เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 646
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 647
ชายผมขาวโกรธมาก!ไอ้หมอนี่กล้าไม่สนใจฉันโมโห!พี่ตาวพูดอย่างภาคภูมิใจกับชายผมขาวว่า "ฟังให้ดี นี่คือคุณลั่ว ลั่วอู๋ฉาง!""นายเคยพูดว่า คุณลั่วคือผู้สนับสนุนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตระกูลเกาของเรา ใช่แล้ว นายพูดถูกแล้ว"ลูกน้องก็เริ่มยืดอกและมีขวัญกำลังใจสูงขึ้นชายผมขาวแสดงความรังเกียจและเยาะเย้ยว่า "งั้นตระกูลเกาอย่างพวกนายก็ไม่มีสายตาจริง ๆ หาเด็กที่ไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมมาเป็นผู้สนับสนุน""ในขณะเดียวกันก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้ว่าเมืองจิงไห่ของพวกนายไม่มีใครแล้วจริง ๆ ในที่ที่ไม่มีใครเรียกตัวเองว่าราชา!"ลั่วอู๋ฉางกวาดตามอง "นายว่าใครไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม?"ชายผมขาวตกใจกับสายตาอันเฉียบคมก่อน สีหน้ากลัวจนกลายเป็นโกรธขึ้นมา!เห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจคำพูดของลั่วอู๋ฉางในทันทีในแง่ของอายุ ชายผมขาวอายุน้อยกว่าลั่วอู๋ฉางมาก อย่างน้อยห้าหรือหกปีทั้ง ๆ ที่ตัวเองเป็นคนที่ไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม มีสิทธิ์อะไรมาเยาะเย้ยคนอื่น?ไร้ยางอายจริง ๆ!ตั้งแต่เล็กจนโตของชายผมขาว ใครก็เคารพเขาอยู่ตลอด เคยได้รับความอัปยศอดสูแบบนี้มาก่อนที่ไหน?แม้แต่ในเมืองหลวงซึ่งมีคนอวดดีมากมาย แต่ก็ไม่มีใครกล้าพูดกับเขาแบบน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 648
"ไปตายซะ!"ขณะที่กู่จื้อเกาโจมตี คำรามด้วยสีหน้าดุร้ายตัวเขาเองก็จำไม่ได้ว่าไม่ได้ต่อสู้แบบใช้กำลังอย่างนี้มานานแค่ไหนแล้วเพราะคู่ต่อสู้ในอดีตเหล่านั้น ล้วนไม่สมควรได้รับครั้งนี้ก็ด้วย!แต่เนื่องจากนายน้อยมีคำสั่งพิเศษ กู่จื้อเกาจึงต้องทำเช่นนี้เพื่อทำให้เขามีความสุขทันใดนั้นลมแรงก็พัดมาพลังปรมาจารย์ที่น่าสะพรึงกลัวแพร่กระจายไปยังทุกมุมของบาร์ทันทีทุกคนถูกผลักกลับด้วยคลื่นอากาศที่มองไม่เห็นนี้คนหนึ่งโจมตีสุดกำลัง อีกคนไม่สนใจอะไรเลยและนี่ยังอยู่ภายใต้เงื่อนไขเบื้องต้นของการละทิ้งองค์ประกอบมากมายเช่น ระดับ อายุและประสบการณ์ใครชนะใครแพ้เห็นได้อย่างชัดเจน!ทางฝั่งชายผมขาว ทุกคนคิดว่าชนะแพ้ถูกตัดสินแล้ว ทันใดนั้นเหตุการณ์แปลกประหลาดก็เกิดขึ้นลั่วอู๋ฉางตบออกไปตกบนใบหน้าของกู่จื้อเกาอย่างแม่นยํา"เพียะ!"เสียงตบที่ดังสนั่นก็ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันคมชัดและทรงพลัง!ท่ามกลางสายตาที่เหลือเชื่อของทุกคน กู่จื้อเกาที่เพิ่งหยิ่งผยองมากเมื่อกี้ ตัวกลิ้งออกไปไกลกว่าสิบเมตร"เพียะ..."ตัวของกู่จื้อเกาชนกำแพงทำให้เกิดเสียงแปลก ๆภายใต้สถานการณ์ปกติ ควรเป็นเสียงแบบ "ปัง" "ตุ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 649
ชายผมขาวไม่เคยคิดเคยฝันว่าสถานการณ์จะพลิกผันเร็วขนาดนี้เมื่อกี้ทางฝั่งเกาชิงเหยียน เพราะเสียซุนหมิงฮุยไป ไม่สามารถส่งคนที่สามารถออกไปต่อสู้ได้ตอนนี้กลายเป็นฝั่งชายผมขาว กู่จื้อเกาเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในมือเขากู่จื้อเกายังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนอื่น ใครจะกล้าขึ้นไปตาย?พอพวกเขามองไปที่ลั่วอู๋ฉางอีกครั้ง สายตาเต็มไปด้วยความกลัว เคารพเหมือนเทพเจ้า!โดยเฉพาะซุนหมิงฮุย ตอนที่ลั่วอู๋ฉางเพิ่งปรากฏตัว เขามีสีหน้าดูถูกและไม่รู้สึกว่าลั่วอู๋ฉางจะเอาชนะได้เขาถึงขั้นหวังว่าลั่วอู๋ฉางจะสู้แพ้อย่างนี้ก็มีคนแบ่งปันความรับผิดชอบกับเขาแล้วเมื่อถึงตอนนั้นก็สามารถพูดอย่างหน้าด้านได้ว่า ถึงแม้ตัวเองจะแพ้ไปเกมส์หนึ่ง แต่ก็ชนะไปเกมหนึ่ง ถือว่าทดแทนกันได้ พวกคุณจะมาโทษผมไม่ได้ตอนนี้ซุนหมิงฮุยเหลือแต่ความยกย่องเท่านั้นคนที่สามารถฆ่ากู่จื้อเกาได้ในพริบตา สามารถจินตนาการได้ว่าความแข็งแกร่งของลั่วอู๋ฉางแข็งแกร่งแค่ไหนชายผมขาวรีบหายใจเข้าลึก ๆ อย่างต่อเนื่อง สงบหัวใจที่เต้นอย่างบ้าคลั่ง แสร้งทำเป็นสงบแล้วกล่าวว่า "ถือว่าพวกนายโชคดี ชนะเกมที่สองได้""ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันก็ยินดีที่จะยอมรับความ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 650
"แย่แล้ว!"ซุนหมิงฮุยกระโดดขึ้นจากพื้น ชี้ไปที่ลั่วอู๋ฉางแล้วด่าเสียงดัง "ไอ้หนุ่ม นายสร้างปัญหาใหญ่แล้ว!""นายรู้ไหมว่าตระกูลจางแห่งเมืองหลวงเป็นการดำรงอยู่แบบไหน ก็กล้าฆ่านายน้อยคนนี้""นายน้อยจางหยุนฉู่คนนี้เป็นลูกชายคนเล็กที่ได้รับความโปรดปรานมากที่สุดของตระกูลจาง เขาตายแล้ว พวกเราต้องซวยกันหมดแน่!"ลั่วอู๋ฉางมองซุนหมิงฮุยอย่างเย็นชาตั้งแต่วินาทีที่เขาเข้าไปในบาร์ ซุนหมิงฮุยนอนอยู่บนพื้นเหมือนหมาที่ตายแล้ว ท่าทางได้รับบาดเจ็บอย่างหนักและร่างกายอ่อนแอตอนนี้กลับสามารถกระโดดขึ้นมาด่าลั่วอู๋ฉางเสียงดังได้เห็นได้ชัดว่าครึ่งหนึ่งของอาการบาดเจ็บและความอ่อนแอของเขาเป็นของปลอม"คุณจ้องผมก็จะเปลี่ยนผลลัพธ์ได้เหรอ?"ซุนหมิงฮุยยิ่งพูดยิ่งเยอะขึ้นเรื่อย ๆ "แม้ว่านายจะไม่รู้จักนายน้อยจาง นายก็ควรพิจารณาจากการที่มียอดฝีมืออย่างกู่จื้อเกาติดตาม เขาต้องเป็นคนที่ไม่ธรรมดา""นายฆ่ากู่จื้อเกาก็ถือว่าเป็นการหาเรื่องตระกูลจางแล้ว!""คาดไม่ถึงว่าจะยังฆ่านายน้อยจางอย่างโหดเหี้ยมอีก รู้ไหมว่าตัวเองได้สร้างปัญหาใหญ่หลวงแค่ไหน?"ลั่วอู๋ฉางหันไปมองเกาชิงเหยียนแล้วถามว่า "ผู้ชายคนนี้มาจากไหน?"
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 651
"ผมผิดไปแล้ว ขอให้คุณลั่วสบายใจได้ หลังจากที่ผมกลับไปจะต้องปรับปรุงแน่นอน"ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า "แต่มีอีกคำพูดหนึ่ง มันยากที่จะเปลี่ยนธรรมชาติ ทำผิดแล้วไม่ถูกลงโทษ เกรงว่ามันยากที่จะจดจำไว้""อ๊า?"รอยยิ้มบนใบหน้าของเกาฉี่เซิ่งหายไปอย่างไร้ร่องรอยในทันที ตะโกนว่า "คุณลั่ว ไว้ชีวิตด้วย!""หักขาข้างหนึ่ง เพิ่มความทรงจำให้เขา" ลั่วอู๋ฉางกลับไม่คิดจะปล่อยเขาไปง่าย ๆถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่เกาฉี่เฉียงและเกาชิงเหยียน คนอย่างเกาฉี่เซิ่ง ลั่วอู๋ฉางจะไม่ไว้ชีวิตเขาง่าย ๆคนประเภทนี้สามารถกลายเป็นจุดทะลวงของศัตรูได้อย่างง่ายดายพูดตรง ๆ เขาก็คือพวกชอบก่อเรื่องมีเพียงขาหักเท่านั้นที่เขาถึงจะหยุดได้สักพักช่วงนี้มีเหตุการณ์เกิดขึ้นมากมาย ลั่วอู๋ฉางต้องรับประกันว่าทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของตัวเอง ช่องโหว่อย่างเกาฉี่เซิ่งจะต้องจัดการให้ดี"ครับ คุณลั่ว!"เรื่องหยาบคายแบบนี้ แน่นอนว่าพี่ตาวต้องเป็นคนรับผิดชอบ"พี่เซิ่ง ขอโทษที คำพูดของคุณลั่วต้องปฏิบัติตาม คุณอดทนหน่อย"เกาฉี่เซิ่งยังไม่ทันขอความเมตตา พี่ตาวก็ตีเขาด้วยไม้"แกร่ก!""โอ๊ย!"ขาขวาของเกาฉี่เซิ่งแสดงให้เห
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 652
"เกิดอะไรขึ้นกับอาจารย์หญิง?"พอลั่วอู๋ฉางได้ยินว่าเย่ปิงเหยาขาดการติดต่อก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันทีซูเฉี่ยนเฉี่ยนตอบว่า "สิบวันก่อน อาจารย์ไปทำธุรกิจที่พื้รที่ทางตะวันตกเฉียงใต้ บอกว่าไปหาสมุนไพรที่ล้ำค่ามากชนิดหนึ่ง""เราติดต่อกันผ่านไลน์ทุกวัน แต่ตั้งแต่บ่ายของเมื่อสามวันก่อน จู่ ๆ ก็ขาดการติดต่อไป""ฉันลองติดต่อด้วยวิธีต่าง ๆ แล้ว แต่ก็ไม่ได้ผล แม้แต่โทรศัพท์ดาวเทียมที่อาจารย์พกติดตัวก็โทรติดเช่นกัน"ลั่วอู๋ฉางขมวดคิ้วอีกครั้ง สมุนไพรที่สามารถให้อาจารย์หญิงไปค้นหาด้วยตัวเอง น่าจะเกี่ยวข้องกับอาการป่วยของอาจารย์เทพอวี้สมุนไพรสามชนิดสุดท้ายที่ขาดไป ได้แก่ บัวหิมะเจ็ดกลีบ หญ้าสวนแหยนและแก่นของคริสตัลสวรรค์สองประเภทแรก ลั่วอู๋ฉางได้มาแล้วเหลือเพียงแก่นของคริสตัลสวรรค์เท่านั้น แม้แต่พวกเหลยเทียนสงก็ไม่พบเบาะแสใด ๆ"อาจารย์หญิงไปพื้นที่ตะวันตกเฉียงใต้ เพื่อไปหาแก่นของคริสตัลสวรรค์เหรอ?" ลั่วอู๋ฉางถามอีกครั้งซูเฉี่ยนเฉี่ยนพยักหน้าและพูดว่า "ถูกต้อง ชื่อนี้แหละ ฉันค้นหาในตำราแพทย์ทั้งหมดแล้ว ก็ไม่พบการแนะนำที่เกี่ยวข้องกับมันเลย""ฉันถามอาจารย์ว่าแก่นของคริสตัลสวรรค์นี้มีไว้ทำอะ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 653
หูเยว่ซีโบกมือ "มันก็เหมือนกัน! พาซีซีไปด้วยสิ ฉันมีลางสังหรณ์ว่าฉันจะช่วยคุณได้อย่างแน่นอน""ผมก็มีลางสังหรณ์ว่าบ้านของเราจะถูกขโมย" ลั่วอู๋ฉางกล่าวหูเยว่ซี "หมายความว่าไง?""หมายความว่าคุณอยู่เฝ้าบ้านและปกป้องคนที่บ้านให้ปลอดภัย" ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างจริงจังหูเยว่ซีไม่ยอม "ทำไมฉันต้องเฝ้าบ้านด้วย?""เพราะผมเป็นเจ้านาย" ลั่วอู๋ฉางพูดทีละคำ น้ำเสียงของเขาหนักแน่นและไม่ให้สงสัยศัตรูที่ซ่อนตัวอยู่ในที่ลับกำลังเฝ้าดูอย่างกระตือรือร้นปกติพวกเขากลัวลั่วอู๋ฉาง ไม่กล้าเคลื่อนไหวอะไรง่าย ๆถ้าลั่วอู๋ฉางจากไป พวกเขาจะกล้าหาญขึ้นมาทันทีเมืองจิงไห่ เป็นรากฐานของลั่วอู๋ฉางที่นี่มีครอบครัวของเขากับเพื่อน ๆดังนั้นที่บ้านไม่สามารถเกิดเรื่องได้การให้หูเยว่ซีเฝ้าบ้านเพื่อข่มขู่สถานการณ์ ไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามกำเริบเสิบสาน"ก็ได้ก็ได้ เจ้านายร้ายที่สุด รู้จักแต่รังแกสุนัขจิ้งจอก" หูเยว่ซีกล่าวลั่วอู๋ฉางยิ้มและพูดว่า "ไม่ให้คุณทำงานเปล่า ๆ ขากลับผมจะซื้อของมาฝากคุณ รับรองว่าเป็นของที่คุณชอบ""สัญญาแล้วนะ ห้ามผิดคำพูด!" ดวงตาโตของหูเยว่ซี เป็นประกายออกมาทันทีอะไรคือของที่เธอชอบ?แน่นอนว
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 654
นี่มันเรื่องอะไรกัน?สีหน้าของลั่วอู๋ฉางจริงจังขึ้นและพูดว่า "ผมก็คือคนที่คุณต้องการมารับ"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนหันกลับมามองแล้วพูดด้วยความสงสัย "คุณคือคุณลั่วอู๋ฉางเหรอ?""ใช่ครับ!" ลั่วอู๋ฉางพยักหน้าดวงตาของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเบิกกว้างอย่างดุเดือด "คุณล้อเล่นหรือเปล่า? เพื่อจีบสาว คุณก็ปลอมตัวเป็นคนอื่นอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้ ไม่คิดว่ามันมากเกินไปเหรอ?"เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเจอเรื่องแบบนี้ดังนั้นจึงมีคำพูดปฏิเสธ!ลั่วอู๋ฉางตกใจ "ผม ปลอมตัว?"คนข้าง ๆ ก็ทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว พากันเยาะเย้ยว่า "เพื่อน เราเข้าใจความรู้สึกของคุณนะ แต่วิธีการของคุณไม่ค่อยฉลาดจริง ๆ""ถูกคนอื่นมองออกแล้ว ยังไม่ยอมไปอีก หน้าก็หนาเกินไปมั้ง!""การจีบสาว ต้องใช้ความกล้าหาญและรอบคอบ เขาทำแบบนี้ ไม่น่าอาย""นี่เป็นวิธีที่ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ มันคุ้มค่าที่จะเรียนรู้จริง ๆ เก่งกว่าฉัน! ถ้าฉันได้เรียนรู้เคล็ดลับนี้มาตั้งนานแล้ว ฉันคงไม่เป็นโสดจนถึงตอนนี้"ลั่วอู๋ฉางแสดงตั๋วเครื่องบินของตัวเองให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนดู"คุณ... คือคุณลั่วอู๋ฉางจริง ๆ?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนตกใจ ตั๋วเครื่องบินมีชื่อผู้โดยสารอยู่ลั่วอู๋ฉางพูด
บทล่าสุด
