เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 664
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 665
เย่ชิงหยุนตะโกนใส่หวังเต๋อฟา "แซ่หวัง นานขนาดนี้แล้ว ทำไมพิษเขายังไม่ออกฤทธิ์อีก""นี่เหรอ...""อีกอย่าง คุณวิเคราะห์ได้หรือยัง ทำไมยังไม่ปรุงยาแก้พิษอีก? นอกจากสิ่งนั้นแล้ว ข้างในยังมีอะไรอยู่อีก คุณวางแผนจะล้างพิษยังไง?"เย่ชิงหยุนถามเป็นชุดหวังเต๋อฟาพูดอย่างมั่นใจว่า "นายน้อยเย่วางใจได้ ผมวิเคราะห์ได้ เขาใช้ยาพิษห้าชนิด""ตะขาบ งูพิษ แมงป่อง ตุ๊กแกและคางคก แค่ผสมผงพิษทั้งห้าชนิดนี้เข้าด้วยกัน ถือว่าไม่ฉลาดเลย""ไม่ต้องใช้ความพยายามในการปรุงยาแก้พิษเลย ผมมียาแก้พิษติดตัว แค่เม็ดเดียวก็จัดการได้แล้ว!"พูดจบเขาก็หยิบขวดเล็ก ๆ ออกมาและเทยาเม็ดสีเขียวออกมาสองเม็ดเพื่อแสดงให้เห็นว่ายาของตัวเองไม่มีปัญหา หวังเต๋อฟากินไปเม็ดหนึ่งก่อน เมื่อกี้เขาก็ดื่มยาพิษไป ย่อมต้องล้างพิษด้วยเย่ชิงหยุนเห็นเขามั่นใจขนาดนี้ ก็หยิบยาแล้วโยนเข้าปากซูเฉี่ยนเฉี่ยนอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเล็กน้อย หวังเต๋อฟาคนนี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ เดาอัตราส่วนของยาพิษได้อย่างรวดเร็วและพกยาล้างพิษติดตัวอยู่ตลอด"ศิษย์พี่ คุณมีวิธีแก้พิษไหม?" ซูเฉี่ยนเฉี่ยนจับโทรศัพท์และเตรียมที่จะโทรฉุกเฉินแล้วลั่วอู๋ฉางยิ้มเล็กน้อย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 666
"อุจจาระไง คุณก็ชิมแล้ว" ลั่วอู๋ฉางพูดยั่วโมโหหวังเต๋อฟาอดทนต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรงและกัดฟันว่า "ฉันไม่ได้หมายถึงสิ่งนี้ ไอ้สารเลว! คาดไม่ถึงว่าจะใส่อย่างอื่นในผงพิษห้าชนิด ผิดศีลธรรมมาก!"ลั่วอู๋ฉางตอบกลับทันที "คุณก็ไม่ได้แอบเติมชาดที่มีพิษสูงให้กับผงมะเค็ดเจ็ดก้าวด้วยเหรอ คุณทำได้ผมทำไม่ได้เหรอ?""พวกเราสองคนทำแบบเดียวกัน ก็ถือว่าพอ ๆ กัน คุณมีสิทธิ์อะไรมาตำหนิผม?""หรือว่าเป็นเพราะคุณน่าไม่อาย?""แก…" หวังเต๋อฟาโกรธมากจนพูดไม่ออกเย่ชิงหยุนเจ็บจนทนไม่ไหวอีกต่อไป เขากลิ้งไปบนพื้นและพูดอย่างขมขื่น "แซ่หวัง นายทำได้ไหมตกลง?""ฉันเชื่อคำพูดนาย จึงดื่มยาพิษนั้น ถ้าฉันเป็นอะไรไป ครอบครัวของนายต้องถูกฝังไปด้วย!""นายแม่งจะยังตะลึงทำอะไรอยู่ รีบผสมยาแก้พิษสิ!"หวังเต๋อฟาก็โกรธไม่เบา ตาข้างไหนของนายเห็นว่าฉันตกตะลึงทั้ง ๆ ที่ฉันเจ็บจนขยับไม่ได้!หวังเต๋อฟาไม่กล้าโต้แย้ง อดทนต่อความเจ็บปวดและเริ่มปรุงยาเย่ชิงหยุนเจ็บจนเหงื่อตก สำหรับเขา ทุกวินาทีเป็นความทุกข์ทรมานอย่างมากหวังเต๋อฟาใช้เวลาเพียงไม่ถึงครึ่งนาทีในการผสมของเหลวเหนียว ๆ หนึ่งแก้ว แต่สำหรับเย่ชิงหยุนแล้ว มันเหมือ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 667
"ไม่ควรนะ แค่ผงห้าพิษเท่านั้น ตามหลักเหตุผลแล้วไม่น่าจะทำให้ผมลำบากได้ถึงจะถูก!"เขารีบคว้าแก้วที่ใส่ยาพิษและเบิกตากว้างทันทีเมื่อมองอย่างละเอียด "นี่ไม่ใช่ห้าพิษ!""ไอ้แซ่ลั่ว นายบอกฉันมาว่านายได้ใส่อะไรเข้าไปกันแน่?"ลั่วอู๋ฉางตะคอก "ทำไมผมต้องบอกคุณ คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร?""อีกอย่าง แม้ว่าผมจะบอกคุณ คุณแน่ใจหรือว่าคุณจะสามารถปรุงยาแก้พิษได้? เลิกฝันได้แล้ว พูดถึงการเล่นพิษ คุณยังห่างไกลมาก!"หวังเต๋อฟาเบิกตากว้างอย่างแข็งขัน มีความรู้สึกสู้ตาย "ได้ นายต้องการเล่นสกปรกกับฉันใช่ไหม!""ฉันยอมรับว่าปรุงยาแก้พิษไม่ได้ แต่นายอย่าได้ใจไป!""อย่างมากพวกเราก็ถือว่าเสมอกัน นายเอายาแก้พิษออกมา ฉันจะให้ยาแก้พิษมะเค็ดเจ็ดก้าวแก่นาย พวกเราถือว่าจบกัน"ถ้าให้เป็นปกติ หวังเต๋อฟาจะไม่ขี้ขลาดง่าย ๆ ขนาดนี้แน่นอนเขาจะสงบสติอารมณ์และศึกษาอัตราส่วนของยาพิษอย่างละเอียดไม่ถึงนาทีสุดท้ายไม่ยอมแพ้แน่นอนแต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน ถ้าเย่ชิงหยุนเป็นอะไรไปจริง ๆ เขาไม่เพียงแต่จะตกงานเท่านั้น ทั้งครอบครัวต้องฝังศพให้เขาด้วยดังนั้นเขาไม่สามารถเดิมพันได้"ผมบอกแล้วว่าอยากแก้พิษ ให้แซ่เย่คุกเข่าโขกหัวย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 668
ดวงตาของเย่ชิงหยุนเบิกกว้างด้วยความโกรธ "ฉันคุกเข่าแล้ว ยาแก้พิษล่ะ?""ยังมีโขกหัวขอโทษด้วย" ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างไม่รีบร้อนยังไงคนที่ถูกพิษไม่ใช่ตัวเอง ใครเจ็บใครถึงรู้เย่ชิงหยุนโกรธจนตัวสั่นอย่างรุนแรง แต่ก็ต้องทำตาม ตอนแรกโขกกับพื้นเสียงดังก่อน แล้วปากก็ตะโกนว่า "ขอโทษครับ!"เย่ชิงหยุนพูดกับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำอีกในใจว่า แกเป็นแต่หมอ กล้าทำให้ฉันขายหน้าก็คือทำให้ทั้งร้านร้อยสมุนไพรตระกูลเย่ขายหน้ารอให้ฉันได้ยาแก้พิษและผ่านจุดนี้ไปได้ก่อนจากนั้นค่อยมาดูอีกทีว่าแกจะตายยังไง!"ยังมีแซ่หวัง เขาก็ต้องคุกเข่าด้วย" ลั่วอู๋ฉางเรียกร้องอีกครั้งดวงตาของหวังเต๋อฟาเบิกกว้าง "เรื่องระหว่างพวกคุณ เกี่ยวอะไรกับผม?"ไม่รอให้ลั่วอู๋ฉางเปิดปาก เย่ชิงหยุนก็ร้องตะโกนด่าก่อนว่า "ฉันยังทำตามแล้ว ทำไมนายจะคุกเข่าไม่ได้?""แม่งเอ๊ย หรือว่านายสูงส่งมากกว่าฉันเหรอ?"หวังเต๋อฟารู้สึกไม่เต็มใจอย่างมาก แต่สุดท้ายก็คุกเข่าลงการคุกเข่าครั้งนี้แสดงถึงการเสียหน้าของเขาต่อหน้าลั่วอู๋ฉางต่อไปเจอลั่วอู๋ฉางอีก ก็ได้แต่เดินอ้อมลั่วอู๋ฉางหยิบขวดน้ำขึ้นมา และหยิบขวดยาเล็ก ๆ ออกมา เทผงสีขาวลงไปเล็กน้อย เขย่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 669
"เพราะจองห้องกะทันหัน จึงได้แต่ห้องบิสซิเนสสวีท ศิษย์พี่อย่ารังเกียจว่าโทรมนะ!"สาวน้อยนำทางลั่วอู๋ฉางไปที่ห้องเดิมทีลั่วอู๋ฉางก็ไม่ได้สนใจเรื่องวัตถุเหล่านี้มากนัก โดยกล่าวว่า "แค่นี้ก็ดีมากแล้ว"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดด้วยรอยยิ้ม "งั้นคุณพักผ่อนก่อน ฉันยังมีเรื่องต้องจัดการนิดหน่อย อีกเดี๋ยวค่อยมารับคุณไปทานข้าวด้วยกัน""ได้เลย ไปยุ่งเถอะ" ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยรอยยิ้มสาวน้อยก็กระโดดโลดเต้นออกไปลั่วอู๋ฉางยืนอยู่ข้างหน้าต่างกวาดสายตาไปทั่ว มองดูครึ่งหนึ่งของเมืองอันในไม่ช้า เขาก็เห็นซูเฉี่ยนเฉี่ยนเดินลงมาชั้นล่างและเดินไปที่รถสปอร์ตเมอร์เซเดส-เบนซ์มือสอง"อายุน้อย ดีจังเลย"ลั่วอู๋ฉางอดไม่ได้ที่จะนึกถึงลูกศิษย์หนิงซินถง เธอกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนอายุไล่เลี่ยกัน นิสัยก็มีความคล้ายคลึงกันมากมาย สามารถเป็นเพื่อนกันได้อย่างแน่นอนซูเฉี่ยนเฉี่ยนเข้าไปในรถแล้วสตาร์ทเครื่องแต่หลายนาทีผ่านไป รถกลับไม่ขยับเลยลั่วอู๋ฉางมองเห็นได้ชัดเจนว่าไฟท้ายของรถเปิดอยู่ตลอดเวลา ซึ่งบ่งบอกว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนกำลังเหยียบเบรกถ้ารับโทรศัพท์หรือทำอย่างอื่นก็ไม่ต้องเหยียบมันตลอดเวลาดวงต
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 670
"หมายความว่าหญิงร้ายชายชั่วนั้นจะต้องตายแน่!"เย่ชิงหยุนมีสีหน้าดีใจ ความมืดมนบนใบหน้าถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นทันที"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนนางตัวดี อาศัยอำนาจของหญิงชราเย่ปิงเหยาคนนั้น ไม่เคยเห็นนายน้อยบ้านใหญ่อย่างฉันอยู่ในสายตาเลย""ฉันมองเธอสูงไปชั้นหนึ่งถือเป็นบุญที่เธอสร้างมาแปดชาติ แต่เธอล่ะ?""อาศัยความสาวและหน้าตาดี เหยียบความหวังดีของฉันไว้ใต้เท้าครั้งแล้วครั้งเล่า และยังร่วมกับคนนอกเพื่อทำให้ฉันอับอาย สมควรแล้วที่เธอจะตาย!"เย่ชิงหยุนยิ่งพูดยิ่งแรงขึ้นเรื่อย ๆ ดวงตาคู่หนึ่งเกือบจะพ่นไฟแล้วครั้งแรกที่เขาเจอซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ตกตะลึงมาก แสดงความรักหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ สุดท้ายก็เกิดความเกลียดชังเพราะความรัก"งูเขียวน้อยตัวนั้น เสียเงินไปมหาศาล" ชายปากแหลมทำหน้าเรียกร้องความดีความชอบ"ตอนนี้อากาศหนาวมาก มันจะซ่อนอยู่ที่มุมของรถ หลังจากพวกซูเฉี่ยนเฉี่ยนขึ้นรถแล้ว จะต้องเปิดลมอุ่นงูเขียวจะฟื้นฟูพลังในไม่ช้า!""แล้วฉวยโอกาสเผลอ กัดคนละที!"เย่ชิงหยุนรู้ดีอยู่แล้วว่างูเขียวน้อยมีพิษมากแค่ไหน ซึ่งเตรียมไว้ให้ลั่วอู๋ฉางเป็นพิเศษลั่วอู๋ฉางพกผงแก้พิษไว้ที่ตัวตลอดเวลา พิษส่วนใหญ่ทำอะไ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 671
นอกจากนี้ ในเวลาเพียงสิบนาที ผู้ป่วยยังไม่ถึงโรงพยาบาลก็เสียชีวิตบนถนนแล้ว"ต่อไป ผมจะช่วยคุณขับพิษออกมา"การแสดงออกของลั่วอู๋ฉางเป็นธรรมชาติและพูดว่า "คุณฟื้นแล้วก็ยิ่งดี จะได้ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรให้คุณฟังในภายหลัง"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเรียนหมอกับเย่ปิงเหยา ดังนั้นจึงย่อมเข้าใจความหมายของลั่วอู๋ฉางไม่รอให้เธอตอบสนอง ลั่วอู๋ฉางก็ก้มหัวลงแล้ว"อ๊าย..."แม้ว่าซูเฉี่ยนเฉี่ยนจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ แต่ประสาทสัมผัสยังคงไวต่อความรู้สึกความรู้สึกเสียวซ่าราวกับไฟฟ้าช็อต นี่เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อนในชีวิต!ซูเฉี่ยนเฉี่ยนหน้าแดงทันที ปิดปากและกัดฟัน"ศิษย์พี่ลั่ว คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ มันอันตรายกับคุณเกินไป!" ซูเฉี่ยนเฉี่ยนตื่นขึ้นมาจากความอับอายลั่วอู๋ฉางกลับไม่ตอบเลย และยิ่งไม่ได้หยุดเขาดูดเลือดพิษออกมา บ้วนลงในถังขยะข้าง ๆ และก้มหน้าก้มตาดูดอีกครั้งใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนแดงขึ้นเรื่อย ๆ และความรู้สึกผิดก็ผุดขึ้นมาในใจลั่วอู๋ฉางทำซ้ำสิบกว่าครั้ง เลือดพิษที่บ้วนออกมาจากสีม่วงดำค่อย ๆ กลายเป็นสีแดงสดเขายังไม่กล้าที่จะประมาท จึงทำอีกเจ็ดแปดครั้ง ดูดจนเลือดไม่ออกแล้วจ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 672
ทันทีที่ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกระโดดขึ้นมา เธอก็ตระหนักได้ว่าตัวเองออกแรงมากเกินไปตัวลอยขึ้นอยู่ในอากาศ อยากหยุดเหรอ?คิดอะไรอยู่!ไม่มีทางหยุดได้เลย!"โอ๊ย!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของลั่วอู๋ฉางอย่างนั้นลั่วอู๋ฉางไม่ได้เตรียมใจไว้ พูดอีกอย่างก็คือไม่สามารถตบผลักศิษย์น้องออกไปได้บางทีอาจจะทำให้น้องศิษย์น้องได้รับบาดเจ็บลั่วอู๋ฉางทำได้เพียงปล่อยให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนลอยเข้ามาและพุ่งลงบนอ้อมแขนของเขา ทั้งสองคนก็ล้มลงบนเตียงด้วยกันหมอและพยาบาลต่างสบตากันด้วยดวงตาเบิกกว้างของแบบนี้สามารถดูได้ฟรีเหรอ?พวกเขาทั้งหมดจำได้อย่างชัดเจน ตอนใกล้เที่ยง สาวสวยที่ร้องไห้ครวญครางคนหนึ่งพาชายที่หมดสติมาที่โรงพยาบาลแม้ว่าสาวสวยจะเรียกคนไข้ว่าศิษย์พี่ แต่ทุกคนมีประสบการณ์สามารถมองออกได้ศิษย์พี่ที่ไหนกัน เห็นได้ชัดว่าเป็นแฟนหนุ่ม!ไม่งั้นสาวสวยจะสนใจความเป็นตายของเขาขนาดนี้ได้ยังไง?เมื่อรู้ว่าผู้ป่วยโดนพิษร้ายแรงจากงูเขียวน้อย หมอจึงรีบปฏิบัติตามขั้นตอนปกติเพื่อรักษาให้ลั่วอู๋ฉางในขณะเดียวกันพวกเขาก็ไม่ลืมที่จะเตือนญาติว่า สุดท้ายผู้ป่วยอาจไม่รอดและขอให้เธอเตรียมใจไว้พอซูเฉี่ยนเฉี
บทล่าสุด
