All Chapters of โคตรคนยอดปรมาจารย์: Chapter 651 - Chapter 660

“กรี๊ดดด!!!”ความเจ็บปวดที่รุนแรงซึ่งมาอย่างกะทันหัน ทำให้ยานอนหลับที่ฉีดเข้าไปในร่างของเด็กสาวสิ้นฤทธิ์ เธอเบิกตาทั้งสองข้างขึ้นทันทีสายต่าง ๆ บนร่างถูกทำลายด้วยพลังที่มองไม่เห็นกางเกงของเธอสั้นลงทีละเล็กทีละน้อย ไม่ นั่นเป็นเพราะขาของเธอยาวขึ้นต่างหาก มือคู่นั้นเรียวเล็กลง และเล็บก็งอกออกมายาวกว่าสิบเซนติเมตรดวงตาของเด็กสาวค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีเลือด เธออ้าปากออก เขี้ยวยาวสองเขี้ยวงอกออกมาและส่องแสงอันเย็นเยียบอุณหภูมิทั้งห้องลดลงอย่างกะทันหันชายผู้มีหนวดเคราถือแล็ปท็อปในมือข้างหนึ่ง หัวเราะอย่างบ้าคลั่งเมื่ออ่านข้อมูลข้างในนั้น “ความเร็วในการหลอมรวมเร็วมาก ตอนนี้มาถึงสิบหกเปอร์เซ็นต์แล้ว ถือว่าประสบความสำเร็จ!"เมื่อพิจารณาจากการทดลองตลอดหลายปีของพวกเขา ตราบเท่าที่ระดับการหลอมรวมใด ๆ เกินสิบห้าเปอร์เซ็นต์ ก็ถือว่าประสบความสำเร็จในก้าวแรกแล้วข้อมูลนี้ส่งมาจากชิปที่ฝังอยู่ในร่างของเด็กสาวเมื่อวันก่อน มันจึงแม่นยำอย่างมากแถมยังไม่ได้หยุด มันยังคงหลอมรวมต่อไปในไม่ช้า ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของนักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่ง เด็กสาวก็ประสบความสำเร็จในการหลอมรวมที่น่าสะพรึงกลัว น

เพียะ! เพียะ! เพียะ!เสียงคมชัดสะท้อนก้องในพื้นที่โล่งเย่ซิวยกเท้าซ้ายขึ้นแล้วเหยียบลงบนก้อนหินก้อนหนึ่ง จับเอวของหญิงสาวพาดไว้บนเข่าของเขามืออีกข้างฟาดลงไปที่ตัวเธอ“ยังจะดื้ออยู่ไหม? ยายเด็กไม่มีสัมมาคารวะ! พี่ชายอุตส่าห์ช่วยเธอ นี่คือวิธีที่เธอตอบแทนฉันงั้นเหรอ?”เธอดิ้นรนไม่หยุด แสงสีแดงในดวงตากะพริบอย่างต่อเนื่องถูกเย่ซิวสั่งสอนด้วยวิธีนี้ มันทำให้เธอรู้สึกอัปยศอย่างมากอนิจจาที่ความแข็งแกร่งของทั้งสองฝ่ายไม่เท่ากันโดยสิ้นเชิง ไม่ว่าเธอจะดิ้นรนอย่างหนักเพียงใด มันก็ไร้ประโยชน์“ปล่อยฉันนะ ไอ้สารเลว ฉันจะฆ่าแก!”ไอสังหารที่เล็ดลอดออกมาจากร่างของเธอนั้นเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ต้นหญ้าโดยรอบถูกปกคลุมไปด้วยชั้นน้ำแข็งแต่สิ่งนี้ไม่มีผลกระทบใด ๆ ต่อเย่ซิวตีก้นเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงนั้นช่างชัดเจนและไพเราะรื่นหูดีจริง ๆแม้ว่าเย่ซิวจะไม่เห็นมัน แต่มันจะต้องบวมแดงแล้วอย่างแน่นอนเย่ซิวยิ้มและพูดว่า "เอาแบบนี้ เธอตอบคำถามฉันข้อหนึ่ง ถ้าฉันพึงพอใจก็จะปล่อยเธอไป บอกฉันมาว่าเธอชื่ออะไร?"ว่าที่ราชินีแวมไพร์ในอนาคตไม่ได้ไร้สมอง หลังจากรู้ว่าช่องว่างระหว่างทั้งสองฝ่ายนั้นกว้าง

หลังจากการบำเพ็ญตนครั้งสุดท้าย เฉินหลานก็เรียกได้ว่าติดใจอย่างที่สุด จึงริเริ่มมาหาถึงหน้าประตูหนึ่งชั่วโมงต่อมา ทั้งสองก็เริ่มบำเพ็ญตนกันอีกครั้งผลลัพธ์ของการบำเพ็ญตนครั้งนี้ดียิ่งกว่าครั้งที่แล้วเสียอีก เพราะนอกจากความแข็งแกร่งของเฉินหลานยกระดับยิ่งขึ้น ยังมีอีกหนึ่งเหตุผลนั่นคือความเข้ากันได้ระหว่างเย่ซิวกับเธอเพิ่มมากขึ้นด้วยสิ่งนี้ทำให้เย่ซิวประหลาดใจเล็กน้อยเพราะสิ่งอย่างความเข้ากันได้นี้อยู่นอกเหนือจากการควบคุมของเขา ขึ้นอยู่กับลักษณะทางกายภาพโดยกำเนิดของทั้งสองคนโดยสิ้นเชิงเช่นเดียวกับที่เขาบำเพ็ญตนกับเซี่ยซิ่วซิ่วมากขนาดนั้น ถ้าระดับความเข้ากันได้คือห้าสิบ งั้นระดับความเข้ากันได้ของเฉินหลานที่บำเพ็ญตนกับเย่ซิวเพียงสองครั้งก็ถึงสี่สิบห้าแล้วยิ่งเวลาผ่านไป ไม่แน่ผู้หญิงคนนี้อาจจะเข้ากันได้กับเย่ซิวมากกว่าผู้หญิงทุก ๆ คนยิ่งระดับความเข้ากันได้สูงเท่าไหร่ ผลประโยชน์ที่เย่ซิวจะได้รับเมื่อบำเพ็ญตนก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้นโดยไม่รู้ตัว ก็บำเพ็ญตนไปตลอดทั้งคืนในคืนนี้พลังวิญญาณของเย่ซิวเพิ่มขึ้นก้าวใหญ่ ซึ่งเทียบเท่ากับการบำเพ็ญตนอย่างหนักตลอดถึงสองเดือนเต็มพลังวิญญ

เย่ซิวนั่งยอง ๆ และวางมือบนข้อมือของฉีฉูฉู่เพื่อตรวจสอบ จากนั้นเขาใช้ทักษะมองทะลุตรวจสอบอีกครั้ง เพียงไม่นานก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอปัญหานั้นไม่ได้ร้ายแรงอะไรเพียงแค่ร่างกายของเธอและพันธุกรรมนาคราชมีการต่อต้านกันเป็นครั้งคราวอาการเช่นนี้ถือเป็นอาการระยะเริ่มต้น และจะหายไปเองเมื่อเวลาผ่านไปเย่ซิวใช้พลังจิตตรวจสอบบริเวณโดยรอบ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครเข้ามาใกล้ในตอนนี้ฉีฉูฉู่เปรียบเสมือนก้อนน้ำแข็งเคลื่อนที่ หากไม่มีคำสั่งจากเธอก็ไม่มีใครกล้าล้ำเส้นเข้ามาโดยพลการเย่ซิวมองฉีฉูฉู่ในตอนนี้ เธอดูงดงามกว่าแต่ก่อนมาก ทั้งยังมีเสน่ห์ที่ลึกลับน่าดึงดูดยิ่งขึ้นในบรรดาหญิงสาวที่เขาเคยพบมา มีเพียงหลิ่วเมิ่งอิ๋นเท่านั้นที่เหนือกว่าฉีฉูฉู่ในทุกด้านส่วนผู้หญิงคนอื่น ๆ ล้วนมีข้อบกพร่องเล็กน้อยในด้านใดด้านหนึ่งทั้งสิ้นเย่ซิวยิ้มบาง ๆ พร้อมพึมพำกับตัวเอง “ถือว่าเธอโชคร้ายที่ดันมาเจอฉันเข้า งั้นขอเก็บดอกเบี้ยไว้ก่อนก็แล้วกัน…”พูดจบ เขาก็อุ้มร่างที่หมดสติของฉีฉูฉู่ขึ้นมาวางบนโต๊ะจากนั้น…ฉีฉูฉู่ที่นอนหมดสติอยู่ก็ไร้การรับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวสำหรับผู้หญิงคนนี้ เย่ซิวไม่

เสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันในหูของฉีฉูฉู่ราวกับเสียงฟ้าผ่ากลางวันแสก ๆ ทำให้เธอสะดุ้งโหยงจนขนทั่วร่างลุกชัน ร่างกายตอบสนองตามสัญชาตญาณโดยอัตโนมัติแต่ในจังหวะนั้นเอง มือทรงพลังข้างหนึ่งก็ยื่นมากดลำคอของเธอไว้พร้อมกันนั้น หัวเข่าของเย่ซิวก็กดตรึงมือทั้งสองข้างของเธอไว้แน่น ทำให้ร่างท่อนบนของเธอขยับไม่ได้แม้แต่นิดเดียว“แก! นี่! เอง!” ฉีฉูฉู่จ้องมองชายแปลกหน้าตรงหน้าอย่างแน่วแน่ สัญชาตญาณของเธอตะโกนบอกว่าเขานี่แหละคือคนที่ทำลายความบริสุทธิ์ของเธอแต่ใบหน้าที่เย่ซิวเผยออกมาในตอนนี้ไม่ใช่โฉมหน้าที่แท้จริงของเขาเดิมทีเย่ซิวไม่ได้คิดจะอยู่ต่อ หลังจากที่ไม่พบสมาชิกคนอื่นในตระกูลฉีแต่เมื่อคิดดูอีกทีเขาก็เปลี่ยนใจ การปล่อยผู้หญิงคนนี้ไปง่าย ๆ คงจะเป็นการปรานีเกินไป เธอควรได้รับบทเรียนที่เจ็บปวดเสียบ้าง“แรงดีใช้ได้เลยนะ” เย่ซิวยิ้มบาง น้ำเสียงที่เปล่งออกมาก็ถูกปรับเปลี่ยนจนจำไม่ได้ “แต่ฉันชอบเธอในตอนที่หมดสติมากกว่า ราวกับลูกกระต่ายน้อยที่ฉันจัดการได้ตามใจชอบ”คำพูดนั้นเหมือนคมมีดที่แทงลึกลงในหัวใจของฉีฉูฉู่ ความโกรธและความอับอายเอ่อล้นจนแทบจะระเบิดออกมา“แกเป็นใครกันแน่?!” ฉีฉูฉู่