All Chapters of คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง: Chapter 471 - Chapter 480

คำพูดของอู๋อี้ไห่แม้จะเป็นการหยอกล้อ แต่ก็สะท้อนถึงปัญหาที่แท้จริงว่า "ถ้าหากหาคนไม่ได้จริงๆ แค่ได้มาสักคนก็ยังดี แต่บริษัทของเราเป็นบริษัทเล็ก และในสถานการณ์ตอนนี้ คนในประเทศส่วนใหญ่หางานที่มั่นคง แม้บริษัทต่างชาติจะใหญ่ แต่มันอยู่ไกล และอาจจะไม่คุ้นเคยกับธุรกิจของเรา ก็อาจมีคนที่ยอมมาร่วมทำงาน แต่ก็คงไม่มากนัก"
เมื่อได้ยินแบบนั้น เสิ่นหยินอู้ก็เริ่มมีความคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาบ้าง"หมายความว่า ถ้าหากไม่มีทางเลือกแล้ว วิธีนี้ก็ยังพอเป็นไปได้ใช่ไหม?""ก็ใช่ ยังไงครับ มีแบ็คอัพอยู่ต่างประเทศหรอ?" อู๋อี้ไห่ถามด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็น "คุณจะรังเกียจไหมถ้าผมถามเรื่องส่วนตัว?"เสิ่นหยินอู้รู้ทันว่าเขาต้องการถามอะไร จึงปฏิเสธทันทีหลังจากที่เขาพูดเสร็จ "รังเกียจ"เมื่อได้ยินแบบนั้น อู๋อี้ไห่ก็หัวเราะแล้วพูดว่า "จริงๆ แล้วผมแค่อยากถามว่า ท่านประธานแต่งงานใหม่หรือยัง ตอนนี้โสดหรือเปล่า?"เสิ่นหยินอู้ "......"เธอมองไปที่อู๋อี้ไห่อย่างเหนื่อยใจ "ฉันขอปฏิเสธที่จะตอบคำถามนี้""เฮ้อ โอเคๆ ไม่มีใครมาทำงาน จะคุยเรื่องซุบซิบนิดหน่อยก็ไม่ได้"ไม่มีใครมาทำงานจริงๆ เสิ่นหยินอู้ดูเวลา ก็เกือบถึง

ถ้าไม่พูดถึงเรื่องไลฟ์สด เสิ่นหยินอู้ก็เกือบจะลืมเรื่องนี้ไปแล้วจริงๆ
ตอนที่เตรียมกลับประเทศ การไลฟ์สดของเด็กน้อยทั้งสองคนก็ต้องหยุดไว้ก่อน
เนื่องจากพิจารณาถึงปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เลยไม่ได้แจ้งเวลาการเริ่มไลฟ์สดใหม่ เสิ่นหยินอู้ในช่วงนี้ก็ยุ่งมาก เลยไม่ได้ไปสนใจเรื่องการไลฟ์สดเลย
ตอนนี้พอเด็กน้อยทั้งสองคนพูดถึง เธอเลยหยิบโทรศัพท์ออกมาดูความคิดเห็น
ไม่คิดว่าเวลาจะผ่านไปเกินครึ่งเดือนแล้ว วิดีโอที่เธอลงในติ๊กต่อกมีความคิดเห็นเพิ่มขึ้นหลายหมื่นข้อความ
ความคิดเห็นเหล่านี้ล้วนแต่ถามถึงวันที่จะเริ่มไลฟ์สดใหม่ บางความคิดเห็นที่บอกว่าคิดถึงเด็กน้อยทั้งสองคนได้รับไลค์สูงสุด“อืม” เสิ่นหยินอู้คิดอยู่ซักพัก “จริงๆ ตามตารางการเรียนของพวกหนู จะไลฟ์สดก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำไม่ได้ แต่ต้องลดความถี่ลง เวลาส่วนใหญ่ยังคงต้องเข้าร่วมกิจกรรมกลางแจ้งให้มากขึ้น”พอได้ยินแบบนั้น เหมิงเหมิงก็สะบัดหัวเล็กน้อยและพูดว่า “หม่ามี๊ งั้นหม่ามี๊ก็ถ่ายวิดีโอในช่วงที่เหมิงเหมิงกับพี่เข้าร่วมกิจกรรมกลางแจ้งก็ได้หนิคะ”
ข้อเสนอนี้ฟังดูดี เธอคิดว่าจะอยู่กับลูกๆ อยู่แล้ว การถ่ายวิดีโอเพิ่มเติมในช่วงเวลาที่อยู่ด้วย

จี้ชิงเป่ยถอนหายใจ “ไม่ใช้วิธีสะอาดตามกฎหมาย แล้วนายจะไม่รู้เรื่องของหล่อนหรือไง?”“เข้าใจแล้ว”หลังจากวางสาย ฉินเย่ก็เข้าสู้ภวังค์ความเงียบใช้วิธีอื่นงั้นเหรอ?จะว่าไปก็ลองดูได้-วันนี้ โม่ไป๋ขับรถส่งเสิ่นหยินอู้ไปทำงานด้วยตัวเองแน่นอนว่าระหว่างนั้นก็รวดส่งเด็กทั้งสองคนไปโรงเรียนด้วยระหว่างทางไปบริษัท เสิ่นหยินอู้เอาแต่เหม่อมองไปนอกหน้าต่างราวกับกำลังตกอยู่ในความคิดของตัวเองโม่ไป๋รู้ดีว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่หลังจากที่เธอกลับมาถึงเมื่อวาน เธอก็เอาแต่เหม่อลอยเหมือนคนคิดมากอะไรอยู่ตลอด“เป็นอะไร?”แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้น โม่ไป๋ก็ปิดเพลงในรถ แล้วถามขึ้นก่อนเป็นไปตามคาด เพราะตอนแรกเสิ่นหยินอู้ไม่ได้ยินเสียงเขาเลย จนกระทั่งโม่ไป๋พูดขึ้นอีกครั้ง เธอถึงจะรู้สึกตัว“หา? ปะ…เปล่า ฉันกำลังคิดเรื่องบริษัทน่ะ”โม่ไป๋ “บริษัท? บริษัทเป็นไงบ้าง? ช่วงนี้ฉันเองก็ยุ่ง เลยไม่ได้ถามเธอเลย มีอะไรให้ฉันช่วยไหม?”“ไม่มีหรอก”เสิ่นหยินอู้ส่ายศีรษะ “เรื่องพวกนั้น ฉันจัดการเองได้”“มีเรื่องอะไร ก็อย่าเก็บไว้คนเดียว ช่วงนี้ยุ่งเรื่องอะไรอยู่เหรอ?”“ก็ไม่ได้ยุ่งอะไรนะ แค่อยากหาบริษัทหนึ่งมา

อู๋อี้ไห่ลุกขึ้นพยักหน้าให้กับเธอ “บอสครับ คนนี้คือผู้ช่วยหลี่ เป็นตัวแทนจากฉินซื่อกรุ๊ปครับ”เมื่อเห็นเสิ่นหยินอู้ หลี่มู่ถิงก็ลุกขึ้นตาม แล้วมองเธอด้วยสายตาตะลึงงันก่อนที่จะมา เขาสงสัยว่าทำไมจู่ๆ ประธานฉินถึงได้ทำเรื่องที่ทำคนสับสนแบบนี้ได้ หลี่มู่ถิงมึนงงมาก ถึงขนาดโทรไปถามพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของตน แต่พี่ชายลูกพี่ลูกน้องกลับบอกให้เขาไม่ต้องถามมาก แค่ทำตามก็พอ เพราะยังไงสุดท้ายก็จะมีคำตอบให้เองซึ่งเป็นไปตามคาด เพราะคำตอบเผยออกมาตรงนี้แล้วความสงสัยทุกอย่างของหลี่มู่ถิง ได้รับคำตอบอย่างชัดเจนหลังจากได้เห็นหน้าของเสิ่นหยินอู้เขาก็ว่า อยู่ดีไม่ว่าดี ทำไมประธานฉินถึงได้คิดจะลงทุนให้กับบริษัทเล็กๆ นี้ได้? ที่แท้ก็เพราะเรื่องนี้นี่เองเพราะมีคนมาลงทุน อู๋อี้ไห่จึงอารมณ์ดีมากอย่างเห็นได้ชัด เขายิ้มแล้วเดินเข้าไปทักทายเสิ่นหยินอู้“บอสครับ ผม…”เขากำลังจะปริปากพูด ก็เห็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ใส่แว่นกรอบสีทอง โดยรวมแล้วดูอบอุ่นราวกับหยกคนหนึ่งเดินตามหลังเสิ่นหยินอู้เข้ามาจากนั้น คำพูดทุกอย่างที่กำลังจะพูดออกไปของอู๋อี้ไห่ก็หยุดชะงักลงถึงแม้ฝ่ายชายจะดูอบอุ่น แต่ออร่าของเขากลับแร

ไม่รู้?เสิ่นหยินอู้แทบจะหลุดขำออกมาเพราะคำตอบของเขาวันก่อนเขายังบอกว่าถ้าเขาไม่พยักหน้า บริษัทเจ้าอื่นจะไม่มีทางผิดใจกับเขา และไม่ลงทุนให้บริษัทเธอแน่นอนแต่ตอนนี้เขากลับมาลงทุนให้บริษัทของตัวเอง แล้วมาบอกว่าไม่รู้เนี่ยนะ?เสิ่นหยินอู้หัวเราะแห้ง แล้วพูดอย่างเย็นชา “ในเมื่อไม่รู้ ถ้างั้นก็อย่าทำนอกเรื่อง”ได้ยินดังนั้น ฉินเย่ก็ขมวดคิ้ว “ทำแล้วจะทำไม?”“ฉันจะลงทุนบริษัทเธอ แล้วเธอจะทำอะไรฉันได้?”เสิ่นหยินอู้มองดูริมฝีปากสีซีดและหน้าผากที่ชุ่มเหงื่อของเขา แล้วพูดขึ้นช้าๆ ว่า “ก็ไม่ทำอะไรหรอก ฉันเองก็ไม่คิดอะไรอยู่แล้ว นายไม่กลัวขาดทุนก็พอ”กล่าวจบ เสิ่นหยินอู้ก็หันหลังกำลังจะเดินกลับไปแต่ฉินเย่กลับมองเธอเงียบๆ ริมฝีปากบางยังไงเม้มแน่นราวกับไม่คิดจะสนทนาอะไรกับเธอต่อเธอหันหลังเดินไปสองก้าว ก็นึกบางอย่างขึ้นได้ แล้วหันกลับไปมองฉินเย่“คุณย่าล่ะ?”ฉินเย่ที่เดิมก้มหน้าลงหลังจากที่เธอเดินจากไปแล้วค่อยๆ เงยหน้าขึ้น แล้วกล่าวยิ้มเบาๆ ว่า “ทำไม เธออยากเจอท่านเหรอ?”“ใช่” เสิ่นหยินอู้พยักหน้า “อยากเจอท่านสักหน่อยน่ะ”หลังจากที่เธอพูดคำพูดเหล่านั้นออกไปเมื่อวาน เธอก็รู้สึกเสียใจ