Semua Bab Beyond the Bargain: Bab 81 - Bab 90

Bumangon ako sa pagkakahiga nang napansing wala si Liam sa aking tabi. Luminga-linga ako sa paligid ng kuwarto. Nasa sahig pa rin ang aming mga damit. I found myself clutching my stomach. We had just finished our second fuck of the day. I felt so sore. I had a feeling it wasn't just his size that caused it, but also the repeated release. It made me hypersensitive and sore. "Good morning, honey! Nagpa-deliver ako ng pagkain natin." Sabi ni Liam na kalalabas lang galing banyo. Agad kong tinakpan ang aking mga mata nang napansin na nakahubad pa rin siya at hindi man lang gumamit ng tuwalya o bath robe pagkatapos maligo. "Wala ka bang towel o bath robe man lang? Magdamit ka nga, Liam!" Asik ko. Hindi ko pa rin inaalis ang aking mga kamay sa aking mata. "Ayaw mo ba makita ang alaga ko? Pagmamay-ari mo naman 'to at baka namimiss mo rin dahil ilang taon din -" "Magdamit ka na, Liam!" Pagputol ko sa sasabihin niya. Ang aga-aga at nangibabaw ang kapilyohan niya. "Yes, honey. Magbibihis

(Author's Note: This chapter has been edited. Please remove the book from your library and add it again to access the updated chapter. Thank you!)"Will you marry me, Francine?"I blinked in surprise. Now, I was the one wondering if all of this was just a dream. I didn't know what was going through his mind when he proposed to me."Liam...""Just answer it, Francine. Is it yes or no?""What about Celine?" I asked, worried."I won't marry her." "But she's your fiancée." Umiling-iling si Liam. "Ikaw ang gusto kong pakasalan. Ikaw ang mahal ko. At ikaw ang gusto kong makasama for the rest of my life, Francine." Hinalikan niya ang singsing na nasa aking kamay. "I can't wait to build a family with you. To grow old together while watching our children grow. I will love you even when my hair turns white."I smiled and hugged Liam. "Thank you for your unconditional love. I will marry you, Liam," I whispered. Nangilid ang luha ko sa saya. Agad ko itong pinunasan bago kumalas sa yakap sa kani

(Author's Note: This chapter has been edited. Please remove the book from your library and add it again to access the updated chapter. Thank you!) Malaki ang pinagbago ni Greg. Mas naging matured ang mukha niya. Hindi ko aakalain na after almost six years ay magkikita ulit kami. At pagmamay-ari niya ang mall na 'to. "How are you? It's been awhile nang huli kitang nakita at nakausap." Sabi ni Greg pagkaupo ko sa ibinigay niyang silya. "Ayos lang, gano'n pa rin." Sagot ko. "Ikaw kumusta ka na?" "Same. Mukha at edad ko lang yata ang nagbago." Pabirong sagot ni Greg. "Anyway, congratulations on passing the bar exam. Hindi ko aakalain na ikaw pala ang nawawalang anak nina Tita Diana at Tito Apollo. When I saw you at first, akala ko ay kamukha mo lang ang kapatid mo na si Britney." "Thank you, Greg. Paano mo pala nakilala ang mga magulang ko? And you know my twin? Ang liit lang talagang mundo." Natatawang sabi ko. "Well, nasa business industry rin ang mga magulang ko. Na-meet ko ang m

Scoth Liam's POV "Mommy, we're going to crash!" Max shouted. Ito ang huli kong narinig bago naputol ang tawag. Mas lalong kumabog ng mabilis ang aking dibdib. Sinubokan kong tawagan ulit si Francine ngunit hindi ko na ito makontak. Binilisan ko ang pagmamaneho ng sasakyan. Paulit-ulit na nagdadasal na ayos lang silang lahat. Napamura ako nang napansin ang mataas na traffic. Bumaba ako ng sasakyan para tingnan kung ano ang nangyayari. May malaking sasakyan ang nakaharang sa kalsada. Luminga-linga ako sa paligid, nagbabasakali na makita sina Francine at ang mga bata. Tumakbo ako patungo sa malaking sasakyan habang tinatawagan ang numero ni Francine. Mas lalong bumilis ang pagtibok ng aking puso nang malapit na ako. "Tulongan niyo ang bata!" "Tumawag kayo ng ambulansiya!" "Tulongan niyo ang driver!" Ilan sa mga naririnig kong sigawan ng mga tao. Hindi ko alam kung bakit biglang sumikip ang pakiramdam ko nang tuloyan ko ng nakita ang isang sasakyan. Pinapalibutan ito ng mga tao hab

Pagkatapos naming kausapin ang doctor at nailipat sa mas maayos na kwarto si Selena, napagdesisyonan ng aking mga magulang na umuwi muna sa bahay para makapagpahinga. Lalong-lalo na si Daddy. Hindi pa rin magaling ang mga pasa niya sa katawan. Kailangan niyang maka-recover. Si Clint naman ay nagpaiwan dahil gusto niyang makita si Francine. Gusto ko sanang lumabas at i-check ang kalagayan ng mag-ina kaso walang magbabantay sa aking anak. Baka magising siya at wala ako sa tabi niya. Mamaya na lang ako pupunta kapag gising na si Selena. Dalawang oras na ang nakalipas at hindi pa rin nagigising si Selena. Kanina pa ako hindi mapakali. Pabalik-balik ako sa paglalakad habang iniisip kung kumusta na ang kalagayan ng mag-ina at kung saan nakuha ni Selena ang pagiging colorblind. Umupo ako sa silya malapit sa kama ng aking anak. Kinuha ko ang kaniyang kamay at hinawakan ito ng mahigpit. All these years, wala akong alam na may problema sa mata ang aking anak. Wala akong ideya kung ano ang pi