Share

บทที่ 381

“คุณผู้ชายคะ นี่ไวน์แดงของคุณค่ะ”

หลังจากพูดจบ พนักงานต้อนรับเห็นเสิ่นเหมิงเหมิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ฉินเย่ ท่าทางของเธอก็เปลี่ยนไปทันที

เธอวางแก้วไวน์แดงไว้ที่หน้าฉินเย่ แล้วก็รีบขอโทษเขา

“ขอโทษค่ะ คุณผู้ชาย เด็กน้อยคนนี้รบกวนคุณไหมคะ? ฉันจะพาเธอไปจากที่นี่ทันทีค่ะ”

หลังจากนั้น พนักงานต้อนรับก็ยิ้มหวานให้กับเด็กน้อย

“ที่รัก ขอโทษนะที่เมื่อกี้พี่ลืมหนู ตอนนี้พี่พาหนูกลับไปที่ที่นั่งดีมั้ยคะ?”

เสิ่นเหมิงเหมิงมองเธอแล้วก็หันไปมองฉินเย่

ฉินเย่กัดริมฝีปาก ในใจรู้สึกไม่อยากให้เธอจากไป

แต่เด็กก็ยังเป็นเด็ก ไม่มีความรู้สึกเสียใจเลย หลังจากได้ฟังคำพูดของพนักงานต้อนรับ เธอก็พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง แล้วหันไปโบกมือให้ฉินเย่

“คุณอา หนูดีใจที่ได้รู้จักคุณอาวันนี้ เหมิงเหมิงไปก่อนนะคะ”

คุณเย่พยักหน้าและพูดเสียงต่ำ

“อื้ม อาก็ยินดีที่ได้รู้จักหนูเหมือนกัน”

แม้จะรู้สึกไม่อยากจากไป แต่เด็กคนนั้นก็เป็นลูกของคนอื่น ฉินเย่จึงได้แต่ส่งให้เธอตามพนักงานต้อนรับไป

หลังจากเด็กหญิงเดินจากไป ฉินเย่รู้สึกว่าหัวใจที่เคยกระวนกระวายของเขาสงบลงมาก

ไม่รู้สึกหงุดหงิดเหมือนตอนขึ้นเครื่อง

แม้แต่ไวน์แดงที่อยู่ตรงหน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status