The Obsession of CEO ( Lucy Pearl )
___Chapter One"GOOD MORNING, LUCY PEARL.."MAY talim sa tingin nang ibaling ni Lucy Pearl ang mga mata n'ya sa lalaking bumati sa kaniya. Sa totoo lang dapat naman sana siyang matuwa nang batiin siya nito, pero dahil iba ang dating ng pagkakasabi nito sa pangalan niya ay hindi niya nagustuhan."Oh! Mukhang galit ka na naman?!" natatawa pa nitong tanong sa kaniya."Funny!"Mabilis siyang umiwas, ayaw niyang pumatol sa kahit na sino ngayong umagang 'to. Sinimulan na ng kasera nilang sirain ang araw niya at hindi niya pagbibigyan ang lalaking may nais sumira sa araw niya."Nagbibiro lang, ito naman galit na galit agad.. Gusto agad manakit!""Stop!" Malakas ang boses na pagkakasabi niya rito."Ang ganda mo talaga kapag nagagalit ka.." aniya pa sa kaniya."Ano ba!!!" Sigaw niya rito nang magtangka itong sundan siya."What do you need ba ha?"Nagpalinga-linga siya sa paligid, napansin niya ang ilang mga estudyanteng nahinto't napatingin sa kanila."Stop following me ha.. Hindi ka nakakatuwa!" sambit niya pa bago tuluyang nagpatuloy sa paglalakad.Isang malakas na buntong-hininga ang pinakawalan niya nang masiguradong wala na ang lalaking iyon sa tabi at nakasunod sa kaniya."Bwisit! Bwisit!"Pikon na pikon na pagkakasabi ni Lucy sa sobrang inis na nararamdaman niya. Hindi niya namalayang nakarating siya sa rooftop sa sobrang inis ang plano niyang pagpunta sana sa library para mag-advance study ay hindi niya na nagawa. Sinira ng lalaking iyon ang araw niya."Magsama-sama kayo mga bwisit kayo! Yawaaaa!" Malakas niyang sigaw.Pigil ang hiningang ginawa ni Lucy para hindi tuluyang kumawala ang luha sa mga mata niya."Hindi man lang ako na-inform na ganyan pala ang bibig ng mga estudyante sa paaralang 'to."Mabilis ang ginawang paglingon ni Lucy sa boses sa likuran niya. Bago para sa kaniya ang mukha ng lalaking napaglingunan niya.'Tsismoso!' Isang katagang naibulong niya sa sarili sa sinabi nito patungkol sa kaniya."Ano naman ngayon?" Mataray na patutsada ni Lucy dito. E, ano nanaman talaga kung magsisigaw at magmumura siya sa lugar na 'yon. Afterall kaya nga niya pinili d'on para malaya siyang masabi ang lahat ng gusto niyang sabihin.Malay niya ba na may isang nilalang na tsismoso ang nandoon."As far as I know this university is christian school. Huwag mo sabihin sa akin na hindi ka na-inform, Miss?"Sa halip na sagutin ni Lucy ang sinabi sa kaniya ng lalaking 'to- mula ulo hanggang paa, paa hanggang ulo niya itong pinasadahan ng tingin at muling binalik ang nanlilisik niyang tingin sa mga mata nito nang muling magsalubungan ang tingin nilang dalawa."So! What's your freaking care? Ikaw ba ang may-ari ng unibersidad na 'to? Guidance counselor ka ba?" untag niya.Tumawa ng malakas si Lucy at binaling ang tingin sa suot nitong formal na polo at slacks na pantalon, binaba niya rin ang tingin hanggang sa sapatos nitong leather na halata ang pagiging mamahalin.'E, ano naman kung mukha siyang kagalanggalang sa suot niya?! I don't care!' sigaw ng isip niya."Go back to your class young lady." Narinig niyang utos nito sa kaniya. Ngumiti siya ng pilit dito at tinaas ang kilay niya."You can't dictate me, what I will going to do, Mr."'MATIGAS ang ulo ng babaeng 'to!' Iyon ang kanina pang tumatakbo sa isip ni Michael sa babaeng kaharap niya mukhang wala itong balak magpatalo sa kaniya."Papasok ka ba sa klase mo o kakaladkarin pa kita?" Hindi niya napigilang sabihin sa harap nito. Pero imbes na matakot ito sa kaniya mukhang natawa pa ang dalaga at parang hindi naniniwala sa sinabi niya rito."Hindi ako nagbibiro!""May sinabi ba akong nagbibiro ka?" Mataray nitong balik tanong sa kaniya."One last chance, go back to your class now!""At paano mo naman nasabing may klase ako? Ano ba kita professor?" Pang-iinis pa nito."Ang tigas ng ulo mo!" sambit niya rito."And, I am. Matigas talaga ang ulo ko, kaya if I we're you just leave me here at huwag mo akong pinapakialaman sa ginagawa at higit sa lahat sa mga sinasabi ko! Okay?"Hinayaan niya itong talikuran siya at naglakad ito hanggang sa makarating sa isang sulok ng lugar na iyon. Sinundan niya ito ng tingin nang may maisip si Santi para maging leksyon sa babaeng aniya'y may katigasan ng ulo.'Okay. You won young lady!'Nakangiti niyang bulong sa sarili.____LAKAD-TAKBO ang ginawa ni Lucy hanggang sa makarating siya sa building nila. Abot langit pa rin ang nararamdaman niyang inis dahil sa lalaking sigurado siyang nagsara sa kaniya ng pinto sa rooftop. Hindi siya pweding magkamali na ito ang may gawa n'on. Mabuti na lang at may janitor na pumunta d'on para maglinis kaya siya nakababa ngayon, dahil kung hindi late sana siya sa gagawing orientation para sa pagpapakilala sa katulad niyang scholar sa bagong may-ari ng unibersidad na iyon.'Kapag nakita talaga kitang bwisit ka patay ka sa aking yawa ka!' Galit niyang sambit sa sarili."Lucy, Lucy.."Napalingon si Lucy nang marinig ang boses sa likuran niya, ang classmate at malapit niyang kaibigang si April."Naku! Kanina pa kita hinahanap, saan ka ba galing?" Hinihingal nitong tanong sa kaniya nang magpantay silang dalawa. Isang scholar din si April kaya medyo nakahinga siya nang maluwag nang hindi lang pala siya nag-iisa."Nasa loob na si Mr. Michael Archangel , pinahanap ka lang sa akin ni Mr. Guzman dahil ikaw lang ang wala r'on." Masamang balita pang hatid nito sa kaniya."Saan ka ba kasi galing?""Kinulong ako sa rooftop ng siraulong baliw na hindi ko kilala!""May baliw dito? Na-report mo na ba? Naku! Sigurado ka ba, Lucy?" Sumimangot siya nang bilhin ni April ang mo mga sinabi niya. Sa halip na sagutin nya ito hinila niya ang kamay nito para pumasok na silang dalawa.At iyon na lamang ang pagkagulat ni Lucy nang maaktuhan ng dalawang mata't marinig niya ang pagpapakilala."Just give around of applause to the newest owner and CEO of Saint Santiago University, Mr. Michael Archangel.."'Pisting Yawa!' wala sa sariling nabulong ni Lucy Pearl sa sarili niya.The Ceo's Obsession || Lucy Pearl___CHAPTER 2UMIWAS ng tingin si Lucy Pearl nang mapansing sumulyap sa gawi niya ang bagong may-ari ng unibersidad na pinapakilalang ngayon sa harap nilang lahat na kapwa niya eskolar. Sino ba naman ang makakalimot sa lalaking iyon? Ito kanina ang pilit niyang pinapatay sa isip niya; ang minumura niya't halos isumpa niya."Sana maging maayos ang unibersidad na 'to sa lahat at sana walang estudyanteng mamumuhay ditong may hindi kaaya-ayang mga salita ang lumalabas mula sa kaniyang mga bibig." Napataas ng tingin si Lucy sa mga narinig mula rito. Siya ba ang pinapatamaan ng lalaking 'to? Inirapan niya ito nang muli siyang sulyapan sa gawi niya.'Pake ko ba sa nararamdaman niya?!' mataray niyang bulong sa sarili niya.Kailan pa ba siya nagkaroon ng nararamdaman sa mga tao sa paligid niya? Wala siyang naaalala."That's for today.. marami pa tayong pagsasamahan, I assured you guys." Pagtatapos ng salita nito sa gitna.Lihim na sinundan ni Lucy ng tingin
THE CEO'S OBSESSION | CHAPTER 3____TULAD nang inaasahan ni Lucy, pinagalitan nga siya ni Mr. Aragon. Kahit na ano ang gawin niyang espleka na may naisip lang siya kaya siya natawa sa harap ng sinasabi nitong CEO ay hindi nito binili ang dahilan niya.Palibhasa sipsip! Galit na bulong ni Lucy sa sarili niya dahil sa lahat ng narinig niya kay Mr. Aragon. Hindi pa ito nakuntento at pinagbantaan pa siya nitong tatanggalan ng scholarship kung hindi siya umayos sa ugali niya.'Sino ba siya sa tingin niya? E, kahit nga katiting wala naman siyang ambag sa eskwelahan na 'to! At ako pa talaga tinakot niya? Baka si Lucy Pearl 'to!' Mapait niyang bulong sa sarili niya.Inis na inis pa rin siya dito lalo na sa lalaking nangangalang Michael Archangel - 'Anghel ang pangalan, pero mas demonyo pa kay Lucifer ang ugali ng lalaking iyon! Bakit hindi? Tama bang ikulong niya ako sa rooftop ha?' galit niya pang dugtong.Isang pagsinghap pa ang pinakawalan ni Lucy Pearl sa sarili- at heto nga alam niyang
HALOS katatapos lang ng live selling ni Lucy Pearl ng mga items nyang bagong bili sa Divisoria n'ong isang linggo- pinapaubos niya na lang ang lahat ng tinda niya para sa panibagong ititinda ulit na request ng mga regular costumers niya. Heto nga at nag-aayos na siyang pumasok, sa mga nag-mine kanina okay na ito para makapagbayad siya kahit papano sa kasera nila. 'Sabi ko na nga ba hindi mo talaga ako pababayaan,' masayang kausap ni Lucy sa larawang pakiramdam nyang nakatingin sa kaniya.'Salamat ha,' aniya pa niya.Masaya siyang pinagmasdan ang sarili niya sa isang maliit na salaming paborito niya- pangarap niyang makabili ng life sized mirror pero mahalaga naman ito sa kaniya kahit na hindi niya masyado nakikita ang sarili niya ang mahalaga may tinitingnan siya kung maayos ba ang mukha niya.Umikot-ikot pa si Lucy, suot ang uniporme niyang pang-nurse, masaya talaga siya at hindi niya kayang ikubli iyon.'Isang taon na lang kung malapit na ako sa finals,' nakangiti niyang bulong sa
LAKAD takbo ang ginawa ni Lucy tuluyan lang siyang makalayo sa lugar Kung saan pinili niyang ikulong ang lalaking iyon. Wala siyang pakialam kahit na ito pa ang presidente ng Pilipinas ang mahalaga sa kaniya ngayon ay nakaganti na siya at patas na silang dalawa.'Beh buti nga! Beh buti nga sa iyo..' Natatawa niya pa ring sambit sa sarili habang panay ang pagmamadali niya. Walang dapat makakita sa kaniya na magpapatunay sa ginawa niya rito. 'Paano kung magsumbong siya, Lucy?' kastigo sa kaniya ng sarili niya.Ano naman kung magsumbong siya? Wala siyang pake; kahit na sa scholarship mong may tendency na mawala kapag nangyaring malaman ng lahat ang ginawa mo? dugtong pa.Doon nakaramdam ng bahagyang kaba si Lucy sa puso niya. Paano nga kung mawala ang iniingatan niyang scholarship sa ginawa niya rito? Kaya niya ba? Patuloy sa pakikipag-usap niya sa sarili niya.Isang paglingon ang pinakawalan ni Lucy sa gawi kung saan naroon papunta sa rooftop.Sunod-sunod siyang napalunok.'Hindi naman
Buong klaseng halos tulala si Lucy, o mas tamang sabihing halos buong oras ng klase nila pagka-bwisit ang nararamdaman niya sa acting proffesor nila nang araw na iyon. Hindi niya alam kung ano ang plano nito at bakit kinakailangan nitong maging replacement ni Mr. Agassi.Tinawag pa siya nito sa recitation at nagpapasalamat na lang din siya alam niya ang mga tanong nito. Handa naman siya sa lahat; hindi naman siya ang klase ng estudyante na tsaka lang mag-aaral sa oras ng klase. Advance palagi si Lucy, at iyon ang hindi nya iwawala sa sarili niya."Ang gwapo niya talaga, Girl..""Akin siya ha. Wala nang pweding umagaw sa kaniya sa akin nagkakaintindihan ba tayo?"Hindi napigilan ni Lucy ang sariling matawa sa mga narinig niya sa mga kaklase niyang mga Disney Princess kung umasta. Palibhasa mayayaman ang mga ito at famous din talaga sa university na to- iyon nga lang saksakan ng masasama ang ugali at literal na mga bully ang tatlong 'tong kinaiinis niya."Saan ka kakain?" tanong ni Apr
"ANGELO, SALAMAT HA. MALAKING BAGAY PARA SA AKIN ANG PAGMAMAGANDANG-LOOB MO NGAYON.." puno ng sinseridad na pasasalamat niya kay Angelo nang ihatid siya nito sa tinutuluyang niya. Nag-boluntaryo itong samahan siyang maipadala ang parcel niya't ganoon na rin ang paghatid nito sa kanila. Pero dahil hindi naman nakapasok ang sasakyan nito sa eskinita nila kaya hanggang sa kanto lang siya.Kinakabahan pa nga siya dahil baka pag-trip-an ng mga tambay sa lugar nila si Angelo; mag-a-alas sais na rin kaya kunti na lang laganap na ang dilim."Anything for you, Lucy, alam mo naman na lodi kita eh."Natawa sya sa mga sinabi nito sa kaniya; mukhang galing si Angelo sa isang mayamang pamilya at wala naman siyang interes alamin ang bagay na iyon sa binata. Gaya nga ng sabi niya kanina iyon ang una at huling hihingi siya ng tulong dito."So! Friends?" Binaba niya ang tingin sa palad nitong nilahad sa harap niya; nasa loob pa rin sila ng kotse ng binata at prente siyang nakaupo sa unahan katabi nito
"GOOD. Good, kumain ka na ba? Nagluto si Manang Edna. Kumain ka na muna o kumain na ba kayo?" tanong ni Michael sa kapatid niya. Hindi maikakatwa ang saya sa mga mata nito, mukhang inspired nga ang bunso niyang kapatid."I'm okay, Kuya. Ikaw? Work?" anito sa kaniya. "I just talked Cheska. Hindi mo na siya naabutan," aniya rito. Malapit si Angelo kay Cheska, halos kapatid na rin ang turing nito dito."But she will come home, Bro.""Talaga, Kuya? Kailan? Sigurado na ba iyan? Baka naman hindi na naman sigurado si ate.""Soon, Bro. I will update you once finalize na ang schedule ni Cheska, ikaw pa rin ang unang-unang makakaalam." Ngumiti siya rito, nang ngumiti ito sa kaniya.Magalang na nagpaalam sa kaniya si Angelo, pagod daw ito pero masaya sa naging lakad ng tinutukoy nitong si Lulu. Ito ang unang beses na nakita niyang inspired ang kapatid niya at masaya siya para dito- finally, kung sakali man matuloy ang pag-iibigan ng mga ito hindi naman siya tutol dito. Nasa tamang edad na rin
"April, April, kamusta ka? Ano ang nangyari sa iyo?" Agad na tanong ni Lucy kay April nang lumapit siya sa kung saan ito nakahiga. Napansin niya ang agad na pagsara ng nurse ng kurtina para sa privacy nila ng kaibigan niya. "Naabutan kong nahimatay ka, dinala ka ni Sir Santiago dito," aniya pa."Relax. Okay ako. Salamat sa pag-alala mo." "Ano ba kasi nangyari sa iyo? Nagpapagutom ka ba? May sakit ka ba?" sunod-sunod nyang tanong dito nang walang makuhang sagot sa kaibigan nang pumasok siya sa silid nito. Ngumiti sa kaniya si April. "Buntis ako, Lucy.." Pagkabigla ang unang naramdaman ni Lucy sa bungad sa kaniya ni April, hindi niya man lang naisip ang bagay na iyon. Kilala nya ang kaibigan, alam niya naman na may nobyo ito pero ang hindi niya napaghandaan ang sinabi nito sa kaniyang buntis ito. Hindi mawari ni Lucy, kung maganda ba o masama ang balitang iyon; kilala niya si April, mataas ang pangarap nito katulad niya; ang kagustuhan nitong makatulong sa pamilya ang siyang