng bote at natulog ulit siya,” Sagot niya, hinahanap ang mga mata niya sa akin.Tumango ako, tapos tinabi ang kumot at bumangon. Sa pag uunat, nararamdaman ko ang aking mga buto na lumuluwag at muling naaayos ang kanilang mga sarili sa pinakamasarap na paraan."Bakit dito ka natutulog imbes na sa kama namin?" Tanong ni Rowan, na nakatitig ng malalim sa mga mata ko.Lahat ng tinatakbuhan ko ay bumagsak sa akin. Pinapaalala sa akin ang dahilan kung bakit ako nandito sa kama at hindi ang master bedroom.Ramdam ko ang iritasyon at galit sa loob ko. Ang aking katahimikan ay nawawala at sa lugar nito ay isang mapait na lasa. Bakit siya magsisinungaling sa akin? Bakit niy
Ang kaligayahang naramdaman ko kanina ay ganap na sumingaw habang ang pagdagsa ng iritasyon ay sumasakop sa aking buong katawan.“Nung sinabi ko lahat, ibig kong sabihin ay lahat, Noah. Walang magiging exception." Gumiling ako sa pagitan ng mga nakapikit na ngipin."Pero ayokong sumama siya," Bulong niya sa akin."Sino si Sierra?" Putol ni Rowan.“Itong nakakainis na babae sa klase ko ang hindi ko gusto. Napakasakit niya at ang makita siya sa aking espesyal na araw ay masisira lang ang araw para sa akin."Naiintindihan ko na iniinis siya ni Sierra, ngunit ang pagtanggi na imbitahan siya sa kanyang kaarawan kapag ang iba ay imbitado ay talagang masama at hindi nararapat."Alam mo ba kung gaano siya nasaktan kapag iniimbitahan mo ang lahat maliban sa kanya? Ito ay malamang na masira ang kanyang puso." Sinisikap kong mangatuwiran sa kanya ng mahinahon, ngunit alam kong hindi ito gumagawa ng anumang mabuti, lalo na kapag tinititigan niya ako.“Wala. Akong. Pakialam” Ang kanyang tugo
Ang mga nakaraang linggo ay naging abala at hindi ko pinag uusapan ang oras na ginugol ko sa bilangguan. Okay lang ba ako? Talagang hindi. Napakalayo ko sa okey na wala ng saysay sa buhay ko ngayon.Hindi ko itatago ang katotohanang nawala ako. Mayroon akong planong ito. Ang layunin at pangarap na ito na balang araw ay makasama si Rowan. Pinagtuunan ko ng pansin ang panaginip na iyon ng napakatagal na naging hangin na aking nalalanghap. Lahat ng ginawa ko, nagawa ko ay itinutulak ng mga pangarap na makabalik si Rowan balang araw.Ibig kong sabihin, bwisit, naging abogado pa ako dahil sa kanya. Alam ko na isang araw ay hihilingin niya si Ava para sa isang divorce at naroroon ako upang suportahan siya. Naniniwala talaga ako na lalabanan ito ni Ava, tatangging bumitaw at nandiyan ako para labanan siya dahil hindi ako natalo sa isang kaso. Ako ang pinakamahusay na abogado ng divorce.Ang lahat ng iyon ay gumuho, bagaman. Sa sandaling ipinakulong ako ni Rowan, nawasak ang aking mga panga
Paano ko sasabihin sa kanya na nawawala ako? Paano ko sasabihin sa kanya na walang saysay sa buhay ko? Bakit pa ako inilagay sa mundong ito sa simula? Nawalan ako ng lakas at kagustuhang gawin ang lahat dahil pakiramdam ko ay wala nang mahalaga."Gusto ko lang mapag isa, Mom," Sagot ko. "May mga bagay na kailangan kong ayusin."Ayokong sabihin sa kanya na nahihirapan ako sa lahat, pati na ang aking pagkatao. Iikot lang niya ito pabalik kay Rowan at sasabihin sa akin na magpatuloy at iwanan ang nakaraan. Alam kong dapat, ngunit mahirap iwanan ang nakaraan kapag pinanghawakan mo ito ng napakatagal. Mahirap bitawan kapag hinayaan mong maging angkla mo.“Alam ko. Alam kong hindi madali para sayo ang mga bagay, ngunit ipinapangako ko, kapag binigyan mo ang iyong sarili ng pagkakataon, mahuhulog ang lahat sa lugar at makikita mo ang iyong kaligayahan." Hinila niya ako sa kanyang mga bisig at humiga ako sa kanyang balikat habang ang mga luha ay bumagsak sa aking mga pisngi."Hindi ko lang
Hindi ko mapigilan ang gulat na bumabalot sa akin o ang bilis ng tibok ng puso ko na natatakot akong mabutas nito ang gitna ng aking dibdib.Anong kalokohan ang ginagawa ko dito? Bakit ako pupunta dito sa lahat ng lugar?Ang mga tanong ay patuloy na lumalangoy sa aking ulo, ngunit para sa aking pagmamahal, wala akong sagot sa alinman sa mga ito.Ng magpasya akong magmaneho, wala sa isip ko kung saan nakatira sina Calvin at Gunner. Naisip ko na lang na pwede akong mag drive saglit para lang makatakas sa nakaka depress na atmosphere na nakapaligid sa akin, saka ako uuwi, mag shower at pagkatapos ay umidlip.Ngayon, narito ako, sa kanyang lugar, at nalilito ako kung ano ang gagawin. Aalis na lang ba ako? O ipa check up ko na siya? Baka wala pa siya sa bahay. Weekday ito at pusta ko na nasa trabaho siya.Palaging kumplikado ang mga bagay sa pagitan namin ni Calvin. Simula pa nung highschool kami. Gusto niya ako at ako ay hindi. Ang kanyang mga pagsisikap sa pagsisikap na pagtagumpayan
Huwag mo akong simulan sa Gunner. Siya ay isang bata pa lamang, ngunit marami na akong nagawang pinsala na hindi ko alam kung saan magsisimulang ayusin ang aking nasira. Siya ang aking laman at dugo, ngunit ginawa ko ang lahat para tumakas mula sa maliit na katotohanang iyon.Nahihiya ako kapag naiisip ko lahat ng pinagdaanan ko sa kanya. Naalala ko kung paano tumayo si Ava para kay Noah. Paano siya handa na makipag tapatan sa akin para sa kanyang kapakanan. Naalala ko ang apoy sa kanyang mga mata. Handa siyang gawin ang lahat para protektahan ang kanyang anak, ngunit ginawa ko ang lahat para saktan ang sarili kong anak."Wala akong buong araw, Emma." Ang matinis niyang boses ang nagpabalik sa akin sa realidad."Nagmamaneho lang ako at napadpad ako dito," Bulong ko, nakaramdam ako ng awkward.Ang huling beses na nakita ko siya ay ng sinabi niya sa akin na tapos na siya sa akin. Hindi ko talaga nakilala si Calvin at ngayon ay nakaramdam ako ng awkward sa paligid niya. Kapag kinuha m
Darating na sana sina Letty at Corrine sa mga susunod na minuto, ngunit hindi ako mapakali. Sa totoo lang, hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan."Ava, dapat ko bang ihanda ang mga inumin at meryenda para sa iyong mga bisita?" Tanong ni Teresa, tumungo sa sala.Tumango ako. "Oo, magiging maganda iyan, salamat."Si Iris ay mahimbing na natutulog sa kanyang bassinet, si Noah ay nasa paaralan at si Rowan ay nasa trabaho.Napabuntong hininga ako sa frustration. Medyo asar pa rin sa akin si Noah dahil pinilit siyang imbitahin si Sierra sa birthday party niya. Hindi man lang niya ako kinakausap. Sa tuwing tatanungin ko siya o kakausapin, titig na titig lang siya sa akin.Lalo lang akong naiinis sa ugali at ugali niya. Naiintindihan kong hindi niya gusto ang babae, ngunit ang pagtanggi na imbitahan siya habang ang iba ay pumupunta sa kanyang partido ay talagang malupit. Tumanggi akong magkaroon ng mapoot na anak. Atsaka, hindi na niya kailangang makipag usap o makipag ugnayan sa kanya
“Totoo, pero ang sayo ay magiging maganda rin... Ibig kong sabihin, maganda ka at si Travis, sa kabila ng kanyang mga kapintasan, ay maganda.” Tumutunog si Corrine“Hindi mo siya nakitang walang damit. Ang lalaki ay isang masterpiece,” Nakangiting sabi ni Letty.Napakusot ang ilong ko. "Pakiusap tumigil ka," pagmamakaawa ko sa kanya. Hindi man kami tunay na magkapatid, pero sa buong buhay ko, kapatid ko siya. Ng marinig ko ang pag uusap ni Letty tungkol sa kanya sa bagay na iyon, gusto kong mag buff.Tumingin siya sa akin at tumawa, ngunit hindi niya itinuloy ang paksa.Lumingon ako kay Corrine. “Ano naman sayo?”"Siguro dapat mong ligawan si Gabe," Payo ni Letty. She's so gidy, nakakatuwa. "Napaka cool kung lahat tayo ay makikipag date sa tatlong matalik na kaibigan."Hindi salamat. Casanova si Gabe, para sa kapakanan ng langit. Bawat linggo daw may bagong babae. Tsaka hindi ko siya type," Tumigil siya. "Dagdag pa, wala akong oras upang makipag date o maging sa isang seryosong r
Binigyan siya ni Ava ng uri ng pagmamahal ng ina na kulang sa akin. Yung tipong pagmamahal na inaasam niyang ibigay ko sa kanya. nakikita ko na ngayon. Sa sandali na nakilala niya si Ava. Sa sandali na kinupkop niya ito, bago pa man lumabas ang katotohanan. Ito yung sandali na binitawan niya ako. Ito ang sandali na huminto si Gunner sa pag aalaga sa isang relasyon sa pagitan namin."Naririnig kita Emma." Binigyan ako ni Mia ng tissue. "Naririnig kita, ngunit kailangan kong itanong, nasaan ang parehong determinasyon noon? Bakit ka tumanggi na makipagrelasyon kay Gunner?"Paulit ulit kong tanong sa sarili ko.Sa loob ng walong taon, itinanggi ko ang kanyang pag exist. Sa loob ng walong taon, tinatrato ko siya na parang hindi siya mahalaga. Sa loob ng walong taon ay hinawakan ko siya sa braso.“Alam kong tanga na rason ngayon na iniisip ko ang tungkol dito, pero noon ayaw ko ang kahit ano o kahit sino na nagpapaalala ng buhay ko ng ako at si Rowan ay hiwalay. Para sa akin, si Gunner a
EmmaBumalik ako sa therapy kay Mia. Hindi pa rin ako makapaniwala na pumunta ako sa opisina ni Calvin at humingi ng tawad. Sa totoo lang, pagdating kay Calvin, hindi ako kailanman gumawa ng kahit anong sobrang tapang dati.“Ema?”Tumigil ako sa pagtitig sa dingding at tinuon si Mia. Gulong gulo pa rin ang ulo ko, pero unti unti ko ng naramdaman na nagsisimula na akong magkabit ng mga bagay bagay.“Oo?”"Sinasabi mo sa akin na humingi ka ng tawad kay Calvin," Itinaas niya ang kanyang salamin sa kanyang ilong.Ang humidifier ay gumawa ng malalambot na ingay habang itinutulak nito ang nakakakalmang amoy ng lavender sa nakapaligid na hangin. Nakahinga ako ng maluwag. Para akong lumulutang. Siguro oras na para mamuhunan ako sa aromatherapy dahil, sa ngayon, nagustuhan ko ang nararamdaman ko."Oo, ginawa ko," Sagot ko pagkatapos hilahin ang aking sarili mula sa malabo na pagkatulala. "Napagtanto mo sa akin na mali ako sa pakikitungo ko kay Calvin at kahit na inamin ko ang aking mga p
"Hi, Calvin," Ang masigla niyang boses ang humihila sa akin mula sa aking pag iisip.Ngumiti ako at tumayo. Niyakap siya at pagkatapos hinalikan ang kanyang mapulang pisngi.Nakilala ko si Kinley nang nagkataon sa isang convention building at construction convention. Siya ay isang arkitekto. Nag click lang kami sa paraang hindi ko nakitang darating. Ang kanyang nakakatawa at kaakit akit na paraan ay naakit sa akin sa sandaling umupo siya sa tabi ko.Matapang siya nang hiningi niya ang aking numero pagkatapos ng convention. Sinisikap ko pa ring gumaling mula sa pagtanggal kay Emma sa buhay ko, ngunit sa ilang kadahilanan ay naitype ko ang aking numero sa kanyang phone."Sana hindi kita pinaghintay," Sabi niya sa matamis na boses habang hinihila ko siya ng upuan.Ngumiti ako bago umupo sa sarili kong upuan, "Hindi naman,""Una sa lahat, kumusta si Gunner?" Tanong niya, nakasandal, pagsamba sa kanyang mga tingin. “Sobrang miss ko na siya!”Nagsimula kami bilang magkaibigan. Nagtete
Calvin.Pagkagising ko kaninang umaga, hindi ko inaasahan na pupunta si Emma sa opisina ko para humingi ng tawad. Sa totoo lang, pagkatapos kong isara ang pinto sa mukha niya sa huling pagkakataon na nakita ko siya, hindi ko inaasahan na makikita ko pa siya.Akala ko matatapos na ang araw na iyon. Iyon na sana ang huling beses na makikita ko siyang muli. Kilala ko si Emma, at alam kong hindi siya magaling sa pagtanggi. Inaasahan kong lalayo siya at hindi na muling magpapakita sa akin o sa aking anak.Sa halip, ginulat niya ako. Naging ano? Ilang linggo na lang, at bumalik na siya. Sa pagkakataong ito ng may paghingi ng tawad sa halip na humingi ng pagkakataong makita si Gunner. Hindi ko nakitang humingi ng tawad si Emma. Kinukuha lang niya ang gusto niya, hindi siya nag atubili tungkol dito."Boss, dapat ko bang idagdag si Anna bilang isang potensyal na kliyente?" Tanong ng sekretarya ko, si Becca, habang papasok sa opisina ko. "Mukhang nagmamadali siya at umalis bago ko matanong
Hey Loves, Today there won't be an update because of a pressing issue.So I've read your comments and I want your honest opinion. I get your concerns and I pride myself in listening to my readers because without you, then why am I even writing?First of all, I rushed to finish this book because a lot of you, my lovely readers thought that the book has been going on for so long and they wanted me to complete it. But now, there is a different group that wants me to compeletly be done with this book before starting on Noah's.As much as I wanted to give all the couples closure in this book, I'd planned for some of the questions to be answered in Noah's book...You have all given me food for thought though, and that's why I wanted you opinion.1. Let me know if you want Gabriel and Harper's story to be a bit longer. I know some of you thought it was rushed, so give me your honest opinion if you want their book extended or if you are okay with how it ended, even though there would have
Hell, I should have let go the moment Rowan decided to marry Ava. Hindi naman niya kailangan, pero ginawa niya, dahil siguro sa kaibuturan niya, may kakaibang gumagana sa loob niya. Dapat ay lumipat na ako sa sandaling napagtanto kong walang hinaharap sa pagitan namin.Naiinis ako sa sarili ko dahil pinakita lang sa akin ni Mia ang lawak ng pagkasira ko kay Calvin. Wala siyang ginawa kundi ang mahalin ako, habang ginamit ko siya at pinananatili siyang nakatali sa akin imbes na pakawalan siya."Sa tingin ko ay sapat na iyon para sa araw na ito," sabi ni Mia nang mas kalmado na ako at tumigil na ang aking pag-iyak.Ang araw na ito ay brutal, ngunit nagbigay din ito ng maraming liwanag para sa akin."Salamat," I sniff, at pinunasan ang ilong ko gamit ang tissue na binigay niya sa akin."Anytime," sagot niya. "Ngayon, magkikita na lang tayo bukas."Pagkatapos ng aking ika-apat na sesyon, napagkasunduan namin na makikita ko siya tuwing ibang araw. Marami akong dapat i-unpack at naramd
Emma.“Bakit sa tingin mo ay tumanggi kang pakawalan si Rowan? Sa tingin mo, bakit mo siya pinanghawakan ng maraming taon kahit alam mong kasal na siya kay Ava?"Naglalaro sa utak ko ang tanong ni Mia habang nag-iisip ako ng paraan para sagutin siya. Bakit hindi ko binitawan si Rowan sa sandaling natulog siya kay Ava? Bakit ako kumapit sa kabila ng katotohanan na pinakasalan niya siya at nanatili sa kanya ng maraming taon?Oo naman, sinabi sa akin ng lahat kung gaano siya kaawa-awa. Na hindi sila nagkakasundo ni Ava. Na tinatrato niya siya na parang wala siya. Sinabi sa akin ng lahat na mahal pa rin niya ako at tumanggi siyang bigyan ng pagkakataon si Ava.Sa pagbabalik-tanaw ngayon, hindi na ako nabulag tulad ng dati. Sa kabila ng sinabi sa akin ng lahat, pinili pa rin niyang manatiling kasal sa kanya. Maaari siyang humingi ng diborsyo anumang oras na gusto niya. Hell, the moment na wala na si Ava sa school, medyo stable sa trabaho niya at medyo matanda na si Noah, puwede na siyan
“Subukan mo ako.”Kinagat niya ang kanyang labi, at upang patunayan ang aking punto, sinimulan kong hilahin ang aking daliri mula sa kanya."Ikaw," mahina ang boses niya, halos kinakabahan.Nanlalaki ang mga mata ko sa kanya, at kitang kita ko ang kaba doon. Nagulat ako pero masaya at the same time. Hindi ko maalala nang malinaw ang gabing iyon. Hindi ko talaga akalain na virgin siya noong una kaming natulog."Pagkatapos ni Liam, may iba na ba?"Umiling si Amelia, at muling namula ang pisngi. I really don't care if it's just Liam or three other guys, plus Liam pa. I feel territorial about her at gusto kong burahin ng tuluyan ang haplos niya sa katawan niya.Idinausdos ko pabalik ang aking mga daliri sa loob ng masikip na siwang niya, itinulak nang husto ang hiningang lumabas sa labi niya. Sabay slide ng palad ko sa clit niya, hanggang sa nakasakay na siya sa kamay ko at humihingal, namumula ang balat niya at bahagyang pawisan.Ang pagdinig sa kanya ay umamin na parang isang bala
Gabriel.Humiwalay ako kay Harper at tinitigan lang siya. Ang babaeng minahal ko ng ilang buwan lang ng bumalik siya sa buhay ko.Pagkatapos ni Ashley, akala ko patay na ang puso ko. Na hindi na ito magpapatalo para sa ibang babae. Nakuntento na lang ako sa paggamit lang ng mga iyon para sa kanilang mga katawan at pagkatapos ay itinapon kapag naiinip na ako bago tumalon sa isa pa.Hindi ko nakitang dumating si Harper. Hindi ako handa sa pagdating niya at sa mga pagbabagong ibabalik niya sa buhay ko. Siya ay isang tahimik na bagyo. One that consumed me and I let her, because there was just something about her that drew me in.Nakatingin ako sa kanya ngayon, at napuno ako ng pasasalamat. Nagpapasalamat siya na napagdesisyunan niyang bigyan ako ng pagkakataon. Para bigyan tayo ng pagkakataon. Siya ang lahat ng gusto ko. Hindi ko ito nakita noon dahil nabulag ako sa sakit at pagtataksil, ngunit nakikita ko na ito ngayon, at nagpapasalamat ako sa kung sino man ang nagbigay sa amin ng pa