All Chapters of ภูพาจุติราชามังกร: Chapter 751 - Chapter 760

นี่มันเทพเจ้าไม่มีผิดแน่ถังเฟยฝานรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าพลังมหาศาลและน่าอัศจรรย์เริ่มสร้างความหายนะให้กับร่างกายของเขาอย่างบ้าคลั่ง เลือดเต็มปากพุ่งออกมา และเขาก็ถอยหลังไปมากกว่าสิบก้าวด้วยการเคลื่อนไหวนี้ เขาได้ใช้กลอุบายที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้วและแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของเขาอย่างเต็มที่โดยไม่คาดคิด มันไม่ได้สร้างความเสียหายใดๆ ต่อคู่ต่อสู้ และไม่ได้ถอยแม้แต่ก้าวเดียวด้วยซ้ำด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว เขาก็สูญเสียความสามารถในการต่อสู้ทันที แม้ว่าเขาจะดำเนินการอีกครั้ง แต่ก็ไม่มีความหมายใดนอกจากทำให้อาการบาดเจ็บรุนแรงขึ้นหรือถึงขั้นเสียชีวิตในทางตรงกันข้าม อีกฝ่ายกลับเป็นคนสบายๆ และสงบ ไม่มีอิทธิพลใดๆ“จ…เจ้าทะลวงถึงระดับปรมาจารย์ขั้นปลายแล้วจริง ๆ หรือ?”ดวงตาของถังเฟยฝานเผยความประหลาดใจปนเหลือเชื่อ ไม่ใช่แค่เป็นปรมาจารย์ขั้นปลาย แต่ยังเป็นปรมาจารย์ขั้นปลายที่เก่งกาจ ไม่อย่างนั้นเขาไม่มีทางแข็งแกร่งถึงเพียงนี้เพราะเย่เทียนหยู่สามารถต้านทานการโจมตีของตัวเขาได้อย่างง่ายดายต่อให้เป็นถังวั่นหลี่ การจะรับมือกับกระบวนท่านี้ของเขาก็ยังต้องใช้ความพยายามเล็กน้อย แน่

“เอาล่ะ เชิญมากับข้า” ถังจื้อพูดอย่างรวดเร็ว ทว่าเขาได้แอบส่งสัญญาณให้คนอื่นไปรายงานสถานการณ์ให้บรรพจารย์ตระกูลถังล่วงหน้าแล้วแต่อันที่จริงเย่เทียนหยู่รู้อยู่แล้ว หากแต่นั่นไม่สำคัญ ไม่ว่าจะเป็นแผนการแบบไหน มันจะถูกกำจัดไปเมื่อเผชิญหน้ากับความแข็งแกร่งที่แท้จริงยังไงก็ตาม หยางเฉียนเฉียนรู้สึกกังวลเล็กน้อยและกระซิบ “พี่เย่บรรพจารย์พรรคถังมีพลังมาก ฉันได้ยินพวกเขาพูดว่าบรรพจารย์เข้าใกล้การเป็นหนึ่งในใต้หล้าแล้วนะ”“ไม่เป็นไร แค่เชื่อผมก็พอ”“อือ!”หลังจากประสบกับสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ หยางเฉียนเฉียนก็ตระหนักว่าเธอประเมินพี่เย่ต่ำเกินไปพี่เย่มีพลังมากกว่าที่เธอจินตนาการแม้แต่อำนาจและพละกำลังของพรรคถัง พี่เย่ก็ยังไม่กลัว แต่พ่อของเธอล่ะ หากต้องเผชิญกับตระกูลถังก็คงจะถูกบดขยี้ไปอย่างง่ายดายเธอเคยคิดมาก่อนว่าฐานะของพี่เย่ไม่ดีเท่าเธอ แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอคิดผิดมหันต์เย่เทียนหยู่และหยางเฉียนเฉียนเดินตามถังจื้อไปนอกจากพวกเขาแล้ว ถังชั่นและถังเฟยฝานต่างก็ติดตามมาด้วยกัน คนธรรมดาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในห้องลับของบรรพจารย์ แต่ถังชั่นและถังเฟยฝานเคยเข้ามาแล้วก่อนหน้านี้ที่สำค

ยังไงก็ตามเขาไม่ได้รู้สึกกลัว เพราะเดิมทีร่างกายของเขาก็ร้อยพิษไม่กล้ำกลายอยู่แล้ว ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่สบายดีแบบนี้ และเขาก็ขี้เกียจเกินกว่าจะไปป้องกันของพรรคนี้“เป็นยังไง รู้ตัวแล้วงั้นรึ?”บรรพจารย์พรรคถังเยาะเย้ย“4 คนเมื่อกี้นี้”ทันใดนั้น เย่เทียนหยู่ก็ตระหนักได้ถึงบางสิ่งและพูดอย่างเย็นชา “พวกเขาสี่คน เดิมทีคุณไม่ได้ส่งพวกขามาฆ่าผม แต่เพราะให้ผมลดการป้องกันลงระหว่างการต่อสู้ และค่อย ๆ ถูกพิศโดยไม่รู้ตัวอย่างนั้นสินะ?”“ถูกต้อง!”“ลำพังไอ้พวกนั้นจะไปเอาชีวิตเจ้าได้ยังไง”“เพราะยังไง เจ้าก็เป็นถึงราชามังกรองค์ใหม่แห่งพรรคมังกร แต่ก็ต้องยอมรับว่าเจ้าช่างรู้ตัวไวเสียจริง เสียดายที่เจ้ามั่นใจในตัวเองเกินไป”บรรพจารย์ของตระกูลถังเยาะเย้ยและดูภูมิใจแต่ทันทีที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น ทุกคนต่างก็ตกตะลึงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถังจื้อและคนอื่น ๆ นี่หมายความว่ายังไง เย่เทียนหยู่คือราชามังกรองค์ใหม่ของพรรคถังอย่างนั้นเหรอ?พวกเขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำ แล้วบรรพจารย์รู้ได้ยังไงอีกอย่าง หากรู้ว่าอีกฝ่ายคือราชามังกรองค์ใหม่ของพรรคมังกรเสียแต่แรก พวกเขาคงไม่มีเรื่องกันขนาดนี้ เพราะถึงยังไงพลังของ

เพราะอย่างนั้นเขาก็เลยใช้ถังชั่นเพื่อทะลวงระดับพลังความจริงแล้วเมื่อเขาสอนถังชั่นให้ใช้ยุทธการยอดขุนศึกเป็นครั้งแรก เขาก็ตั้งจะดูดซับพลังของเขา แต่เพื่อฝึกฝนเขา และวันหนึ่งใช้วิถีอเวจีระดับสูงสุดเพื่อยึดร่างกายของเขาจากนี้ไปไม่จำเป็นต้องปกป้องร่างเก่าที่อาจตายเมื่อใดก็ได้เหตุผลที่เขาดำเนินการกับ ถังชั่นในตอนนี้ก็เพราะเขาพบร่างกายที่ดีกว่า เย่เทียนหยู่เป็นเพราะการปรากฏตัวของเย่เทียนหยู่อย่างชัดเจนทำให้เขาเปลี่ยนแผนดูดซับพลังชี่แท้ของยุทธการยอดขุนศึกของถังชั่นและหลังจากการหลอมรวม เขาสามารถทะลวงไปสู่สถานะสูงสุดของวิถีอเวจีที่ประสบความสำเร็จ จากนั้นจึงยึดร่างของเย่เทียนหยู่ในที่สุด ร่างกายของเย่เทียนหยู่ก็ถูกใช้เพื่อรวมเข้ากับหยางเฉียนเฉียนทั้งหมดนี้สมบูรณ์แบบมาก อีกไม่นานเขาจะกลายเป็นปรมาจารย์ที่น่ากลัวที่สุดในโลกในเวลานั้น แม้ว่าชิงหลงจะมา เขาก็จะไม่กลัวในขณะนี้ ถังชั่นนอนอยู่ข้างๆ เขาเหมือนสุนัขที่ตายแล้ว ไม่เพียงแต่เขาจะไร้ชีวิตชีวาเท่านั้น เขายังผอมและน่าเกลียดอีกด้วยใบหน้าของ ถังจื้อเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความสิ้นหวัง และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตาย เขามองไปที่ เย่เท

หยางเฉียนเฉียนเองก็รีบพูดด้วยความร้อนใจ “พี่เย่ รีบหนีไปไม่ต้องสนใจฉัน พี่จะมาช่วยฉันได้ก็ต่อเมื่อพี่หนีพ้นเท่านั้น”“หนีเหรอ คิดว่าหนีรอดหรือไง”บรรพจารย์พรรคถังกล่าวเยาะเย้ย “เย่เทียนหยู่ เจ้าคิดว่าตัวเองฉลาดเหลือล้นอย่างนั้นรึ คิดว่าข้าไม่รู้หรือไงว่าเจ้ากำลังถ่วงเวลา”เมื่อได้ยินแบบนั้น สีหน้าของเย่เทียนหยู่ก็เปลี่ยนไปทันที ราวกับว่าเรื่องที่เขากำลังปิดบังถูกจับได้“เหอะ เหอะ คุณสังเกตมั้ยว่ายิ่งคุณพยายามแก้ไขมันมากเท่าไหร่ คุณก็จะยิ่งตกอยู่ในมันมากขึ้นเท่านั้น ถ้าฉันไม่ทำผิดพลาดในการตัดสินของฉัน คุณก็จะสามารถแก้ไขได้ง่าย ๆ แม้ในฐานะปรมาจารย์ธรรมดา ๆ ก็ตาม”บรรพจารย์พรรคถังกล่าวอย่างภาคภูมิใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นการแสดงออกที่เปลี่ยนไปของเย่ เทียนหยู่ เขารู้สึกว่าเขามั่นใจในสิ่งนั้นเมื่อฟังคำพูดเหล่านี้ หยางเฉียนเฉียนก็หมดหวังมากยิ่งขึ้น “ฉันขอโทษค่ะพี่เย่ ฉันเป็นคนทำร้ายพี่”ถังเฟยฟานเองก็ดูสิ้นหวังเช่นกันความหวังสุดท้ายนี้สูญสิ้นไป แม้ว่าความหวังนี้จะริบหรี่มากก็ตาม แต่ก็มีความหวังเล็กน้อย แต่ตอนนี้ไม่มีความหวังแล้ว“เอาล่ะ มันดึกแล้ว เย่เทียนหยู่ คุณควรออกเดินทาง