All Chapters of พ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว: Chapter 111 - Chapter 120

โจวมู่รีบก้าวเท้าเดินไปข้างหน้า เมื่อรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เคยทำอะไรมาก่อน เขาไม่อยากแตะต้องหลินเสวี่ยเวย เขาเพียงพูดอย่างสุภาพ: "คุณหลินครับ เชิญตามผมมาครับ"แน่นอนว่าหลินเสวี่ยเวยไม่ยอมไปจากที่นี่ เธอร้องไห้และพูดว่า "พี่อเยี่ยนคะ พี่ให้หนูอยู่นี่ดูแลพี่เถอะนะ พี่ไม่ต้องห่วงสุขภาพของหนูนะ หนูจะสบายดีค่ะพี่"ใบหน้าของฟู่ซือเยี่ยนมืดลงและเขาพูดอย่างเย็นชาว่า "เสวี่ยเวย พี่ตัดสินใจที่จะไม่หย่า หนูยังสาวอยู่ ต่อไปอย่ามาหาพี่อีก อย่าให้คนอื่นจะนินทา"“อะไรนะ พี่อาเยี่ยน พี่พูดอะไรนะ?” หลินเสวี่ยเวยไม่เชื่อหูของเธอและคิดว่าเธอกำลังมีอาการประสาทหลอนเธอปิดปากไม่ได้ คราวนี้เธอร้องไห้จริง ๆ และพูดว่า "พี่อาเยี่ยนคะ พี่เคยบอกว่าจะไม่หย่าในช่วงนี้ หนูรอได้นะ ร่างกายของหนูยังรอได้..."“เราไม่เหมาะ” ฟู่ซือเยี่ยนขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในที่สุดเขาแข็งใจไม่ได้ เขาพูดเบา ๆ “เสวี่ยเวย พี่นับหนูเป็นน้องสาวของพี่มาตลอด พี่ไม่อยากทำร้ายหนู”“หนูไม่เอา! หนูไม่อยากเป็นน้องสาวอะไรบางอย่างของพี่ หนูแค่อยากเป็นภรรยาของพี่?”หลินเสวี่ยเวยร้องไห้จนเสียงแหบ "หนูไม่ดีตรงไหน พี่บอกหนูเลยค่ะ หนูจะปรับตัว!"“เอาล่ะ

หมิงซีเห็นหลินเสวี่ยโกรธมาก แต่เดิมเธอหงุดหงิด ตอนนี้เธอรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นเยอะเลยเธอค่อนข้างชอบเห็นหลินเสวี่ยเวยโมโหเวลาอยากจัดการเธอ แต่ก็จัดการไม่สำเร็จหลินเสวี่ยเวยโกรธมากจนข้อนิ้วของเธอกลายเป็นสีขาว เธอบีบสายกระเป๋าแน่นมากทันใดนั้นดวงตาของเธอก็สั่นไหวและเธอก็ยิ้ม "เอาล่ะ ฉันยอมรับว่า ครั้งที่แล้วฉันจงใจยั่วยวนคุณ"“แต่นั่นเป็นเพราะพี่อาเยี่ยนรักฉันมาก และเขาสัญญาว่าเขาจะสัมผัสฉันในคืนวันแต่งงานเท่านั้น เพราะเขารักฉัน เขาจึงอยากจัดพิธีโรแมนติกให้ฉัน”หลินเสวี่ยเวยไม่กลัวหมิงซีไปถาม ไม่มีใครสามารถพิสูจน์ได้ว่าเธอพูดคำเหล่านี้เธออาจพูดได้ว่า หมิงซีใส่ร้ายเธอหลินเสวี่ยเวยก้าวเข้ามาใกล้แล้วพูดต่อ “ตอนนี้เขาอยู่กับเธอ แล้วยังไงล่ะ? แค่เพราะพี่อาเยี่ยนเป็นคนชอบสะอาด เขาแค่ไม่อยากหาผู้หญิงข้างนอกแค่นั้น”“คุณอวดอะไรขนาดนั้น? คุณเป็นแค่คนที่เขาอยากระบายความอยากก็แค่นั้น!”หมิงซีเงียบ แต่ใบหน้าของเธอซีดอย่างควบคุมไม่ได้หลินเสวี่ยเวยเห็นสีหน้าของหมิงซี มองไปที่ท้องของหมิงซี ยิ้มอย่างใจดำ "คุณรู้ไหมว่าทำไมพี่อาเยี่ยนถึงไม่อยากมีลูก"ใบหน้าของหมิงซีแข็งทื่อทันที “คุณหมายถึงอะไร

บนเตียงของโรงพยาบาลคุณหมอตรวจเสร็จ หลินเสวี่ยเวยมีอาการกระทบกระเทือนเล็กน้อย เธอจำเป็นต้องพักฟื้นฟู่ซือเยี่ยนยืนข้างเตียงด้วยสายตาที่ลึกลับ เขาไม่สนใจคำพูดของคุณหมอหลินเสวี่ยเวยแอบมองเขาด้วยหางตา ใบหน้าด้านข้างของชายคนนั้นหล่อเหลา ภายใต้แสงจากหลอดไส้ ความหล่อเหลานั้นสะดุดตาเป็นพิเศษฟู่ซือเยี่ยนดูดีจริง ๆ มีกบุคลิกที่เย็นชาแต่มีเสน่ห์โดยกำเนิด แม้ว่าเขาจะยืนนิ่ง แต่เขาสามารถทำให้ผู้คนหลงไหลความหลงใหลในดวงตาของหลินเสวี่ยเวยนั้นไม่ปิดบัง เธอจะไม่มีวันปล่อยคนเพอร์เฟคแบบนี้ไปเมื่อนึกถึงข้อนี้ ดวงตาของนางก็เริ่มเปียกอีกครั้ง “พี่อาเยี่ยนคะ...ทำไมหนุยังรู้สึกเจ็บมาก ๆ และไม่สบายมากด้วย...”ฟู่ซือเยี่ยนขมวดคิ้วอย่างเย็นชา "หนูยังรู้สึกไม่สบายตัวอยู่เหรอ? งั้นพี่จะให้เหยียนโจวตรวจหนูอีกครั้ง"“ไม่ ไม่ต้องแล้วค่ะพี่ ดูเหมือนหนู่ก็ไม่ได้เจ็บมาก อีกอย่างพี่เหยียนโจวยุ่งมาก หนูจะไม่รบกวนเขาดีกว่าค่ะ”หลินเสวี่ยเวยตื่นตระหนกเล็กน้อย เธอไม่อยากให้ กู้เหยียนโจว มา เขาเป็นฉลาดเหมือนสุนัขจิ้งจอก และไม่มีอะไรพ้นจากสายตาของเขาได้“ดีแล้วแหละ หนูไม่ได้เป็นอะไร” เสียงของฟู่ซือเยี่ยนยังคงไร้อ

หมิงซีลืมตาดวงตาเต็มไปด้วยสีดำ สีขาว และสีเทา นี่เป็นห้องที่แปลกตาเธอขมวดคิ้ว ขณะที่เธอกำลังจะลุกขึ้น เธอได้ยินเสียงเปิดประตู“หนูตื่นแล้วเหรอ?” ป๋อซือเหนียนรีบเดินเข้ามา เขาพยุงหมิงซี ลุกนั่งหมิงซีสัมผัสผากของเธอ พูดเสียงที่แหบห้าว “หนูอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ”“หนูเป็นลม หมอตรวจแล้วบอกว่า หนูเหนื่อยเกิน ให้กลับบ้านพักผ่อนเยอะ ๆ พี่ไม่รู้บ้านหนูอยู่ไหน พี่เลยพาหนูกลับบ้านของพี่ครับ”หมิงซีเม้มริมฝีปากของเธอ แต่ยังต้องใช้เวลารับความจริงที่ว่าเธอตื่นมาในบ้านของชายอื่นป๋อซือเหนียนกล่าวขอโทษ: "หมิงซี พี่ขอโทษ พี่รู้พี่ไม่ควรทำแบบนี้ พี่ได้โทรหาซูเนี่ยน แต่พี่โทรไม่ติดครับ"เมื่อป๋อซือเหนียนพูดเช่นนี้ หมิงซีรู้สึกเกรงใจถ้าไม่ใช่เพราะพี่ คงไม่มีใครสนใจว่าเธอนอนบนพื้นหรอกเธอพูดเบา ๆ “ไม่เป็นไรค่ะพี่ ขอบคุณค่ะพี่”ป๋อซือเหนียนมองใบหน้าเล็ก ๆ ของหมิงซี และดวงตาที่แจ่มใสและอ่อนโยนของเขาไม่สามารถซ่อนความห่วงใยของเขาได้“หมิงซี ตอนที่พี่ถึง พี่เห็นสามีของหนูอุ้มผู้หญิงคนหนึ่งไป เขา...”ป๋อซือเหนียนขมวดคิ้วและถามต่อ "เขาดูแลหนูไม่ดีหรือเปล่า?"หมิงซีเงียบไปครู่หนึ่ง ไม่รู้จะตอบอย่า

ถุงลมนิรภัยก็ระเบิดดังปังท้ายของรถเก๋งเมอร์เซเดส-เบนซ์สีเทาถูกชนจนพัง และถูกดันไปข้างหน้าสองร้อยกว่าเมตร ชนราวบันไดก่อนหยุดถ้าระบบความปลอดภัยของรถไม่เปิดใช้งานทันเวลา รถจะพลิกคว่ำในทางกลับกัน เบนท์ลีย์สีดำ เนื่องจากได้คุมรถที่ดี ไม่ได้รับความเสียหายร้ายแรงใด ๆ กันชนหลุดออกไปครึ่งหนึ่งอย่างเดียว ไม่ได้เสียหายมากทุกอย่างเกิดขึ้นในเวลาอันสั้นหมิงซีตกตะลึงจนขยับตัวไม่ได้ มือและเท้าของเธอเย็นชาไปหมด และขาของเธออ่อนแรงด้วยประตูของเมอร์เซเดส-เบนซ์ที่เสียทรงเปิดออกป๋อซือเหนียนค่อย ๆ เดินลงรถ ฝีเท้าของเขาดูโซเซ เขาเอามือแตะหน้าผาก มีเลือดไหลออกจากหลังมือ ยังไม่รู้เขาเจ็บที่ไหนบ้างหลังจากนั้นไม่กี่วินาที หมิงซีวิ่งไปหาป๋อซือเหนียน พยุงแขนของ ป๋อซือเหนียน เธออยากพูดอะไรบางอย่างแต่เธอมือสั่น ริมฝีปากสั่นด้วย และออกเสียงไม่ได้แม้แต่พยางค์เดียวแต่ป๋อซือเหนียนกลับเห็นใบหน้าซีดเซียวของของหมิงซี ลูบหลังมือของเธอ ปลอบใจเธอ“ไม่เป็นไร หมิงซี พี่โอเคอยู่ครับ”รอยขีดที่แขนของเขาถูกเศษกระจกที่แตกจากการกระแทกอย่างรุนแรง ยังไม่ทราบว่ามีอาการบาดเจ็บใด ๆ อีกหรือเปล่าในเวลานี้ ประตูของเบ