All Chapters of คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง: Chapter 371 - Chapter 380

“ได้ค่ะ โกโก้ร้อนสามแก้ว กรุณารอสักครู่นะคะ คุณผู้ชายคะ คุณไปหาที่นั่งก่อนนะคะ” "โอเคครับ" ผู้ช่วยเฉินมองไปรอบๆ เขาเห็นที่นั่งริมหน้าต่าง จึงพาเด็กสองคนไปตรงนั้น “ปะ ไปตรงนั้นกับลุงเฉินนะ” เสิ่นเหมิงเหมิงวิ่งไปข้างหน้าและจับชายเสื้อของผู้ช่วยเฉินในทันที ผู้ช่วยเฉินมองลงไป เห็นมือสีชมพูเล็กๆจับชายเสื้อของเขาไว้ กำปั้นนั้นเล็กมากจนมีขนาดไม่ถึงหนึ่งในสามของมือของเขาด้วยซ้ำ มันเล็กมากเช่นนี้ แต่ก็จับชายเสื้อของเขาไว้แน่น ผู้ช่วยเฉินเป็นชายร่างสูงท้วม เขารู้สึกได้ทันทีว่าหัวใจของเขาอ่อนโยนขึ้นมาก ไม่แปลกใจเลยที่หลายๆคนชอบเด็กมากขนาดนั้น ดังนั้นเขาจึงชะลอฝีเท้าลงเพื่อเสิ่นเหมิงเหมิงจะได้ตามทันเขา จากนั้นก็มองไปที่เสิ่นซือเหนียน เด็กผู้ชายก็เป็นเด็กผู้ชายอยู่วันยังค่ำจริงๆ เขาพยายามรักษาระยะห่างจากผู้ช่วยเฉิน และเดินตามน้องสาวของเขาไปด้วยใบหน้าที่สงบราวกับผู้ใหญ่ตัวเล็กๆ นับตั้งแต่เขาได้รับคำเตือนจากฉินเย่ หลี่มู่ถิงก็ไม่กล้าที่จะฟุ้งซ่านอีก แต่เมื่อเขาได้ยินชายคนนั้นเดินมาหาเขาพร้อมกับกระเป๋าเดินทาง เขาก็อดไม่ได้ที่จะฟุ้งซ่านและอยากจะไปดูโดยไม่รู้ตัว แต่เมื่อนึกถึงสาย

คนที่โทรมาเป็นคู่ค้าทางธุรกิจพอดีเมื่อการสนทนาใกล้จะจบลง ฉินเย่ก็วางสายอย่างไม่ลังเล แล้วมอบหมายงานที่เหลือให้หลี่มู่ถิงจัดการหลี่มู่ถิงได้แต่ทำงานตามหน้าที่ไป แต่ใจยังคงคิดถึงเด็กสองคนนั้นที่เขาเห็นเมื่อซักครู่พอคิดทบทวนอยู่พักหนึ่ง หลี่มู่ถิงถึงตัดสินใจกล้าเสี่ยงบอกฉินเย่ไป"เอ่อ...ประธานฉิน เมื่อกี้นี้ผมเห็นเด็กสองคน"ยังไม่ทันพูดจบ ฉินเย่ก็ส่งสายตาเตือนมาพอเห็นสายตานั้น หลี่มู่ถิงก็ได้แต่พูดต่ออย่างกล้าๆกลัวๆ "เด็กสองคนนั้นดูเหมือนจะเป็นเด็กที่คุณดูในไลฟ์สดบ่อยๆนะครับ"ปลายนิ้วของฉินเย่หยุดนิ่ง การเก็บกระเป๋าเอกสารของเขาก็หยุดตามไปด้วยจากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว"นายว่าอะไรนะ?"หลี่มู่ถิงเกาหัวอย่างกระอักกระอ่วน "ผมไม่แน่ใจครับ ผมเห็นแค่ด้านข้างของพวกเขา เด็กสองคนนั้นหน้าตาคล้ายกันมาก เป็นฝาแฝดชายหญิง ผมเดาว่า......""อยู่ที่ไหน?"ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบ ฉินเย่ก็ลุกขึ้นยืน"ครับ?...พวกเขาไปแล้ว" หลี่มู่ถิงชี้ไปข้างนอกไม่ทันไร ร่างสูงของฉินเย่ก็หายไปจากสายตาของหลี่มู่ถิงหลี่มู่ถิงยืนนิ่งอยู่สักพัก ก่อนจะตั้งสติได้เขาเก็บของอย่างรวดเร็วแล้วตามไปในสนามบิ

"ไม่ๆๆ"เสิ่นหยินอู้ปฏิเสธ "ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ ผู้ช่วยเฉิน"
แต่ผู้ช่วยเฉินยังคงยืนยัน "คุณเสิ่นครับ ผมแรงเยอะ แค่เข็นคุณกับลากกระเป๋าพวกนี้มันไม่ใช่ปัญหาครับ"เสิ่นหยินอู้: "…ถ้าคุณอยากเข็นนักล่ะก็ เหมิงเหมิง ไปนั่งบนกระเป๋าสิลูก ให้อาเฉินเข็นหนู""ได้ค่ะหม่ามี๊"เสิ่นเหมิงเหมิงเป็นเด็กที่ฉลาด หลังจากได้ยินคำพูดของเสิ่นหยินอู้ เธอก็รีบปีนขึ้นไปบนกระเป๋าทันที แม้ว่าตอนปีนจะไม่ค่อยคล่องแคล่วนัก แต่ก็ยังยื่นมือเล็กๆ ไปหาผู้ช่วยเฉินแล้วพูดเสียงหวานว่า "อาเฉิน ช่วยดึงเหมิงเหมิงหน่อยค่ะ"
ผู้ช่วยเฉินรีบยื่นมือไปช่วยให้เธอนั่งบนกระเป๋าได้อย่างเรียบร้อยโดยสัญชาตญาณ
เมื่อเธอนั่งเรียบร้อยแล้ว ผู้ช่วยเฉินก็เพิ่งนึกอะไรขึ้นมาได้"ไม่ใช่ครับ คุณเสิ่น ความหมายของผมคือ......""เหมิงเหมิงเดินเหนื่อยแล้ว งั้นรบกวนผู้ช่วยเฉินเข็นเธอทีนะคะ ซือเหนียนครับ ไปเอากระเป๋าเดินทางของหนูมาเร็ว หนูถือเองนะครับ""ครับ"
เด็กสองคนนี้เชื่อฟังเสิ่นหยินอู้มาก ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรก็ทำตามทุกอย่าง
สุดท้าย ผู้ช่วยเฉินก็ทำได้แค่เข็นเสิ่นเหมิงเหมิงไปข้างหน้า"ขอบคุณค่ะ อาเฉิน" เสิ่นเหมิงเหมิงยังคงกล่าวขอบคุณผู้ช

เมื่อหลี่มู่ถิงเข้ามาในชั้นเฟิร์สคลาส สายตาของเขาก็เริ่มกวาดมองไปรอบๆ เพื่อหาคนที่อาจจะยินดีที่จะแลกที่นั่งสุดท้าย เขาก็ล็อคเป้าหมายไปที่ชายวัยกลางคนชาวเอเชียคนหนึ่ง"สวัสดีครับ คุณผู้ชาย"หลี่มู่ถิงเดินเข้าไปหาและยื่นนามบัตรของตัวเองให้ทันทีชายคนนั้นชะงักไปซักพัก แต่เมื่อเห็นหลี่มู่ถิงก็ยิ้มอย่างดีใจ"ผู้ช่วยหลี่?"หลี่มู่ถิง "?""คุณรู้จักผมหรอครับ?""รู้จักสิครับ ผู้ช่วยหลี่ ผมผู้จัดการสวี่จากกลุ่มบริษัทจ้าว พวกเราเคยเจอกันแล้วครั้งหนึ่ง"หลี่มู่ถิงมองใบหน้าเหลี่ยมๆ ตาเล็กๆ และจมูกแบนๆของชายคนนี้ที่อยุ่ตรงหน้า และพยายามค้นหาในความทรงจำอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็จำไม่ได้ว่าเคยเจอเขามาก่อนเห็นหลี่มู่ถิงทำหน้าตาเหมือนไม่เคยเจอเขามาก่อน ผู้จัดการสวี่ก็ไม่รู้สึกโกรธ เพียงแค่ยกมือขึ้นเกาจมูกแล้วพูดว่า "ไม่เป็นไรครับ ผู้ช่วยหลี่ คุณงานยุ่งมาก คงจำผมไม่ได้ก็เป็นเรื่องปกติ"ผู้ช่วยหลี่ทำได้เพียงพยักหน้า"ว่าแต่ ผู้ช่วยหลี่ คุณมานี่แสดงว่าประธานฉินก็มาด้วยใช่ไหมครับ?" พูดจบ ผู้จัดการสวี่ก็ลุกขึ้นยืนแล้วมองไปรอบๆ พร้อมกับถามว่า "ทำไมไม่เห็นเขาล่ะครับ?"หลี่มู่ถิงรู้สึกว่าท่าทางของเขาดู

เพราะถ้าเขาต้องการได้ตัวเสิ่นหยินอู้จริง ๆ เขาก็สามารถใช้วิธีอื่นเพื่อไม่ให้เด็กทั้งสองคนนี้ลืมตาดูโลกได้ถ้าตั้งใจจะทำ ยังไงก็ต้องหาทางได้ ไม่ใช่เหรอ?แต่เขาไม่ทำ เด็กทั้งสองคลอดออกมาได้อย่างปลอดภัย และโม่ไป๋ยังดูแลพวกเขาราวกับเป็นลูกของตัวเอง ความรู้สึกที่มีต่อเสิ่นหยินอู้ก็ยังคงเหมือนเดิมในฐานะที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน ผู้ช่วยเฉินรู้สึกว่าแม้จะต้องตาย เขาก็ไม่มีทางที่จะใจกว้างได้ขนาดนี้แน่นอนแต่ตอนนี้เมื่อได้ใช้เวลากับเด็กทั้งสองคนผู้ช่วยเฉินก็รู้สึกว่า เขาอาจจะไม่ต้องตายแล้ว เพราะว่าเขาเองก็......ใจกว้างพอสมควรเหมือนกันท้ายที่สุดแล้ว ใครจะไม่ชอบเด็กที่น่ารัก มีมารยาท และหน้าตาดีขนาดนี้ได้ล่ะ!!ก่อนหน้านี้ผู้ช่วยเฉินรู้สึกสงสารโม่ไป๋แค่ไหน ตอนนี้เขาก็รู้สึกอิจฉาโม่ไป๋เท่านั้นขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่ เสิ่นเหมิงเหมิงก็เงยหน้ามองผู้ช่วยเฉินแล้วพูดว่า "อาเฉินคะ หนูอยากไปเข้าห้องน้ำค่ะ"ผู้ช่วยเฉิน"?"อ่าาา นี่ก่อนขึ้นเครื่องเพิ่งไปเข้าห้องน้ำมาไม่ใช่เหรอ?แต่ไม่นานผู้ช่วยเฉินก็นึกออกว่า แม้ว่าเธอจะไปห้องน้ำก่อนขึ้นเครื่องแล้ว แต่เธอก็เพิ่งดื่มเครื่องดื่มไปเยอะผู้ช่วยเฉินกำ