บทที่ 640

"เอี๊ยด!"

ประตูบาร์ซ้ายขวาเปิดออก

ซุนหมิงฮุยเดินนำหน้า เกาชิงเหยียนซึ่งอยู่ข้างหลังเขาสองก้าวให้ความรู้สึกเหมือนเป็นผู้ติดตาม

ไฟในบาร์กะพริบ ดนตรีไม่ได้หยุด ทุกอย่างดูปกติ

ไม่มีการวูบวาบของมีด ยิ่งไม่มีบรรยากาศที่ตึงเครียด

ซุนหมิงฮุยยิ้มอย่างภาคภูมิใจ เป็นไปตามที่ตัวเองคาดไว้จริง ๆ มันเป็นแค่ความขัดแย้งธรรมดาเท่านั้น

ในสถานที่เล็ก ๆ อย่างเมืองจิงไห่ จะมีฉากใหญ่อะไร?

ไม่มีอยู่เลย!

การให้ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์อย่างเขาออกมาเป็นการทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่จริง ๆ

เขาเชื่อว่าตราบใดที่เขาก้าวเข้าไปในบาร์ ไม่ว่าปัญหาจะยากแค่ไหน มันก็จะได้รับการแก้ไขตรงนั้น

ไม่ว่าอีกฝ่ายจะหยิ่งยโสเพียงใด เมื่อเห็นปรมาจารย์อย่างเขาก็ได้แต่ถอยกลับโดยสมัครใจ

"คนไหนคือเจ้านายรองของตระกูลเกา?"

ซุนหมิงฮุยดูเหมือนกำลังออกคำสั่ง ไม่รู้ก็คิดว่าเขาเป็นเจ้านายเสียอีก

เกาชิงเหยียนซึ่งสวมเสื้อโค้ทสีดำ เพราะถูกแย่งซีน อยู่ด้านข้างเกือบจะไม่มีตัวตนเลย

"ฉันคือเกาฉี่เซิ่ง เสี่ยวเหยียนล่ะ?" เกาฉี่เซิ่งสีหน้าดีใจอยากจะลุกขึ้น

จมูกของเขาช้ำ ใบหน้าบวม ท่าทางดูเสียเปรียบมาก

"ให้นายลุกขึ้นแล้วเหรอ คิดว่าตัวเองมีชี