บทที่ 456

ตอนที่เขากำลังคิดว่าจะให้หลี่ฮุ่ยหรานเข้ามาดีไหมนั้น

ถังหว่านที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็เข้ามาพูดใกล้ ๆว่า: “ที่แท้ก็เป็นภรรยาเก่าของคุณ ทำไมถึงไม่ให้เธอเข้ามาล่ะ?”

พูดจบก็กดปุ่มเปิดประตู

หลินเฟิงกรอกตา ถังหว่านคนนี้ช่างสร้างเรื่องได้เก่งจริง ๆ

หลี่ฮุ่ยหรานที่อยู่อ่าวเทียนสุ่ยขมวดคิ้วเป็นปม คาดไม่ถึงเลยว่าถังหว่านก็อยู่ในบ้านของหลินเฟิงด้วย

การก้าวเท้าของเธอเร่งเร็วขึ้นอย่างอดไม่ได้

เมื่อถึงบ้านของหลินเฟิงแล้วมองเห็นถังหว่าน สีหน้าของเธอก็อึมครึ้ม “ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ด้วย?”

ถังหว่านยิ้มตาหยีก่อนจะพูดว่า “หลินเฟิงเป็นลูกน้องของฉัน ฉันเป็นห่วงลูกน้องนิดหน่อยจะมีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”

“แต่เป็นคุณต่างหาก มาทำอะไรที่นี่?”

หลี่ฮุ่ยหรานเงยหน้าเชิดอกแล้วพูดว่า “ ฉันก็มาดูสามีเก่าของฉัน มีปัญหาอะไรไหม?”

“หึหึ ในเมื่อคุณยังรู้ว่าเป็นสามีเก่า แล้วไม่รู้จักที่จะหลีกเลี่ยงเลยงั้นเหรอ?” ถังหว่านพูดด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน

“ฉันต้องหลีกเลี่ยงอะไร? ถึงแม้ฉันกับหลินเฟิงจะหย่ากัน แต่ฉันกับเขาก็ยังไม่ได้แต่งงานใหม่”

หลี่ฮุ่ยหรานพูดออกมาอย่างฉะฉาน “หรือคุณก็คือแฟนสาวของหลินเฟิง?”

“ฉันเหรอ...ตอนนี้ยังไม่ใช่