เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 758
บทที่เกี่ยวข้อง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 759
“พี่เย่ เราควรทำยังไงดี หนีไปกันเถอะ” หยางเฉียนเฉียนพูดขึ้นทันที ตอนนี้กระทั่งเธอเข้าใจแล้วว่าพี่เย่ถูกหลอก และบรรพจารย์พรรคถังก็มีอำนาจไร้เทียมทานเย่เทียนหยู่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “หนีไม่พ้นหรอก”คราวนี้ฉันคงได้แต่โทษตัวเองที่มั่นใจเกินไป ตามความเข้าใจของเขา ด้วยพลังระดับปรมาจารย์ขั้นสูงสุดของตนเองเพียงพอที่จะต่อกรกับพรรคถังทั้งพรรคได้อย่างสบาย ๆต่อให้มีบรรพจารย์พรรคถังอยู่ด้วยก็ตาม เพราะเขาเข้าใจว่าบรรพจารย์พรรคถังไม่ได้พึ่งพาการฝึกฝนของเขาเองเพียงอย่างเดียวเพื่อให้ทะลวงระดับพลัง และพลังการต่อสู้ของเขาก็ไม่แข็งแกร่งขนาดนั้น“ยอดมาก!”“สมเป็นราชามังกรอย่างที่คาดไว้ ช่างตระหนักรู้ตนเองเป็นอย่างดี”ทันทีที่เขาพูดจบ บรรพจารย์พรรคถังก็ลุกขึ้น ในเวลานี้ไอพลังของเขายิ่งใหญ่มากกว่าเดิม และยังเย็นชาน่ากลัวเป็นพิเศษ อุณหภูมิโดยรอบดูเหมือนจะลดลงหลายองศาทั้งที่ดูดพลังชี่แท้ยอดขุนศึกซึ่งเป็นชี่แท้ที่มีพลังแข็งแกร่งของถังชั่นไปแล้วแท้ ๆ แต่กลับไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากนัก นั่นก็หมายความว่าภายในร่างกายของเขามีชี่แท้อยู่มหาศาล สีหน้าของเย่เทียนหยู่ไม่สู้ดีนัก อาจมีเพียงวิธีเดียวเท่านั้น นั่นคื
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 760
หยางเฉียนเฉียนเองก็รีบพูดด้วยความร้อนใจ “พี่เย่ รีบหนีไปไม่ต้องสนใจฉัน พี่จะมาช่วยฉันได้ก็ต่อเมื่อพี่หนีพ้นเท่านั้น”“หนีเหรอ คิดว่าหนีรอดหรือไง”บรรพจารย์พรรคถังกล่าวเยาะเย้ย “เย่เทียนหยู่ เจ้าคิดว่าตัวเองฉลาดเหลือล้นอย่างนั้นรึ คิดว่าข้าไม่รู้หรือไงว่าเจ้ากำลังถ่วงเวลา”เมื่อได้ยินแบบนั้น สีหน้าของเย่เทียนหยู่ก็เปลี่ยนไปทันที ราวกับว่าเรื่องที่เขากำลังปิดบังถูกจับได้“เหอะ เหอะ คุณสังเกตมั้ยว่ายิ่งคุณพยายามแก้ไขมันมากเท่าไหร่ คุณก็จะยิ่งตกอยู่ในมันมากขึ้นเท่านั้น ถ้าฉันไม่ทำผิดพลาดในการตัดสินของฉัน คุณก็จะสามารถแก้ไขได้ง่าย ๆ แม้ในฐานะปรมาจารย์ธรรมดา ๆ ก็ตาม”บรรพจารย์พรรคถังกล่าวอย่างภาคภูมิใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นการแสดงออกที่เปลี่ยนไปของเย่ เทียนหยู่ เขารู้สึกว่าเขามั่นใจในสิ่งนั้นเมื่อฟังคำพูดเหล่านี้ หยางเฉียนเฉียนก็หมดหวังมากยิ่งขึ้น “ฉันขอโทษค่ะพี่เย่ ฉันเป็นคนทำร้ายพี่”ถังเฟยฟานเองก็ดูสิ้นหวังเช่นกันความหวังสุดท้ายนี้สูญสิ้นไป แม้ว่าความหวังนี้จะริบหรี่มากก็ตาม แต่ก็มีความหวังเล็กน้อย แต่ตอนนี้ไม่มีความหวังแล้ว“เอาล่ะ มันดึกแล้ว เย่เทียนหยู่ คุณควรออกเดินทาง
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 761
เดิมทีถังเฟยฝานนึกว่าปรมาจารย์เย่หมดกำลังต่อสู้ไปแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะทำลายฤทธิ์ของผงสลายกำลังยุทธ์ได้ แถมยังแอบสะสมพลังเพื่อการลอบโจมตีระดับอันตรายถึงชีวิตกระบวนท่านี้ ช่างปราดเปรื่องยิ่งนักแต่นั่นก็จุดประกายความหวังอันแข็งแกร่งในตัวเขาขึ้นมาอีกครั้งเช่นกันหยางเฉียนเฉียนประหลาดใจมากตอนที่เธอเห็น เทียนหยู่โจมตีใส่บรรพจารย์พรรคถังและกลับมาอิสระอีกครั้ง แต่แรงปะทะจากการโจมตีของทั้งคู่นั้นน่าสะพรึงมาก โชคยังดีที่ถังเฟยฝานช่วยสลายให้บ้าง ไม่เช่นนั้นเธอคงจะทนรับไม่ไหวแน่แต่ถึงกระนั้น ทั้งสองก็ยังถอยหนีไปซ่อนตัวอยู่อีกด้านทว่ามองดูห้องใต้ดินที่พังทลายนี้ เห็นได้ชัดว่าเขายังกังวลอยู่เล็กน้อย พลังการต่อสู้ของทั้งสองน่ากลัวมาก แม้แต่ห้องใต้ดินลับที่ไม่มีทางถูกระเบิดทำลายแห่งนี้ก็ยังได้รับความเสียหายอย่างหนักบรรพจารย์ล้มลงและจ้องมองเย่เทียนหยู่ เขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย: “เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด หรือที่จริงแล้วเจ้าไม่ได้หลงกลข้าแต่แรก”“ผมจะหลงกลหรือไม่ ไม่สำคัญ ที่สำคัญคือ วันนี้เถ้ากระดูกของคุณจะถูกฝังอยู่ที่นี่”เย่เทียนหยู่สีหน้าไร้อารมณ์ ร่างกายของเขาแผ่ซ่านพ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 762
หากแต่นี่ไม่ได้แปลว่าเย่เทียนหยู่ปลอดภัย เขาแค่ใช้กำลังที่เหลืออยู่เพื่อเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เพื่อทำลายเศษพลังพวยพุ่งที่โจมตีเข้ามาอย่างบ้าคลั่งจากนั้นเขาก็พังเพดานแล้วกระโดดออกไปจากตรงนั้นพร้อมพาคนทั้งสองออกไปด้วยเพราะเห็นได้ชัดว่าสถานที่แห่งนี้กำลังจะพังทะลาย ถ้าไม่รีบออกไป มีหวังได้ถูกฝังทั้งเป็นส่วนบรรพจารย์พรรคถัง เขาสังเกตเห็นตั้งแต่ตอนที่เขาเอาชนะอีกฝ่ายได้แล้วว่าบรรพจารย์พรรคถังที่ไม่สามารถต้านทานพลังอันน่าสะพรึงกลัวจากการโจมตีของเขาได้ ทำให้อวัยวะภายในร่างกายของเขาแตกสลาย และสิ้นใจไปทันทีดังนั้น เย่เทียนหยู่จึงไม่มีเวลากังวลบรรพจารย์พรรคถัง และพาตัวถังเฟยฝานกับหยางเฉียนเฉียนออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็วเป็นไปตามคาด ทันทีที่ทุกคนออกมาก็เกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และทันใดนั้นห้องใต้ดินก็ทรุดตัวลงเมื่อครู่ถังเฟยฝานนึกว่าเขากำลังจะตาย คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะยังรอดชีวิตและมองดูทุกอย่างด้วยอาการเหม่อลอยสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ อยู่นอกเหนือจินตนาการของเขาเสื้อผ้าของเย่เทียนหยู่เลอะเทอะเล็กน้อยและดูอ่อนกำลังอย่างเห็นได้ชัด อย่างน้อยก็ไม่ดูสบาย ๆ เหมือนก่อนหน้านี้ แถมมุมปาก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 763
“ก็ได้ ถ้าคุณยืนกราน ผมจะเข้ามากำกับดูแลพรรคถัง ถ้าต่อไปพรรคถังเจอปัญหาที่แก้ไม่ได้ก็มาหาผมได้ทุกเมื่อ”พรรคถังเป็นหนึ่งในมหาอำนาจของอาณาจักรมังกร การรับไว้มีแต่จะเป็นประโยชน์ต่อเขาแถมยังไร้ข้อเสีย ในเมื่ออีกฝ่ายขอร้องเขา เย่เทียนหยู่ก็ย่อมยอมรับไว้“ขอบคุณปรมาจารย์เย่ ไม่สิ ควรจะเป็นเจ้าสำนักเย่” ถังเฟยฟานกล่าวทันที หากมีปรมาจารย์เย่ปกป้อง อย่างน้อยพรรคถังก็จะไม่ได้รับผลกระทบจากการสูญเสียบรรพจารย์และเจ้าสำนักไป“ไม่จำเป็นต้องเรียกผมว่าเจ้าสำนักหรอก ต่อไปคุณจะเป็นเจ้าสำนักของพรรคถัง ผมจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับกิจวัตรประจำวันของพรรคถัง และคุณจะมีสิทธิ์ตัดสินใจทุกอย่างด้วยตัวเอง”“คือว่า…”“อะไรกัน? ผมให้อำนาจตัดสินใจคุณเต็มที่แบบนี้ไม่ดีเหรอ?”"แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องดีสำหรับพรรคถัง แต่ว่า...”“แต่ดูเหมือนว่าผมจะเสียเปรียบใช่มั้ย? ไม่ต้องห่วง เพราะโลกนี้ไม่มีผลประโยชน์ที่ได้มาฟรี ผมเองก็มีข้อกำหนดเช่นกัน เพราะต่อไป ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่ผมมีคำสั่ง คุณต้องเชื่อฟังการเตรียมการของผม”“แน่นอน นั่นเป็นสิ่งที่ข้าควรทำอยู่แล้ว!”“ได้ ถ้าต่อไปมีโอกาสให้เติบโต ผมจะคิดเผื่อพรรคถังให้ด้วย”“เช่นนั้น
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 764
“ทุกครั้งฉันแทบจะเป็นบ้าตาย และครั้งสุดท้ายที่ฉันโทรหาพี่ก็เพราะฉันรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะแตกสลาย”“ไม่คิดเลย ไม่คิดเลยจริง ๆ ว่าพี่จะยอมเสี่ยงอันตรายเพราะฉัน แล้วก็ไม่คิดเลยด้วยว่าพี่จะเก่งขนาดนี้”ทั้งที่มีสาวสวยราวกับเทพธิดาแนบกายใกล้ชิดกับเขาขนาดนี้ แต่ตอนนี้เย่เทียนหยู่ไร้ซึ่งอารมณ์แห่งความปรารถนา เพราะเขาสัมผัสได้ถึงความกลัวในใจของหยางเฉียนเฉียนอย่างชัดเจนทั้งน้ำเสียงและร่างกายที่สั่นเทาของเธอเผยให้เห็นถึงความทนทุกข์ทรมานจากความกลัวอันไร้ที่สิ้นสุดออกมาถ้าหยางต้าฝูรู้เรื่องราวทั้งหมดนี่แล้ว ไม่รู้เขาจะเสียใจหรือเปล่าที่ให้ลูกสาวของตัวเองไปแต่งงานเข้าตระกูลถังเพียงเพราะยึดติดกับอำนาจเย่เทียนหยู่ตบหลังหยางเฉียนเฉียนเบา ๆ และพูดว่า: “เอาล่ะ ทุกอย่างจบลงแล้วนะ ต่อไปจะไม่มีใครรังแกคุณได้อีก”“ใช่ค่ะ ต่อไปจะไม่มีใครรังแกฉันได้อีกแล้ว เพราะฉันมีคนที่ทรงพลังที่สุดอย่างพี่เย่อยู่ ใครจะมารังแกฉันได้อีก”“เด็กโง่ ผมจะปกป้องคุณไปตลอดชีวิตไม่ได้นะ”“ฉันไม่สนใจ หลังจากเหตุการณ์นี้ฉันเข้าใจแล้วจริง ๆ พี่เย่ ฉันชอบคุณและฉันจะชอบคุณเท่านั้น ฉันไม่สนใจว่าคุณมีภรรยาหรือไม่ ฉันจะเป็นผู้
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 765
แม้เย่เทียนหยู่จะพูดแบบนั้น แต่หยางเฉียนเฉียนก็ยังคงกังวลและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า: “พี่เย่ ฉันพาพี่ไปโรงพยาบาลก่อนดีกว่ามั้ยคะ?”“ไม่ต้องหรอก ผมบาดเจ็บภายใน โรงพยาบาลรักษาไม่หายหรอก”เย่เทียนหยู่ส่ายหน้าและอธิบาย: “อย่างที่คุณเพิ่งเห็น ระดับการฝึกฝนของพวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา อาการบาดเจ็บพวกนี้มีแต่ต้องรักษาให้หายด้วยพลังภายในของเราเองเท่านั้น”“อือ ฉันรู้ค่ะ เห็นพวกละครก็แสดงแบบนี้เหมือนกัน แต่ว่า พี่ไม่เป็นไรจริง ๆ เหรอ?”“จริง คุณตั้งใจขับรถเถอะ ผมขอหลับตาพักผ่อนสักหน่อย”“ได้ค่ะ ได้”หยางเฉียนเฉียนพยักหน้าทันทีแล้วค่อย ๆ ออกรถ เธอไม่เคยขับรถอย่างระมัดระวังขนาดนี้มาก่อนในชีวิต เพราะกลัวว่าจะกระทบกระเทือนแต่แน่นอนว่าทักษะของเธอใช้ได้ทีเดียว ทั้งพยายามคงความเร็วโดยไม่ให้รถกระเทือนมากนักจริง ๆ แล้ว เย่เทียนหยู่อยากลองปรับลมหายใจของเขา แต่มันไม่ได้ผล เขาจึงทำได้เพียงนอนหลัยตาพักไปอย่างหมดหนทางบางทีเขาอาจจะเหนื่อยเกินไปจากการต่อสู้ ทำให้เขาหลับไปในทันที แถมยังหลับสนิทมากด้วยขณะขับรถ หยางเฉียนเฉียนคอยมองเย่เทียนหยู่เป็นระยะ ขณะที่เห็นว่าเขานอนหลับ เสียงกรนเล็กน้อยของเขาทำให้เธอสติ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 766
เช้าวันรุ่งขึ้นก็ไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นเสียแล้ว แล้วทำไมเธอต้องยังคอยไปตามติดเขาไม่เลิกด้วย เพราะอย่างนั้นเธอจะไม่โทรไปแต่เธอไม่โทรกลับรู้สึกเหมือนคิดถึงเรื่องนี้ไม่เลิก นิ้วมือของเธอเอาแต่วนไปวนมาอยู่กับโทรศัพท์อยากจะโทรไปถามเขาอยู่หลายหนแต่สุดท้ายเธอก็อดทนมันไว้ได้ แต่ในตอนนี้เอง เย่เทียนหยู่ก็โทรเข้ามาเธอรับโทรศัพท์รับโทรศัพท์ไวปานแสงตามสัญชาตญาณ แต่หลังจากรับสายเธอก็รู้สึกตัวขึ้นมาทันที นี่เธอกำลังทำอะไรอยู่กันเนี่ย ทำไมต้องรีบขนาดนี้ด้วยทั้งที่เขาเป็นคนทำผิดแท้ ๆ แต่สถานการณ์กลับเหมือนเธอกำลังขอร้องเขาไม่ได้ ไม่ได้ ต้องห้ามใจไว้ ต้องอดทน“หว่านหรู!”“เหอะ เรียกชื่อฉันทำไม คุณนอนอยู่ไม่ใช่เหรอ นอนต่อไปสิ จริงสิ ข้าง ๆ นายน่ะคงเป็นสาวสวยละสินะ เธอปรนิบัตินายดีมั้ยละ?”หลินหว่านหรูพูดกระแทกกระทั้นเขาหลายครั้งด้วยความโมโหเธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าเธอที่เป็นถึงประธานสาวสวยของหลินซื่อกรุ๊ปจะพูดคำพูดพรรคนี้กับผู้ชาย ราวกับตัวเองเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา ๆแต่เวลาเธอรู้สึกไม่สบายใจ เธอก็อยากจะด่าเขา หรืออาจถึงขั้นอยากทุบตีเขาด้วยซ้ำเย่เทียนหยู่หมดหนทางและอธิบายว่า: “คุณเข้าใจผิดแล้
บทล่าสุด
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1155
สีหน้าของหนานกงเล่อเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันที พร้อมกับถามออกไปอย่างเย็นชาว่า “ประธานเหอ นี่คุณหมายความว่ายังไง คุณเห็นผมเป็นสัตว์ร้ายงั้นเหรอ?”เหอฉุนเปลี่ยนสีหน้า ก่อนจะรีบพูดออกไปว่า “จะเป็นแบบไปได้ยังไงกันคะ คุณชายหนานกงล้อกันเล่นแล้วล่ะค่ะ ก็แค่พวกเฟยเฟยกำลังแต่งตัวกันอยู่ ไม่ค่อยสุภาพสักเท่าไหร่ เลยจะดูไม่เหมาะสม หากจะมีผู้ชายอยู่ในห้องน่ะค่ะ”“งั้นเหรอ เช่นนั้นก็ให้ผมดูหน่อยสิ ว่ามันจะไม่สุภาพสักแค่ไหนกันเชียว” หนานกงเล่อไม่สนใจคำพูดของเหอฉุนเลยแม้แต่น้อย ไม่แม้แต่จะยืนรอที่ประตู เขาเดินตรงเข้าไปทันทีประธานหวังที่เห็นแบบนั้น ก็รีบพูดขึ้นว่า “เช่นนั้นคุณชายหนานกง ผมยังมีธุระที่ต้องไปจัดการ คงไม่อยู่รบกวนแล้วนะครับ”“ไปเถอะ!”หนานกงเล่อไม่หันกลับไปมองด้วยซ้ำ เดินมุ่งตรงเข้าไปข้างในท่าเดียวสีหน้าของเหอฉุนดูไม่ค่อยดีนัก จึงรีบเดินตามไปในทันทีบอดี้การ์ดที่เดินตามหลังเป็นคนปิดประตู ทั้งยังล็อกกลอนจากด้านในอีกต่างหาก ก่อนจะเดินเข้าไปด้านในเมื่อได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวจากประตู สีหน้าของเฉินเฟยเฟยและจางผิงก็เปลี่ยนไปทันที เพราะพวกเธอรู้แล้วว่า หนานกงเล่อมาแล้วจริง ๆ ทำไมถึ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1154
“เอ่อคือ มีสิ!” ไป๋หยางพูดอย่างระมัดระวัง “คุณชายหนานกงพยายามตามจีบเฉินเฟยเฟยอยู่หลายครั้ง แต่ก็ถูกเธอปฏิเสธตลอด มันเลยทำให้เขาโกรธมาก ตอนนี้เขาอาจจะกำลังไปที่โรงแรมที่เธอพักอยู่”“แกว่าไงนะ!”สีหน้าของเย่เทียนหยู่มืดมนลงทันทีไป๋หยางตกใจมาก และกลัวว่าเย่เทียนหยู่จะลงมือกับเขาอีก จึงรีบพูดออกไปว่า “ฉัน ฉันจะบอกทุกอย่าง แต่แกห้ามลงมือกับฉันนะ แล้วก็ ทุกสิ่งที่ฉันพูดคือเรื่องจริง ตำแหน่งของโรงแรมก็เป็นฉันที่บอกเขา”“ตอนนี้คุณชายหนานกงก็น่าจะไปถึงโรงแรมแล้ว”ไป๋หยางตกใจอย่างเห็นได้ชัด เขาคิดแค่ว่าต้องล่อให้เย่เทียนหยู่ไปหาหนานกงเล่อให้เร็วที่สุด แต่เขาไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เขาพูดจะทำให้เย่เทียนหยู่โกรธมากแค่ไหนสีหน้าของเย่เทียนหยู่เย็นชาลงทันที แล้วรีบถามออกไปว่า “โรงแรมไหน ห้องอะไร?”ทันทีที่ไป๋หยางได้ยิน เขาก็รีบบอกทันทีโรงแรมนี้อยู่ใกล้กับบริเวณที่เขาอยู่พอดี ห่างออกไปไม่ไกลมากนัก“ทางที่ดีแกก็ภาวนาให้เฉินเฟยเฟยยังคงปลอดภัยอยู่เถอะ เพราะไม่อย่างนั้น แกได้ตายอย่างน่าสังเวชแน่นอน”หลังจากที่เย่เทียนหยู่พูดอย่างเย็นชาจบ ก็ใช้เท้าเตะไปที่ตัวไป๋หยางอย่างแรง เห็นได้ชัดว่าจาก
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1153
“แก แกคิดจะทำอะไร?” ไป๋หยางตกใจจนหน้าซีด เขาทั้งกลัวและโกรธในเวลาเดียวกัน“ทำอะไรล่ะ เมื่อกี้ก็บอกแกไปแล้วนี่ แกต้องการชีวิตฉันเลยนะ ฉันแค่ต้องการขาสองข้างของแกก็เท่านั้น ไม่เกินไปหรอกมั้ง?” เย่เทียนหยู่พูดอด้วยน้ำเสียงที่ดูเฉยเมย“ไม่ ไม่ได้นะ!”ไป๋หยางรู้สึกร้อนรน จึงรีบพูดขึ้นว่า “เอางี้นะ ขอแค่แกปล่อยฉันไป เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ฉันจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ได้ เรื่องที่ผ่านไปแล้วฉันก็จะไม่ถือโทษโกรธเคืองอีก”“กลับกัน หากแกลงมือกับฉัน ตระกูลไป๋จะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ แน่ ด้วยความสามารถของตระกูลไปแล้ว ต่อให้แกจะเก่งแค่ไหน แกก็คงจะรักษาชีวิตเอาไว้ไม่ได้อยู่ดี”“นี่แกยังกล้ามาข่มขู่ฉันอยู่อีกเหรอ?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ไม่ ไม่ใช่การข่มขู่ แต่เป็นการขอร้อง ขอความเมตตา” เมื่อเห็นท่าทางของเย่เทียนหยู่ ไป๋หยางก็รู้สึกกลัวขึ้นมาจริง ๆ เขาจึงไม่สนใจเรื่องศักดิ์ศรีอีกต่อไปไม่ว่ายังไงก็ต้องหนีจากสถานการณ์ตรงหน้าให้ได้ก่อน รอให้ผ่านวันนี้ไปได้ ตนก็มีอีกเป็นหมื่นวิธีที่จะทำให้อีกฝ่ายตายอย่างน่าสังเวชมากที่สุด“ท่าทีของแกตอนนี้ก็ถือว่าไม่เลว แต่น่าเสียดา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1152
ตอนนี้ถึงทีของเย่เทียนหยู่แสดงสีหน้าดูถูกออกมาแล้ว เขาส่ายหัวพลางพูดขึ้นว่า “ขยะพวกนี้มาจากไหนกัน กล้าดียังไงมาอวดดีต่อหน้าฉัน เบื่อที่จะมีชีวิตอยู่กันแล้วรึไง!”คำพูดนี้ทำให้คนเหล่านั้นโกรธอย่าเห็นได้ชัด แต่ก็กลับไม่กล้าพูดอะไรออกมาเวลาแบบนี้ ใครมันจะกล้าเสนอหน้าออกไปกัน นั่นไม่เท่ากับเป็นการหาเหาใส่หัวหรอกเหรอ?แต่สุดท้ายแล้ว มันก็จะมีคนที่โง่มาก ๆ ชอบทำตัวเสร่อ ไป๋หยางที่โดนชนจนได้รับบาดเจ็บก็พยายามตะเกียกตะกายออกมา แล้วพูดด้วยความโกรธออกมาว่า “ไอ้หนู แกอย่าได้เหลิงนักนะ!”“แกรู้ไหม ว่าฉันเป็นใคร กล้าดียังไงมาทำแบบนี้กับฉัน?”“ก็คุณชายไป๋ไง เมื่อกี้แกก็บอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?” เย่เทียนหยู่พูดด้วยสีหน้าที่ดูไม่แยแสไป๋หยางหมดคำจะพูด ก่อนจะโต้กลับด้วยความโกรธ “งั้นแกรู้ไหม ว่าเป็นคุณชายไป๋คนไหน รู้ไหมว่าคุณชายไป๋ที่ว่าหมายถึงอะไร มันหมายความว่าฉันคือคุณชายจากตระกูลไป๋ยังไงล่ะ” “......”เย่เทียนหยู่ไม่มีอะไรจะพูด นี่หัวมันโดนชนจนพังไปแล้วเหรอไป๋หยางรู้สึกว่าตนเองอาจจะอธิบายได้ไม่ชัดเจนมากพอ ก่อนจะรีบพูดเสริมอีกว่า “ที่ฉันจะสื่อก็คือ ตระกูลไป๋นั้นไม่ธรรมดา เป็นถึงหนึ่
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1151
ผั๊วะ ผั๊วะ......หลังจากที่คนเหล่านั้นเดินล้อมเข้ามาด้วยความดุดัน เสียงดังสนั่นก็เกิดขึ้นในทันทีเมื่อมองอย่างละเอียด ก็พบว่าทั้งหมดคือกลุ่มคนที่พุ่งเข้าไปเพื่อหวังจะล้อมโจมตีเย่เทียนหยู่ พวกเขากลับต้องนอนกองบนพื้นเรียงตัว ได้แต่เอามือกุมหน้าตัวเองเอาไว้ และร้องด้วยความเจ็บปวดที่แท้ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ เย่เทียนหยู่ที่ในมือกำลังถือไม้เอาไว้อยู่นั้น เขาเหวี่ยงมันใส่พวกเขาได้อย่างแม่นยำ จนทำให้พวกเขาล้มลงกันหมด พร้อมกับเสียงร้องโอดโอยที่ดังขึ้นเป็นระนาวบางคนโดนตีจนขาทั้งสองข้างหัก แต่ก็ยังมีบางคนที่โชคดีหน่อย ที่โดนตีขาหักแค่ข้างเดียวในตอนนี้เอง เหล่าลูกน้องต่างก็มองไปทางเย่เทียนหยู่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ไม่มีใครคาดคิดว่าชายหนุ่มคนนี้จะเก่งกาจขนาดนี้ พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่น้อย แทบจะเข้าประชิดตัวเขาไม่ได้เลยด้วยซ้ำแววตาของไป๋หยางเองก็แสดงความประหลาดใจออกมา แต่ส่วนใหญ่เหมือนจะเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและความโหดเหี้ยมเสียมากกว่า เขาจึงพูดพลางหัวเราะขึ้นว่า “ไอ้หนู คิดไม่ถึงเลยว่าแกจะเก่งกังฟูขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยที่แกกล้าทำตัวอวดดีแบบนี้!”“ฉันเนี่ยนะ ที
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1150
เดี๋ยวนะ หรือว่าจะเกี่ยวกับเรื่องของเทียนเฟิงกรุ๊ปงั้นเหรอ?“ยังจะมัวคิดอยู่อีก!”ไป๋หยางทำหน้านิ่งเฉย ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ช่างเถอะ ในเมื่อฉันเองก็พูดออกไปมากขนาดนี้แล้ว งั้นฉันก็จะช่วยให้แกได้รู้แจ้งขึ้นอีกหน่อยก็แล้วกัน ลองคิดดูสิ ว่าแกเผลอทำอะไรลงไปบ้าง!”“เฉินเฟยเฟยงั้นเหรอ?”จู่ ๆ เย่เทียนหยู่ก็นึกถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง อาจเป็นเรื่องผู้หญิงก็ได้“โอ้ ถือว่าแกยังพอมีสมองอยู่บ้างนิดหน่อย แต่มันก็ช้าไปเสียแล้ว คุณชายหนานกงพูดเอาไว้แล้ว ไม่ว่ายังไงก็ต้องจัดการแกให้ได้ แกไม่เหลือเวลาให้ต้องเสียใจแล้วล่ะ”ไป๋หยางพูดคำสุดท้ายอย่างเย็นชา “ลงมือ!”“ช้าก่อน!”เย่เทียนหยู่บอกให้อีกฝ่ายหยุดอีกครั้ง ในเมื่ออีกฝ่ายบอกข้อมูลกับเขามากมายขนาดนี้ เขาจึงตัดสินใจที่จะให้โอกาสอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน เขาค่อย ๆ เอ่ยปากขึ้นว่า “นี่พวกแกคิดจะจัดการกับฉันเพื่อตระกูลหนานกงจริง ๆ น่ะเหรอ?”“ไร้สาระ ไม่งั้นแกคิดว่าพวกฉันมาทำอะไรที่นี่กันวะ?!”“ฉันคิดว่า ทางที่ดีแกเปลี่ยนใจจะดีกว่านะ เพราะไม่อย่างนั้น ฉันกลัวว่าผลลัพธ์ที่ตามมาอาจจะทำให้พวกแกรับไม่ไหว!” เย่เทียนหยู่ยังคงมีความเมตตาอยู่มาก“ตลกสิ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1149
ทันทีที่เดินไปถึงข้างรถ เย่เทียนหยู่ก็สังเกตเห็นว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ด้านใน การแต่งตัวค่อนข้างประหลาด เสื้อเชิ้ตเปิดออกเล็กน้อย ท่าทางก็ดูหยิ่งยโสไม่เกรงกลัวใคร“ไอ้หนู แกรู้ไหมว่าแกทำผิดพลาดอะไรไป?”ชายหนุ่มที่ว่าคือไป๋หยาง เขามองไปยังเย่เทียนหยู่ และเล่นกับไม้เบสบอลในมือด้วยท่าทางที่ดูชั่วร้าย พร้อมกับถามคำถามออกมา“ไม่รู้”เย่เทียนหยู่ส่ายหัว เขาไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ นั่นแหละ แล้วก็ไม่ได้มีใครบอกเขาด้วย“แกไม่รู้งั้นเหรอ?”“ไอ้หนู แกทำอะไรลงไปบ้าง แกจะบอกว่าไม่รู้เลยงั้นเหรอ?” ชายคนที่เพิ่งพาตัวเย่เทียนหยู่มากล่าวด้วยความโกรธเคือง หากไม่ใช่เพราะยังไม่ได้รับคำสั่งจากคุณชายไป๋ เขาคงจะลงมือไปนานแล้วเย่เทียนหยู่ขมวดคิ้ว ก่อนจะพูดอย่างเย็นชาขึ้นว่า “มีอะไรก็เชิญพูดมาตรง ๆ เถอะ ฉันไม่ได้มีเวลามามัวไร้สาระกับพวกแกมากขนาดนั้น!”“โอ้ ไอ้เด็กนี่ยังทำตัวหยิ่งอีกด้วย”ชายหนุ่มโกรธจัด ขณะที่เขาเตรียมจะลงมือแต่คุณชายไป๋ก็ได้โบกมือไปมา และพูดเยาะเย้ยขึ้นว่า “ดูสีหน้าท่าทางของไอ้เด็กนี่สิ เกรงว่ามันคงจะไม่รู้จริง ๆ ว่าตัวเองทำอะไรลงไป หรือเผลอไปล่วงเกินใครเขาเข้า”“ก็คงใช่ ถ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1148
หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ปิงเยว่ก็รีบพูดขึ้นทันที “คุณเองก็ไม่เลว คุณสามารถยับยั้งเขตแดนแรงกดดันของฉันได้ในทันที ไม่ทราบว่าพอจะบอกได้ไหม ว่าความแข็งแกร่งของคุณอยู่ในระดับไหน?”ตรงไปตรงมาขนาดนี้เลยเหรอ แน่นอนว่าเย่เทียนหยู่จะไม่บอกเธอ เขายิ้มให้เล็กน้อย ก่อนจะพูดออกไปว่า “ก็แค่เทคนิคเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ได้สำคัญอะไร”ปิงเยว่ที่ได้ยินเช่นนนั้น เธอก็รู้แล้วว่าตนนั้นเดาไม่ผิด ว่ามันเป็นแค่เทคนิคอะไรบางอย่างจริง ๆ ขณะที่เธอกำลังจะพูดในตอนนั้นเอง ก็มีรถสีดำคันหนึ่งวิ่งเข้ามาจอดเทียบข้าง ๆ หน้าต่างรถถูกลดระดับลง เห็นได้ชัดว่ามารับพวกปิงเยว่ทั้งสองคนเธอไม่ได้พูดอะไรอีก ก่อนที่จะรีบขึ้นรถไปพร้อมกับเสี่ยวลู่ขณะที่มองดูทั้งสองคนเดินจากไป สีหน้าของเย่เทียนหยู่ดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่จะกล่าวขึ้นว่า “หลิวหลี ผู้หญิงคนนั้นไม่ธรรมดา ส่งคนไปตรวจสอบพวกเขาหน่อย ดูว่าพวกเธอกำลังทำอะไรกันแน่”“อืม!”“ฉันส่งคนไปตรวจสอบเรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ” จูเก่อหลิวหลียกโทรศัพท์ขึ้นมา ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอยังได้ทำการแอบถ่ายรูปของทั้งสองคนเอาไว้อีกด้วยเย่เทียนหยู่ไม่สามารถหุบยิ้มได้ “คุณนี่ฉ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 1147
“จริงสิ สืบเรื่องผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ เขาด้วย ถ้าพวกเธอเป็นคนของเขาจริง ๆ ก็จับพวกเธอมาด้วย” ดวงตาของหนานกงเล่อเต็มไปด้วยความชั่วร้ายแม้จะได้เห็นพวกเธอผ่านแค่ในจอเท่านั้น แต่ก็สามารถเห็นถึงความสมบูรณ์แบบของหญิงสาวทั้งสองได้ ซึ่งก็ใกล้เคียงกับเทพธิดาในใจของเขาอย่างเฟยเฟยด้วยเช่นกัน แน่นอน ว่าในใจของเขา ไม่ว่ายังไงเทพธิดาเฟยเฟยก็สมบูรณ์แบบที่สุดสำหรับเขา“ได้ครับ!”ไป๋หยางพยักหน้า แต่ในใจลึก ๆ ของเขากลับแอบหดหู่ เขารู้สึกซาบซึ้งใจเมื่อได้เห็นสิ่งนี้ เดิมทีเขาตั้งใจจะเก็บเอาไว้เอง แต่คิดไม่ถึงว่าคุณชายหนานกงจะโลภมากขนาดนี้ ถึงกับจะฮุบเอาไว้หมดคนเดียวไม่คิดจะเหลือไว้ให้เขาเลยสักคำแต่ถึงยังไงนั่นก็เป็นคุณชายแห่งตระกูลหนานกง เพราะงั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งเฉินเฟยเฟยไม่รู้เรื่องเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย เธอขยับเข้าไปหาเย่เทียนหยู่ แล้วกระซิบว่า “พี่เย่คะ อีกเดี๋ยวพองานจบ ฉันขอเลี้ยงมื้อดึกพี่นะคะ”เย่เทียนหยู่มองออกว่าเฉินเฟยเฟยคิดยังไงกับตน เขาเลยกลัวว่ามันอาจจะถลำลึกลงไปมากกว่านี้ เขาจึงปฏิเสธออกไปอย่างรวดเร็ว “เอ่อคือ อีกเดี๋ยวฉันยังมีธุระอยู่ เลยไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ ไว
