Semua Bab หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Bab 441 - Bab 450

ในตอนนี้หลินเฟิงก้าวไปข้างหน้า เหลือบมองไปที่ผู้หญิงขายผักที่ศีรษะมีเลือดไหลโจวอวี้เฟิ่งหยุดชะงักแล้วด่าทอเสียงดังว่า: “นายกำลังจะทำอะไร?”หลินเฟิงจ้องมองเธออย่างเย็นชาและกล่าวว่า: “ผมเป็นหมอ”จากนั้นก็หันหน้ากลับไปหาผู้หญิงขายผักคนนั้น: “คุณนั่งลงอย่าขยับ ผมจะทำการหยุดเลือดให้กับคุณก่อน”โจวอวี้เฟิ่งเห็นแบบนี้ก็คว้าแขนของหลินเฟิงแล้วพูดขึ้น: “ในเมื่อคุณเป็นหมอ งั้นก็รีบมาดูอาการลูกสาวของฉัน”หลินเฟิงเหลือบมองไปเยว่หรูที่อยู่ตรงตำแหน่งข้างคนขับรถหลี่ ถึงแม้ว่าจะไม่ชอบแม่ลูกสองคนที่หยิ่งผยอง แต่เขาก็ยังใจเย็นและพูดว่า: “ลูกสาวคุณแค่แขนหลุด ไม่ได้เป็นอะไรมาก”คิดไม่ถึงว่าคำพูดนี้ของหลินเฟิงจะทำให้สองแม่ลูกหยุดและโมโหขึ้นมาทันที“อะไรที่เรียกว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก ลูกสาวของฉันแขนหลุดน่ะ ยังไม่สาหัสอีกเหรอ?” โจวอวี้เฟิ่งตะคอกออกมาหลี่เยว่หรูที่ฝั่งตำแหน่งข้างคนขับก็ร้องไห้ไม่หยุด: “จริงด้วย แขนฉันหลุดแล้ว ปวดจะตายอยู่แล้ว คุณรีบที่จะรักษาให้ฉันสิ”หลินเฟิงความขมวดคิ้วพูด: “งั้นก็คุณคิดว่าอาการของลูกสาวของคุณ กับอาการของคุณผู้หญิงคนนี้ใครที่ดูสาหัสกว่า?”“เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงขายผัก

เห็นว่าตัวเองถูกฝูงชนโกรธ โจวอวี้เฟิ่งก็รีบที่ขึ้นรถหนีไปและก็ไม่กล้าเรียกร้องค่าชดเชยค่าซ่อมรถอะไรอีกจางเจียหนิงถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก และมองดูหลินเฟิง: “ต้องขอบคุณคุณหลินเฟิงจริง ๆ ”“ขอบคุณอะไรกันครับ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขานั้นมาจากไหน ทำให้ทุกคนโมโหก็สมควรแล้ว” หลินเฟิงหัวเราะและพูดออกมาผู้หญิงที่ขายผักก็เดินเข้ามาหาหลินเฟิงโค้งคํานับอย่างลึกซึ้ง: “พ่อหนุ่มน้อย วันนี้ขอบคุณมากจริง ๆ ถ้าหากว่าไม่ใช่คุณ ฉันก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรแล้ว”“คุณป้า ไม่เป็นไรครับ เป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้น” หลินเฟิงพูดปลอบใจจางเจียหนิงที่อยู่ข้าง ๆ อารมณ์ก็ดีขึ้นเยอะ และยิ้มพูด: “คุณป้า คุณเข้าไปพักผ่อนที่สำนักไป๋เกาก่อนเถอะ”“ไม่ต้องแล้วไม่ต้องแล้ว……”คุณป้าโบกมือกล่าวว่า: “ฉันไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว อีกสักพักก็จะขายผักที่ตลาด”“พวกคุณนี้เป็นคนที่จิตใจดีงามจริง ๆ ขอให้พวกคุณคงอยู่ดีนานร้อยปี สุขภาพร่างกายแข็งแรง……”คุณป้าคิดว่าพวกเขาสองคนเป็นคู่รักกัน ในเมื่อชายหล่อสาวสวยดูเหมาะสมกัน“เอ่อ……”จางเจียหนิงพูดอะไรไม่ออกอยู่ครู่หนึ่ง เธอไปเป็นคู่รักกับหลินเฟิงตอนไหนอีกเมื่อส่งคุณป้ากลับไ

หลินเฟิงได้ยินแบบนี้มุมปากก็กระตุกเล็กน้อย: “ตระกูลถังเป็นบ้าไปแล้ว นี่ถือเป็นการเสียสละเพื่อการทำงานด้วย เสียแขนข้างหนึ่งก็ถูกปลดออกจากตำแหน่ง ยังต้องการที่จะฆ่าอีกเหรอ?”หลานเฟยได้ยินแบบนี้ก็กัดฟัน: “นั่นไม่ใช่ทั้งหมด แต่ถังอวิ๋นเฟิงบังคับให้ฉันทําตามเขา แต่ฉันไม่ยอม……จึงลงมือตีเขา……เขาจึงต้องการฆ่าฉัน”หลินเฟิงโกรธมากเมื่อได้ยินสิ่งนี้: “ถังอวิ๋นเฟิงเขาเป็นอะไรกันแน่”“ถังหว่านรู้เรื่องนี้ไหม?”“คุณถังยังไม่รู้เรื่องนี้ ฉันหนีมาที่นี่ ยังไม่ทันได้ติดต่อคุณถัง” หลานเฟยกล่าวหลินเฟิงพยักหน้า: “ผมรู้แล้ว คุณพักผ่อนให้ดีก่อน ต่อจากนี้ผมจะเป็นคนจัดการเอง”เขาอุ้มหลานเฟยไปที่โซฟาในตอนนี้ ลูกน้องของถังอวิ๋นเฟิงก็ตามมาทันแล้วพังประตูเข้ามาโดยตรงเมื่อเห็นหลานเฟย ทั้งสองคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในเมื่อคุณชายถังได้สั่งให้เอาตัวหลานเฟยกลับมาอย่างมีชีวิต ไม่งั้นตายก็ต้องมีศพให้เห็น“หลานเฟย กลับไปกับพวกเราตอนนี้ คุณชายถังอาจจะไว้ชีวิตคุณได้ หากคุณดื้อรั้นไม่ยอมเชื่อฟัง สุดท้ายก็มีแต่ทางเลือกที่จะต้องตายเท่านั้น”หลานเฟยอดทนต่อความเจ็บปวดสาหัสในช่องท้องอลัพูดว่า: “ฝันไปเถอะ แม้ว่าฉั

หลินเฟิงพยักหน้า เขาเปลี่ยนเสื้อคลุมเดินไปที่รถกับถังหว่านและเดินทางไปหาตระกูลเถียนตระกูลเถียนไม่ใช่ตระกูลใหญ่ในเจียงโจว เถียนอวี่คือผู้นำตระกูล ดำเนินกิจการบริษัทลงทุนถังหว่านได้มีการร่วมมือบุคคลเหล่านี้อยู่ก่อนแล้วด้วยในปีแรก ๆแม้ว่าคนของตระกูลเถียนจะมีจำนวนน้อยจนตอนนี้ตกต่ำ แต่อย่างไรเสียบรรพบุรุษก็ถือได้ว่าเป็นตระกูลใหญ่เช่นกันของล้ำค่าในตระกูลก็มีไม่น้อย โสมมังกรหัวก็ถือเป็นหนึ่งในนั้นเช่นกันถังหว่านที่อยู่ตำแหน่งข้างคนขับก็ได้มีการโทรหาเถียนอวี่โดยตรง“สวัสดี คุณเถียน ฉันถังหว่านเอง……ฮ่าฮ่า”ถังหว่านพูดไปด้วยหัวเราะไปด้วย ได้มีการทักทายเถียนอวี่ก่อนหนึ่งรอบ ถึงจะเริ่มเข้าหัวข้อที่จะพูด“คุณเถียน ไม่ทราบว่าคุณอยู่ที่บ้านไหม? วันนี้ฉันจะเข้าไปเยี่ยมเยียนคุณที่บ้านสักหน่อย”เถียนอวี่ที่อยู่อีกฝ่ายของโทรศัพท์ก็ตกตะลึงเมื่อได้ยินเสียงนี้ ตระกูลถังอยู่ที่เจียงโจวกำลังเป็นที่นิยมและเจริญรุ่งเรืองมากในตอนนี้ อยู่ ๆ ทำไมคุณหนูจากตระกูลถังนั้นถึงได้เป็ฯฝ่ายเชื้อเชิญเขาด้วยตัวเองละ?ถึงแม้จะเดาได้ว่าถังหว่านอาจจะมีเป้าหมายอะไรบางอย่าง แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะปฏิเสธได้หลังจากค

ทั้งสองเห็นอย่างชัดเจนว่าเถียนอวี่นั้นลังเล แต่ก็ใช่ว่าจะไม่อยากขายคาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าคุณนายเถียนจะปฏิเสธอย่างเด็ดขาดเช่นนี้ถังหว่านพอได้ยินก็พูดทันทีว่า: “คุณนายเถียน พวกเราไม่ได้มาที่นี่เพื่อมาขอเปล่า ๆ นะคะ คุณนายเถียนสามารถที่จะบอกราคาได้ พวกเราจะใช้เงินซื้อ”คุณนายเถียนปฏิเสธทันทีว่า: “เท่าไหร่พวกเราก็จะไม่ขาย”“อาอวี่ น้องชายฉันกำลังต้องการต้นโสมมังกรหัวพอดี ก่อนหน้านี้คุณสัญญาว่าจะให้เขาไม่ใช่เหรอ?”เถียนอวี่พยักหน้าเมื่อได้ยิน: “มีเรื่องแบบนี้อยู่จริง ๆ”“ตอนนี้คุณถังก็ต้องการต้นโสมมังกรหัว ไม่อย่างนั้นก็คนละครึ่งดีไหม?”เขารักภรรยาของตัวเองมาก เผชิญหน้ากับความต้องการของกัวส่วงแล้ว โดยปกติแล้วเถียนอวี่ก็จะตอบตกลงแต่ตอนนี้ ถังหว่านเองก็ต้องการที่ซื้อต้นโสมมังกรหัว เขาไม่อยากที่จะให้ทั้งสองฝ่ายนั้นผิดใจกันคุณนายเถียนส่ายหน้า: “มันจะเป็นไปได้ยังไง? ต้นโสมมังกรหัวนั้นมีอายุมานานกว่าหนึ่งร้อยปี อีกทั้งการเก็บรักษาก็ไม่สมบูรณ์ ต้องเป็นต้นโสมมังกรหัวทั่งต้นถึงจะได้”เมื่อถังหว่านเห็นสถานการณ์นี้ก็มีความกังวลใจเล็กน้อย เห็นได้ชัดเจนว่าเถียนอวี่นั้นยินยอมที่จะรับฟังภรรยาขอ