บททั้งหมดของ ผมคือหมอเทวดา: บทที่ 641 - บทที่ 650

ใบหน้านั้นดูเหมือนอายุยี่สิบต้น ๆ แต่แววตามีความร้ายกาจและความเจ้าเล่ห์ที่ไม่สอดคล้องกับอายุเลย"ห้าล้านเป็นราคาเมื่อกี้ ตอนนี้ไม่ได้แล้ว" ชายผมขาวยิ้มอย่างร้ายกาจเกาชิงเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย "หมายความว่าไง?""คนสวย ชายขี้ขลาดคนนี้เป็นอารองของคุณใช่ไหม ก่อนอื่นผมรู้สึกละอายใจแทนที่คุณมีผู้อาวุโสเช่นนี้"รอยยิ้มของชายผมขาวยิ่งร้ายกาจมากขึ้นเรื่อย ๆ "ผู้ชายคนนี้ทำลายสถานที่ของผม ทำลายธุรกิจของผม ทำให้แขกของผมกลัว และทำร้ายลูกน้องของผมหลายคน""แค่ห้าล้านก็อยากให้เรื่องจบ ฝันอยู่เหรอ?""ถ้าปล่อยเขาไปอย่างปลอดภัย จะไม่ทำให้คนอื่นคิดว่าบาร์เรดเดวิลส์รังแกได้ง่ายเหรอ ผมจะทำธุรกิจอยู่ที่เมืองจิงไห่ต่อไปได้อย่างไร?"เกาชิงเหยียนขมวดคิ้วอีกครั้ง "แล้วคุณต้องการอะไร?"ชายผมขาวเลิกคิ้วแล้วพูดว่า "มันง่ายมาก เอาธุรกิจ อาณาเขตและอิทธิพลทั้งหมดของตระกูลเกาของพวกคุณชดเชยให้ผมทั้งหมด""คุณยังนอนไม่ตื่นหรือโลภเกินไป?"เกาชิงเหยียนสีหน้าเย็นชา น้ำเสียงไม่พอใจ "ความขัดแย้งเล็กน้อย ก็อยากจะเอาธุรกิจที่ตระกูลเกาของเราสร้างมาหลายสิบปี เพ้อฝันเกินไปแล้วมั้ง!""ไม่ ไม่ ไม่ ผมไม่คิดอย่างนั้น"ชายผม

"ครั้งนี้ให้ฉันช่วยหลี่อวี่ถังสั่งสอนลูกศิษย์ที่ไร้ยางอายแทนเขาหน่อยเถอะ!"เขายกนิ้วกระดิกไปที่คู่ต่อสู้ เต็มไปด้วยความท้าทาย "ให้ฉันดูหน่อยสิว่าหลี่อวี่ถังได้สวนนายกระบวนท่าไหนบ้าง""หยิ่งผยอง!"ซานเอ๋อโกรธจัดและโบกหมัดเพื่อโจมตีหลังจากที่ทั้งสองเผชิญหน้ากัน ซุนหมิงฮุยเตะซานเอ๋อลงไปทีเดียว"ตุบ!"ซานเอ๋อล้มโต๊ะไปหลายโต๊ะ และตัวเขาเองก็หมดสติไป"ปรมาจารย์ซุนเก่งมากจริง ๆ แค่สองกระบวนท่าก็ชนะแล้ว!""สมกับที่เป็นปรมาจารย์ ไม่น่าแปลกใจเลยที่มั่นใจขนาดนี้""วันนี้เราจะต้องชนะอย่างแน่นอน! เกมแรกก็ง่ายขนาดนี้ ชนะอีกเกมหนึ่งก็กลับบ้านได้แล้ว"ลูกน้องของพี่ตาวคุยกันและชื่นชมซุนหมิงฮุยมากซุนหมิงฮุยเอามือไพล่หลัง โดยมีสีหน้าแบบผู้ชนะและพูดอย่างเย่อหยิ่ง "ยังมีใครอีก?""ถ้าอยู่ในระดับเดียวกับผู้ชายคนเมื่อกี้ อย่าขึ้นมาเลย เล่นกับคู่ต่อสู้ที่อ่อนแอขนาดนี้ ฉันเสียหน้าแบบนี้ไม่ได้!"ชายผมขาวไม่ได้แสดงสีหน้าตื่นตระหนกใด ๆ เพราะความพ่ายแพ้ครั้งแรก กลับมีความรู้สึกว่าเหยื่อกำลังจะติดเบ็ด"อาจารย์กู่ ต่อไปต้องพึ่งท่านแล้ว"ชายชราที่มีท่าทางสงวนท่าทียืนขึ้นอย่างสงบบุคคลนี้ไม่เพียงแต่มี

"ถ้าพวกคุณแพ้ คุณเกากับธุรกิจของตระกูลเกาจะกลายเป็นของส่วนตัวของผม"ชายผมขาวเลียริมฝีปากและยิ้มชั่วร้าย "นี่เป็นโอกาสที่หายากของพวกคุณที่จะพลิกตัว สองต่อหนึ่ง โอกาสที่จะชนะยังสูงมาก พลาดไปแล้วจะต้องเสียใจแน่นอน"พี่ตาวรีบพูดกับเกาชิงเหยียน "คุณหนู อย่าหลงกลเด็ดขาด!""ผมดูออกแล้ว ชายคนนี้มีเจตนาชั่วร้าย ตั้งแต่วินาทีแรกที่เราเข้ามาก็ตกลงไปในหลุมที่พวกเขาขุดไว้"ชายผมขาวหัวเราะเยาะ "ตอนนี้ดูออกแล้วก็ควรยอมรับชะตากรรม!""นายพูดถูก นี่เป็นแผนการของฉันจริง ๆ แต่ถึงแม้ว่าพวกนายจะรู้แล้ว แล้วจะทำอะไรได้ล่ะ?""ในเมื่อต่อสู้ก็ไร้ประโยชน์ ทำไมไม่ปล่อยวางอย่างซื่อสัตย์และยอมรับอย่างเชื่อฟังล่ะ!""ผมเป็นคนที่ขี้สงสารมากที่สุด คุณเกาคุณอยู่กับผม รับประกันว่าคุณจะมีชีวิตที่อยู่ดีกินดี ไม่จำเป็นต้องทำอะไร แค่สนุกกับชีวิตก็พอแล้ว!"ปรากฎว่าจุดประสงค์ของผู้ชายคนนี้ไม่ใช่แค่ธุรกิจของตระกูลเกาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงอิทธิพลของตระกูลเกาในท้องถิ่นด้วยแม้แต่ตัวเกาชิงเหยียนเองก็เป็นส่วนหนึ่งของแผนการของเขาไม่ใช่แค่ร้ายกาจที่สามารถอธิบายได้!ชายคนนี้อายุไม่มาก แต่ฉลาดมากจนทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัวด

ชายผมขาวโกรธมาก!ไอ้หมอนี่กล้าไม่สนใจฉันโมโห!พี่ตาวพูดอย่างภาคภูมิใจกับชายผมขาวว่า "ฟังให้ดี นี่คือคุณลั่ว ลั่วอู๋ฉาง!""นายเคยพูดว่า คุณลั่วคือผู้สนับสนุนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตระกูลเกาของเรา ใช่แล้ว นายพูดถูกแล้ว"ลูกน้องก็เริ่มยืดอกและมีขวัญกำลังใจสูงขึ้นชายผมขาวแสดงความรังเกียจและเยาะเย้ยว่า "งั้นตระกูลเกาอย่างพวกนายก็ไม่มีสายตาจริง ๆ หาเด็กที่ไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมมาเป็นผู้สนับสนุน""ในขณะเดียวกันก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าเมืองจิงไห่ของพวกนายไม่มีใครแล้วจริง ๆ ในที่ที่ไม่มีใครเรียกตัวเองว่าราชา!"ลั่วอู๋ฉางกวาดตามอง "นายว่าใครไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม?"ชายผมขาวตกใจกับสายตาอันเฉียบคมก่อน สีหน้ากลัวจนกลายเป็นโกรธขึ้นมา!เห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจคำพูดของลั่วอู๋ฉางในทันทีในแง่ของอายุ ชายผมขาวอายุน้อยกว่าลั่วอู๋ฉางมาก อย่างน้อยห้าหรือหกปีทั้ง ๆ ที่ตัวเองเป็นคนที่ไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม มีสิทธิ์อะไรมาเยาะเย้ยคนอื่น?ไร้ยางอายจริง ๆ!ตั้งแต่เล็กจนโตของชายผมขาว ใครก็เคารพเขาอยู่ตลอด เคยได้รับความอัปยศอดสูแบบนี้มาก่อนที่ไหน?แม้แต่ในเมืองหลวงซึ่งมีคนอวดดีมากมาย แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดกับเขาแบบน

ชายผมขาวไม่เคยคิดเคยฝันว่าสถานการณ์จะพลิกผันเร็วขนาดนี้เมื่อกี้ทางฝั่งเกาชิงเหยียน เพราะเสียซุนหมิงฮุยไป ไม่สามารถส่งคนที่สามารถออกไปต่อสู้ได้ตอนนี้กลายเป็นฝั่งชายผมขาว กู่จื้อเกาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในมือเขากู่จื้อเกายังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนอื่น ใครจะกล้าขึ้นไปตาย?พอพวกเขามองไปที่ลั่วอู๋ฉางอีกครั้ง สายตาเต็มไปด้วยความกลัว เคารพเหมือนเทพเจ้า!โดยเฉพาะซุนหมิงฮุย ตอนที่ลั่วอู๋ฉางเพิ่งปรากฏตัว เขามีสีหน้าดูถูกและไม่รู้สึกว่าลั่วอู๋ฉางจะเอาชนะได้เขาถึงขั้นหวังว่าลั่วอู๋ฉางจะสู้แพ้อย่างนี้ก็มีคนแบ่งปันความรับผิดชอบกับเขาแล้วเมื่อถึงตอนนั้นก็สามารถพูดอย่างหน้าด้านได้ว่า ถึงแม้ตัวเองจะแพ้ไปเกมส์หนึ่ง แต่ก็ชนะไปเกมหนึ่ง ถือว่าทดแทนกันได้ พวกคุณจะมาโทษผมไม่ได้ตอนนี้ซุนหมิงฮุยเหลือแต่ความยกย่องเท่านั้นคนที่สามารถฆ่ากู่จื้อเกาได้ในพริบตา สามารถจินตนาการได้ว่าความแข็งแกร่งของลั่วอู๋ฉางแข็งแกร่งแค่ไหนชายผมขาวรีบหายใจเข้าลึก ๆ อย่างต่อเนื่อง สงบหัวใจที่เต้นอย่างบ้าคลั่ง แสร้งทำเป็นสงบแล้วกล่าวว่า "ถือว่าพวกนายโชคดี ชนะเกมที่สองได้""ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันก็ยินดีที่จะยอมรับความ