ถังหว่านที่อยู่บนโซฟาฟังด้วยความสนใจอย่างยิ่ง ไม่คิดเลยว่าวันนี้ยังจะได้กินเผือกลูกใหญ่แบบนี้ ตอนนี้คุณนายเถียนก็ไม่สนใจหน้าตาแล้ว ก่อนจะรีบลุกขึ้นยืนแล้วพูดด่าทอ “ไอ้สารเลว แกกำลังพูดกันถึงเรื่องอะไรน่ะ”เถียนอวี่ขมวดคิ้วมุ่ยและเอ่ยถามว่า “เมื่อครู่นี้นายพูดว่าอะไร?”“เธอไปเข้าเรียนที่นายเหรอ?”กัวเวยพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ใช่แล้ว ตอนแรกคุณนายเถียนเรียนเต้นรำในสตูดิโอของผม และผมก็ไม่ใช่ลูกพี่ลูกน้องของเธอด้วย”“เพียงเพื่อให้ผมทำอะไรกับเธอได้ง่ายขึ้น ถึงได้บอว่าผมเป็นลูกพี่ลูกน้องห่าง ๆ ของเธอ เพื่ออาศัยอยู่ในบ้านของคุณ...”เขาก็อดกลั้นกับคุณนายเถียนมาพอนานแล้ว โดยปกติก็มักจะไปไนต์คลับเพื่อระบายอารมณ์ออกมา คิดไม่ถึงเลยว่าจะติดโรคเข้าแล้วเดิมทีอยากจะใช้โสมมังกรหัวของตระกูลเถียนรักษาให้ตัวเอง แต่คาดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องอื้อฉาวขึ้นเขาอธิบายทั้งหมดออกมาในคราวเดียวถึงยังไงเงินของตัวเองก็เพียงพอแล้ว เพียงแค่สามารถรักษาชีวิตน้อย ๆก็ได้แล้วเถียนอวี่โกรธจนระงับอารมณ์ไม่อยู่ โกรธมากจนเกือบจะเป็นลมเขาไม่เคยคิดเลยว่า ภรรยาของตัวเองจะสวมเขาให้ภายใต้เปลือกตาของตัวเองทั้งตัวเองยั
ในเมื่อเรื่องทางด้านนั้นหมอต้มตุ๋นมีมากมายเกินไปตอนนี้กว่าจะได้เจอกับหมอเทวดาที่มีความสามารถ เขาก็อยากจะรีบรักษาอาการของเขาถังหว่านฟังการสนทนาของทั้งสองคนด้วยความเก้กัง และพูดขึ้นทันที: “คุณเถียน ไม่รทราบว่าโสมมังกรหัวต้นนั้น...”เถียนอวี่เข้าใจได้ในทันที และรีบพูดขึ้น: “ไอหยา คุณถังไม่พูดผมก็ลืมเรื่องนี้ไปแล้ว ทั้งสองท่านรอสักครู่ ผมจะไปเอาโสมมังกรหัวมาให้เดี๋ยวนี้”เถียนอวี่รีบลุกขึ้นไปยังห้องลับของบ้านตัวเองผ่านไปครู่หนึ่ง ก็นำโสมมังกรหัวกลับมาหลินเฟิงตรวจดูของ จากนั้นก็พยักหน้าให้ถังหว่านถังหว่านถามกับเถียนอวี่: “คุณเถียน ไม่ทราบว่าโสมมังกรหัวต้นนี้ราคาเท่าไหร่คะ?”เถียนอวี่ยิ้มบางแล้วพูดขึ้น: “คุณถังพูดอะไรกันครับ วันนี้ถ้าไม่ใช่เพราะคุณหลิน จนถึงตอนนี้ผมคงจะถูกนังสารเลวนั่นหลอกลวงอยู่”“โสมมังกรหัวต้นนี้ถือว่าเป็นของขวัญมอบให้ทั้งสองท่าน”ถังหว่านเห็นเขาใจกว้างแบบนี้ก็ไม่เกรงใจ: “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันก็ไม่เกรงใจนะคะ”“ถ้าหากคุณเถียนมีเวลา จะต้องไปที่บริษัทเภสัชกรรมเชิงถังให้ได้นะคะ ไม่แน่ในอนาคตพวกเราอาจจะมีโอกาสได้ทำงานร่วมกัน”เถียนอวี่พยักหน้าติดต่อกัน: “แ
ได้ยินคำตอบของเถียนอวี่ หลี่ฮุ่ยหรานไม่ได้รู้สึกประหลาดใจสักนิด ในเมื่อนี่เป็นสมบัติตกทอดของตระกูลเถียนจะขายให้พวกเธอง่าย ๆ ได้อย่างไรโจวอวี้เฟิ่งที่อยู่ด้านข้างได้ยินแบบนี้สีหน้าก็เคร่งขรึมอย่างมาก: “ไอ้หนุ่ม พวกเราตระกูลหลี่ต้องการโสมมังกรหัวของนายถือว่าเป็นเกียรติของนาย”“ตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานของเราตอนนี้ใช้ประโยชน์นาย นายต้องแสดงออกให้ดี ฉันจะกลับไปรายงานกับผู้นำตระกูล ไม่แน่ตระกูลเถียนของพวกนายอาจจะรุ่งโรจเรื่องลือไปด้วยก็ได้”“ไม่อย่างนั้น ถ้าลูกสาวของฉันเกิดอะไรขึ้น ตระกูลเถียนของนายก็จบเห่แล้ว”คำพูดนี้เห็นได้ชัดว่ากำลังข่มขู่อยู่ เถียนอวี่กำหมัดแน่น และโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแต่เมื่อคิดถึงตระกูลหลี่เมืองเจียงหนาน เขาก็อดกลั้นความโมโหเอาไว้ตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานมีอำนาจใหญ่โต มีตัวตนเหมือนกับอิทธิพลท้องถิ่นเถียนอวี่พึ่งพาแค่เพียงกำลังของตัวเองอยากจะต่อต้านตระกูลหลี่นั้นเป็นไปไม่ได้แต่โชคดีที่โสมมังกรหัวไม่ได้อยู่ในมือของเขาแล้วหลี่ฮุ่ยหรานรีบพูดอธิบาย: “คุณเถียน อาสะใภ้ของฉันไม่ได้มีความคิดชั่วร้ายอย่างอื่น เพียงแค่เป็นห่วงลูกสาวของเธอมากไปหน่อย”“อาการป่วยของน้
จางกุ้ยหลานกลอกตาไปมา ไม่ได้เห็นหลี่ฮุ่ยหรานอยู่ในสายตาด้วยซ้ำเธอล้วงโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรไปหาหลินเฟิง......หลินเฟิงที่กลับไปถึงอ่าวเทียนสุ่ย ก็เริ่มกลั่นยาให้หลานเฟยอยู่ทีห้องใต้ดินแล้วในตอนนี้เอง จางกุ้ยหลานโทรศัพท์เข้ามาหลินเฟิงชะงักงัน และรับสายอีกฝ่ายของโทรศัพท์มีเสียงของจางกุ้ยหลานดังขึ้น: “หลินเฟิง ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน?”หลินเฟิงฟังจากน้ำเสียงของเธอ ก็ไม่ได้ไว้หน้าจางกุ้ยหลาน: “คุณมีธุระอะไรไหม?”จางกุ้ยหลานก็ขี้เกียจจะพูดมากกับเขา: “นายซื้อโสมมังกรหัวของตระกูลเถียนไปแล้วใช่ไหม?”“ใช่แล้วจะทำไม?”“โสมมังกรหัวต้นนั้นอยู่ที่ไหน? นายรีบเอามาส่งให้ฉัน ตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานตอนนี้ต้องการใช้โสมนั่นด่วน”หลินเฟิงขมวดคิ้วแน่น ตอนนั้นที่เขาแต่งงานกับหลี่ฮุ่ยหราน ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานสักนิดถือว่าเป็นต้นตระกูลของตระกูลหลี่ ความสามารถไม่ธรรมดา มีลูกหลานมากมาย根本瞧不上江北李家分支。แต่ดูถูกดูแคลนตระกูลหลี่สาขาย่อยเมืองเจียงเป่ยเป็นอย่างมากไม่อย่างนั้นครอบครัวของหลี่ฮุ่ยหรานคงไม่ได้ตกต่ำถึงขนาดนี้ตอนนี้คนของตระกูลหลี่เมืองเจียงหนานต้องการโสมมังกรหัวต้นนี
โจวอวี้เฟิ่งได้ยินก็อดที่จะเร่งเร้าไม่ได้: “งั้นยังรออะไรอีก? รีบไปเร็วเข้าสิ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของฉัน พวกเธอจะแบกรับไหวไหม?”“ใช่ใช่ใช่” เมื่อจางกุ้ยหลานได้ยินแบบนี้ ก็รีบพูดกับลูกสาว “ฮุ่ยหราน ลูกรีบไปที่บ้านของหลินเฟิง แล้วเอาต้นโสมมังกรหัวมา”“แม่ หลินเฟิงจะเอาต้นโสมมังกรหัวให้พวกเราโดยไม่มีเหตุผลได้ยังไง?”หลี่ฮุ่ยหรานแบมืออย่างจนปัญญาตอนนี้จางกุ้ยหลานก็ไม่ได้สนใจมากขนาดนั้น และพูดออกมาตรง ๆ “โอ๊ย เมื่อก่อนหลินเฟิงคนนั้นเคยเชื่อฟังลูก ลูกอยู่ต่อหน้าเขาก็แสดงท่าทีสักหน่อย เขาก็เชื่องเหมือนกับลูกสุนัขตัวหนึ่งและเอาโสมมังกรหัวมาให้ลูกแน่นอน”เห็นลูกสาวตัวเองไม่ยอมไป เธอเลยพูดอย่างจริงจัง: “ฮุ่ยหราน คราวนี้เป็นเรื่องคอขาดบาดตายของตระกูลหลี่ของพวกเราเลยนะ”“ลูกต้องคำนึงถึงเรื่องนี้ด้วย”เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางแบบนี้ของแม่ตัวเองแล้ว หลี่ฮุ่ยหรานก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้: “หนูรู้แล้ว”หลี่ฮุ่ยหรานทำได้เพียงนั่งรถไปหาหลินเฟิงคนเดียว......ภายในวิลล่าอ่าวเทียนสุ่ย หลินเฟิงใช้ประโยชน์จากโสมมังกรหัวกับวัตถุดิบยาจีนอื่น ๆ จนในที่สุดก็กลั่นเป็นยาเม็ดออกมาได้สำเร็จหลังจากเอาให
ตอนที่เขากำลังคิดว่าจะให้หลี่ฮุ่ยหรานเข้ามาดีไหมนั้นถังหว่านที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็เข้ามาพูดใกล้ ๆว่า: “ที่แท้ก็เป็นภรรยาเก่าของคุณ ทำไมถึงไม่ให้เธอเข้ามาล่ะ?”พูดจบก็กดปุ่มเปิดประตูหลินเฟิงกรอกตา ถังหว่านคนนี้ช่างสร้างเรื่องได้เก่งจริง ๆหลี่ฮุ่ยหรานที่อยู่อ่าวเทียนสุ่ยขมวดคิ้วเป็นปม คาดไม่ถึงเลยว่าถังหว่านก็อยู่ในบ้านของหลินเฟิงด้วยการก้าวเท้าของเธอเร่งเร็วขึ้นอย่างอดไม่ได้เมื่อถึงบ้านของหลินเฟิงแล้วมองเห็นถังหว่าน สีหน้าของเธอก็อึมครึ้ม “ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ด้วย?”ถังหว่านยิ้มตาหยีก่อนจะพูดว่า “หลินเฟิงเป็นลูกน้องของฉัน ฉันเป็นห่วงลูกน้องนิดหน่อยจะมีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”“แต่เป็นคุณต่างหาก มาทำอะไรที่นี่?”หลี่ฮุ่ยหรานเงยหน้าเชิดอกแล้วพูดว่า “ ฉันก็มาดูสามีเก่าของฉัน มีปัญหาอะไรไหม?”“หึหึ ในเมื่อคุณยังรู้ว่าเป็นสามีเก่า แล้วไม่รู้จักที่จะหลีกเลี่ยงเลยงั้นเหรอ?” ถังหว่านพูดด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน“ฉันต้องหลีกเลี่ยงอะไร? ถึงแม้ฉันกับหลินเฟิงจะหย่ากัน แต่ฉันกับเขาก็ยังไม่ได้แต่งงานใหม่”หลี่ฮุ่ยหรานพูดออกมาอย่างฉะฉาน “หรือคุณก็คือแฟนสาวของหลินเฟิง?”“ฉันเหรอ...ตอนนี้ยังไม่ใช่
หลินเฟิงพยักหน้าในเวลานี้เพื่อยืนยันว่าสิ่งที่ถังหว่านบอกเมื่อสักครู่เป็นความจริง“เมื่อสักครู่นี้ตอนที่แม่ของคุณโทรมาหาผม ผมได้นำโสมมังกรหัวกลั่นเป็นยาเม็ดแล้ว”ถึงแม้ว่าหลี่ฮุ่ยหรานจะผิดหวังเล็กน้อยที่ได้ยิน แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร โสมมังกรหัวไม่มีแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอายาเม็ดเปลี่ยนเป็นโสมมังกรหัวบางทีนี่อาจจะเป็นโชคชะตาก็ได้ในเมื่อโสมมังกรหัวอันนี้ก็ไม่มีความหมายสำหรับเธอ และหลี่ฮุ่ยหรานก็ไม่ได้ผิดหวังมากนัก“งั้น...งั้นก็ช่างมันเถอะ”หลินเฟิงมองไปที่หลี่ฮุ่ยหราน และครุ่นคิดอยู่นานแล้วพูดขึ้น “ไม่รู้ว่าญาติของครอบครัวคุณป่วยเป็นโรคอะไร ผมสามารถช่วยไปดูให้ได้”“นี่....ช่างมันเถอะ หมอเทวดาพวกนั้นในเจียงเป่ยต่างก็รักษาไม่หาย...”เมื่อหลี่ฮุ่ยหรานพูดแบบนี้ถึงได้รู้ตัวว่าตัวเองนั้นพูดผิดและรีบเปลี่ยนคำพูด “ ความหมายของฉันก็คือ อาการป่วยของเธอร้ายแรง และหมอเทวดามากมายต่างก็พูดว่าจำเป็นต้องใช้โสมมังกรหัว”หลินเฟิงยิ้ม “ในตอนนั้นที่คุณปู่ป่วยหนักแทบจะไม่รอดก็เป็นผมที่รักษาหาย ็็็็นนนอย่างน้อยก็ต้องลองกันสักหน่อยไหม”หลี่ฮุ่ยหรานรีบเงยหน้าขึ้นและมองไปที่หลินเฟิงทันที ในใจรู
“จบแล้ว มันจบแล้ว หรือว่าตระกูลหลี่ของพวกเราจะไม่สามารถกลับไปต้นตระกูลได้แล้วเหรอ??”โจวอวี้เฟิ่งเห็นแม่ลูกสองคนพึมพำจึงเอ่ยถามอย่างรวดเร็ว “พวกเธอสองคนพูดอะไรกัน? โสมมังกรหัวอยู่ที่ไหน? รีบเอาออกมาเร็ว ๆสิ”หลี่ฮุ่ยหรานกล่าวอย่างฝืนใจ “คุณอาสะใภ้ โสมมังกรหัวถูกหลินเฟิงเอาไปใช้เรียบร้อยแล้ว”“อะไรนะ?” โจวอวี้เฟิ่งโมโหขึ้นมาด้วยความโกรธหลี่ฮุ่ยหรานรีบพูดว่า “แต่ว่าพวกคุณวางใจ ฉันได้เชิญหลินเฟิงมาด้วย”“หลินเฟิงมีความเชี่ยวญชาญในด้านการแพทย์ และสามารถรักษาอาการป่วยของหลานสาวได้แน่นอน””เธอล้อเล่นอะไร?”โจวอวี้เฟิ่งทำสีหน้ารังเกียจ แววตาก็เต็มไปด้วยความเหยียดหยาม“หมอเทวดาที่เจียงหนานมีมากมายขนาดนั้นต่างก็ไม่สามารถรักษาอาการป่วยของลูกสาวฉันได้ ในเจียงเป่ยของพวกเธอมีใครที่จะสามารถรักษาลูกสาวได้อีก?”“ตอนนี้สิ่งที่ต้องการมากที่สุดก็คือโสมมังกรหัว”หลี่ฮุ่ยหรานพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ปัญหาก็คือ ตอนนี้โสมมังกรหัวไม่มีแล้ว และหลินเฟิงคนนี้ก็มีทักษะการแพทย์ที่ไม่ธรรมดาด้วย”“ไม่แน่เขาอาจจะรักษาเยว่หรูให้หายจริง ๆ ก็ได้ ลองดูดีกว่าปล่อยให้เยว่หรูรอโสมมังกรหัวในครั้งต่อไป”