Lahat ng Kabanata ng The Ceo's Obsession | Lucy Pearl : Kabanata 1 - Kabanata 10

The Ceo's Obsession || Lucy Pearl___CHAPTER 2UMIWAS ng tingin si Lucy Pearl nang mapansing sumulyap sa gawi niya ang bagong may-ari ng unibersidad na pinapakilalang ngayon sa harap nilang lahat na kapwa niya eskolar. Sino ba naman ang makakalimot sa lalaking iyon? Ito kanina ang pilit niyang pinapatay sa isip niya; ang minumura niya't halos isumpa niya."Sana maging maayos ang unibersidad na 'to sa lahat at sana walang estudyanteng mamumuhay ditong may hindi kaaya-ayang mga salita ang lumalabas mula sa kaniyang mga bibig." Napataas ng tingin si Lucy sa mga narinig mula rito. Siya ba ang pinapatamaan ng lalaking 'to? Inirapan niya ito nang muli siyang sulyapan sa gawi niya.'Pake ko ba sa nararamdaman niya?!' mataray niyang bulong sa sarili niya.Kailan pa ba siya nagkaroon ng nararamdaman sa mga tao sa paligid niya? Wala siyang naaalala."That's for today.. marami pa tayong pagsasamahan, I assured you guys." Pagtatapos ng salita nito sa gitna.Lihim na sinundan ni Lucy ng tingin

HALOS katatapos lang ng live selling ni Lucy Pearl ng mga items nyang bagong bili sa Divisoria n'ong isang linggo- pinapaubos niya na lang ang lahat ng tinda niya para sa panibagong ititinda ulit na request ng mga regular costumers niya. Heto nga at nag-aayos na siyang pumasok, sa mga nag-mine kanina okay na ito para makapagbayad siya kahit papano sa kasera nila. 'Sabi ko na nga ba hindi mo talaga ako pababayaan,' masayang kausap ni Lucy sa larawang pakiramdam nyang nakatingin sa kaniya.'Salamat ha,' aniya pa niya.Masaya siyang pinagmasdan ang sarili niya sa isang maliit na salaming paborito niya- pangarap niyang makabili ng life sized mirror pero mahalaga naman ito sa kaniya kahit na hindi niya masyado nakikita ang sarili niya ang mahalaga may tinitingnan siya kung maayos ba ang mukha niya.Umikot-ikot pa si Lucy, suot ang uniporme niyang pang-nurse, masaya talaga siya at hindi niya kayang ikubli iyon.'Isang taon na lang kung malapit na ako sa finals,' nakangiti niyang bulong sa

Buong klaseng halos tulala si Lucy, o mas tamang sabihing halos buong oras ng klase nila pagka-bwisit ang nararamdaman niya sa acting proffesor nila nang araw na iyon. Hindi niya alam kung ano ang plano nito at bakit kinakailangan nitong maging replacement ni Mr. Agassi.Tinawag pa siya nito sa recitation at nagpapasalamat na lang din siya alam niya ang mga tanong nito. Handa naman siya sa lahat; hindi naman siya ang klase ng estudyante na tsaka lang mag-aaral sa oras ng klase. Advance palagi si Lucy, at iyon ang hindi nya iwawala sa sarili niya."Ang gwapo niya talaga, Girl..""Akin siya ha. Wala nang pweding umagaw sa kaniya sa akin nagkakaintindihan ba tayo?"Hindi napigilan ni Lucy ang sariling matawa sa mga narinig niya sa mga kaklase niyang mga Disney Princess kung umasta. Palibhasa mayayaman ang mga ito at famous din talaga sa university na to- iyon nga lang saksakan ng masasama ang ugali at literal na mga bully ang tatlong 'tong kinaiinis niya."Saan ka kakain?" tanong ni Apr

"GOOD. Good, kumain ka na ba? Nagluto si Manang Edna. Kumain ka na muna o kumain na ba kayo?" tanong ni Michael sa kapatid niya. Hindi maikakatwa ang saya sa mga mata nito, mukhang inspired nga ang bunso niyang kapatid."I'm okay, Kuya. Ikaw? Work?" anito sa kaniya. "I just talked Cheska. Hindi mo na siya naabutan," aniya rito. Malapit si Angelo kay Cheska, halos kapatid na rin ang turing nito dito."But she will come home, Bro.""Talaga, Kuya? Kailan? Sigurado na ba iyan? Baka naman hindi na naman sigurado si ate.""Soon, Bro. I will update you once finalize na ang schedule ni Cheska, ikaw pa rin ang unang-unang makakaalam." Ngumiti siya rito, nang ngumiti ito sa kaniya.Magalang na nagpaalam sa kaniya si Angelo, pagod daw ito pero masaya sa naging lakad ng tinutukoy nitong si Lulu. Ito ang unang beses na nakita niyang inspired ang kapatid niya at masaya siya para dito- finally, kung sakali man matuloy ang pag-iibigan ng mga ito hindi naman siya tutol dito. Nasa tamang edad na rin

___ UNANG araw sa buhay ni Lucy na walang April siyang kasama sa eskwelahan. Hindi niya sigurado kung paano niya titiisin ang lungkot dahil sa desisyon nitong tumigil habang buntis ito. Iyon na lamang ang bigat ng katawan niyang bumangon at maging sa paglalakad ngayon sa pasilyo ng unibersidad na ito. Si April pa naman ang tinuturing niyang nag-iisang taong masasandalan niya. Isang buntong-hininga ang pinakawalan niya nang maalala ang sinabi ni Archangel sa kaniya nang nakaraan. 'Ang ganda mo kahit pumuputok iyang pimple mo, Ms. Sandoval..' animo tila naririnig pa niya sa isip niya. 'Hindi maganda iyong manners na iyon!' sigaw ng utak niya.Napakunot-nuo siya nang wala man lang isang makulit na Angelo na tumatawag sa kanya tulad ng nakasanayan niya kada-umaga. 'At kailan pa ako nagka-interes sa lalaking iyon?' aniya.Nakakapanibago lang, kontra naman ng isip niya. Sa kabilang banda, nakaramdam din naman siya ng pag-alala kay Angelo. Paano kung napano ito? Tsaka niya lang na-