หลินเฟิงขมวดคิ้ว และคิดว่าคุณนายเถียนนี่ช่างไม่มีมารยาทเอาซะเลยถังหว่านก็ยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีก: “ผู้หญิงคนนี้ทำบ้าอะไรกัน? แบบนี้ก็ทำเหมือนว่าไม่ได้มองพวกเราสองคนอยู่ในสายตาสินะ?”หลินเฟิงสูดหายใจ แต่ก็ช่วยไม่ได้ ทั้งสองได้แต่ยืนรออยู่ที่ประตูอย่างโง่เขลาโชคดีในเวลานี้ เถียนอวี่ก็ได้ขับรถกลับมาประตูรถเปิดออกอย่างช้า ๆ เถียนอวี่สวมชุดสูทได้ลงมาจากรถเขาไม่รู้จักหลินเฟิง แต่รู้จักถังหว่านเขาทักทายเขาด้วยรอยยิ้มทันทีและพูดว่า: “คุณถัง พวกเราไม่เจอกันตั้งนานเลยนะครับ วันนี้ผมดีใจนะที่คุณมาหาตระกูลเถียนในวันนี้”“คุณเถียนก็พูดเกินไปแล้ว”เถียนอวี่ก็ได้สังเกตหลินเฟิงที่ยืนข้าง ๆ เขาพูดด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า: “ท่านนี้คือ?”ถังหว่านรีบที่จะแนะนำ: “ท่านนี้คือหลินเฟิง ตอนนี้รับหน้าที่เป็นที่ปรึกษาบริษัทเภสัชกรรมเชิงถัง และก็เป็นผู้ถือหุ้นส่วนบริษัทเภสัชกรรมเชิงถัง”เถียนอวี่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยในช่วงแรกที่ถังหว่านนั้นป่วย สองคนนี้ก็ได้มีการร่วมมือกัน เถียนอวี่ได้มีการยอมรับความสามารถของถังหว่านเป็นอย่างมากคนที่ถังหว่านชื่นชอบ แน่นอนว่าจะต้องมีความสามารถ“เป็นเกียรติที่ได
ทั้งสองเห็นอย่างชัดเจนว่าเถียนอวี่นั้นลังเล แต่ก็ใช่ว่าจะไม่อยากขายคาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าคุณนายเถียนจะปฏิเสธอย่างเด็ดขาดเช่นนี้ถังหว่านพอได้ยินก็พูดทันทีว่า: “คุณนายเถียน พวกเราไม่ได้มาที่นี่เพื่อมาขอเปล่า ๆ นะคะ คุณนายเถียนสามารถที่จะบอกราคาได้ พวกเราจะใช้เงินซื้อ”คุณนายเถียนปฏิเสธทันทีว่า: “เท่าไหร่พวกเราก็จะไม่ขาย”“อาอวี่ น้องชายฉันกำลังต้องการต้นโสมมังกรหัวพอดี ก่อนหน้านี้คุณสัญญาว่าจะให้เขาไม่ใช่เหรอ?”เถียนอวี่พยักหน้าเมื่อได้ยิน: “มีเรื่องแบบนี้อยู่จริง ๆ”“ตอนนี้คุณถังก็ต้องการต้นโสมมังกรหัว ไม่อย่างนั้นก็คนละครึ่งดีไหม?”เขารักภรรยาของตัวเองมาก เผชิญหน้ากับความต้องการของกัวส่วงแล้ว โดยปกติแล้วเถียนอวี่ก็จะตอบตกลงแต่ตอนนี้ ถังหว่านเองก็ต้องการที่ซื้อต้นโสมมังกรหัว เขาไม่อยากที่จะให้ทั้งสองฝ่ายนั้นผิดใจกันคุณนายเถียนส่ายหน้า: “มันจะเป็นไปได้ยังไง? ต้นโสมมังกรหัวนั้นมีอายุมานานกว่าหนึ่งร้อยปี อีกทั้งการเก็บรักษาก็ไม่สมบูรณ์ ต้องเป็นต้นโสมมังกรหัวทั่งต้นถึงจะได้”เมื่อถังหว่านเห็นสถานการณ์นี้ก็มีความกังวลใจเล็กน้อย เห็นได้ชัดเจนว่าเถียนอวี่นั้นยินยอมที่จะรับฟังภรรยาขอ
หลินเฟิงมองเธอและจี้ถาม จำใจต้องอธิบายออกไปโดยไม่มีทางเลือก: “ก็คือโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์”“สาเหตุมาจากการร่วมเพศที่ไม่ค่อยถูกสุขลักษณะของด้านคุณนายเถียนและคุณเถียน”หลินเฟิงพพูดแบบนี้เถียนอวี่ก็เข้าใจทันที แต่สีหน้าของเขาอึมครึมถึงที่สุดถ้าเป็นอย่างที่หลินเฟิงพูดจริงก็คงจะดี แต่ปัญหาคือเรื่องอย่างว่าตัวเองประสิทธิภาพไม่ดีนัก ในช่วงสองปีที่ผ่านมาร่วมหลับนอนกับกัวส่วงนั้นยิ่งน้อยลงเรื่อย ๆภรรยาของเขาเองนั้นติดโรคมาได้อย่างไรละ?คุณนายเถียนลุกขึ้นยืนทันที เขาจ้องมองไปที่หลินเฟิงด้วยใบหน้าที่ดุร้ายและพูดว่า: “หมอนี่กำลังพูดซี้ซั้ว”“ฉันจะเป็นโรคนั้นได้ยังไง?”เธอหันไปมองเถียนอวี่เธอรีบเร่งพูดว่า: “ที่รัก อย่าไปฟังที่เขาพูดมั่ว ๆ เขากำลังพูดใส่ร้าย”หลินเฟิงพูดอย่างมีเหตุมีผล: “คุณนายเถียนไม่ต้องตื่นเต้น ในฐานะแพทย์ผมมักจะยึดถือแนวคิดของแพทย์โดยปกติถ้าหากมีข้อผิดพลาดประการใด ผมไม่กล้าที่จะพูดมั่ว ๆ ออกมา”“และผมคิดว่าลูกพี่ลูกน้องของคุณก็ประสบปัญหานี้เช่นกัน เป็นไปได้ว่าลูกพี่ลูกน้องของคุณต้องการใช้โสมมังกรหัวในการรักษาใช่ไหม?”“แต่โสมมังกรหัวนั้นไม่สามารถที่จะรักษาอาการป่วยขอ
ถังหว่านที่อยู่บนโซฟาฟังด้วยความสนใจอย่างยิ่ง ไม่คิดเลยว่าวันนี้ยังจะได้กินเผือกลูกใหญ่แบบนี้ ตอนนี้คุณนายเถียนก็ไม่สนใจหน้าตาแล้ว ก่อนจะรีบลุกขึ้นยืนแล้วพูดด่าทอ “ไอ้สารเลว แกกำลังพูดกันถึงเรื่องอะไรน่ะ”เถียนอวี่ขมวดคิ้วมุ่ยและเอ่ยถามว่า “เมื่อครู่นี้นายพูดว่าอะไร?”“เธอไปเข้าเรียนที่นายเหรอ?”กัวเวยพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ใช่แล้ว ตอนแรกคุณนายเถียนเรียนเต้นรำในสตูดิโอของผม และผมก็ไม่ใช่ลูกพี่ลูกน้องของเธอด้วย”“เพียงเพื่อให้ผมทำอะไรกับเธอได้ง่ายขึ้น ถึงได้บอว่าผมเป็นลูกพี่ลูกน้องห่าง ๆ ของเธอ เพื่ออาศัยอยู่ในบ้านของคุณ...”เขาก็อดกลั้นกับคุณนายเถียนมาพอนานแล้ว โดยปกติก็มักจะไปไนต์คลับเพื่อระบายอารมณ์ออกมา คิดไม่ถึงเลยว่าจะติดโรคเข้าแล้วเดิมทีอยากจะใช้โสมมังกรหัวของตระกูลเถียนรักษาให้ตัวเอง แต่คาดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องอื้อฉาวขึ้นเขาอธิบายทั้งหมดออกมาในคราวเดียวถึงยังไงเงินของตัวเองก็เพียงพอแล้ว เพียงแค่สามารถรักษาชีวิตน้อย ๆก็ได้แล้วเถียนอวี่โกรธจนระงับอารมณ์ไม่อยู่ โกรธมากจนเกือบจะเป็นลมเขาไม่เคยคิดเลยว่า ภรรยาของตัวเองจะสวมเขาให้ภายใต้เปลือกตาของตัวเองทั้งตัวเองยั
ในเมื่อเรื่องทางด้านนั้นหมอต้มตุ๋นมีมากมายเกินไปตอนนี้กว่าจะได้เจอกับหมอเทวดาที่มีความสามารถ เขาก็อยากจะรีบรักษาอาการของเขาถังหว่านฟังการสนทนาของทั้งสองคนด้วยความเก้กัง และพูดขึ้นทันที: “คุณเถียน ไม่รทราบว่าโสมมังกรหัวต้นนั้น...”เถียนอวี่เข้าใจได้ในทันที และรีบพูดขึ้น: “ไอหยา คุณถังไม่พูดผมก็ลืมเรื่องนี้ไปแล้ว ทั้งสองท่านรอสักครู่ ผมจะไปเอาโสมมังกรหัวมาให้เดี๋ยวนี้”เถียนอวี่รีบลุกขึ้นไปยังห้องลับของบ้านตัวเองผ่านไปครู่หนึ่ง ก็นำโสมมังกรหัวกลับมาหลินเฟิงตรวจดูของ จากนั้นก็พยักหน้าให้ถังหว่านถังหว่านถามกับเถียนอวี่: “คุณเถียน ไม่ทราบว่าโสมมังกรหัวต้นนี้ราคาเท่าไหร่คะ?”เถียนอวี่ยิ้มบางแล้วพูดขึ้น: “คุณถังพูดอะไรกันครับ วันนี้ถ้าไม่ใช่เพราะคุณหลิน จนถึงตอนนี้ผมคงจะถูกนังสารเลวนั่นหลอกลวงอยู่”“โสมมังกรหัวต้นนี้ถือว่าเป็นของขวัญมอบให้ทั้งสองท่าน”ถังหว่านเห็นเขาใจกว้างแบบนี้ก็ไม่เกรงใจ: “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันก็ไม่เกรงใจนะคะ”“ถ้าหากคุณเถียนมีเวลา จะต้องไปที่บริษัทเภสัชกรรมเชิงถังให้ได้นะคะ ไม่แน่ในอนาคตพวกเราอาจจะมีโอกาสได้ทำงานร่วมกัน”เถียนอวี่พยักหน้าติดต่อกัน: “แ
ได้ยินคำตอบของเถียนอวี่ หลี่ฮุ่ยหรานไม่ได้รู้สึกประหลาดใจสักนิด ในเมื่อนี่เป็นสมบัติตกทอดของตระกูลเถียนจะขายให้พวกเธอง่าย ๆ ได้อย่างไรโจวอวี้เฟิ่งที่อยู่ด้านข้างได้ยินแบบนี้สีหน้าก็เคร่งขรึมอย่างมาก: “ไอ้หนุ่ม พวกเราตระกูลหลี่ต้องการโสมมังกรหัวของนายถือว่าเป็นเกียรติของนาย”“ตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานของเราตอนนี้ใช้ประโยชน์นาย นายต้องแสดงออกให้ดี ฉันจะกลับไปรายงานกับผู้นำตระกูล ไม่แน่ตระกูลเถียนของพวกนายอาจจะรุ่งโรจเรื่องลือไปด้วยก็ได้”“ไม่อย่างนั้น ถ้าลูกสาวของฉันเกิดอะไรขึ้น ตระกูลเถียนของนายก็จบเห่แล้ว”คำพูดนี้เห็นได้ชัดว่ากำลังข่มขู่อยู่ เถียนอวี่กำหมัดแน่น และโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแต่เมื่อคิดถึงตระกูลหลี่เมืองเจียงหนาน เขาก็อดกลั้นความโมโหเอาไว้ตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานมีอำนาจใหญ่โต มีตัวตนเหมือนกับอิทธิพลท้องถิ่นเถียนอวี่พึ่งพาแค่เพียงกำลังของตัวเองอยากจะต่อต้านตระกูลหลี่นั้นเป็นไปไม่ได้แต่โชคดีที่โสมมังกรหัวไม่ได้อยู่ในมือของเขาแล้วหลี่ฮุ่ยหรานรีบพูดอธิบาย: “คุณเถียน อาสะใภ้ของฉันไม่ได้มีความคิดชั่วร้ายอย่างอื่น เพียงแค่เป็นห่วงลูกสาวของเธอมากไปหน่อย”“อาการป่วยของน้
จางกุ้ยหลานกลอกตาไปมา ไม่ได้เห็นหลี่ฮุ่ยหรานอยู่ในสายตาด้วยซ้ำเธอล้วงโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรไปหาหลินเฟิง......หลินเฟิงที่กลับไปถึงอ่าวเทียนสุ่ย ก็เริ่มกลั่นยาให้หลานเฟยอยู่ทีห้องใต้ดินแล้วในตอนนี้เอง จางกุ้ยหลานโทรศัพท์เข้ามาหลินเฟิงชะงักงัน และรับสายอีกฝ่ายของโทรศัพท์มีเสียงของจางกุ้ยหลานดังขึ้น: “หลินเฟิง ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน?”หลินเฟิงฟังจากน้ำเสียงของเธอ ก็ไม่ได้ไว้หน้าจางกุ้ยหลาน: “คุณมีธุระอะไรไหม?”จางกุ้ยหลานก็ขี้เกียจจะพูดมากกับเขา: “นายซื้อโสมมังกรหัวของตระกูลเถียนไปแล้วใช่ไหม?”“ใช่แล้วจะทำไม?”“โสมมังกรหัวต้นนั้นอยู่ที่ไหน? นายรีบเอามาส่งให้ฉัน ตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานตอนนี้ต้องการใช้โสมนั่นด่วน”หลินเฟิงขมวดคิ้วแน่น ตอนนั้นที่เขาแต่งงานกับหลี่ฮุ่ยหราน ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานสักนิดถือว่าเป็นต้นตระกูลของตระกูลหลี่ ความสามารถไม่ธรรมดา มีลูกหลานมากมาย根本瞧不上江北李家分支。แต่ดูถูกดูแคลนตระกูลหลี่สาขาย่อยเมืองเจียงเป่ยเป็นอย่างมากไม่อย่างนั้นครอบครัวของหลี่ฮุ่ยหรานคงไม่ได้ตกต่ำถึงขนาดนี้ตอนนี้คนของตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานต้องการโสมมังกรหัวต้นนี
โจวอวี้เฟิ่งได้ยินก็อดที่จะเร่งเร้าไม่ได้: “งั้นยังรออะไรอีก? รีบไปเร็วเข้าสิ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของฉัน พวกเธอจะแบกรับไหวไหม?”“ใช่ใช่ใช่” เมื่อจางกุ้ยหลานได้ยินแบบนี้ ก็รีบพูดกับลูกสาว “ฮุ่ยหราน ลูกรีบไปที่บ้านของหลินเฟิง แล้วเอาต้นโสมมังกรหัวมา”“แม่ หลินเฟิงจะเอาต้นโสมมังกรหัวให้พวกเราโดยไม่มีเหตุผลได้ยังไง?”หลี่ฮุ่ยหรานแบมืออย่างจนปัญญาตอนนี้จางกุ้ยหลานก็ไม่ได้สนใจมากขนาดนั้น และพูดออกมาตรง ๆ “โอ๊ย เมื่อก่อนหลินเฟิงคนนั้นเคยเชื่อฟังลูก ลูกอยู่ต่อหน้าเขาก็แสดงท่าทีสักหน่อย เขาก็เชื่องเหมือนกับลูกสุนัขตัวหนึ่งและเอาโสมมังกรหัวมาให้ลูกแน่นอน”เห็นลูกสาวตัวเองไม่ยอมไป เธอเลยพูดอย่างจริงจัง: “ฮุ่ยหราน คราวนี้เป็นเรื่องคอขาดบาดตายของตระกูลหลี่ของพวกเราเลยนะ”“ลูกต้องคำนึงถึงเรื่องนี้ด้วย”เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางแบบนี้ของแม่ตัวเองแล้ว หลี่ฮุ่ยหรานก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้: “หนูรู้แล้ว”หลี่ฮุ่ยหรานทำได้เพียงนั่งรถไปหาหลินเฟิงคนเดียว......ภายในวิลล่าอ่าวเทียนสุ่ย หลินเฟิงใช้ประโยชน์จากโสมมังกรหัวกับวัตถุดิบยาจีนอื่น ๆ จนในที่สุดก็กลั่นเป็นยาเม็ดออกมาได้สำเร็จหลังจากเอาให