Share

บทที่ 121 ผมอยากรู้ความจริง

“ถ้าอย่างนั้นก็แจ้งความเลย!”

เฉียวเจิ้นสยงพูดพร้อมกับจ้องไปที่ฮั่วซินด้วยสายตาที่เฉียบคมราวกับเหยี่ยว “ในเมื่อคุณหนูฮั่วบอกว่าเห็นเหตุการณ์ด้วยตาตัวเอง คุณคงไม่ยอมให้ซีอวิ๋นต้องเจ็บปวดฟรีแน่ ถึงตอนนั้นหวังว่าคุณหนูฮั่วจะออกหน้าเป็นพยาน พูดในสิ่งที่คุณเห็นอย่างตรงไปตรงมา”

ฮั่วซิน “ฉัน…” เธอเม้มริมฝีปากแน่น เดิมทีเธอตั้งใจจะออกหน้าเป็นพยาน แต่เมื่อสบตากับฮั่วจิ้นเฉิง ก็ได้แต่กลืนคำพูดที่อยู่ในปากกลับลงไป

เปลี่ยนคำพูดเสียใหม่ “ตอนนั้นไฟในบาร์มืดสลัว ฉันอาจจะมองเห็นไม่ชัดเจนค่ะ”

เธอกลับคำหน้าด้าน ๆ ต่อหน้าเฉียวเจิ้นสยง!

หัวใจของฮั่วซินเต้นรัวราวกับจะถูกดันทะลุออกมาจากลำคอ

เฉียวเจิ้นสยงหัวเราะในลำคอ “คุณหนูฮั่ว ผมแค่ต้องการให้คุณพูดความจริง จำเป็นต้องทำแบบนี้ด้วยเหรอ?”

“ฉัน…” ฮั่วซินหลุบตาลง มองไปที่ฮั่วจิ้นเฉิงด้วยสายตาที่เหมือนจะขอความช่วยเหลือ

ดวงตาของเฉียวเจิ้นสยงค่อย ๆ จมลงอย่างช้า ๆ ไม่คาดคิดว่าในเวลานี้ ฮั่วจิ้นเฉิงจะยังคงปกป้องหลีเกอ

เขาแสดงท่าทีในฐานะผู้อาวุโสกว่าทันที “จิ้นเฉิง ซีอวิ๋นกำลังตั้งท้องลูกของเธอ! ตอนนี้เด็กไม่อยู่แล้ว ในฐานะพ่อ เธอกลับไม่เสียใจแม้แต่น้อย กลับค
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status