แชร์

บทที่ 378

ผู้เขียน: ลั่วหูโยว
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-08-16 17:00:00
"เหอะ ๆ ไม่แปลกใจเลยที่ทุกคนบอกว่าคุณฉินน่ะมีบารมีที่แข็งแกร่งจริง ๆ"

หลี่มู่ถิงรีบรายงานเรื่องที่เปลี่ยนที่นั่งให้กับฉินเย่ฟังทันที ประธานฉินจ้องเขาด้วยสายตาเย็นชาแล้วก็เดินออกไปทันที

ผู้จัดการสวี่รีบเปิดทางให้เขาเดินออกไป

พอฉินเย่เดินออกไปแล้ว ผู้จัดการสวี่ก็หันมาหาหลี่มู่ถิงทันที

"ผู้ช่วยหลี่ เราแลกช่องทางติดต่อกันดีไหมครับ?"

หลี่มู่ถิง: "......"

ในเมื่อเขาติดหนี้บุญคุณคนอื่นแล้ว ก็จำต้องหยิบโทรศัพท์ออกมารับชะตากรรม

ฉินเย่เดินไปยังที่นั่งที่สลับกับผู้จัดการสวี่อย่างไร้อารมณ์

พอนั่งลงแล้ว เขาก็ยังคงทำหน้าบึ้งเหมือนเดิม บรรยากาศเย็นชาที่แผ่ออกมาจากตัวเขา ทำให้คนรอบข้างหันมามองด้วยความสนใจ

การเปลี่ยนที่นั่งบนเครื่องบินเป็นเรื่องปกติ ตราบใดที่ผู้โดยสารเต็มใจ พนักงานต้อนรับก็จะไม่ว่าอะไร

และด้วยท่าทางของฉินเย่ที่ดูเหมือนเป็นคนที่อยู่ในตำแหน่งสูง พนักงานต้อนรับจึงรีบเดินเข้าไปถามอย่างรวดเร็ว

"คุณผู้ชายคะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?"

ฉินเย่ยังคงอารมณ์ไม่ดี เมื่อได้ยินแบบนั้นก็พูดเสียงเย็นชา: "เหล้า"

พนักงานต้อนรับสาวชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นก็พยักหน้า

"ได้ค่ะ กรุณารอสักครู่นะคะ"

หล
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 379

    เพราะถ้าเขาต้องการได้ตัวเสิ่นหยินอู้จริง ๆ เขาก็สามารถใช้วิธีอื่นเพื่อไม่ให้เด็กทั้งสองคนนี้ลืมตาดูโลกได้ถ้าตั้งใจจะทำ ยังไงก็ต้องหาทางได้ ไม่ใช่เหรอ?แต่เขาไม่ทำ เด็กทั้งสองคลอดออกมาได้อย่างปลอดภัย และโม่ไป๋ยังดูแลพวกเขาราวกับเป็นลูกของตัวเอง ความรู้สึกที่มีต่อเสิ่นหยินอู้ก็ยังคงเหมือนเดิมในฐานะที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน ผู้ช่วยเฉินรู้สึกว่าแม้จะต้องตาย เขาก็ไม่มีทางที่จะใจกว้างได้ขนาดนี้แน่นอนแต่ตอนนี้เมื่อได้ใช้เวลากับเด็กทั้งสองคนผู้ช่วยเฉินก็รู้สึกว่า เขาอาจจะไม่ต้องตายแล้ว เพราะว่าเขาเองก็......ใจกว้างพอสมควรเหมือนกันท้ายที่สุดแล้ว ใครจะไม่ชอบเด็กที่น่ารัก มีมารยาท และหน้าตาดีขนาดนี้ได้ล่ะ!!ก่อนหน้านี้ผู้ช่วยเฉินรู้สึกสงสารโม่ไป๋แค่ไหน ตอนนี้เขาก็รู้สึกอิจฉาโม่ไป๋เท่านั้นขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่ เสิ่นเหมิงเหมิงก็เงยหน้ามองผู้ช่วยเฉินแล้วพูดว่า "อาเฉินคะ หนูอยากไปเข้าห้องน้ำค่ะ"ผู้ช่วยเฉิน"?"อ่าาา นี่ก่อนขึ้นเครื่องเพิ่งไปเข้าห้องน้ำมาไม่ใช่เหรอ?แต่ไม่นานผู้ช่วยเฉินก็นึกออกว่า แม้ว่าเธอจะไปห้องน้ำก่อนขึ้นเครื่องแล้ว แต่เธอก็เพิ่งดื่มเครื่องดื่มไปเยอะผู้ช่วยเฉินกำ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-16
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 380

    ดวงตาของเธอใสบริสุทธิ์และชัดเจนฉินเย่กลับรู้สึกหายใจติดขัดเขากำลังเห็นภาพหลอนไปหรือเปล่า?ไม่อย่างนั้น หนูน้อยเหมิงเหมิงที่เขาเห็นได้แค่ในไลฟ์สดจากโทรศัพท์มือถือ จะมาอยู่ตรงหน้าเขาได้ยังไงในเวลานี้??ขณะที่เขากำลังคิดว่าภาพที่เห็นตรงหน้าเป็นจริงหรือไม่ หนูน้อยก็เอียงศีรษะและพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานว่า "คุณอา หนูว่าคุณอาหล่อมากเลยค่ะ!"ฉินเย่ชะงักไปเสียงอ่อนหวานนี้...เหมือนกับเสียงที่เขาเคยได้ยินจากไลฟ์สดไม่มีผิดเพียงแต่ว่า ตอนนี้มันยิ่งจริงและอ่อนโยนกว่าเดิม"เหมิงเหมิงเหรอ?"เขาเม้มปาก ฉินเย่เรียกชื่อหนูน้อยออกมาแทบจะโดยสัญชาตญาณดวงตาของหนูน้อยเปล่งประกาย"คุณอารู้จักเหมิงเหมิงเหรอคะ?"ทันทีที่เธอได้ยินเขาเรียกชื่อเธอ หนูน้อยก็เหมือนจะลดการระวังตัวลงจากเดิมที่ยืนอยู่ที่เดิม กลายเป็นเดินก้าวเล็กๆ มาหาเขา"คุณอารู้จักเหมิงเหมิง แต่ทำไมเหมิงเหมิงไม่รู้จักคุณอาล่ะคะ?"ขณะที่พูดนั้น เธอก็มาถึงข้าง ๆ เขาแล้วเพราะความใกล้ชิดของเธอ ทำให้ฉินเย่เผลอหายใจเบาลงเล็กน้อย แต่ในขณะเดียวกันคิ้วของเขาก็ขมวดขึ้นเพราะหนูน้อยคนนี้ระวังตัวน้อยเกินไปแล้วก่อนหน้านี้ยังยืนอยู่ที่เดิม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-16
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 381

    “คุณผู้ชายคะ นี่ไวน์แดงของคุณค่ะ”หลังจากพูดจบ พนักงานต้อนรับเห็นเสิ่นเหมิงเหมิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ฉินเย่ ท่าทางของเธอก็เปลี่ยนไปทันทีเธอวางแก้วไวน์แดงไว้ที่หน้าฉินเย่ แล้วก็รีบขอโทษเขา“ขอโทษค่ะ คุณผู้ชาย เด็กน้อยคนนี้รบกวนคุณไหมคะ? ฉันจะพาเธอไปจากที่นี่ทันทีค่ะ”หลังจากนั้น พนักงานต้อนรับก็ยิ้มหวานให้กับเด็กน้อย“ที่รัก ขอโทษนะที่เมื่อกี้พี่ลืมหนู ตอนนี้พี่พาหนูกลับไปที่ที่นั่งดีมั้ยคะ?”เสิ่นเหมิงเหมิงมองเธอแล้วก็หันไปมองฉินเย่ฉินเย่กัดริมฝีปาก ในใจรู้สึกไม่อยากให้เธอจากไปแต่เด็กก็ยังเป็นเด็ก ไม่มีความรู้สึกเสียใจเลย หลังจากได้ฟังคำพูดของพนักงานต้อนรับ เธอก็พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง แล้วหันไปโบกมือให้ฉินเย่“คุณอา หนูดีใจที่ได้รู้จักคุณอาวันนี้ เหมิงเหมิงไปก่อนนะคะ”คุณเย่พยักหน้าและพูดเสียงต่ำ“อื้ม อาก็ยินดีที่ได้รู้จักหนูเหมือนกัน”แม้จะรู้สึกไม่อยากจากไป แต่เด็กคนนั้นก็เป็นลูกของคนอื่น ฉินเย่จึงได้แต่ส่งให้เธอตามพนักงานต้อนรับไป หลังจากเด็กหญิงเดินจากไป ฉินเย่รู้สึกว่าหัวใจที่เคยกระวนกระวายของเขาสงบลงมากไม่รู้สึกหงุดหงิดเหมือนตอนขึ้นเครื่องแม้แต่ไวน์แดงที่อยู่ตรงหน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-17
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 382

    ตอนนั้นที่เขาได้ยินเสียง ก็รู้สึกว่าเสียงคล้ายกับเสียงของเหนียนเหนียนแต่เจ้าเด็กน้อยหายไปเร็วเกิน ทำให้เขาคิดว่าอาจจะเป็นเสียงที่เขาจินตนาการขึ้นเองการได้เจอเด็กหญิงบนเครื่องบิน ทำให้ฉินเย่เข้าใจว่าเสียง “ขอบคุณครับคุณอา” ในห้องน้ำไม่ใช่สิ่งที่เขาคิดไปเอง แต่เป็นเรื่องจริงเมื่อคิดได้แล้ว ฉินเย่ก็อยากจะเจอเด็กน้อยสองคนนี้พร้อมกันดูถ้าเด็กสองคนนี้ใส่เสื้อผ้าเหมือนกันและยืนอยู่ตรงหน้าเขา มันจะต้องดูเหมือนพวกเขาหลุดออกมาจากไลฟ์สดแน่ๆแต่ฉินเย่รออยู่นาน ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ จากด้านหน้าจนกระทั่งผู้ช่วยหลี่มู่ถิงมาหาเขา“ประธานฉิน? เราควรลงจากเครื่องบินแล้วครับ”ฉินเย่ "......คนข้างหลังลงไปหมดแล้วหรอ?""ใช่ครับ" หลี่มู่ถิงพยักหน้า พร้อมกับตอบไปว่า "ทุกคนลงไปหมดแล้วครับ คุณนั่งที่นี่นานมากเลย"หรือว่าเพราะเห็นที่นั่งชั้นประหยัดแล้วกลัว เลยอยากนั่งชั้นเฟิร์สคลาสนานขึ้นหน่อย?หลี่มู่ถิงไม่กล้าถามและไม่กล้าพูดเมื่อเห็นว่าฉินเย่ไม่มีการตอบสนอง หลี่มู่ถิงจึงถามอีกครั้ง "ประธานฉินครับ?"ฉินเย่ได้สติกลับมาและจ้องเขาอย่างเย็นชา"เอ่อ" หลี่มู่ถิงพูดด้วยความกลัว "เราต้องลงจากเคร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-17
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 383

    เมื่อเสิ่นหยินอู้ถูกปลุกขึ้นมา เครื่องบินทั้งลำเหลือแค่พวกเขาแค่กลุ่มเดียวหลังจากลงจากเครื่องบิน เธอรู้สึกกระอักกระอ่วนมาก นวดขมับของตัวเองแล้วพูดว่า "ทำไมพวกคุณไม่ปลุกฉันให้เร็วกว่านี้?"ตื่นขึ้นมาพบว่าเครื่องบินทั้งลำเหลือแค่ตัวเอง ทุกคนกำลังรอเธอตอนเดินออกไปยังเห็นกัปตันมองส่งเธอด้วย เสิ่นหยินอู้ไม่อยากสัมผัสความกระอักกระอ่วนแบบนี้เป็นครั้งที่สอง"ผมเห็นคุณเสิ่นไม่สบาย เลยคิดว่าจะให้คุณนอนพักอีกสักหน่อย ยังไงคนอื่นก็ต้องใช้เวลาลงจากเครื่องบินอยู่ดี""ใช่ค่ะหม่ามี้ หม่ามี๊ไม่สบาย" เสิ่นเหมิงเหมิงพูดเสริม แล้วเสิ่นซือเหนียนก็พยักหน้า เห็นได้ชัดว่าทุกคนเห็นด้วยกับผู้ช่วยเฉินไม่อย่างนั้นพวกเขาก็คงไม่ยอมรออยู่กับผู้ช่วยเฉินเห็นพวกเขาเป็นแบบนี้ เสิ่นหยินอู้จึงนวดขมับต่อและตัดสินใจไม่พูดเรื่องนี้ต่อถึงจะกระอักกระอ่วน แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้วและต้องยอมรับว่าการนอนหลับในเที่ยวบินนี้ทำให้เธอพึงพอใจมาก ตื่นมาก็รู้สึกสบายขึ้นไม่น้อยโทรศัพท์สั่นขึ้นมา เสิ่นหยินอู้หยิบโทรศัพท์ออกมาดูแล้วก็ยิ้มพร้อมกับรับสาย"ลี่ซือ""โอ้พระเจ้า ในที่สุดก็โทรติด ฉันเช็คดูแล้วว่าเที่ยวบินของเธ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-17
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 384

    หลี่มู่ถิง"……"ไม่ใช่ก็ไม่ใช่นี่ ทำไมต้องโจมตีกันส่วนตัวด้วยล่ะ?แต่ถึงจะรู้สึกน้อยใจ หลี่มู่ถิงก็ยังคงสงสัยมาก"ถ้าไม่มีเรื่องรักๆ ใคร่ๆ แล้ว ทำไมประธานฉินถึงไม่ยอมลงจากเครื่องบินล่ะครับ? แล้วยังรออยู่ที่ทางออกอีก?"แต่หลังจากพูดไปมากมาย ฉินเย่ก็ตอบเขามาแค่หนึ่งประโยค“ดูแลเรื่องตัวเองให้ดีก็พอ”ก็ได้ ดูท่าคงจะไม่ได้รู้อะไรหลี่มู่ถิงทำได้แค่นั่งรอกับเขาต่อไปไม่รู้ว่ารอเป็นเวลานานเท่าไหร่ คนของทางจุนถิงก็ได้รับโทรศัพท์ คงเป็นเพราะทางนี้ไม่มีความเคลื่อนไหวเลยโทรมาถามพนักงานรับสายเบาๆ หลังจากวางสายแล้ว ก็หันกลับมามองฉินเย่อย่างระมัดระวัง ริมฝีปากขยับเล็กน้อย แต่กลับลังเลไม่ยอมพูดออกมาสุดท้าย พวกเขาก็ไม่กล้าพูดอะไร หันกลับไปเหมือนเดิมหลังจากผ่านไปไม่กี่นาที ฉินเย่ก็หันหลังกลับมาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ไปกันเถอะ”รอมานานขนาดนี้ ดูเหมือนว่าวันนี้จะไม่เจอแล้วโชคชะตา อาจจะทำให้เขาได้เจอเด็กสาวคนนั้นบนเครื่องบินแค่นั้น"ไปได้แล้วใช่ไหมครับ?" คนขับดูเหมือนจะประหลาดใจเล็กน้อย แต่ไม่กล้าพูดอะไรมาก จึงสตาร์ทรถทันทีแม้จะไปแล้ว แต่ทุกคนในรถก็รู้สึกได้ว่า อุณหภูมิในรถลดลงอย่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-17
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 385

    “อะไรคือที่บอกว่านอกจากเจียงฉูฉู่แล้ว สายตาผมไม่สามารถมองใครอื่นได้อีก? คุณได้ยินคำนี้มาจากไหน?”ฟู่ถิงสือไม่เข้าใจเลยว่าทำไมคำนี้ถึงทำให้ฉินเย่โกรธได้เขาไม่แน่ใจว่า ฉินเย่โกรธเพราะไม่เห็นด้วยกับคำพูดนี้ หรือเพราะคนอื่นพูดถึงเจียงฉูฉู่ของเขาหลังจากครุ่นคิดสักพัก เขาก็พูดขึ้นมาอย่างระมัดระวัง“เป็นแค่ข่าวลือเท่านั้น พวกเขาแค่พูดเล่น คุณอย่าใส่ใจมากนักเลยครับ”“ข่าวลือ?” ฉินเย่มองเขาอย่างเย็นชา: "ในเมื่อมันเป็นแค่ข่าวลือ ทำไมต้องเอามาพูดต่อหน้าผม? อะไรนะ ทายาทตระกูลฟู่ยังได้รับสืบทอดนิสัยชอบซุบซิบด้วยหรอ?"ทันทีที่ได้ยินคำนี้ ฟู่ถิงสือไม่กล้าพูดเรื่องอื่นอีก รีบคุกเข่าขอโทษทันที“ประธานฉิน ผมผิดไปแล้ว ผมไม่ควรซุบซิบเรื่องของคุณ โทษผมที่ปากมากไปหน่อย คุณจะให้ผมทำยังไงถึงจะหายโกรธ?”ฉินเย่ไม่ได้พูดอะไรอีก แต่ความโกรธที่เพิ่งแสดงออกมา บ่งบอกชัดเจนว่า ฟู่ถิงสือจะไม่สามารถพูดซุบซิบเกี่ยวกับเขาได้อีกต่อไปในอนาคตหลังจากส่งฉินเย่ไปที่ห้องพัก ฟู่ถิงสือก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก“คุณพักผ่อนที่นี่ก่อน ผมจะออกไปข้างนอกสักครู่ เดี๋ยวผมรีบกลับมา”ฉินเย่หลับตาลงพิงโซฟาโดยไม่ตอบสนองอะไรเนื

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-18
  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 386

    ได้ยินดังนั้น ฟู่ถิงสือพลันหรี่ตาลง“หมายความว่ายังไง นายจะให้ฉันไปอ่อยเธองั้นเหรอ?”“แหะๆ ยังไงตอนนี้คุณก็เป็นคนใหม่ หากคิดจะพัฒนาฝีมือของตน ก็ต้องให้ความสำคัญแก่ส่วนรวม”“ไปเลยไป อย่าคิดแผนบ้าๆ ออกมาได้ไหม?”“ผมพูดจริงนะประธานฟู่ ไม่ได้ล้อเล่น คุณหนูเสิ่นคนนั้นไม่เพียงแต่หน้าตาสวย แต่ยังมีความสามารถมากด้วย คนที่ตามจีบเธอมีมากกว่าคนที่ขุดเธออีก”ฟู่ถิงสือเคยได้ยินแต่ชื่อ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนแต่เขารู้ว่าผู้ช่วยของเขาพูดจริงทว่าหากจะให้เขาเสียสละนั้นเป็นไปไม่ได้แน่นอนเขาฟู่ถิงสือไม่มีทางละทิ้งป่าเพื่อต้นไม้ต้นเดียวแน่นอนเรื่องผูกมัดกับผู้หญิง หรือชอบผู้หญิงแค่คนเดียวนั้น เขาไม่แม้แต่จะคิดเลยด้วยซ้ำ“นายไปคิดวิธีมาอีก เข้าทางเพื่อนของเธอ ทำให้ผลตอบแทนสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง”“ครับประธานฟู่”_ณ สวนภูมิทัศน์โบราณตั้งอยู่ในพื้นที่ที่ดีที่สุดของเมืองเจียงเฉิง เป็นคฤหาสน์สไตล์ย้อนยุคที่ผู้พัฒนาอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ที่สุดของเมืองซื้อไป แล้วสร้างเป็นสะพานเล็กๆ พร้อมสายน้ำไหลทั้งคฤหาสน์ไม่ว่าจะเป็นการก่อสร้างสายน้ำไหล หรือว่าดอกไม้ต้นไม้ต่างๆ ล้วนแต่สร้างขึ้นโดยอิงจากประวัติ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-08-18

บทล่าสุด

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 888

    "คุณเสิ่น!"
ทุกคนตะโกนเรียกเธอพร้อมกัน เสิ่นหยินอู้ยกมือขึ้นไปที่ริมฝีปากโดยไม่รู้ตัว เพื่อเป็นสัญญาณให้พวกเขาหยุดส่งเสียง
ในช่วงเวลานี้ ทุกคนต่างก็กำลังพักผ่อน แต่พวกเขากลับเสียงดังมาก
หัวหน้าบอดี้การ์ดแสดงสีหน้าละอายในทันทีจริงๆ แล้วเสียงของพวกเขาก็ไม่ได้ดังมาก แต่เมื่อทุกคนพูดออกมาพร้อมกัน มันเลยดูดังขึ้นมาเล็กน้อย
เสิ่นหยินอู้กลัวว่าพวกเขาจะพูดขึ้นมาอีก จึงรีบลากกระเป๋าเดินทางลงมา"ไปกันเถอะ"
"คุณเสิ่น ให้ผมถือกระเป๋าให้ดีกว่าครับ"
ในกระเป๋าเดินทางของเสิ่นหยินอู้จริงๆ แล้วไม่ได้มีของอะไรมากมาย เธอแค่เอาเสื้อผ้าที่ใช้เปลี่ยนในแต่ละวันไป แม้แต่ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวก็ไม่ได้เอาอะไรไปเลย
ดังนั้นมันจึงเบามาก เสิ่นหยินอู้ส่ายหัว “ฉันถือเองได้ค่ะ ในกระเป๋าแทบจะไม่มีอะไรเลย”หัวหน้าบอร์ดี้การ์ดยังคงยืนกราน ในที่สุดเสิ่นหยินอู้ก็เลยต้องยอมส่งกระเป๋าให้เขาหลังจากนั้น เสิ่นหยินอู้ก็ขึ้นรถภายใต้การคุ้มกันของพวกเขา ขณะที่เธอนั่งอยู่ในรถ แม้จะเป็นเวลากลางคืน แต่เสิ่นหยินอู้ก็มองเห็นขบวนรถยาวเรียงกันบนถนนจากกระจกมองหลังแสงไฟหน้ารถทำให้สภาพแวดล้อมที่มืดมิดสว่างไสวราวกับกลางวัน เสิ่

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 887

    "คุณไม่พูด แสดงว่าคุณก็คิดเหมือนกับฉันใช่มั้ยล่ะคะ? ตอนนี้ติดต่อเขาไม่ได้ คุณก็เป็นห่วงเขาเหมือนกันใช่ไหม?""คุณเสิ่น"หลี่มู่ถิงพึ่งได้สติ เขากัดฟันพูดว่า “ใช่ครับ ผมเป็นห่วงประธานฉินมาก แต่ก่อนออกเดินทางประธานฉินได้กำชับผมว่า ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าความปลอดภัยของคุณกับเด็กๆ ถึงแม้จะเกิดอะไรขึ้น ประธานฉินก็จะหาทางหนีด้วยตัวเอง ผมจะไม่ยอมให้คุณเสิ่นต้องเสี่ยงเพื่อประธานฉินเด็ดขาด'"
"หนีได้? ถ้าเป็นในประเทศก็ว่าไปอย่าง คุณรู้หรือเปล่าว่าที่ต่างประเทศสถานการณ์เป็นยังไง? คุณคุ้นเคยกับสถานที่มากแค่ไหนคะ?" เสิ่นหยินอู้ถามหลี่มู่ถิงอย่างรวดเร็วติดต่อกันหลายประโยคจนทำให้เขาถึงกับชะงักไป "ฉันบอกคุณตอนนี้เลย ถ้าเขาหนีไม่ได้หรือเกิดอะไรขึ้น คุณจะรู้สึกเสียใจมั้ยคะที่ยืนยันแบบวันนี้?"
หลี่มู่ถิงเงียบไป"ฉันจะซื้อตั๋วเดี๋ยวนี้ค่ะ"พูดจบ เสิ่นหยินอู้ก็วางสายทันที เข้าแอปพลิเคชั่นเพื่อซื้อตั๋วเครื่องบิน เธอจัดการอย่างรวดเร็วและตั้งใจแน่วแน่
ครั้งก่อนเป็นเพราะลูกๆ อยู่กับเธอ เธอจึงทำอะไรไม่สะดวกมากนัก แต่ครั้งนี้เธอไปคนเดียว เหมิงเหมิงและเหนียนเหนียนมีคุณปู่คุณย่าคอยดูแล แถมยังมีบอดี้การ์ดมากม

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 886

    เมื่อเห็นว่าเขามีเวลาส่งข้อความมาให้เธอ เสิ่นหยินอู้ก็โทรหาเขาทันที"ผู้ช่วยหลี่"
หลี่มู่ถิงไม่คาดคิดว่าเธอจะยังรออยู่จนถึงตอนนี้ เมื่อคิดถึงเวลาทางนั้นที่เธออยู่ มันก็ดึกมากแล้ว
"คุณเสิ่น ผมส่งข้อความไปก็เพื่อให้คุณสบายใจขึ้นหน่อย ทำไมคุณยังไม่พักผ่อนล่ะครับ?""ฉันนอนไม่หลับค่ะ"คำพูดนี้ทำให้หลี่มู่ถิงชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วเสิ่นหยินอู้ก็พูดต่อ “คุณน่าจะเข้าใจความรู้สึกของฉันดี ตอนนี้ฉันไม่สามารถติดต่อเขาได้เลย แล้วยังไม่มีข่าวอะไรเกี่ยวกับเขาอีก แล้วฉันจะนอนหลับได้ยังไงคะ?"
หลี่มู่ถิงไม่ได้ตอบคำถามของเธอ ยังคงเงียบอยู่"ผู้ช่วยหลี่ ตอนนี้คุณมีข่าวล่าสุดจากทางนั้นไหมคะ?"
สุดท้าย ผู้ช่วยหลี่ก็ถอนหายใจออกมาอย่างหมดหวังใจของเสิ่นหยินอู้กระตุกขึ้นมาทันที คิ้วของเธอก็ขมวดตามไปด้วย"ว่ายังไงคะ?""คุณเสิ่น ผมเองก็กลัวว่าคุณจะผิดหวังและกังวล แต่เหมือนว่าถ้าไม่บอกคุณก็จะทำให้คุณนอนไม่หลับเหมือนกัน ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมก็จะบอกคุณ หลังจากที่ผมมาถึงก็ยังไม่มีข่าวอะไรของประธานฉินเลยครับ มีแค่คนสองคนที่ยังเฝ้าอยู่ที่บ้านพัก และเราก็ขาดการติดต่อกับคนที่ออกไปทั้งหมดครับ""ทุกคนที่ออกไปต

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 885

    หลังจากคุยกับคุณแม่ฉินเสร็จ เสิ่นหยินอู้ก็ไปหาเด็กน้อยทั้งสองทันทีที่เธอเดินเข้าไป ทั้งสองคนก็เข้ามาใกล้เธอ แล้วถามว่า “หม่ามี๊ คืนนี้พวกหนูนอนกับหม่ามี๊ได้มั้ยคะ?'"
ปกติแล้วพวกเขาจะเข้านอนเอง แต่วันนี้กลับขอแบบนี้ขึ้นมาโดยกระทันหัน หรือว่าจะเป็นเพราะมีความรู้สึกถึงกัน?เสิ่นหยินอู้ถามด้วยน้ำเสียงเบาๆ ว่า “ทำไมถึงอยากนอนกับหม่ามี๊ล่ะ?"
เมื่อได้ยินคำถามนี้ เสิ่นเหมิงเหมิงก็ยิ้มอย่างน่ารัก"เพราะหนูกับพี่คิดถึงหม่ามี๊ค่ะ"เสิ่นซือเหนียนพยักหน้าเห็นด้วยจริงๆ แล้วเธอก็ไม่ได้ไปไหน แต่เด็กทั้งสองกลับพูดแบบนี้ขึ้นมาโดยกระทันหัน หรือว่าพวกเขาแอบได้ยินตอนที่เธอคุยกับคุณแม่ฉิน?
แต่ไม่นาน คำพูดต่อมาของเด็กสองคนก็ทำให้ความสงสัยของเธอหายไป"หม่ามี๊ หม่ามี๊กับคุณย่าคุยกันตั้งนาน คุยอะไรกันเหรอคะ?"เมื่อได้ยินคำถามนี้ เสิ่นหยินอู้ยื่นมือมาหยิกจมูกเล็กๆ ของเธอเบาๆ แล้วพูดว่า “เรื่องของผู้ใหญ่น่ะ เด็กๆ อย่าถามมาก'"
"อื้ม ก็ได้ค่ะ""แล้วคืนนี้ หม่ามี๊จะมานอนด้วยกันกับพวกเรามั้ยคะ?""ได้สิ หม่ามี๊จะอยู่กับพวกหนูทั้งคืนเลย"เที่ยวบินของผู้ช่วยหลี่ยังไม่ลงจอด เธอต้องรอจนเขาถึงแล้วถึงจะไ

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 884

    "ถึงแม้เธอจะปิดบังได้เก่งแค่ไหน แต่แม่ของฉินเย่ก็ยังดูออก หลังจากทานข้าวเย็นเสร็จ เด็กๆ สองคนตามคุณพ่อของฉินเย่เข้าไปเล่นในห้องหนังสือ แล้วแม่ของฉินเย่ก็ถามเธออย่างเงียบๆ""เป็นยังไงบ้าง? ติดต่อฉินเย่ได้มั้ย?"
เมื่อได้ยินคำถาม เสิ่นหยินอู้ถึงกับชะงักไป ไม่รู้จะตอบยังไงดี"มีอะไรหรือเปล่า? มีเรื่องกังวลใจอะไรไม่กล้าบอกแม่หรือเปล่า? หยินอู้ แม่บอกเลยนะ ถึงแม้แม่จะไม่ใช่แม่แท้ๆ ของหนู แต่ถ้าหนูอยากจะคิดว่าแม่เป็นแม่แท้ๆของหนู แม่ก็ยินดี หนูคุยกับแม่ได้ทุกเรื่องเลยนะ ตอนที่หนูจากไป แม่ยังไม่ได้มีโอกาสได้เจอหนูเลย และแม่ก็ไม่รู้เรื่องของพวกหนูซักเท่าไหร่ แต่ถ้าแม่รู้ แม่ก็จะบอกหนูว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นระหว่างหนูกับฉินเย่ ถึงหนูจะไม่อยากจะมีเขาอีกแล้ว แต่หนูยังสามารถนับแม่เป็นแม่ของหนูได้เสมอ"
คำพูดที่ไม่ได้คาดคิดนี้ ทำให้เสิ่นหยินอู้รู้สึกอบอุ่นในหัวใจและทำให้น้ำตาเอ่อล้นขึ้นมาที่ขอบตา
"ขอบคุณค่ะ แม่ คำพูดของแม่ หนูจะจดจำไว้เสมอ"
ตอนเด็ก เธอเคยอิจฉาคนอื่นที่มีแม่ ทำไมเธอไม่มี เธอก็อยากมีแม่ที่อ่อนโยนและรักเธอ คอยซื้อกระโปรงสวยๆ ให้เธอ สวมใส่ให้เธอ คอยกอดเธอตอนนอน เล่านิทานให้ฟัง

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 883

    "เรื่องนี้คุณไม่ต้องห่วงเลยครับ ในตอนที่คุณฉินว่าจ้างผม เขาจ่ายค่าจ้างล่วงหน้าหนึ่งปีมาแล้วครับ"
หนึ่งปี??
เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ เสิ่นหยินอู้ถึงกับตกใจไปเล็กน้อย
เขาจ่ายค่าจ้างล่วงหน้าไว้นานขนาดนี้
"ดังนั้น คุณเสิ่น ภายในหนึ่งปีนี้ เราจะคุ้มครองความปลอดภัยของคุณอย่างดีครับ"
เมื่อได้ยินแบบนั้น เสิ่นหยินอู้เงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างอดไม่ได้
"พวกคุณทำงานตามค่าจ้างใช่ไหม?"
หัวหน้าบอดี้การ์ดพยักหน้า"งั้นก็ดี ถ้าฉันจ่ายมากกว่าเขา แล้วขอให้พวกคุณไปต่างประเทศด้วยกันเพื่อคุ้มครองความปลอดภัยของฉัน พวกคุณจะรับไหมคะ?"
เมื่อได้ยินแบบนั้น หัวหน้าบอดี้การ์ดถึงกับอึ้งไป"ไม่ต้องห่วง ไม่ใช่แค่ฉินเย่ที่มีเงิน ฉันเองก็จ่ายได้ค่ะ ถ้าพวกคุณไม่เชื่อ ฉันก็สามารถจ่ายล่วงหน้าให้พวกคุณได้เหมือนกัน""เอ่อ......"
"หรือว่าขอบเขตการคุ้มกันของพวกคุณมีแค่ในประเทศ?""ไม่ใช่นะครับ ในต่างประเทศก็ทำได้ เพียงแต่ว่า...... พวกเราสัญญากับคุณฉินแล้วว่าจะคุ้มครองความปลอดภัยของคุณ ดังนั้นพวกเรา......""ใช่" เสิ่นหยินอู้ยิ้มเล็กน้อย "พวกคุณคุ้มครองความปลอดภัยของฉัน แต่ไม่ใช่การจำกัดเสรีภาพของฉันใช่ไหมคะ? หรือว

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 882

    "อย่าเป็นแบบไหน? ถ้าผมทำแบบนี้ตั้งแต่แรก เธอคงจะไม่กลับประเทศหรือเปล่า? บางทีการให้เธอกลับประเทศอาจจะเป็นความผิดพลาด อย่างน้อยถ้าอยู่ต่างประเทศ ถึงเธอจะไม่ยอมรับผม แต่ก็จะไม่ไปอยู่ข้างคนอื่น"คำพูดของเขาทำให้เสิ่นหยินอู้หลับตาลง สูดลมหายใจลึกๆ ก่อนจะถามว่า "เขาอยู่กับนายหรือเปล่า? นายทำอะไรกับเขา?""ไม่มีความอดทนพอที่จะฟังผมพูดเรื่องอื่นแล้วหรอ?""ฉัน......""ถ้าเธออยากรู้จริงๆ ว่าเขาเป็นยังไง ทำไมไม่มาดูเองล่ะ?"เสิ่นหยินอู้รู้สึกหายใจสะดุด"ก่อนจะเห็นหน้าเธอ ผมจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเขาเด็ดขาด"
เสิ่นหยินอู้กัดริมฝีปาก"ตอนแรกทุกอย่างก็ดีอยู่แล้ว ทำไมนายต้องทำแบบนี้?""หึ"โม่ไป๋หัวเราะเบาๆ "ใช่ ก่อนหน้านั้นทุกอย่างมันดี ทำไมเธอต้องกลับประเทศ?"
เสิ่นหยินอู้เงียบไปชั่วขณะ เขากลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว เธอไม่สามารถพูดอะไรกับเขาได้เลย"มาหาผมสิ ผมรออยู่ที่เดิม"พูดจบ โม่ไป๋ก็ทำท่าจะวางสาย เสิ่นหยินอู้รู้สึกกังวล "เดี๋ยวก่อน นายยังไม่ได้บอกเลยว่านายทำอะไรกับเขา ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?""หยินอู้ ผมจะไม่พูดอะไรทั้งนั้นจนกว่าจะเจอหน้าเธอ แน่นอนว่าเธอก็อย่าหวังว่าจะหาเขาเจอ"
พูดจบ โม่ไ

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 881

    ดังนั้น เสิ่นหยินอู้จึงถูกเชิญให้กลับไปนั่งที่โต๊ะทำงาน โดยที่ตรงหน้าต่างมีคนคอยเฝ้าอยู่ รวมถึงที่หน้าประตูด้วย
ถ้าหากตอนนี้มีกล้องถ่ายอยู่ในห้องนี้ คงจะคิดว่าเธอเป็นภรรยาของหัวหน้าแก๊งมาเฟียแน่ๆ
เธอไม่มีอารมณ์จะทำงาน มือถือวางอยู่ข้างตัวตลอดเวลา กลัวจะพลาดการติดต่อใดๆ
แม้จะไม่มีสมาธิ แต่เธอก็พยายามทำงานจนเสร็จไปบางส่วน และได้รับข้อความจากหลี่มู่ถิงว่าเขาขึ้นเครื่องแล้วหลังจากเขาขึ้นเครื่องแล้ว เสิ่นหยินอู้ก็ไม่สามารถติดต่อเขาได้อีก ทำได้แค่รอจนกว่าเครื่องบินจะลงจอดมือถือเงียบไปทั้งบ่าย ขณะที่เสิ่นหยินอู้เตรียมเก็บของกลับบ้าน ในที่สุดมือถือก็ส่งเสียงขึ้นมา
พอได้ยินเสียง เสิ่นหยินอู้หยิบมือถือขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว แล้วเห็นว่าเป็นสายจากต่างประเทศที่ไม่รู้จัก
นี่คือ?
เธอไม่ได้คิดมาก รีบกดรับสายทันที“ฮัลโหล?”
ในใจลึกๆ เธอหวังว่าคนที่โทรมาคือฉินเย่ เพื่อบอกเธอว่าเขาไม่เป็นอะไร แค่จำเป็นต้องใช้เบอร์นี้ชั่วคราวเท่านั้น
แต่เสิ่นหยินอู้ก็ยังไม่กล้าพูดชื่อเขาออกมาตรงๆ“ในที่สุด เธอก็กลับมาใช้เบอร์นี้อีกครั้งนะ”
ทว่า เสียงที่ดังเข้ามาในโสตประสาทของเธอกลับเป็นเสียงอีกคนหนึ่งท

  • คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง   บทที่ 880

    เขาเรียกเถ้าแก่อยู่หลายครั้งก่อนจะดึงสติเสิ่นหยินอู้กลับมาได้ หลังจากกลับมาได้สติอีกครั้ง เสิ่นหยินอู้ก็มองไปที่อู๋อี้ไห่ที่มีสีหน้าเหนื่อยใจที่อยู่ตรงหน้าเธอ ความรู้สึกผิดในใจพุ่งถึงขีดสุด “ขอโทษที เมื่อกี้ฉันฟุ้งซ่านไปหน่อย” “เถ้าแก่ ผมรู้ว่าเรื่องของคุณอาจจะสำคัญมาก แต่... ตอนนี้คุณต้องสละเวลามาดูสัญญานี้สักพัก เสร็จแล้วก็ค่อยไปฟุ้งซ่านต่อ โอเคไหม?” เสิ่นหยินอู้มองไปที่เขา เปิดริมฝีปากขาวซีดของเธอออกเล็กน้อยแล้วพยักหน้า คราวนี้เธอไม่ได้ฟุ้งซ่านอีก เธออ่านสัญญาอย่างละเอียดจนจบและทำการเซ็นชื่อ หลังจากนั้นเธอก็ยื่นสัญญาให้อู๋อี้ไห่: "ขอบคุณที่ตั้งใจทำงานในช่วงที่ผ่านมา" “ไม่หรอกครับ ใครใช้ให้ผมเป็นผู้ช่วยของคุณล่ะครับ?” อู๋อี้ไห่ยิ้มเล็กน้อย ในตอนแรกเขากำลังจะถือสัญญาแล้วเดินออกไป แต่ก่อนจากไป เขาก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น “เถ้าแก่ เป็นปัญหาทางด้านความรักเหรอครับ?” อย่างไรก็ตาม คำถามของเขาไม่ได้รับการตอบกลับ เพราะหลังจากที่เสิ่นหยินอู้ส่งสัญญาให้กับเขา เธอก็ตกอยู่ในภวังค์อีกครั้ง หลังจากนั้น อู๋อี้ไห่ก็ทำได้เพียงพูดอย่างช่วยไม่ได้: "ช่างมันเถอะ อีกเดี๋ยวตอนกลับบ้านก็กลั

DMCA.com Protection Status