Share
บทที่ 440
Related chapters
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 441
ในขณะนี้ แม้แต่เฉินเฟยเฟยเองก็อยากจะเตือนเขาเหมือนกันว่าพรรคมังกรดำนั้นทรงพลังจริง ๆแต่ดูเหมือนในเวลานี้มันควไม่เหมาะสมเท่าไรนัก เพราะอย่างนั้นเธอจึงไม่ได้เอ่ยปากอธิบายจงเหล่ยตกตะลึงไปชั่วขณะ ในตอนนี้พรรคมังกรดำกำลังเปลี่ยนแปลง พวกเขาไม่ค่อยมีส่วนร่วมในกิจกรรมสาธารณะมากเท่าไร อีกฝ่ายอาจไม่รู้จักก็ได้ “แกไม่รู้สินะว่าพรรคมังกรดำเป็นตัวแทนของใคร ประธานของพวกเขาคือประธานหยางแห่งหอการค้าหลงเถิง ชายที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองเทียนไห่”“แกไม่รู้เกี่ยวกับพรรคมังกรดำ แต่แกคงพอจะรู้เรื่องหอการค้าหลงเถิงอยู่บ้างใช่ไหมล่ะ หอการค้าที่พวกเจ้าพ่อเกือบทั้งเมืองเทียนไห่มารวมตัวกันน่ะ”หลังจากพูดจบ เธอก็รอเห็นสายตาอันหวาดกลัวของเย่เทียนหยู่แต่สีหน้าของเย่เทียนหยู่กลับไม่เปลี่ยนไปเลย อันที่จริงแล้วเรื่องนี้ไม่สามารถเปลี่ยนสีหน้าของเขาได้ เขาพูดอย่างสบาย ๆ “งั้นเหรอ เก่งขนาดนั้นเลยสินะ?”“ก็ต้องแน่ล่ะสิ เพราะงั้นตอนนี้แกก็ไปพยุงพวกเขาขึ้นมาซะ แล้วคุกเข่าลงขอโทษ บางทีอาจจะยังพอให้แกรอดตายไปได้บ้างนะ” จงเหล่ยยิ้มเยาะ“ช่างมันเถอะ ผมไม่เอาดีกว่า”“ไหน ๆ ก็ล่วงเกินไปแล้ว งั้นก็ล่วงเกินต่อไปแล้วกัน”ทัน
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 442
“เรื่องนี้ง่ายมาก คุณไม่ได้บอกเหรอว่าคุณมาจากพรรคมังกรดำ เอาแบบนี้ดีไหม โทรหาเจ้านายของคุณแล้วบอกให้เขามาช่วยจัดการกับผมซะ”“อะไรนะ?”ทุกคนในห้องตกตะลึงอีกครั้ง มีวิธีการแบบนี้ด้วยเหรอ?จางผิงพูดไม่ออก เธออดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คุณชายเย่ พรรคมังกรดำมีอำนาจมากจริง ๆ คุณอย่าดูถูกพวกเขานะคะ ไม่มีอะไรในเมืองเทียนไห่ที่สามารถกระตุ้นพวกเขาได้”“ผมไม่ได้ดูถูกพวกเขาหรอกนะ แต่เรื่องแบบนี้มันต้องมีจุดจบ ถ้าไอ้ตัวใหญ่สุดไม่ออกมาแล้วเอาแต่สู้กับคนตัวเล็กตัวน้อยพวกนี้ ให้คนที่มีฝีมือ”“พอดีเลย ลากไอ้พวกตัวที่อยู่เบื้องหลังออกมาให้หมดแล้วก็จบเรื่องนี้ซะในคราวเดียว ต่อไปจะได้ไม่ต้องมีเรื่องยุ่งยากอีก” เย่เทียนหยู่กล่าว“……”ทุกคนพูดไม่ออก พวกเขาเคยเห็นคนหยิ่งผยอง แต่ไม่เคยเห็นคนหยิ่งผยองขนาดนี้มาก่อนพี่เทาถึงกับยิ้มแห้ง เขาต้องขอความช่วยเหลือจากผู้คนพรรคมังกรดำ แต่ปัญหาก็คือ เขาเป็นแค่เพื่อนของพรรคมังกรดำ ไม่ใช่สมาชิกของพรรคมังกรดำเลยแต่ในขณะนี้ เมื่อมองดูท่าทางสงบนิ่งเรียบของเย่เทียนหยู่ เขาดูไม่เหมือนคนที่ไม่รู้จักพรรคมังกรดำเลย พี่เทารู้อยู่ในใจว่าเขาอาจรุกรานผิดคนเข้าแล้ว“โทรไปเชิญมาสิ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 443
“พี่เทา พี่กำลังทำอะไรอยู่? นี่พี่เชื่อคำโกหกของเขาเหรอ? พี่คิดว่าประธานหยางที่เป็นเหมือนพระเจ้าจะกลัวเขาหรือยังไง?”“เขาแค่กำลังพยายามทำให้พี่กลัวนะ” ในที่สุดจงเหล่ยก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกไป“หุบปาก!”“จงเหล่ย ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ เราจะไปยั่วยุคุณชายเย่ได้ยังไงฮะ!”“ฝากไว้ก่อนเถอะ ถ้าวันนี้เรารอดออกไปได้เราไม่ปล่อยเธอไว้แน่!”หลังจากที่พี่เทาตะคอกเสร็จ เขาก็พูดกับเย่เทียนหยู่ทันที “คุณชายเย่ ได้โปรดเถอะครับ ผู้เป็นใหญ่ย่อมไม่เอาเรื่องคนตัวเล็ก ๆ ให้โอกาสเราแล้วปล่อยพวกเราไปเถอะนะครับ”“แล้วคุณสองคนทำไมไม่คุกเข่าลงและขอโทษ!”อีกสองคนเชื่อมั่นในตัวพี่เทามาโดยตลอด เมื่อเห็นพี่เทาพูดแบบนี้ พวกเขาก็ทำได้เพียงขอความเมตตาและตบหน้าตัวเองด้วยเมื่อเห็นว่าพวกเขาทำได้ดี เย่เทียนหยู่ก็พยักหน้าและพูดว่า “เอาล่ะ ในเมื่อคุณยังจริงใจ คราวนี้เรามาลืมมันซะเถอะ”“ขอบคุณคุณชายเย่ ขอบคุณคุณชายเย่”เมื่อพี่เทาได้ยินแบบนั้นเขาก็รู้สึกตื่นเต้นมาก และขอบคุณเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลังจากนั้นไม่นานร่างกายของเขาก็เริ่มผ่อนคลาย จากนั้นเขาก็วิ่งล้มลุกคลุกคลานออกไปจากที่นี่โดยไม่แม้แต่จะแลมองจงเหล่ยสิ่งที่เกิดขึ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 444
จงเหล่ยโกรธมากหลังจากได้ยินแบบนั้น แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพูดว่า “แกกล้าให้พวกเขาโทรเรียกคนมา แล้วแกกล้าให้ฉันโทรเรียกคนมาไหมล่ะ?”“ยังคิดใช้วิธีการยั่วยุกันด้วยเหรอ”“คุณไม่จำเป็นต้องพูดแบบนั้นผมก็จะอนุญาตอยู่แล้ว เอาล่ะ ตอนนี้คุณก็โทรศัพท์ได้แล้ว เรียกผู้สนับสนุนทุกคนที่คุณเรียกออกมาได้มาให้หมด”“นี่แกพูดจริงเหรอ?”จงเหล่ยยังคงไม่เชื่อเมื่อเฉินเฟยเฟยได้ยินแบบนั้น เธอก็พูดทันที “ไม่ได้นะ!”“คุณชายเย่ ฉันรู้ว่าคุณมีความสามารถมาก แต่จงเหล่ยรู้จักคนมากเกินไป คุณจะปล่อยให้เธอโทรหาคนอื่นไม่ได้ แบบนั้นมีแต่จะทำร้ายคุณนะ”“อย่างเธอน่ะเหรอ ไม่ขนาดนั้นหรอก!”“คุณชายเย่...”“ไม่ต้องกังวล เธอสร้างปัญหาไม่ได้หรอก” เย่เทียนหยู่พูดอย่างใจเย็น “จงเหล่ย ไปโทรเรียกมา”“ได้ แกขอเองนะ”จงเหล่ยหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาและเตรียมโทรออกในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของเย่เทียนหยู่ดังขึ้น เป็นสายของซูเหวินฮวา หรือว่าระยะนี้เขาค้นพบอะไรเองแล้วงั้นเหรอ?“ฮัลโหล เหวินฮวา!”“พี่เย่ คนของผมพบหลักฐานบางอย่างแล้วครับ หลี่ว์ซิงเหอต้องได้รับผิดชอบต่อเหตุการณ์นี้แน่” ซูเหวินฮวาเข้าตรงประเด็น“พิ
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 445
“ใช่!”“คุณรู้จักเขาเหรอ” เย่เทียนหยู่รู้สึกประหลาดใจแต่ทันทีที่คำพูดนี้หลุดออกมา จงเหล่ยก็รู้สึกราวกับเป็นอัมพาตไปเลยอันที่จริงเธอยืนยันแล้วเมื่อกี้นี้ คนที่แม้แต่ซูเหวินฮวายังกลัว ต้องเป็นการดำรงอยู่ที่น่ากลัวแค่ไหนกันไม่น่าแปลกใจ เลยที่เมื่อกี้เขาไม่เห็นหยางต้าฝูอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ แถมยังบอกด้วยว่าประธานหยางบอกห้ามคนจากพรรคมังกรดำไม่ให้ยั่วยุเขา หากทำให้ซูเหวินฮวาเคารพได้ แน่นอนว่าทั้งหมดนี่ล้วนเป็นไปได้ ตอนนี้เอง ในที่สุดจงเหล่ยก็เข้าใจว่าทำไมอีกฝ่ายถึงมั่นใจมาโดยตลอด เป็นเธอที่คิดเองเออเอง คิดว่าตัวเองสามารถกดขี่อีกฝ่ายได้ง่ายๆเมื่อมองดูท่าทางของจงเหล่ย เย่เทียนหยู่ก็ส่ายหน้า เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายหวาดกลัวเฉินเฟยเฟยและ จางผิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเพราะพวกเขาค้นพบว่าจงเหล่ยกำลังเหม่อลอยอย่างเห็นได้ชัดตั้งแต่ที่คุณชายเย่รับสายเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นกับสายโทรเข้านั่น ซูเหวินฮวาคือใคร?พวกเธอไม่รู้จักซูเหวินฮวาจริง ๆ“ค...คุณชายเย่ ฉันขอโทษนะคะ คือฉัน…”ในขณะนี้ จงเหล่ยเปลี่ยนวิธีเรียกชื่อของเขาและน้ำเสียงของเธอก็สั่นเทาเย่เทียนหยู่ส่ายหน้าและพูดอย่างใจเย็น “ดูเหมือนว่า
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 446
ถ้าไม่แก้แค้นตอนนี้จะไปแก้แค้นตอนไหนได้อีกแม้ว่าเฉินเฟยเฟยจะไม่ได้ลงมือ แต่เธอก็รู้สึกโล่งใจเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าจงเหล่ยที่ห่วงสวยสุด ๆ ในยามนี้ใบหน้าของเธอบวมเป่งทั้งสองข้างในขณะนี้จางผิงก็พูดขึ้นว่า “จงเหล่ย ฉันมีคำถามที่อยากถามเธอมาตลอด เธอต้องตอบฉันตามความจริง”หลังจากพูดแล้ว เขาก็หันกลับมาแล้วพูดว่า “คุณชายเย่ คุณช่วยฉันได้ไหม”เย่เทียนหยู่ ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “แน่นอน ไม่ต้องกังวล ไม่ว่าคุณจะถามคำถามอะไร ผมจะช่วยให้คุณได้รับคำตอบที่แท้จริงที่สุดจากเธอ”“ได้ค่ะ ขอบคุณคุณชายเย่”หลังจากที่จางผิงขอบคุณเธอ เธอก็สงบลงและถามว่า “จงเหล่ย เธอเป็นคนก่อไฟที่ทำให้พี่เฟยเฟยเสียโฉมหรือเปล่า”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา สีหน้าของ จงเหล่ยก็เปลี่ยนไปความลับนี้ถูกฝังอยู่ในใจของเธอมานานและเธอไม่เคยบอกใครเลย จางผิงถามคำถามนี้ได้ยังไงเมื่อเฉินเฟยเฟยได้ยินคำถามนี้ สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เธอคิดเสมอว่ามันเป็นอุบัติเหตุและไม่เคยคิดว่าจะมีคนทำเรื่องว่าเรื่องในตอนนั้นจะมีอะไรผิดปกติ เธออดไม่ได้ที่จะถาม “ผิงผิง หมายความว่ายังไง ทำไมคุณถึงถามแบบนี้”เธอไม่ควรถามจางผิงในเวลานี
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 447
เมื่อเห็นภาพเบื้องหน้านี้ เย่เทียนหยู่ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ เขามองดูจงเหล่ยอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า “ดูเอาเองสิ ว่าคุณทำเรื่องชั่วอะไรเอาไว้!”ในขณะนี้ แม้แต่จงเหล่ยผู้ชั่วร้ายก็ยังรู้สึกเสียใจตามคำขอของเฉินเฟยเฟย จงเหล่ยได้เล่าเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในปีนั้น“เพียงเพราะฉันไม่อยากฟังเธอ ไม่ยอมไปดื่มกับคนรวยพวกนั้น เธอเลยทำกับฉันแบบนี้เหรอ?”“จงเหล่ย ฉันดีกับเธอมาก เธอทำอย่างนี้ได้ยังไง?”หลังจากได้ยินเหตุผลแล้ว เฉินเฟยเฟยก็เกือบจะทรุดตัวลงอีกครั้ง“ฉันขอโทษ ฉันขอโทษนะ ตอนนั้นฉันโกรธมาก คุณไม่ได้ปฏิเสธแค่ครั้งสองครั้ง มันทำให้ฉันลำบากมาก แถมคุณยังเอาแต่ดุด่าฉันเพราะเรื่องนี้”จงเหล่ยก็เสียใจเช่นกัน“ยังมาทำตัวมีเหตุผลอีกเหรอ”จางผิงโกรธและด่าเธออีกครั้ง ก่อนจะปลอบใจเฉินเฟยเฟย ถึงยังไงตอนนี้ก็มีเย่เทียนหยู่สามารถช่วยรักษาและฟื้นฟูได้จากนั้นเฉินเฟยเฟยก็สงบสติอารมณ์ลงในเวลานี้ เย่เทียนหยู่ถามว่า “คุณเฉิน บอกฉันสิ คุณวางแผนจะทำยังไงกับเธอ”“คุณอยากให้เธอหาวิธีคืนเงินทั้งหมดให้คุณไหม”“ไม่ ปล่อยให้เป็นไปตามกฎหมาย” คุณชายเย่ช่วยเธอมากจนเฉินเฟยเฟยไม่อยากรบกวนเขาอีกต่อไปนอกจา
ภูพาจุติราชามังกร บทที่ 448
“ใช่แล้วล่ะ ในตอนนั้นแพทย์ผิวหนังชื่อดังในจิงตูก็พูดแบบเดียวกัน จงเหล่ยเป็นคนทำเรื่องทั้งหมดนี่” เฉินเฟยเฟยกล่าวอย่างขมขื่นถ้าจงเหล่ยไม่ทำเรื่องวุ่นวายและเธอได้พบแพทย์จริง ๆ มันคงจะหายขาดไปนานแล้วเย่เทียนหยู่พยักหน้าและกล่าวว่า “การรักษาไม่ใช่ปัญหา แต่ถ้าคุณต้องการช่วยผมจริง ๆ คุณอาจต้องปรากฏตัวต่อสาธารณชนอีกครั้ง คุณเคยคิดที่จะกลับมาสู่วงการดนตรีหรือเปล่าครับ”“คัมแบ็คเหรอคะ?”เฉินเฟยเฟยตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เธอส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ฉันยังจะกลับไปคัมแบ็คได้อีกเหรอคะ?”“แน่นอน คุณทำได้ ขอแค่ความสามารถของคุณยังอยู่ คุณจะสามารถมีชื่อเสียงไปทั่วโลกได้ในคราวเดียว และมีชื่อเสียงมากกว่าที่คุณเคยเป็นในตอนนั้นด้วย” เย่เทียนหยู่กล่าวเฉินเฟยเฟยตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ในใจของเธอ ขอแค่รอยแผลเป็นบนใบหน้าของเธอสามารถรักษาให้หายขาดก็พอ ไม่คิดเลยว่าแบบนั้นจะทำให้เธอกลับมารุ่งโรจน์ดังเดิมแม้ว่าเธอจะมีความสุขมากที่จะได้คัมแบ็ค แต่เธอก็คิดถึงสิ่งที่เธอเคยเผชิญมาก่อนและถามว่า “คุณชายเย่ ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”“คุณถามสิ”“ฉันสงสัยว่าคุณมีบริษัทในวงการบันเทิงหรือเปล่าคะ?”เย่เทียนหยู่ตกตะลึงอยู่คร
Latest chapter
