บทที่ 648

"ไปตายซะ!"

ขณะที่กู่จื้อเกาโจมตี คำรามด้วยสีหน้าดุร้าย

ตัวเขาเองก็จำไม่ได้ว่าไม่ได้ต่อสู้แบบใช้กำลังอย่างนี้มานานแค่ไหนแล้ว

เพราะคู่ต่อสู้ในอดีตเหล่านั้น ล้วนไม่สมควรได้รับ

ครั้งนี้ก็ด้วย!

แต่เนื่องจากนายน้อยมีคำสั่งพิเศษ กู่จื้อเกาจึงต้องทำเช่นนี้เพื่อทำให้เขามีความสุข

ทันใดนั้นลมแรงก็พัดมา

พลังปรมาจารย์ที่น่าสะพรึงกลัวแพร่กระจายไปยังทุกมุมของบาร์ทันที

ทุกคนถูกผลักกลับด้วยคลื่นอากาศที่มองไม่เห็นนี้

คนหนึ่งโจมตีสุดกำลัง อีกคนไม่สนใจอะไรเลย

และนี่ยังอยู่ภายใต้เงื่อนไขเบื้องต้นของการละทิ้งองค์ประกอบมากมายเช่น ระดับ อายุและประสบการณ์

ใครชนะใครแพ้เห็นได้อย่างชัดเจน!

ทางฝั่งชายผมขาว ทุกคนคิดว่าชนะแพ้ถูกตัดสินแล้ว ทันใดนั้นเหตุการณ์แปลกประหลาดก็เกิดขึ้น

ลั่วอู๋ฉางตบออกไปตกบนใบหน้าของกู่จื้อเกาอย่างแม่นยํา

"เพียะ!"

เสียงตบที่ดังสนั่นก็ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน

คมชัดและทรงพลัง!

ท่ามกลางสายตาที่เหลือเชื่อของทุกคน กู่จื้อเกาที่เพิ่งหยิ่งผยองมากเมื่อกี้ ตัวกลิ้งออกไปไกลกว่าสิบเมตร

"เพียะ..."

ตัวของกู่จื้อเกาชนกำแพงทำให้เกิดเสียงแปลก ๆ

ภายใต้สถานการณ์ปกติ ควรเป็นเสียงแบบ "ปัง" "ตุ