บททั้งหมดของ ผมคือหมอเทวดา: บทที่ 661 - บทที่ 670

พิษร้ายแรงขนาดนี้เลยเหรอ?ซูเฉี่ยนเฉี่ยนรู้สึกกังวลทันทีและรีบถามว่า "ศิษย์พี่ลั่ว คุณไม่เป็นอะไรจริง ๆ เหรอ รู้สึกยังไงบ้าง?"ลั่วอู๋ฉางพูดอีกครั้ง แสดงความคิดเห็นว่า "ขมนิดหน่อย แถวยังเปรี้ยวนิดหน่อยด้วย รสชาติธรรมดา!"ดวงตาของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเบิกกว้าง ฉันถามคุณว่ารสชาติเป็นไงเหรอ?ได้โปรด สิ่งที่คุณเพิ่งกินไปคือยาพิษนะ!ยาพิษ!"ได้ ผมจะดูว่าคุณจะปากแข็งไปถึงเมื่อไหร่!"หวังเต๋อฟายิ้มอย่างน่ากลัว "อีกเดี๋ยวทนไม่ไหว อย่าขอร้องผมเด็ดขาด ผมจะไม่ให้ยาแก้พิษคุณหรอก""ก็แค่ผงมะเค็ดเจ็ดก้าวเท่านั้นเอง ดูคุณทำเป็นเก่งมากแค่ไหน คนที่ไม่รู้ยังจะคิดว่าคุณปรุงยาพิษที่สั่นสะเทือนโลกอะไรอยู่" ลั่วอู๋ฉางเถียงกลับหวังเต๋อฟาทำหน้าตกใจ เบิกตาแล้วถามว่า "คุณแอบดูผมปรุงยาเหรอ?"แม้ว่าทั้งสองจะใช้โต๊ะร่วมกัน แต่เนื่องจากมีเวลาเพียงสามนาที พวกเขาจึงผสมยาของตัวเองอย่างจริงจังและไม่มีเวลาไปดูว่าอีกฝ่ายทำอะไร"มียาเสริมหกชนิด ได้แก่ แสลงใจ เถาพระเจ้าฟ้าร้อง รากตัวผู้โหราเดือยไก่ รากตัวเมียโหราเดือยไก่ ลำโพงม่วง ฟักข้าว และมีหญ้ามะเค็ดเป็นยาหลัก"ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างใจเย็น "ผมได้กลิ่นของยาเหล่านี้มาแ

"หมอเทวดาหวัง คุณจะบอกว่าไอ้หมอนี่โกหก จงใจคลื่นไส้เราเหรอ?"เห็นได้ชัดว่าเย่ชิงหยุนคิดได้แล้วหวังเต๋อฟามีความมั่นใจในการตัดสินของตัวเองมาก เช่นเดียวกับเย่ชิงหยุน เขาไม่อยากมีชื่อเสียงที่ไม่ดีในการกินขี้และถูกหัวเราะเยาะซูเฉี่ยนเฉี่ยนดูเหมือนก็จะเชื่อคำพูดนี้และรีบถาม "ศิษย์พี่ลั่ว?"ลั่วอู๋ฉางส่ายหัวและพูดอย่างจริงจัง "คนอย่างผมไม่เคยพูดโกหก!""แล้วทำไมคุณถึงพก... ของสิ่งนั้นติดตัว" ซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็รู้สึกเหลือเชื่อเช่นกันลั่วอู๋ฉางกล่าวว่า "บนเครื่องบินมีแม่วัยรุ่นคนหนึ่ง ลูกชายน้อยร้องไห้ไม่หยุด ทำให้ผู้โดยสารรำคาญมาก""แม่ต้องอธิบายให้ทุกคนฟังว่าลูกชายของเธอเป็นโรคแปลก ๆ ท้องเสียไม่หยุดทุกวัน ขาดน้ำอย่างรุนแรงแล้ว วิกฤตจนเป็นอันตรายถึงชีวิต""โรงพยาบาลท้องถิ่นช่วยเหลืออะไรไม่ได้ เธอได้แต่พาลูกมาหาหมอที่เมืองอัน"เมืองอันได้รับการยกย่องว่าเป็นเมืองหลวงของและอุตสาหกรรมยาได้ก้าวไปข้างหน้าจากที่อื่นและค่าใช้จ่ายถูกกว่าเมืองหลวงและเมืองหมอตูมาก จึงเป็นตัวเลือกแรกของผู้ป่วยจำนวนมากลั่วอู๋ฉางมีความคิดที่เมตตาของแพทย์ ในเมื่อเจอแล้ว จะเมินเฉยได้อย่างไร จึงก้าวไปข้างหน้าเพื่อ

"อุจจาระไง คุณก็ชิมแล้ว" ลั่วอู๋ฉางพูดยั่วโมโหหวังเต๋อฟาอดทนต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรงและกัดฟันว่า "ฉันไม่ได้หมายถึงสิ่งนี้ ไอ้สารเลว! คาดไม่ถึงว่าจะใส่อย่างอื่นในผงพิษห้าชนิด ผิดศีลธรรมมาก!"ลั่วอู๋ฉางตอบกลับทันที "คุณก็ไม่ได้แอบเติมชาดที่มีพิษสูงให้กับผงมะเค็ดเจ็ดก้าวด้วยเหรอ คุณทำได้ผมทำไม่ได้เหรอ?""พวกเราสองคนทำแบบเดียวกัน ก็ถือว่าพอ ๆ กัน คุณมีสิทธิ์อะไรมาตำหนิผม?""หรือว่าเป็นเพราะคุณน่าไม่อาย?""แก…" หวังเต๋อฟาโกรธมากจนพูดไม่ออกเย่ชิงหยุนเจ็บจนทนไม่ไหวอีกต่อไป เขากลิ้งไปบนพื้นและพูดอย่างขมขื่น "แซ่หวัง นายทำได้ไหมตกลง?""ฉันเชื่อคำพูดนาย จึงดื่มยาพิษนั้น ถ้าฉันเป็นอะไรไป ครอบครัวของนายต้องถูกฝังไปด้วย!""นายแม่งจะยังตะลึงทำอะไรอยู่ รีบผสมยาแก้พิษสิ!"หวังเต๋อฟาก็โกรธไม่เบา ตาข้างไหนของนายเห็นว่าฉันตกตะลึงทั้ง ๆ ที่ฉันเจ็บจนขยับไม่ได้!หวังเต๋อฟาไม่กล้าโต้แย้ง อดทนต่อความเจ็บปวดและเริ่มปรุงยาเย่ชิงหยุนเจ็บจนเหงื่อตก สำหรับเขา ทุกวินาทีเป็นความทุกข์ทรมานอย่างมากหวังเต๋อฟาใช้เวลาเพียงไม่ถึงครึ่งนาทีในการผสมของเหลวเหนียว ๆ หนึ่งแก้ว แต่สำหรับเย่ชิงหยุนแล้ว มันเหมือ

ดวงตาของเย่ชิงหยุนเบิกกว้างด้วยความโกรธ "ฉันคุกเข่าแล้ว ยาแก้พิษล่ะ?""ยังมีโขกหัวขอโทษด้วย" ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างไม่รีบร้อนยังไงคนที่ถูกพิษไม่ใช่ตัวเอง ใครเจ็บใครถึงรู้เย่ชิงหยุนโกรธจนตัวสั่นอย่างรุนแรง แต่ก็ต้องทำตาม ตอนแรกโขกกับพื้นเสียงดังก่อน แล้วปากก็ตะโกนว่า "ขอโทษครับ!"เย่ชิงหยุนพูดกับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำอีกในใจว่า แกเป็นแต่หมอ กล้าทำให้ฉันขายหน้าก็คือทำให้ทั้งร้านร้อยสมุนไพรตระกูลเย่ขายหน้ารอให้ฉันได้ยาแก้พิษและผ่านจุดนี้ไปได้ก่อนจากนั้นค่อยมาดูอีกทีว่าแกจะตายยังไง!"ยังมีแซ่หวัง เขาก็ต้องคุกเข่าด้วย" ลั่วอู๋ฉางเรียกร้องอีกครั้งดวงตาของหวังเต๋อฟาเบิกกว้าง "เรื่องระหว่างพวกคุณ เกี่ยวอะไรกับผม?"ไม่รอให้ลั่วอู๋ฉางเปิดปาก เย่ชิงหยุนก็ร้องตะโกนด่าก่อนว่า "ฉันยังทำตามแล้ว ทำไมนายจะคุกเข่าไม่ได้?""แม่งเอ๊ย หรือว่านายสูงส่งมากกว่าฉันเหรอ?"หวังเต๋อฟารู้สึกไม่เต็มใจอย่างมาก แต่สุดท้ายก็คุกเข่าลงการคุกเข่าครั้งนี้แสดงถึงการเสียหน้าของเขาต่อหน้าลั่วอู๋ฉางต่อไปเจอลั่วอู๋ฉางอีก ก็ได้แต่เดินอ้อมลั่วอู๋ฉางหยิบขวดน้ำขึ้นมา และหยิบขวดยาเล็ก ๆ ออกมา เทผงสีขาวลงไปเล็กน้อย เขย่า

"หมายความว่าหญิงร้ายชายชั่วนั้นจะต้องตายแน่!"เย่ชิงหยุนมีสีหน้าดีใจ ความมืดมนบนใบหน้าถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นทันที"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนนางตัวดี อาศัยอำนาจของหญิงชราเย่ปิงเหยาคนนั้น ไม่เคยเห็นนายน้อยบ้านใหญ่อย่างฉันอยู่ในสายตาเลย""ฉันมองเธอสูงไปชั้นหนึ่งถือเป็นบุญที่เธอสร้างมาแปดชาติ แต่เธอล่ะ?""อาศัยความสาวและหน้าตาดี เหยียบความหวังดีของฉันไว้ใต้เท้าครั้งแล้วครั้งเล่า และยังร่วมกับคนนอกเพื่อทำให้ฉันอับอาย สมควรแล้วที่เธอจะตาย!"เย่ชิงหยุนยิ่งพูดยิ่งแรงขึ้นเรื่อย ๆ ดวงตาคู่หนึ่งเกือบจะพ่นไฟแล้วครั้งแรกที่เขาเจอซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ตกตะลึงมาก แสดงความรักหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ สุดท้ายก็เกิดความเกลียดชังเพราะความรัก"งูเขียวน้อยตัวนั้น เสียเงินไปมหาศาล" ชายปากแหลมทำหน้าเรียกร้องความดีความชอบ"ตอนนี้อากาศหนาวมาก มันจะซ่อนอยู่ที่มุมของรถ หลังจากพวกซูเฉี่ยนเฉี่ยนขึ้นรถแล้ว จะต้องเปิดลมอุ่นงูเขียวจะฟื้นฟูพลังในไม่ช้า!""แล้วฉวยโอกาสเผลอ กัดคนละที!"เย่ชิงหยุนรู้ดีอยู่แล้วว่างูเขียวน้อยมีพิษมากแค่ไหน ซึ่งเตรียมไว้ให้ลั่วอู๋ฉางเป็นพิเศษลั่วอู๋ฉางพกผงแก้พิษไว้ที่ตัวตลอดเวลา พิษส่วนใหญ่ทำอะไ