“ได้ครับ ผมจะรอเขาอยู่ที่นี่” ซูเหวินฮวารีบพูดขึ้นมาทันที ก่อนจะนั่งตัวตรงมากขึ้นราวกับว่าเย่เทียนหยู่มาถึงแล้วหลินหว่านหรูหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาทันทีพร้อมกับกดหมายเลขของเย่เทียนหยู่ เธอโทรออกอย่างรวดเร็วและถามว่า “เย่เทียนหยู่อยู่ที่บริษัทหรือเปล่า”“อยู่สิ!”โดยบังเอิญ วันนี้เย่เทียนหยู่เองก็มาที่บริษัท“มาที่ห้องประชุมหน่อย!”“มีเรื่องอะไรเหรอครับ?” เย่เทียนหยู่ถาม“ไม่มีอะไรหรอก ไว้นายจะรู้เองตอนนายมาที่นี่”“ก็ได้ครับ!”เย่เทียนหยู่เดินไปอย่างช่วยไม่ได้ทันทีที่เขาเห็นเย่เทียนหยู่ ซูเหวินฮวาก็ยืดตัวตรง ลุกขึ้นยืนอย่างเร่งรีบ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงแสดงความเคารพอย่างมาก “คุณชายเย่!”หลินหว่านหรูมองไปที่ซูเหวินฮวาด้วยความประหลาดใจ เย่เทียนหยู่ทำอะไร ทำไมเขาถึงต้องสุภาพขนาดนี้?เย่เทียนหยู่ยิ้มและพูดว่า “นี่มันนายน้อยซูไม่ใช่เหรอครับ เรียกผมมามีเรื่องอะไรเหรอ?”หลินหว่านหรูไม่มีเวลาให้ทันได้คิดอย่างถี่ถ้วน เธอโพล่งความคิดของเธอออกไปอย่างรวดเร็วเมื่อเย่เทียนหยู่ได้ยินแบบนั้น เขาก็ส่ายหน้าทันทีและพูดว่า “ผมจะเอาหุ้นพวกนั้นไปทำอะไรครับ ไม่สู้ผมยกให้คุณยังดีกว่า ถ้าเป
อ่านเพิ่มเติม