บททั้งหมดของ ภูพาจุติราชามังกร: บทที่ 761 - บทที่ 770

หากแต่นี่ไม่ได้แปลว่าเย่เทียนหยู่ปลอดภัย เขาแค่ใช้กำลังที่เหลืออยู่เพื่อเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เพื่อทำลายเศษพลังพวยพุ่งที่โจมตีเข้ามาอย่างบ้าคลั่งจากนั้นเขาก็พังเพดานแล้วกระโดดออกไปจากตรงนั้นพร้อมพาคนทั้งสองออกไปด้วยเพราะเห็นได้ชัดว่าสถานที่แห่งนี้กำลังจะพังทะลาย ถ้าไม่รีบออกไป มีหวังได้ถูกฝังทั้งเป็นส่วนบรรพจารย์พรรคถัง เขาสังเกตเห็นตั้งแต่ตอนที่เขาเอาชนะอีกฝ่ายได้แล้วว่าบรรพจารย์พรรคถังที่ไม่สามารถต้านทานพลังอันน่าสะพรึงกลัวจากการโจมตีของเขาได้ ทำให้อวัยวะภายในร่างกายของเขาแตกสลาย และสิ้นใจไปทันทีดังนั้น เย่เทียนหยู่จึงไม่มีเวลากังวลบรรพจารย์พรรคถัง และพาตัวถังเฟยฝานกับหยางเฉียนเฉียนออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็วเป็นไปตามคาด ทันทีที่ทุกคนออกมาก็เกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และทันใดนั้นห้องใต้ดินก็ทรุดตัวลงเมื่อครู่ถังเฟยฝานนึกว่าเขากำลังจะตาย คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะยังรอดชีวิตและมองดูทุกอย่างด้วยอาการเหม่อลอยสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ อยู่นอกเหนือจินตนาการของเขาเสื้อผ้าของเย่เทียนหยู่เลอะเทอะเล็กน้อยและดูอ่อนกำลังอย่างเห็นได้ชัด อย่างน้อยก็ไม่ดูสบาย ๆ เหมือนก่อนหน้านี้ แถมมุมปาก

“ทุกครั้งฉันแทบจะเป็นบ้าตาย และครั้งสุดท้ายที่ฉันโทรหาพี่ก็เพราะฉันรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะแตกสลาย”“ไม่คิดเลย ไม่คิดเลยจริง ๆ ว่าพี่จะยอมเสี่ยงอันตรายเพราะฉัน แล้วก็ไม่คิดเลยด้วยว่าพี่จะเก่งขนาดนี้”ทั้งที่มีสาวสวยราวกับเทพธิดาแนบกายใกล้ชิดกับเขาขนาดนี้ แต่ตอนนี้เย่เทียนหยู่ไร้ซึ่งอารมณ์แห่งความปรารถนา เพราะเขาสัมผัสได้ถึงความกลัวในใจของหยางเฉียนเฉียนอย่างชัดเจนทั้งน้ำเสียงและร่างกายที่สั่นเทาของเธอเผยให้เห็นถึงความทนทุกข์ทรมานจากความกลัวอันไร้ที่สิ้นสุดออกมาถ้าหยางต้าฝูรู้เรื่องราวทั้งหมดนี่แล้ว ไม่รู้เขาจะเสียใจหรือเปล่าที่ให้ลูกสาวของตัวเองไปแต่งงานเข้าตระกูลถังเพียงเพราะยึดติดกับอำนาจเย่เทียนหยู่ตบหลังหยางเฉียนเฉียนเบา ๆ และพูดว่า: “เอาล่ะ ทุกอย่างจบลงแล้วนะ ต่อไปจะไม่มีใครรังแกคุณได้อีก”“ใช่ค่ะ ต่อไปจะไม่มีใครรังแกฉันได้อีกแล้ว เพราะฉันมีคนที่ทรงพลังที่สุดอย่างพี่เย่อยู่ ใครจะมารังแกฉันได้อีก”“เด็กโง่ ผมจะปกป้องคุณไปตลอดชีวิตไม่ได้นะ”“ฉันไม่สนใจ หลังจากเหตุการณ์นี้ฉันเข้าใจแล้วจริง ๆ พี่เย่ ฉันชอบคุณและฉันจะชอบคุณเท่านั้น ฉันไม่สนใจว่าคุณมีภรรยาหรือไม่ ฉันจะเป็นผู้

เช้าวันรุ่งขึ้นก็ไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นเสียแล้ว แล้วทำไมเธอต้องยังคอยไปตามติดเขาไม่เลิกด้วย เพราะอย่างนั้นเธอจะไม่โทรไปแต่เธอไม่โทรกลับรู้สึกเหมือนคิดถึงเรื่องนี้ไม่เลิก นิ้วมือของเธอเอาแต่วนไปวนมาอยู่กับโทรศัพท์อยากจะโทรไปถามเขาอยู่หลายหนแต่สุดท้ายเธอก็อดทนมันไว้ได้ แต่ในตอนนี้เอง เย่เทียนหยู่ก็โทรเข้ามาเธอรับโทรศัพท์รับโทรศัพท์ไวปานแสงตามสัญชาตญาณ แต่หลังจากรับสายเธอก็รู้สึกตัวขึ้นมาทันที นี่เธอกำลังทำอะไรอยู่กันเนี่ย ทำไมต้องรีบขนาดนี้ด้วยทั้งที่เขาเป็นคนทำผิดแท้ ๆ แต่สถานการณ์กลับเหมือนเธอกำลังขอร้องเขาไม่ได้ ไม่ได้ ต้องห้ามใจไว้ ต้องอดทน“หว่านหรู!”“เหอะ เรียกชื่อฉันทำไม คุณนอนอยู่ไม่ใช่เหรอ นอนต่อไปสิ จริงสิ ข้าง ๆ นายน่ะคงเป็นสาวสวยละสินะ เธอปรนิบัตินายดีมั้ยละ?”หลินหว่านหรูพูดกระแทกกระทั้นเขาหลายครั้งด้วยความโมโหเธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าเธอที่เป็นถึงประธานสาวสวยของหลินซื่อกรุ๊ปจะพูดคำพูดพรรคนี้กับผู้ชาย ราวกับตัวเองเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา ๆแต่เวลาเธอรู้สึกไม่สบายใจ เธอก็อยากจะด่าเขา หรืออาจถึงขั้นอยากทุบตีเขาด้วยซ้ำเย่เทียนหยู่หมดหนทางและอธิบายว่า: “คุณเข้าใจผิดแล้

ไอ้คนชั่ว!เย่เทียนหยู่ นายมันชั่วที่สุดไม่สิ ตอนแรกที่หยางเฉียนเฉียนรับสาย เธอบอกว่าเย่เทียนหยู่กำลังหลับอยู่ แถมตอนที่รับสายเธอก็ไม่ได้ยินเสียงแปลก ๆ อะไรเลย หรือว่าเธอจะเข้าใจผิดแต่ในตอนนั้นเอง เสียงแจ้งเตือนข้อความโทรศัพท์ของเธอดังขั้น เป็นเย่เทียนหยู่ส่งข้อความมา เมื่อเห็นว่าเขากำลังรีบกลับมาบริษัทเพื่ออยู่เป็นเพื่อนเธอหลินหว่านหรูก็อารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อย อีกพักเธอค่อยถามเขาก็ได้ เพราะถึงยังไงหยางเฉียนเฉียนก็แต่งงานกับคนตระกูลถังหากเทียนหยู่ทำยั่วยุล่วงเกินเธอ เขาคงได้จบเห่แน่ถ้าคนในตระกูลถังมารู้เรื่องนี้เข้าหยางเฉียนเฉียนนั่งรถกลับไปถึงที่บ้าน แม้เธอจะเป็นห่วงพี่เย่ แต่เธอก็มีความสุขมากที่ได้กลับบ้านที่เธอคุ้นเคยแต่ทันทีที่เธอกลับบ้าน เธอกลับได้รับสายตาเย็นชาจากพ่อแต่เล็กจนโต พ่อรักเธอมากที่สุดมาโดยตลอดแต่คราวนี้เขากลับเต็มไปด้วยความโกรธ “หยางเฉียนเฉียนกล้าดียังไงถึงกลับมา แกไปทำอะไรให้ตระกูลถังยกเลิกงานหมั้นกับแกได้ง่าย ๆ แบบนี้”หยางเฉียนเฉียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและพูดอย่างรวดเร็ว: “พ่อไปได้ยินมาจากใครว่าตระกูลถังยกเลิกงานหมั้นกับหนู”“ใครบอกเหรอ ถังเฟยฝานหัวห

“มันไม่สำคัญหรอกค่ะ ตราบใดที่หนูได้ติดตามเขา จะสถานะอะไรก็ไม่สำคัญ”ลูกสาวพูดถึงขนาดนี้แล้ว ทั้งคู่ก็คงต้องตามใจเธอ แต่ว่าการดูดซึมพลังเธอจะไม่อันตรายจริง ๆ หรือทันใดนั้น หยางต้าฝูก็นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้น ตามที่ราชามังกรคนเก่าพูดไว้ ว่าเขาได้เข้าสู่พรรคมังกรก็เพราะลูกสาวของเขา อีกทั้งยังได้รับการสั่งสอนอบรบวิชายุทธ์หรือว่าราชามังกรคนเก่ารักษาลูกสาวของเขาตอนนั้น ก็เพียงเพื่อให้ลูกศิษย์ของเขาได้รับลมปราณซวนหมิงของลูกสาวเขาตอนนี้ใช่แล้วละ!ต้องเป็นแบบนั้นแน่หลังจากคิดทุกอย่างได้ เขาก็เรียบเรียงเรื่องราวจนทุกอย่างชัดจนถ้าเป็นแบบนั้น ก็คงไม่ใช่เรื่องเลวร้ายสำหรับตระกูลหยาง ลูกสาวของเขาก็ชอบราชามังกรมากขนาดนี้ เพียงแค่คำถามเดียว นี่มันไม่อันตรายจริง ๆ หรือช่างเถอะ ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามยถากรรมก็แล้วกันหลังผ่านเหตุการณ์นี้ไป หยางต้าฝูได้ตัดสินใจที่จะไม่กำหนดว่าลูกสาวของเขาเหมาะจะคบหากับใคร ตราบใดที่ลูกสาวของเขามีความสุขสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาทำได้คือการคอยปกป้องเธอเย่เทียนหยู่ขับรถของเขาไปที่บริษัท และเนื่องจากเป็นการซื้อเสื้อผ้าอย่างเร่งรีบ เขาจึงสวมเสื้อผ้าที่มี