Share

บทที่ 375

"ไม่ๆๆ"

เสิ่นหยินอู้ปฏิเสธ "ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ ผู้ช่วยเฉิน"

แต่ผู้ช่วยเฉินยังคงยืนยัน "คุณเสิ่นครับ ผมแรงเยอะ แค่เข็นคุณกับลากกระเป๋าพวกนี้มันไม่ใช่ปัญหาครับ"

เสิ่นหยินอู้: "…ถ้าคุณอยากเข็นนักล่ะก็ เหมิงเหมิง ไปนั่งบนกระเป๋าสิลูก ให้อาเฉินเข็นหนู"

"ได้ค่ะหม่ามี๊"

เสิ่นเหมิงเหมิงเป็นเด็กที่ฉลาด หลังจากได้ยินคำพูดของเสิ่นหยินอู้ เธอก็รีบปีนขึ้นไปบนกระเป๋าทันที แม้ว่าตอนปีนจะไม่ค่อยคล่องแคล่วนัก แต่ก็ยังยื่นมือเล็กๆ ไปหาผู้ช่วยเฉินแล้วพูดเสียงหวานว่า "อาเฉิน ช่วยดึงเหมิงเหมิงหน่อยค่ะ"

ผู้ช่วยเฉินรีบยื่นมือไปช่วยให้เธอนั่งบนกระเป๋าได้อย่างเรียบร้อยโดยสัญชาตญาณ

เมื่อเธอนั่งเรียบร้อยแล้ว ผู้ช่วยเฉินก็เพิ่งนึกอะไรขึ้นมาได้

"ไม่ใช่ครับ คุณเสิ่น ความหมายของผมคือ......"

"เหมิงเหมิงเดินเหนื่อยแล้ว งั้นรบกวนผู้ช่วยเฉินเข็นเธอทีนะคะ ซือเหนียนครับ ไปเอากระเป๋าเดินทางของหนูมาเร็ว หนูถือเองนะครับ"

"ครับ"

เด็กสองคนนี้เชื่อฟังเสิ่นหยินอู้มาก ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรก็ทำตามทุกอย่าง

สุดท้าย ผู้ช่วยเฉินก็ทำได้แค่เข็นเสิ่นเหมิงเหมิงไปข้างหน้า

"ขอบคุณค่ะ อาเฉิน" เสิ่นเหมิงเหมิงยังคงกล่าวขอบคุณผู้ช
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status