บทที่ 433

หลินหว่านหรูทิ้งเย่เทียนหยู่ไว้ในห้องประชุม แน่นอนว่าเธอหาทางหนีทีไร่ให้ตัวเองก่อนจะหนีไป และในที่สุดก็ปล่อยให้เย่เทียนหยู่เข้าถือหุ้น

เป็นไปตามที่คาดไว้ เย่เทียนหยู่ลงนามในสัญญาอย่างเชื่อฟังและรับส่วนแบ่งหุ้น 20%

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมามีสิ่งดี ๆ เกิดขึ้นทีเรื่อง ทำให้เธอมีความสุขมากจริง ๆ

โดยเฉพาะการที่เธอสามารถแบ่งหุ้นของตัวเองให้กับเย่เทียนหยู่ได้นั้นถือเป็นสิ่งที่มีความสุขที่สุดสำหรับเธอในช่วงหลายวันมานี้แล้ว

หลินหว่านหรูกำลังนั่งอยู่พร้อมอารมณ์อันสุดจะปริ่มเปรม ขณะนั้นเองหลิวเหวินก็บุกเข้ามาในออฟฟิศด้วยความตื่นเต้น

“หลิวเหวินเกิดอะไรขึ้น? ทำไมคุณดูอมทุกข์แบบนั้นล่ะ?”

แน่นอนว่าหลินหว่านหรูสังเกตเห็นสภาพของหลิวเหวิน

เมื่อหลิวเหวินได้ยินแบบนั้น เธอก็พูดด้วยความตื่นเต้น “เป็นเรื่องดีมากเลยล่ะค่ะ ประธานหลิน เครื่องสำอางของเราเป็นที่นิยมมาก ขายกันไม่หวาดไม่หวั่น แถมร้านค้าตัวแทนจำหน่ายยังมาขอซื้อกันเพียบเลยนะคะ”

หลินหว่านหรูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและพูดด้วยความสับสน “เรายังมีเครื่องสำอางอะไรอีก? มีแค่เครื่องสำอางปัวเรต์ไม่ใช่เหรอ?”

“ก็เครื่องสำอางปัวเรต์นี่ล่ะค่ะ”

“เธอบอกว่าปัว