บทที่ 641

ใบหน้านั้นดูเหมือนอายุยี่สิบต้น ๆ แต่แววตามีความร้ายกาจและความเจ้าเล่ห์ที่ไม่สอดคล้องกับอายุเลย

"ห้าล้านเป็นราคาเมื่อกี้ ตอนนี้ไม่ได้แล้ว" ชายผมขาวยิ้มอย่างร้ายกาจ

เกาชิงเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย "หมายความว่าไง?"

"คนสวย ชายขี้ขลาดคนนี้เป็นอารองของคุณใช่ไหม ก่อนอื่นผมรู้สึกละอายใจแทนที่คุณมีผู้อาวุโสเช่นนี้"

รอยยิ้มของชายผมขาวยิ่งร้ายกาจมากขึ้นเรื่อย ๆ "ผู้ชายคนนี้ทำลายสถานที่ของผม ทำลายธุรกิจของผม ทำให้แขกของผมกลัว และทำร้ายลูกน้องของผมหลายคน"

"แค่ห้าล้านก็อยากให้เรื่องจบ ฝันอยู่เหรอ?"

"ถ้าปล่อยเขาไปอย่างปลอดภัย จะไม่ทำให้คนอื่นคิดว่าบาร์เรดเดวิลส์รังแกได้ง่ายเหรอ ผมจะทำธุรกิจอยู่ที่เมืองจิงไห่ต่อไปได้อย่างไร?"

เกาชิงเหยียนขมวดคิ้วอีกครั้ง "แล้วคุณต้องการอะไร?"

ชายผมขาวเลิกคิ้วแล้วพูดว่า "มันง่ายมาก เอาธุรกิจ อาณาเขตและอิทธิพลทั้งหมดของตระกูลเกาของพวกคุณชดเชยให้ผมทั้งหมด"

"คุณยังนอนไม่ตื่นหรือโลภเกินไป?"

เกาชิงเหยียนสีหน้าเย็นชา น้ำเสียงไม่พอใจ "ความขัดแย้งเล็กน้อย ก็อยากจะเอาธุรกิจที่ตระกูลเกาของเราสร้างมาหลายสิบปี เพ้อฝันเกินไปแล้วมั้ง!"

"ไม่ ไม่ ไม่ ผมไม่คิดอย่างนั้น"

ชายผม