บททั้งหมดของ เศรษฐีสาวขอเอาคืน: บทที่ 121 - บทที่ 130

เฉียวซีอวิ๋นกัดฟันพูดต่อ “จิ้นเฉิง ฉันรู้ว่าคุณอาจจะยังมีความรู้สึกดี ๆ ต่อหลีเกออยู่บ้าง ถึงยังไงพวกคุณก็เคยอยู่ด้วยกันมาสามปี แต่เธอเป็นผู้หญิงที่โหดเหี้ยมมาก เธอผลักฉัน ลูกของเราตายเพราะเธอ!”“เอาล่ะ ผมรู้แล้ว” ฮั่วจิ้นเฉิงพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย!"ในเมื่อคุณบอกว่าเธอเป็นคนผลักคุณ งั้นก็แจ้งความเลย ให้ตำรวจมาสืบสวนให้กระจ่าง ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามกระบวนการทางกฎหมาย”พูดจบฮั่วจิ้นเฉิงก็ลุกขึ้นเตรียมจะออกไปแต่ในตอนนั้น ประตูห้องผู้ป่วยก็ถูกผลักเปิดเข้ามา หลีเกอยืนกอดอกอยู่ที่หน้าประตู“หลีเกอ แกยังกล้าเสนอหน้ามาที่นี่อีก!”เฉียวซีอวิ๋นเห็นหลีเกอ ทันใดนั้นก็ทำท่าเหมือนกับแมวที่ขนพองทั้งตัว ตะโกนใส่เธอด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดแต่หลีเกอกลับไม่สะทกสะท้าน พูดแค่ว่า “เมื่อกี้ฉันได้ยินสิ่งที่พวกคุณคุยกันแล้ว ฉันอยากถามคุณเฉียวซีอวิ๋นหน่อย เมื่อคืนนี้ เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันเป็นอย่างที่คุณพูดจริง ๆ เหรอ?”“หลีเกอ นังผู้หญิงชั่ว! แกฆ่าลูกของฉัน!”ดวงตาของหลีเกอค่อย ๆ จมลง จากนั้นก็พูดออกมาประโยคหนึ่ง “คุณเฉียว คุณกินไม่เลือกได้ แต่จะพูดอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ แม้แต่เด็กสามขวบยัง

ทั้งสองคนขึ้นมาที่ดาดฟ้าของโรงพยาบาล“ไม่ทราบว่าคุณเฉียวต้องการพูดคุยอะไรกับฉัน ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับการแท้งลูกของเฉียวซีอวิ๋น ฉันคิดว่าเราน่าจะไม่มีอะไรต้องพูดกันแล้วนะคะ!”เฉียวเจิ้นสยงจ้องมองเธอด้วยดวงตาอันเฉียบคม จากนั้นก็พูดอย่างจริงจัง “ลูกน้องผมไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดของบาร์แล้ว ไม่มีกล้องตัวไหนบันทึกภาพเหตุการณ์ในตอนนั้น ถ้าซีอวิ๋นยืนกรานว่าคุณเป็นคนทำ คุณคิดว่าตัวเองจะหนีรอดไปได้เหรอ?”หลีเกอหัวเราะ“ความจริงก็ความจริง ของปลอมก็คือของปลอม คุณเฉียว หรือว่าคุณมีอำนาจล้นฟ้าขนาดนั้น?” คำพูดของเธอแฝงไปด้วยการเยาะหยันเฉียวเจิ้นสยงพูดต่อ “ในประเทศ F อาจเป็นอาณาจักรของตระกูลหลีของคุณ แต่ถ้าเป็นเมืองปินเฉิง ตระกูลเฉียวของผมสามารถทำอะไรก็ได้ตราบที่ต้องการ แต่ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะทะเลาะกับคุณหลี แค่ต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อเจรจาขอความปรองดองกับคุณหลีเท่านั้น เพราะถ้าเรื่องราวบานปลายไปมากกว่านี้ ก็น่าจะไม่ดีกับทุกฝ่าย”หลีเกอขมวดคิ้วถามว่า “คุณเฉียว อยากให้เราปรองดองกันยังไงคะ?”“จ่ายหนึ่งพันล้าน แล้วเรื่องนี้จะจบ ตระกูลเฉียวของเราจะไม่เรียกร้องความรับผิดชอบจากคุณหลีอีก”หนึ่งพันล

“เราขอตอบโต้เรื่องราวที่ไม่เป็นความจริงเกี่ยวกับคุณหลีเกอที่กำลังถูกเผยแพร่บนอินเทอร์เน็ต! คุณหลีเกอไม่เคยทำร้ายใครตั้งแต่ต้นจนจบ ความจริงของเรื่องนี้เป็นอย่างไร ทางเราจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ทำการสืบสวนและค้นหาหลักฐานตามกฎหมาย ส่วนการฟ้องร้องที่ไม่เป็นความจริงของเฉียวกรุ๊ป เราขอสงวนสิทธิ์ในการดำเนินคดีตามกฎหมาย”เมื่อแถลงการณ์นี้เผยแพร่ออกมา กระแสบนอินเทอร์เน็ตก็พลิกกลับแทบจะทันที“ตระกูลเฉียวขโมยไก่ไม่สำเร็จยังเสียข้าวสาร ยกก้อนหินแต่กลับหล่นทับเท้าตัวเอง”“คนดี ๆ เขามองออกกันทั้งนั้นว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับหลีเกอ แต่คนพวกนั้นกลับพยายามโยนความผิดให้เธอ ตอนนี้โดนตบหน้าจนชาแล้วสินะ”“ยังกล้าปากดีพูดว่าจะไม่เอาผิดทางอาญากับคนอื่นอีก เห็น ๆ กันอยู่ว่าคนที่ทำผิดทางอาญาคือตัวเองแท้ ๆ!”“ตระกูลเฉียวหน้าด้านเกินไปแล้ว!”“...”แต่เรื่องยังไม่จบแค่นั้น!ขณะที่ชาวเน็ตกำลังถกเถียงกันอย่างดุเดือด คลิปบันทึกเสียงการสนทนาระหว่างเฉียวเจิ้นสยงกับหลีเกอบนดาดฟ้าโรงพยาบาลก็ถูกเปิดเผยตามออกมา เผยแพร่ลงบนอินเทอร์เน็ตโดยตรง“พระเจ้าช่วย ประธานเฉียวถึงกับไปหาหลีเกอเพื่อขอไกล่เกลี

“เอฟแอลกรุ๊ปจะจัดงานเปิดตัวในอีกสามวันข้างหน้า ได้เชิญบริษัทที่มีชื่อเสียงทั้งหมดในเมืองปินเฉิงเข้าร่วมงาน เราเองก็ได้รับเชิญด้วย”หลีเกอดูจดหมายเชิญสีทองอร่ามและมองไปที่ตัวอักษรเอฟแอลสองตัวนั้นโดยไม่รู้ตัว ช่วงนี้การกระทำของเอฟแอลกรุ๊ปดึงดูดความสนใจจากทุกคนจริง ๆตอนนี้พวกเขาเพิ่งจะจัดงานเปิดตัว คิดว่าบรรยากาศคงคึกคักมากแน่ ๆ อาจจะใช้โอกาสนี้ดึงดูดลูกค้าใหม่ ๆ ให้กับบริษัทของตัวเองก็ได้“เข้าใจแล้ว ลงไว้ในตารางงานของฉันเลย ฉันจะไปเข้าร่วมงานอย่างตรงเวลา”“ค่ะ ประธานหลี”หลีเกอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเจี่ยงอีอี “ที่รัก อีกสามวันฉันจะไปออกงาน เธอช่วยเลือกชุดราตรีที่ร้านให้ฉันหน่อยนะ!”“เธอหมายถึงงานเปิดตัวของเอฟแอลกรุ๊ปใช่ไหม!?”หลีเกอยกคิ้ว “เธอรู้ด้วยเหรอ?”“รู้สิ! ฉันได้รับออเดอร์หลายออเดอร์เลยล่ะที่เป็นชุดราตรีสำหรับใส่ออกงาน แต่ไม่ต้องห่วง ชุดราตรีที่ดีที่สุดของเรา ฉันเก็บไว้ให้เธอคนเดียวเลย เมื่อไปถึงงาน เธอจะต้องเป็นคนที่มีเสน่ห์ที่สุดในงานแน่นอนจ้ะ!”“ขอบคุณนะที่รัก แต่ขอแบบเรียบง่ายหน่อยก็ดีนะ”“โอเค ไม่มีปัญหา ฉันจัดการให้”…วันรุ่งขึ้น หลีเกอก็ได้รับพัสดุส่งด่วน เ

“อะไรกัน ซินซิน! เธอรู้จักกับประธานลึกลับคนนี้มาก่อนรึไง!”“จริงด้วย เธอเก็บความลับเก่งเกินไปแล้ว!”“รีบบอกเราเร็วเข้า ประธานลึกลับคนนี้หน้าตาเป็นยังไง หล่อไหม?”ฮั่วซินกวาดมองสายตาที่หิวกระหายของพวกเธอ ความรู้สึกไร้สาระในใจได้รับการเติมเต็มอย่างเต็มที่ แม้ว่าเธอจะไม่เคยพบชายคนนี้มาก่อน แต่ในหัวก็ได้ร่างภาพที่สมบูรณ์แบบขึ้นมาแล้ว เธอคิดว่าชายที่มีภูมิหลังและความสามารถที่ไม่ธรรมดาขนาดนี้ หน้าตาย่อมไม่มีทางแย่จนเป็นตัวประหลาดแน่ดังนั้นเธอจึงคุยโวอย่างไม่ละอาย “จะแง้มให้นิดหนึ่งก็ได้ ว่าจริง ๆ แล้วเราเคยเจอกันเมื่อนานมาแล้ว!”เมื่อคำพูดนี้หลุดออกไป สาว ๆ ที่คอยติดตามเธอก็ตื่นเต้นกันใหญ่“ว้าว ซินซิน เธอนี่สุดยอดเลย!”“สมกับเป็นคุณหนูตระกูลฮั่วจริง ๆ มีข้อมูลวงในเยอะมาก คิดว่าในเมืองปินเฉิงกว้างใหญ่แห่งนี้ คงมีแค่เธอคนเดียวที่เคยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของเขา”“ใช่ ใช่ ซินซิน รีบบอกเราซิ ประธานลึกลับคนนี้เป็นคนแบบไหนกันแน่?”ฮั่วซินถูกพวกเธอชมจนรู้สึกเย่อหยิ่งขึ้นมาเล็กน้อย พูดโกหกได้โดยที่ตาไม่ขยิบ“อืม จริง ๆ แล้วตัวจริงของเขาหล่อมาก แต่ค่อนข้างเป็นคนเก็บตัวนิดหน่อย ไม่ใช่คนชอบอวด