Share

บทที่ 432

เขาตกอยู่ในอาการตื่นตระหนก

“.....”

หลินหว่านหรูพูดไม่ออก แต่ในขณะที่เธอกำลังจะเซ็นปากกา เธอก็พูดว่า “ฉันไม่เซ็นแล้ว ยุ่งยากเกินจริง ๆ เลย เย่เทียนหยู่นายจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย ฉันยังมีธุระ”

หลังจากพูดจบ หลินหว่านหรูก็เดินออกไปตามลำพัง

ซูเหวินฮวาอยู่นิ่งตะลึงค้างอยู่กับที่

เย่เทียนหยู่ยิ้มอย่างขมขื่น เห็นได้ชัดว่าเธอจะให้เขาเป็นคนรับมันเอาไว้ เพราะอย่างนั้น เขาเองจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำสัญญาลงนามในชื่อของเขา จากนั้นทำตามขั้นตอนที่เกี่ยวข้องโดยได้รับความช่วยเหลือจากทนายความ

จากนั้น ซูเหวินฮวาก็ขอให้พวกเขาออกไปก่อน จากนั้นเขาก็คุกเข่าลงแล้วพูดว่า “พี่เย่ เหวินฮวาคนนี้ไม่มีอะไรมากพอจะตอบแทนน้ำใจของคุณได้”

“แต่ขอแค่เหวินฮวาคนนี้ยังมีชีวิตอยู่ ผมจะไม่มีวันลืมความเมตตาอันยิ่งใหญ่ของคุณ อนาคตไม่ว่าจะเป็นคำสั่งไหน ได้โปรดสั่งผมได้เต็มที่เลยนะครับ”

“คุณเนี่ยนะ เรื่องพวกนี้เคยบอกผมผ่านโทรศัพท์ไปแล้วนี่?”

“ใช่ครับ แต่ผมรู้สึกแย่ที่ไม่ได้พูดต่อหน้า ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ชีวิตนี้ของผมคงไม่มีหวังได้เชิดหน้าชูตาอีกแล้ว”

“เอาล่ะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว คุณรีบลุกขึ้นเร็ว ๆ ถ้าใครมาเห็นผู
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status