LAKAD takbo ang ginawa ni Lucy tuluyan lang siyang makalayo sa lugar Kung saan pinili niyang ikulong ang lalaking iyon. Wala siyang pakialam kahit na ito pa ang presidente ng Pilipinas ang mahalaga sa kaniya ngayon ay nakaganti na siya at patas na silang dalawa.
'Beh buti nga! Beh buti nga sa iyo..' Natatawa niya pa ring sambit sa sarili habang panay ang pagmamadali niya. Walang dapat makakita sa kaniya na magpapatunay sa ginawa niya rito.'Paano kung magsumbong siya, Lucy?' kastigo sa kaniya ng sarili niya.Ano naman kung magsumbong siya? Wala siyang pake; kahit na sa scholarship mong may tendency na mawala kapag nangyaring malaman ng lahat ang ginawa mo? dugtong pa.Doon nakaramdam ng bahagyang kaba si Lucy sa puso niya. Paano nga kung mawala ang iniingatan niyang scholarship sa ginawa niya rito? Kaya niya ba? Patuloy sa pakikipag-usap niya sa sarili niya.Isang paglingon ang pinakawalan ni Lucy sa gawi kung saan naroon papunta sa rooftop.Sunod-sunod siyang napalunok.'Hindi naman makatarungan kung gagawin niya sa akin 'yon? After all siya naman talaga ang nauna kung bakit gumanti lang ako ngayon eh. Siya iyong may mali at hindi ako.' Patuloy ko sa kumbinse sa sarili ko.'Balikan ko na lang kaya siya at buksan? Pero baka kapag ginawa ko iyon mas magalit siya sa akin.' aniya ng konsensya niya.Napakamot si Lucy sa sentido niya sa hindi malaman kung ano ang dapat niyang gawin nang makahinga siya nang maluwag dahil sa nakita niya ang janitor ng eskwelahan nila. Tinawag ito ni Lucy at sinabi niya ritong may narinig siyang tao sa rooftop, na baka may na-lock d'on- pagmamaang-maangan niya.Tumalima naman ito at sinunod ang mga sinabi niya.Pinili niyang dumiretso na sa klase niya, ayaw niyang ma-late ngayon. Inspired pa naman siyang pumasok kanina dahil sa bagong uniform niya- naisip niya na naman si Angelo at ang gigil na naramdaman dito kanina kaya siya nagawi d'on sa teritoryo niya't hindi inaasahan ang lalaking naroon.'Kasalanan niya kung bakit siya nakulong d'on at inosente ako 'no.' Patuloy niya sa pakikipag-usap sa sarili niya hanggang sa makapasok siya sa loob ng classroom nila."Saan ka galing?" Bulong sa kaniya ni April nang tumabi siya rito."Traffic," maiksing tugon niya ritong may halong pagsisinungaling."Never ka na-late, Lucy, kaya huwag kang magsinungaling sa akin. Rooftop 'no?" ani naman nito sa kaniya.Kilalang-kilala na talaga siya ni Lucy, wala na talaga syang maitatago dito simula't sapol. Mabuti na lang at wala pa ang professor nila kaya hindi naman talaga siya late kung tutuusin- iyon nga lang madalas talaga siyang nauuna sa lahat dahil nakahiligan niya nang mag-advance study palagi"Rooftop..""Sinasabi ko na nga ba eh. Stress ka na naman 'no? Ang aga mo mag live selling kanina eh. Alas cinco pa lang yata 'yon," sambit nito sa kaniya.Tama si April, maaga talaga siyang nagtrabaho pag gising niya pa lang dahil gusto niyang makarami agad bago siya pumasok."Money matters?" Mahinang tanong sa kaniya ni April. Sinadya nitong hindi iparinig sa ilang kamag-aral nila lalo na sa tatlong classmate nilang felling mga - Disney Princess -"Delay ako sa bayad sa boarding house, Pril, kaya todo grind ako ngayon para matapos na problema sa akin ni Aleng Lumen," aniya rito.Ngumiti nang maluwag sa kaniya si April, nagulat pa siya nang may kinuha ito sa bag nito- wallet ito at mula r'on may nilabas itong iilang libong inabot ng lihim sa kaniya."Gamitin mo na muna 'tong pambili ko ng libro sa susunod na linggo..""Pero, A-April.." Subok niyang pagtanggi nang iabot nito ang pera sa mga palad niya."Huwag mo akong alalahanin, Lucy. Mas kailangan mo ngayon iyan. Ayaw kong ma-stress ka lalo na sa pera, kaya tanggapin mo na 'to.." Pagpipilitan nito sa kaniya."Sigurado ka ba?""Alam ko naman na maibabalik mo rin agad sa akin yan, kilala kita, Lucy. Sige na. Kunin mo na iyan."Maingat na nilagay ni Lucy ang pera sa wallet niyang bigay din nito sa kaniya n'ong nag-birthday siya."Ibabalik ko agad sa iyo 'to, ipapadala ko agad ang mga items na binili sa akin para maibalik ko agad sa iyo.""Hindi ako nagmamadali. Masaya akong nakakatulong sa 'yo, Lucy.""Maraming salamat ha."Niyakap niya si April, bilang pagpapasalamat niya rito. Nang mapako ang tingin ni Lucy sa biglang dumating sa room nila- ang professor nila at may lalaking nakasunod ditong hindi siya pweding magkamali dahil ito ang lalaking kinulong niya sa rooftop.Iniwas ni Lucy ang tingin niya nang mapansin niyang nandoon ang sulyap nito sa gawi nila; patay na, aniya pa niya. Kaya ba ito naroon ngayon dahil nagsumbong ito? At malilintikan na naman siya."Good morning, Class.."Panimulang pagbati ng Social Science proffesor nilang si Mr. Agassi. Muling napalunok si Lucy nang muli siyang mapatingin sa lalaking naroon pa rin ang tingin sa gawi nila ni April sa likuran kahit ilang upuan ang pagitan bago sila."As you can see, kasama ko ngayon si Mr. Michael Archangel Santiago the owner of this university- ang nag-iisang tagapagmana ng namayapa nyang abwelong si Don Arthur Santiago.." ani pa ni Mr. Agassi.'Napakaraming pasakalye! Hindi na manabon kung gusto akong sabunin!' mataray na bulong ni Lucy sa sarili kasabay pa ang pag-ikot ng bolang itim sa mga mata niya."And, he's here bilang magiging bagong proffesor n'yo sa subject na 'to.. Mr. Archangel, graduated his masteral in Amsterdam."Napatingin nang tuwid si Lucy sa gawi ng mga ito.'What? Ang koroko na iyan ang magiging proffesor namin?' sambit niya sa sariling hindi makapaniwala sa mga narinig.Hindi nakaligtas sa kaniya ang excitement ng mga babaeng kaklase niya sa harapan nila ni April sa lahat ng mga narinig mula kay Mr. Agassi."But it's temporary, siguro mga ilang buwan lang ito habang nasa bakasyon si Mr. Agassi. It's that clear? Everyone?" Narinig niyang aniya ni Archangel sa buong klase nila.Masaya namang sumagot ang mga itong -clear- na may pagpapa-cute pa."Huwag kayong mag-alala, I'll be good to you, Guys. As long as, hindi kayo nang-la-lock ng tao sa rooftop! Okay?"Narinig ni Lucy ang lakas ng tawanan sa loob ng classroom. Samantalang siya sunod-sunod ang paglunok ang pinakalawan niya sa sarili nang marinig ang mga sinabi nito- muli itong tumingin sa gawi niya na parang may pagbabanta pang..- We're not done yet - Lagot ka sa akin!Buong klaseng halos tulala si Lucy, o mas tamang sabihing halos buong oras ng klase nila pagka-bwisit ang nararamdaman niya sa acting proffesor nila nang araw na iyon. Hindi niya alam kung ano ang plano nito at bakit kinakailangan nitong maging replacement ni Mr. Agassi.Tinawag pa siya nito sa recitation at nagpapasalamat na lang din siya alam niya ang mga tanong nito. Handa naman siya sa lahat; hindi naman siya ang klase ng estudyante na tsaka lang mag-aaral sa oras ng klase. Advance palagi si Lucy, at iyon ang hindi nya iwawala sa sarili niya."Ang gwapo niya talaga, Girl..""Akin siya ha. Wala nang pweding umagaw sa kaniya sa akin nagkakaintindihan ba tayo?"Hindi napigilan ni Lucy ang sariling matawa sa mga narinig niya sa mga kaklase niyang mga Disney Princess kung umasta. Palibhasa mayayaman ang mga ito at famous din talaga sa university na to- iyon nga lang saksakan ng masasama ang ugali at literal na mga bully ang tatlong 'tong kinaiinis niya."Saan ka kakain?" tanong ni Apr
"ANGELO, SALAMAT HA. MALAKING BAGAY PARA SA AKIN ANG PAGMAMAGANDANG-LOOB MO NGAYON.." puno ng sinseridad na pasasalamat niya kay Angelo nang ihatid siya nito sa tinutuluyang niya. Nag-boluntaryo itong samahan siyang maipadala ang parcel niya't ganoon na rin ang paghatid nito sa kanila. Pero dahil hindi naman nakapasok ang sasakyan nito sa eskinita nila kaya hanggang sa kanto lang siya.Kinakabahan pa nga siya dahil baka pag-trip-an ng mga tambay sa lugar nila si Angelo; mag-a-alas sais na rin kaya kunti na lang laganap na ang dilim."Anything for you, Lucy, alam mo naman na lodi kita eh."Natawa sya sa mga sinabi nito sa kaniya; mukhang galing si Angelo sa isang mayamang pamilya at wala naman siyang interes alamin ang bagay na iyon sa binata. Gaya nga ng sabi niya kanina iyon ang una at huling hihingi siya ng tulong dito."So! Friends?" Binaba niya ang tingin sa palad nitong nilahad sa harap niya; nasa loob pa rin sila ng kotse ng binata at prente siyang nakaupo sa unahan katabi nito
"GOOD. Good, kumain ka na ba? Nagluto si Manang Edna. Kumain ka na muna o kumain na ba kayo?" tanong ni Michael sa kapatid niya. Hindi maikakatwa ang saya sa mga mata nito, mukhang inspired nga ang bunso niyang kapatid."I'm okay, Kuya. Ikaw? Work?" anito sa kaniya. "I just talked Cheska. Hindi mo na siya naabutan," aniya rito. Malapit si Angelo kay Cheska, halos kapatid na rin ang turing nito dito."But she will come home, Bro.""Talaga, Kuya? Kailan? Sigurado na ba iyan? Baka naman hindi na naman sigurado si ate.""Soon, Bro. I will update you once finalize na ang schedule ni Cheska, ikaw pa rin ang unang-unang makakaalam." Ngumiti siya rito, nang ngumiti ito sa kaniya.Magalang na nagpaalam sa kaniya si Angelo, pagod daw ito pero masaya sa naging lakad ng tinutukoy nitong si Lulu. Ito ang unang beses na nakita niyang inspired ang kapatid niya at masaya siya para dito- finally, kung sakali man matuloy ang pag-iibigan ng mga ito hindi naman siya tutol dito. Nasa tamang edad na rin
"April, April, kamusta ka? Ano ang nangyari sa iyo?" Agad na tanong ni Lucy kay April nang lumapit siya sa kung saan ito nakahiga. Napansin niya ang agad na pagsara ng nurse ng kurtina para sa privacy nila ng kaibigan niya. "Naabutan kong nahimatay ka, dinala ka ni Sir Santiago dito," aniya pa."Relax. Okay ako. Salamat sa pag-alala mo." "Ano ba kasi nangyari sa iyo? Nagpapagutom ka ba? May sakit ka ba?" sunod-sunod nyang tanong dito nang walang makuhang sagot sa kaibigan nang pumasok siya sa silid nito. Ngumiti sa kaniya si April. "Buntis ako, Lucy.." Pagkabigla ang unang naramdaman ni Lucy sa bungad sa kaniya ni April, hindi niya man lang naisip ang bagay na iyon. Kilala nya ang kaibigan, alam niya naman na may nobyo ito pero ang hindi niya napaghandaan ang sinabi nito sa kaniyang buntis ito. Hindi mawari ni Lucy, kung maganda ba o masama ang balitang iyon; kilala niya si April, mataas ang pangarap nito katulad niya; ang kagustuhan nitong makatulong sa pamilya ang siyang
___ UNANG araw sa buhay ni Lucy na walang April siyang kasama sa eskwelahan. Hindi niya sigurado kung paano niya titiisin ang lungkot dahil sa desisyon nitong tumigil habang buntis ito. Iyon na lamang ang bigat ng katawan niyang bumangon at maging sa paglalakad ngayon sa pasilyo ng unibersidad na ito. Si April pa naman ang tinuturing niyang nag-iisang taong masasandalan niya. Isang buntong-hininga ang pinakawalan niya nang maalala ang sinabi ni Archangel sa kaniya nang nakaraan. 'Ang ganda mo kahit pumuputok iyang pimple mo, Ms. Sandoval..' animo tila naririnig pa niya sa isip niya. 'Hindi maganda iyong manners na iyon!' sigaw ng utak niya.Napakunot-nuo siya nang wala man lang isang makulit na Angelo na tumatawag sa kanya tulad ng nakasanayan niya kada-umaga. 'At kailan pa ako nagka-interes sa lalaking iyon?' aniya.Nakakapanibago lang, kontra naman ng isip niya. Sa kabilang banda, nakaramdam din naman siya ng pag-alala kay Angelo. Paano kung napano ito? Tsaka niya lang na-
"APRIL.…" NAGMADALI si Lucy para yakapin ng mahigpit. Sinalubong niya ito sa lobby ng university nang sabihin nitong dumating na ito kasama si Abra. Binilin nyang isama ang nobyo nito para naman makilala nito ang ilan sa mga naging bahagi sa buhay ni April dito. "Kamusta ka?" tanong nya rito. Kahit naman na isang araw lang silang halos hindi nagkita, na-miss nya naman ito. Ganoon naman talaga sobrang ma-a-appreciate mo lang ang isang tao kapag wala na siya sa tabi mo."Teka para saan ba't pinapunta mo ko rito?" tanong sa kaniya ni April. Wala nang halos tao sa loob ng classroom nila at nandoon na ang mga ito sa faculty room kasama si Archangel."Masama bang ma-miss ka?" aniya."Kilala kita, Lucy. Anong mayroon? May problema ba? Inaaway ka ba ng mga witch?" Natawa siya sa tanong nito sa kaniya— nandoon pa rin ang pag-aalala ng kaibigan niya. "Basta. Tayo na?" "Saan?""Basta. Matutuwa ka.""Lucy, ayaw kong may money involve ha. Alam mong ayaw kong mang-abala ng tao." Umiling-i
ANG lakas ng loob sabihin sa aking ihahatid ako! Cheater at it's finest! iyon ang galit na bulong ni Lucy sa sarili. Narinig niya ang lahat ng mga sinabi ni Michael sa kausap nito— hindi siya pweding magkamali na may nobya ang lalaki. 'Sweetie!' ulit pa ng utak niya. She's never been into an in relationship, pero hindi siya tanga para hindi isipin na wala itong relasyon sa kung sino mang babae ang nasa kabilang linya. Ano ano naman sa iyo? Atsaka hatid lang naman ang offer ni Archangel, hindi naman sundot hatid.. ani ng isip niya. May galit sa mga mata nang muli niyang ipukol ang tingin sa lalaki; nakatingin pala ito sa kaniya. Bumalik siya ng tingin sa pagkain na nasa harap niya. "Ang sarap ng pagkain 'no, Lucy.." sambit sa kaniya ni April. Hindi niya namalayan na nasa tabi niya na pala ito sa dami ng iniisip niya. "O-oo naman. Tsaka lahat ngayon sa iyo masarap dalawa na kayo ng baby mo ang nakain eh," masaya niyang sambit. Kahit papano napawi ni April ang inis na
"ANO BA, ANGELO? HINDI KA BA TALAGA NAKIKINIG SA DOKTOR MO HA? KAILANGAN MONG ITIGIL ANG PANINIGARILYO MO. GUSTO MO NA BA TALAGANG MAMATAY HA?" NAKANGITING lumingon si Angelo sa kaibigan nyang si Sarah. Nasa rooftop sila ng hospital kung saan siya madalas magpapatingin sa kondisyon nya sa puso. Heto at hindi niya inakalang susundan siya nito sa rooftop, dahil masyado pa naman maaga para gumising na ito at makita siya kung saan siya pupunta. "Ito na ang last, Sarah. Believe it or not magpapaalam na ako sa yosi.." nakangiti niyang aniya dito. Pinag-isipan nya ito at sigurado na siya. Ngayon pa na may dahilan na siya para mabuhay si Lucy. "Gusto ko pa mabuhay tulad mo. Gusto kong makasama pa ng matagal si Lulu." Hindi nakaligtas sa tingin ni Angelo ang lungkot na sumilay sa mga mata ni Sarah nang sabihin niya ito. Kilala nya ang dalaga, tulad niya nakikipaglaban din ito sa isang malubhang sakit — pero siya tulad nang sabi niya mayroon na siyang dahilan para mabuhay maliban sa ku
The Ceo's Obsession| Lucy Pearl____60"KAMUSTA PAHINGA MO? PASENSIYA KA NA KUNG NABANGGIT KO KAY DOK MIKE NA 24 HOURS KANG NAG-DUTY HA," bungad ni Farrah kay Lucy nang bumaba siya ng canteen pagkatapos magpaalam kay April; nakaramdam na rin siya ng pangangalam ng sikmura at hindi niya na hinintay na bumalik pa si Dr. Martinez sa office nito."Okay lang, Farrah. Wala naman problema, pero ewan ko ba medyo naging oa lang siguro reaksyon ni dok at okay lang naman din talaga ako. Sanay na.""Alam ko naman na sanay ka na, pero syempre kailangan mo pa rin unahin ang sarili mo, Lucy. Tama naman si dok na wala kang kamag-anak dito na mag-aalaga sa iyo kapag nagkasakit ka.""Para ano't naging nurse pa ako kung 'di ko rin naman kaya alagaan ang sarili ko, Farrah—""Iba pa rin iyong tao, iba pa rin iyong pag-alala ng taong magbibigay sa iyo n'on. Ewan ko nga ba sa iyo kung bakit 'di mo na lang bigyan ng pagkakataon si dok sa buhay mo eh.""Ha?" tugon nya sa gustong tumbukin ni F
The Ceo's Obsession| Lucy Pearl ___ 5 YEARS AGO "STAY OUT OF ANGELO'S LIFE! STAY OUT FROM OUR LIFE, LUCY!" Hindi pa rin magawang kalimutan ni Michael ang mga huling salita niyang iniwan kay Lucy nang pinagtabuyan niya ito sa harap mismo ni Cheska limang taon na ang nakakaraan. Paano niya nga ba makakalimutan ang mga katagang iyon kung mas sobra siyang nasaktan kaysa kay Lucy; kung alam lang nito ang dinadala niya hanggang sa mga sandaling iyon sa kabila ng ilang taon. Pero alam niyang hindi niya masisisi ang dalaga kung bakit ito tuluyang nawala sa kaniya— kasalanan niya ang lahat, nagpadala siya sa takot na posibleng tuluyang mawala sa kaniya si Angelo kapag pinagpatuloy niya ang pakikipagrelasyon n'on sa dalaga. Ang naiwan sa kaniya ngayon ay ang kahungkagan, lungkot at sakit dahil wala siyang nagawa para proteksyunan ang damdamin ni Lucy n'on. Sa kabila ng lahat, sa lahat ng nabalitaan niya rito naging masaya siya sa mga narating ni Lucy; nasa Amsterdam na ito at nagin
The Ceo's Obsession| Lucy Pearl ___ "NURSE PEARL, tawag ho kayo ni Dr. Martiñez." Napalingon si Lucy sa boses sa likuran niya si Nurse Farrah. Inayos niya ang upo nang pumasok sa isip niya ang binanggit nito. "Nasa office siya," aniya nito. "Susunod ako. Thanks, Farrah." Ngumiti siya rito nang ngumiti ito sa kaniya. Muling binalik ni Lucy ang tingin niya sa kawalan, sa labas ng bintana kung saan natatanaw niya ang makulay na iba't ibang sari ng bulaklak. Parang kailan lang nasa Pilipinas pa siya, nakikipaglaban sa tinatawag na hamon ng buhay. Ngayon, malayong-malayo na siya rito.. pero sa isip niya nandoon pa rin na parang tila kahapon lang ang lahat; lahat ng sakit, lahat ng hirap na pinaramdam sa kaniya ng mundo. "Miss Pearl?" Muling untag sa kaniya ni Farrah. "I'm going.." Tumayo siya't inayos ang sarili bago tuluyang iniwan ang ward niya. Nagpaalam siya kay Farrah at binilin dito ang gusto n'yang lunch pag bumaba ito sa canteen mamaya. Iisa lang naman din ang gus
The Ceo's Obsession| Lucy Pearl _____ NAKARATING si Michael sa hospital kung saan sinugod si Angelo; wala siyang sinayang na oras para malaman ang kondisyon nito. Ang sabi sa kaniya ni Cheska nang tumawag ito sa kaniya ulit pagkatapos niyang umalis sa unit ni Lucy ay nasa maayos na raw ito —binigyan daw ng pampatulog si Angelo dahil sa labis na pag-ubo. Hindi halos maitago ni Michael ang nararamdamang pag-aalala sa kapatid niya. Kahit sa kalawang banda sa bahagi ng isip niya nandoon din ang pag-aalala sa naiwang dalaga. Nakiusap itong sumama sa kaniya, labis lang na pagtanggi ang ginawa niya rito. Hindi dahil sa natatakot siya na pweding magtaka ang mga ito kung bakit sila magkasama; dahil ang totoo madali lang naman din gawan ng paraan iyon. Ang kinakabahala niya lang talaga ay ang maipit na naman si Lucy sa sitwasyon—ang sakaling awang maramdaman nito kay Angelo kapag nagkataon at hindi niya hahayaan iyon sa pagkakataong iyon. Mag-isa niyang aayusin ang sitwasyon ni Angelo
THE CEO's OBSESSION| LUCY PEARL ____ "PARA SAAN ANG NGITING IYAN?" nakangiting tanong ni Micheal habang hawak ang palad niya't dinala sa labi nito't hinalikan. Kapwa na sila nakabihis na dalawa't nagpasyang umuwi ng condominium na tinutuluyan niya. Halos wala pa nga siyang dalawang araw d'on pero heto na at kasama niya na ang lalaki pauwi don. Hindi naman siya nasurpresa kung bakit alam nito ang daan, dahil pagmamay-ari pa rin ng pamilya nila ito. "Sana para sa akin iyan," dugtong pa. Nahihiyang binawi niya ang tingin dito, tsaka naalala ang nangyari sa kanila sa sasakyan na iyon. Lihim na hiling ng puso niya na sana walang kahit na sino ang nakapansin sa kanilang dalawa. Ang weird dahil sa may simenteryo pa talaga may nangyari sa kanila. "Babalik ka na ba sa bahay?" Muli siyang napalingon sa lalaki nang marinig ang tanong nito. Kailangan niya bang bumalik d'on? At kung oo, ano ang magiging dahilan niya kay Angelo at bigla-bigla na lamang siya bumalik. "K-kailangan ba?" tanon
THE CEO's Obsession | Lucy Pearl _____ "HINDI ko na hahayaang mawala ka pa ulit, Lucy.. Simula sa araw na ito, mananatili ka na sa tabi ko.. This I promise you, Lucy.." Kasalukuyan silang nasa loob ng van ni Michael ng mga oras na iyon, dahil na rin sa lakas ng ulan sa labas kaya nagpasya silang magpatila d'on. Suot-suot niya ang jacket ni Michael nang maramdaman ang panginginig dahil halos nabasa ang damit niya. Hindi pa rin siya makapaniwala sa mga sandaling iyon, na kasama niya ang lalaki— at kung bakit ito nar'on ay hindi niya na rin nakuhang tanungin pa. Ang mahalaga sa kaniya ang lahat ng mga narinig mula kay Michael, ang sinabi nito kanina habang yakap-yakap siya; mahal siya ni Michael. "Naniniwala ka naman sa 'kin 'di ba?" tanong pa sa kaniya. Nilingon niya ito sa kaliwang bahagi niya kung saan ito naka-upo sa driver seat. "Dapat ba akong maniwala sa iyo?" balik tanong niya rito. "You should have too, Lucy. Inaamin ko nagkamali ako, pero bigyan mo ako ng pagkakataon pa
The Ceo's Obsession | Lucy Pearl ___ 54 NAGISING si Lucy sa sama ng panahon. Agad syang bumangon para tingnan ang lagay sa labas, napansin niya ang sanga ng kahoy sa harap ng gusali kong nasaan siya. Malakas ang hangin sa labas, dahil sa pagiging abala ng utak niya hindi niya alam kung ano ang mayroon sa panahon ng mga sandaling iyon. Linggo pa naman ang araw na iyon, at nangako siya sa lola niya na dadalawin niya ang puntod nito. Ilang buwan na rin naman siyang hindi nakakapunta d'on, dahil sa pagiging abala niya sa buhay maging sa buhay ng mga Santiago. Muli siyang bumalik sa higaan niya para kalkulahin ang gusto niyang mangyari ng araw na iyon. Wala sa plano niyang pumunta sa bahay nina Angelo, hindi rin naman siya nangako na pupuntahan niya ito. Napatingin si Lucy sa cellphone niya sa ibabaw ng bedside table sa kaliwang bahagi ng higaan niya. Tumayo siya para tingnan kong may mensahe ba siya mula rito. Wala. Iyon ang unang nasambit niya sa sarili niya. Mensahe ba n
The Ceo's Obsession | Lucy Pearl 53 ____ HINDI na hinintay ni Lucy ang pagsikat ng umaga nang umalis siya sa bahay ng mga Santiago. Sa pakiusap sa kaniya ni Angelo naihatid siya ng family driver ng mga ito kasama ang pakiusap na huwag sasabihin kahit kanino kung nasaan siya. Ang sabi sa kaniya ni Angelo, walang alam si Michael tungkol sa lugar niya kung nasaan siya. Sa Cubao lang siya, malapit sa university kung saan siya pumapasok pero medyo may kalayuan kung saan nakatira ang magkapatid. Ang bilin sa kaniya ni Angelo, ay huwag niyang kalimutan na sabihin sa driver ng mga ito kung magpapasundo siya ganoon na rin ang magpapahatid. Gusto niya man sana tumanggi dahil malaking abala iyon, at baka malaman ni Michael ang tungkol sa kinaroroonan niya pero wala na rin naman siyang pweding pagpipilian —kailangan niyang sundin ang pakiusap ni Angelo, dahil ayon dito para din naman sa kaniya ang lahat ng iyon. 'Ayaw kitang mahirapan..' ang paulit-ulit na sinasabi sa kaniya ni Angelo.
THE CEO's OBSSESION | LUCY PEARL 52 ______ "LUCY, ARE YOU OKAY?" mahinang tanong ni Angelo ang nagpabalik sa katinuan ni Lucy. Tumuloy siya sa silid nito pagkatapos nila magkita at mag-usap ni Michael. Napag-alaman niyang wala pa ito sa bahay nito at wala siyang balak alamin kung saan ba ito tumuloy pagkatapos ng paghaharap nilang dalawa. "Kanina ko pa napapansin na ang tahimik mo, hindi ko alam kung ano iyong iniisip mo kaya nag-aalala ako, Lucy," dugtong pa ni Angelo sa kaniya. Yumuko siya't muling binalik ang tingin dito. "A-Angelo, I'm sorry.." "Sorry saan?" "H-hindi ko alam kung saan magsisimula, kung paano ko sasabihin sa iyo, kung paano ko maipapaliwanag iyong nararamdaman ko." "May problema ba?" mahinang tanong sa kaniya ni Angelo. Muli niyang iniwas ang tingin dito, binaling sa pinto may pag-aalalang nararamdaman kung iyon ba ang tamang oras para ipaalam sa lalaking kaharap ang nabuong desisyon niya. "Lucy, you can tell me everything.. Hindi mo naman kaila