All Chapters of หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Chapter 841 - Chapter 850

“ถือว่านายโชคดีไป!”“อ่อก...”จีอวิ๋นเทียนอ้วกเป็นเลือดออกมา และขดตัวอยู่บนพื้น จากนั้นก็หมดสติไปทันทีไม่นานนัก หลินเฟิงนั่งรถกอล์ฟของบริวารคนนี้ กลับไปที่หน้าห้องนอนจีว่านจ่าง“เยี่ยมมาก”หลินเฟิงมองดูวิลล่าที่อยู่ตรงหน้า ที่ถูกจีว่านจ่างที่คลุ้มคลั่งทำลายไปกว่าครึ่ง บริวารที่จีว่านหลัวพามาที่อยู่บริเวรรอบๆ คนที่ตายก็ตายไป คนที่บาดเจ็บก็บาดเจ็บไปต่อให้ครั้งนี้ในตอนสุดท้ายจีว่านจ่างแคล้วคลาดปลอดภัยแต่ตระกูลจีก็ได้รับความเสียหายไม่น้อย“คุณหลินคุณมาแล้วเหรอครับ? เร็วครับ...คุณหลิน ช่วยคิดหาวิธี ช่วยพี่ชายของผมหน่อย!”จีว่านหลัวคุกเข่าขดตัวอยู่บนพื้น เขาเช็ดคราบเลือดที่มุมปากของตัวเอง และมองไปทางหลินเฟิงด้วยความรู้สึกผิดถ้าหากรู้ว่าจีหาวนั่นทำเรื่องเลวร้าย เขาก็ควรจะตบเด็กเวรนั่นให้ตายไปล่วงหน้าซะเลย ไม่อย่างนั้นก็คงไม่มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดมากมายขนาดนี้“ผู้นำตระกูลจี...”หลินเฟิงมองจีว่านจ่างที่ผิวหนังแดงก่ำ และกำลังต่อสู้อยู่กับบริวารแดนแปรภาพของตระกูลจีสองสามคนที่อยู่ไกลออกไป สีหน้าของเขาก็เผยความประหลาดใจเล็กน้อยดูท่าแล้วตระกูลจีนี้ไม่เสียแรงที่เป็นตระกูลร่ำรวยและมีอ

“ฮ่าฮ่าฮ่า...”จีอวิ๋นเทียนที่นอนหมอบอยู่บนพื้น ดวงตาข้างหนึ่งที่ยังถือว่าสมบูรณ์แบบมองไปข้างหน้า ในดวงตาเผยความตื่นเต้นและดีใจเป็นอย่างมาก“สมควร...แกมันสมควรแล้ว! ฮ่าฮ่าฮ่า...”จีอวิ๋นเทียีนใช้เสียงแหบแห้งของตัวเอง หัวเราะเสียงดังออกมาจนแสบแก้วหูแทบทุกคนเหมือนกับเห็นภาพเหตุการณ์ต่อไปนั่นก็คือศีรษะของหลินเฟิงระเบิดออกเหมือนกับแตงโมจีอวิ๋นเจี๋ยถึงขั้นจับประตูไว้แน่น และหลับตาลงด้วยความเจ็บปวด“หือ”มองดูการโจมตีที่บ้าระห่ำของจีว่านจ่าง ในที่สุดหลินเฟิงก็เข้าใจแล้วว่าทำไมตระกูลจีมีความสามารถที่อยากจะแทนที่ตระกูลหลิน และกลายเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลร่ำรวยของเมืองจิงแล้วคนผู้นี้ต่อให้ไม่มีสติ พลังที่ระเบิดออกมาก็ยังน่าหวาดกลัวถึงขนาดนี้ เกรงว่าความสามารถที่แท้จริงสามารถเทียบเทียมกับอาฝูที่อยู่ข้างกายพ่อของเขาได้แล้ว“แต่ว่า...”หลินเฟิงจะตายอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน?“ปีศาจชั่วร้ายกลืนกินพลังสวรรค์”หลินเฟิงพูดออกมาเสียงเบา ทันใดนั้นพลังชี่แท้สีแดงก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของหลินเฟิง เหมือนกับลมที่โหมพัดอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างตกตะลึงกันหมดพลังชั่วร้ายที่ระ

“......”จีว่านหลัวนิ่งอึ้งครู่หนึ่ง จากนั้นเหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง จึงยิ้มและส่ายหน้า“อวิ๋นเจี๋ยพูดได้ถูกต้อง”“งั้นก็จัดการแบบนี้ นำตัวสองคนนี้ไปคุมขัง รอให้พ่อหายดีแล้ว ค่อยรายงานเรื่องในวันนี้ให้คุณพ่อ ให้เขาตัดสินใจ”เมื่อเห็นว่าพวกบริวานก็ไม่ได้คัดค้านอะไร จีอวิ๋นเจี๋ยจึงออกคำสั่งในทันที“อ่อใช่แล้ว สหายหลินเฟิง เมื่อครู่ผมเหมือนได้ยินจีอวิ๋นเทียนพูดว่า...”จีอวิ๋นเจี๋ยเดินไปที่ข้างกายหลินเฟิง ยังไม่รอให้เขาพูดจบ จู่ๆ ที่ข้างหน้าก็มีเสียงผู้หญิงที่เย็นชาดังขึ้นมา“อุ๊ย? ตระกูลจีของพวกคุณนี่ครึกครื้นจริงๆ เลย ไม่รู้ว่าฉันมาทันหรือว่ามาไม่ทัน?จีว่านหลัวได้ยินเสียงนี้ ก็พากันหันมองไปพร้อมกับพวกบริวารตระกูลจีตอนมองไปไม่เท่าไหร่แต่เมื่อเห็นคนที่มาถึง ทุกคนก็ขมวดคิ้วขึ้นทันที“หลงเซียว ใครใช้ให้คุณเข้ามา?”จีอวิ๋นเจี๋ยเดินออกมา ถามด้วยใบหน้าเย็นชาถูกต้องแล้วในตอนนี้คนที่ลงจากรถ และพาบอดี้การ์ดมาสิบกว่าคน ก็ต้องเป็นหลงเซียวของตระกูลหลงที่สวมเสื้อรัดตัว กระโปรงหนังคลุมบั้นท้ายหลงเซียวพาดเสื้อคลุมชุดทหารไว้บนบ่า บนศีรษะยังสวมหมวกทหารสีดำของประเทศมังกร เธอกวาดสายตามองจ

หลงเซียวเพิ่งจะพูดประโยคนี้ออกมา เธอก็คิดได้ว่าไม่ถูกต้องเพราะว่าเมื่อเธอยอมรับแบบนี้ ก็กลายเป็นยอมรับว่าเธอเคยร่วมมือกับจีอวิ๋นเทียนของตระกูลจี วางแผนลอบทำร้ายผู้นำตระกูลจีคนปัจจุบันไม่ใช่เหรอ?นี่เป็นปัญการสมาคมของตระกูลที่รุนแรงเป็นอย่างมากถ้าหากถูกแพร่งพรายออกไป จะต้องถูกโลกภายนอกรังเกียจ ชื่อเสียงป่นปี้อีกอย่างถึงแม้ตระกูลหลงจะธุรกิจใหญ่โต ไม่ได้หวาดกลัวตระกูลจี แต่ถ้าหากทำให้ตระกูลจีโมโห ก็ใช่ว่าจะไม่สามารถลอบกัดตระกูลหลงได้นี่เป็นความแค้นเคืองที่ไม่จำเป็นอย่างมากคิดได้ถึงตรงนี้ หลงเซียวก็รีบเปลี่ยนคำพูดในทันที:“ฉันหลงเซียวมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณชายจีอวิ๋นเทียนของตระกูลจี เห็นเขาได้รับการปฏิบัติแบบนี้ ในฐานะเพื่อนจึงทนดูไม่ได้ก็เท่านั้นเอง”“สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นกับตระกูลจีของพวกคุณ ฉันไม่ได้อยากจะยุ่งสักหน่อย”หลงเซียวพูดอย่างเย็นชา“งั้นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตระกูลจีในวันนี้ จึงเป็นเรื่องภายในของตระกูลจี ถ้าหากคุณหลงเซียวไม่ใช่คนที่สมรู้ร่วมคิดกับจีอวิ๋นเทียน งั้นก็เชิญเถอะครับ”ในคำพูดของจีอวิ๋นเจี๋ยมีความหมายแอบแฝง จึงทำให้หลงเซียวพูดไม่ออกถ้าหากเธอฝืนท

“อะไรนะ?”“ทำไม?”ได้ยินคำประกาศของผู้นำตระกูล บริวารที่อยู่โดยรอบกับบอดี้การ์ดของตระกูลจีต่างก็ไม่เข้าใจการตัดสินใจของผู้นำตระกูลแต่บริวารแดนแปรภาพหลายๆ คนที่มีพละกำลังแข็งแกร่ง ก็ขมวดคิ้วและครุ่นคิดถึงชื่อของหลินเฟิง ทันใดนั้นก็นึกอะไรบางอย่างออกได้ทันที“หรือว่าหลินเฟิงคนนี้ก็คือคนของตระกูลหลินในเมืองจิง?!”“ทายาทของราชาหลินแห่งตอนใต้เมืองหนานโจว ?”แล้วคนทั้งหมดต่างก็พากันประหลาดใจและสับสน ทันใดนั้นจีว่านจ่างก็กระแอมออกมาสองครั้ง ก่อนจะหัวเราะเสียงดังและพูดว่า:“วางใจเถอะเพื่อนสหายน้อยหลิน ผมจีว่านจ่างใช้ชีวมาหลายปีขนาดนี้แล้ว สิ่งที่เกลียดที่สุดก็คือคนที่ไม่รู้จักตอบแทนคุณคน”“คุณมีเงื่อนไขอะไร ก็พูดออกมาได้เลย!”“ผมรู้ สำหรับคุณเงินไม่ใช่สิ่งที่มีคุณค่าอะไรอีกต่อไปแล้ว คุณอยากได้อะไรก็แค่บอกผมมา!”“เพียงแค่ตระกูลจีของผมจัดการได้ ก็จะพยายามช่วยคุณอย่างเต็มที่อย่างแน่นอน!”“ใช่แล้วสหายหลิน คุณอย่าเกรงใจเด็ดขาด!”“สหายน้อยหลินเฟิง คุณบอกมาได้เลย!”เมื่อเห็นความกระตือรือร้นของทุกคนในตระกูลจี หลินเฟิงก็ไตร่ตรองเล็กน้อย ก่อนจะมองไปที่จดหมายเชิญในมือของจีอวิ๋นเจี๋ยและพูอย่