All Chapters of โคตรคนยอดปรมาจารย์: Chapter 631 - Chapter 640

“นักเวท คุณคือนักเวทในตำนานใช่ไหม!”เย่ซิวมองเธอ “นักเวทงั้นเหรอ?”“ใช่แน่ ๆ!” เฉอเซียจื่อพยักหน้าหงึก ๆ “หอกน้ำแข็งที่ปล่อยออกมานั่นคือพลังของนักเวทที่อยู่ในตำนานโบราณไม่ใช่เหรอ?”“ฉันเป็นแค่นักเวทระดับหนึ่ง” พี่หวังจ้องเย่ซิวอย่างไม่ละสายตา แววตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธแค้น “นายก็เป็นนักเวทใช่ไหม? นายแข็งแกร่งกว่าฉันมาก แบบนี้ต้องเป็นหัวหน้าของพวกเธอแน่ ๆ นายคิดจะมาจับฉันใช่ไหม?!”“ผมไม่รู้ว่าคุณพูดถึงใคร” เย่ซิวเอ่ยด้วยสีหน้านิ่งสงบ “แต่ผมบอกได้แค่ว่าผมไม่ใช่นักเวท สิ่งที่แสดงให้เห็นเมื่อกี้นี้ไม่ใช่เวทมนตร์ แต่เป็นอาคมต่างาหก”“อาคม… มันคืออะไร?” พี่หวังมีสีหน้าสับสน “นายไม่ใช่คนจากประเทศจ้านอิงตี้!”“ผมเป็นคนหลงเถิงโดยกำเนิด” เย่ซิวโบกมือเบา ๆ น้ำแข็งที่ลอยรอบตัวเธอก็มลายหายไป จากนั้นก็ถามต่อ “เล่าให้ผมฟังหน่อยสิว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ?”เมื่อเธอมั่นใจแล้วว่าเย่ซิวไม่ได้มาจับตัว เธอจึงค่อยโล่งใจเธอบิดเอวที่แสนเย้ายวนของเธอแล้วเดินอวดเรียวขาที่เรียวตรงและดึงดูดสายตาเข้ามาหาเย่ซิว ก่อนจะลากเก้าอี้มานั่งตรงหน้าเขา“ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวก่อน ฉันชื่อหวังซวง พ่อของฉันเป็นคนหลงเ

“คุณจะยอมเป็นลูกศิษย์ของผมไหม?”จนถึงตอนนี้เย่ซิวยังไม่เคยมีลูกศิษย์มาก่อนแม้อายุของเขาจะยังไม่มาก แต่เขาก็มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเป็นอาจารย์แล้ว ทั้งในด้านพลังฝีมือและประสบการณ์หวังซวงถึงกับตะลึงในทันทีเพราะนึกไม่ถึงว่าเย่ซิวจะพูดคำนี้ออกมาเดิมทีเธอคิดว่าเย่ซิวอาจจะสนใจตัวเธอในแง่อื่นแต่หลังจากที่ได้สติ เธอก็คุกเข่าลงตรงหน้าเย่ซิวทันทีโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย “ท่านอาจารย์ ศิษย์ขอน้อมคารวะ”เย่ซิวพยักหน้าด้วยความพอใจ “ดีมาก ลุกขึ้นเถอะ”หวังซวงลุกขึ้นยืน เฉอเซียจื่อที่อยู่ด้านข้างมองด้วยความอิจฉาตอนนี้หวังซวงมีที่พึ่งอันทรงพลังอยู่ในมือแล้ว ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนในอนาคต เธอก็สามารถเดินอย่างมั่นใจได้โดยไม่ต้องเกรงกลัวใครอีกต่อไปที่เย่ซิวเปลี่ยนใจรับหวังซวงเป็นลูกศิษย์อย่างกะทันหันเพราะระหว่างที่ตรวจร่างกายของเธออยู่ เขาพบว่าร่างกายของเธอมีคุณสมบัติพิเศษบางอย่างแต่คุณสมบัติพิเศษนั้น ในตอนนี้ยังไม่ปรากฏชัดเจน คาดว่าน่าจะเกี่ยวข้องกับสภาพร่างกายของหวังซวงในตอนนี้ที่เหมือนถูกดึงพลังออกไปจนหมดสิ้น ทำให้คุณสมบัติพิเศษของเธอไม่สามารถแสดงออกมาได้เย่ซิวหยิบชามสะอาดมาหนึ่งใบแล้วล

ในตอนแรกเฉินหลานคิดว่าการบำเพ็ญตนที่เย่ซิวพูดถึงนั้นหมายถึงการฝึกกังฟูทั่วไปแต่ในภายหลังเธอถึงได้รู้ว่าความคิดของตัวเองนั้นไร้เดียงสาเกินไปแม้ว่าเธอจะไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องแบบนี้มาก่อน แต่เธอก็เคยดูภาพยนตร์หรือวิดีโอเกี่ยวข้องมามากพอสมควรดังนั้นเธอถึงกับตกตะลึงทันที เพราะไม่คิดเลยว่าสิ่งแบบนี้จะสามารถทำเพื่อบำเพ็ญตนได้จริงที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่านั้นคือพลังของเธอกำลังเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในระดับที่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่าได้นี่คือสิ่งที่เธอไม่เคยคิดฝันมาก่อนเลยจากนั้นเธอก็ทุ่มเททั้งตัวและหัวใจให้กับมันเสียงจากห้องที่พวกเขาอยู่ดังไปทั่วจนทำให้หวังซวงซึ่งอยู่ในห้องข้าง ๆ นอนไม่หลับทั้งคืนและไม่ใช่แค่เธอคนเดียวที่นอนไม่หลับเท่านั้น เกือบครึ่งหนึ่งของคนในอะพาร์ตเมนต์ต่างก็ถูกเสียงดังรบกวนจนแทบจะข่มตาหลับไม่ได้เลยชายหนุ่มหลายคนถึงกับเลือดลมพลุ่งพล่าน ใครมีภรรยาก็ไปหาภรรยา ใครมีแฟนก็ไปหาแฟน…ยามรุ่งเช้ามาถึง ดวงอาทิตย์ค่อย ๆ ทอแสงขึ้นบนฟ้าเฉินหลานรู้สึกว่าทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยพลัง แม้จะอดนอนทั้งคืนแต่กลับไม่รู้สึกเหนื่อยล้าแม้แต่น้อยผิวพรรณทั่วร่างเปล่งประกายสดใส

เย่ซิวลงมาจากรถเป็นคนแรกเขาเปลี่ยนรูปลักษณ์และรูปร่างของตัวเองจนกลายเป็นชายวัยกลางคนธรรมดา ๆ คนหนึ่งการทำเช่นนี้ก็เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้คนจากหกตระกูลใหญ่เห็นเขาแล้วเกิดความตื่นตระหนกจนแตกกระเจิงหนีไปคนละทิศละทางเฉินหลานและหวังซวงก็ก้าวลงจากรถตามกันมา ก่อนจะมองไปยังรีสอร์ตที่อยู่ไม่ไกลด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวังและความตื่นเต้นนี่แหละคือความเหลื่อมล้ำในขณะที่หลายคนยังต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด กลับมีบางคนใช้ชีวิตหรูหราฟุ้งเฟ้อราวกับอยู่กันคนละโลกเย่ซิวเงยหน้าขึ้นมองไปยังรีสอร์ตในระยะไกล เขาเห็นไอหมอกสีแดงและดำลอยอยู่เหนือรีสอร์ตสายตาของผู้บำเพ็ญตนเป็นเซียนอย่างเขารู้ดีว่าสิ่งนี้เป็นตัวแทนของความชั่วร้ายและบาปที่ฝังลึก“หยุดอยู่ตรงนั้น! พวกแกเป็นใคร?!”ทั้งสามคนยังไม่ทันเดินเข้าไปใกล้ก็ถูกพบตัวแล้ว บอดี้การ์ดยามคนหนึ่งได้ตะโกนออกมาเป็นภาษาท้องถิ่นแต่ไม่มีใครหยุดเดินทั้งนั้น พวกเขาเดินตรงไปข้างหน้าต่ออย่างไม่แยแสบรรดาบอดี้การ์ดแต่ละคนมองด้วยสายตาเยือกเย็นราวกับหมาป่าดุร้ายที่จับจ้องพวกเขาทั้งสามคนเมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในระยะห้าร้อยเมตรจากประตู หนึ่งในบอดี้การ์ดก็ต

บรรดาหนุ่มสาวที่ถูกเรียกว่าผู้มีพรสวรรค์จากหกตระกูลใหญ่ต่างมองเย่ซิวและพรรคพวกด้วยสายตาเย้ยหยันพวกเขาคุ้นเคยกับสถานการณ์แบบนี้ดีก่อนหน้านี้ก็เคยมีพวกที่ไม่รู้จักความตายมาหาเรื่องพวกเขาเหมือนกันและจุดจบของพวกนั้นก็ไม่พ้นต้องตายอย่างอนาถทุกครั้งไปและพวกเขาคิดว่าสถานการณ์ในครั้งนี้ก็คงไม่ต่างกันทว่าไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าศัตรูในครั้งนี้ที่พวกเขากำลังเผชิญหน้าอยู่นั้นไม่ใช่มดตัวเล็ก ๆ ที่ไร้ทางสู้ แต่กลับเป็นมังกรผู้ทรงอำนาจที่แผดคำรามเหนือเก้าชั้นฟ้ารอบกายของเย่ซิวเปี่ยมไปด้วยจิตสังหาร เขาหันไปสั่งสองสาวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “กำจัดพวกที่สมรู้ร่วมคิดกับความชั่วเหล่านี้ให้หมด อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว”พูดจบ เขาก็ยื่นมือทั้งสองข้างไปแตะบนไหล่ของพวกเธอเขาส่งพลังวิญญาณเข้าไปในร่างของสองสาวเพื่อช่วยยกระดับพลังของพวกเธอขึ้นชั่วคราวจนถึงจอมยุทธ์ระดับแปดเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังอันมหาศาลที่หลั่งไหลอยู่ในร่างกาย ทั้งสองคนก็รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาอย่างยิ่งพวกเธอพุ่งทะยานเข้าโจมตีศัตรูอย่างดุดันราวกับเสือดุร้ายสองตัวที่เพิ่งลงจากภูเขาในบรรดายอดฝีมือเหล่านั้น คนที่เก่งที่สุดกลับเป็นเพียง