Home / Romance / Beyond the Bargain / Kabanata 1 - Kabanata 10

Lahat ng Kabanata ng Beyond the Bargain: Kabanata 1 - Kabanata 10

152 Kabanata

Introduction

Mabilis akong tumakbo patungo sa loob ng aking kwarto. Ni-lock ko ang pintuan bago kumuha ng malaking bag para mag-impake ng mga gamit. "Buksan mo 'to, Francine!" sigaw ni Tatay. Lasing na naman siya. Marahas niyang kinakatok ang pintuan ng aking kwarto. Nanginginig ako sa sobrang takot. "Sisirain ko itong pinto kung hindi mo ito bubuksan!" pagbabanta niya. Hindi ko pa rin ito binuksan. Ipinagpatuloy ko ang pag-iimpake ng aking mga gamit. Buo na ang desisyon ko na lisanin ang lugar na 'to. Wala akong mararating sa buhay kung mananatili ako rito. Ito ang gusto ni Nanay, ang umalis sa puder ni Tatay. "Alfredo maawa ka naman sa anak mo! Tigilan mo na ang paghihingi ng pera dahil nag-iipon siya para sa pagkokolehiyo!" sigaw ni Nanay kahit paos ang kaniyang boses. Ako ang naging breadwinner ng aming pamilya. Nagtatrabaho ako sa tailoring shop ni Aling Maria simula lunes hanggang biyernes malapit sa amin. High School lang ang natapos ko dahil wala kaming perang pambayad kapag nagkokolehi
Magbasa pa

Chapter 1

Pumasok kami sa isang village. Binuksan niya ang bintana ng kaniyang sasakyan. Kinausap muna siya ng guard bago niya isinirado ang bintaha. Binuksan ng guard ang kulay itim na gate. Pumasok kami at pinark niya ang kaniyang sasakyan sa garahe. Tumingin siya sa akin. Hindi pa rin ako mapakali at makapaniwala na nakaalis na kami sa bar. Ang bago ko namang iisipin ngayon ay kung paano ako makakatakas sa kaniya. Hindi pwedeng manatili ako sa puder niya at hayaan siyang gawin ang gusto niya. "We're here. Take off your mask." Sabi niya at bumaba na ng sasakyan. Tinanggal ko ang setbelt at lumabas sa kaniyang sasakyan. "Follow me," utos niya ngunit hindi ako sumunod sa kaniya. Huminto siya sa paglalakad at tumingin sa akin. "Hey, come on. Huwag kang pa hard to get." Iritadong wika niya sa akin. Huminga ako ng malalim bago umupo para tanggalin ang suot kong boots. Hindi ako makakalakad ng maayos ng dahil dito. Hindi ako makakatakbo ng mabilis kapag suot ko ito. Ayokong matali ang buhay ko sa
Magbasa pa

Chapter 2

Dahan-dahan akong nagmulat ng mata ng maramdaman kong may yumakap sa akin. Kumunot ang aking noo ng mapagtantong si Mr. Smith ang nakayakap sa akin. I bit my lower lip. Gumalaw ako at dahan-dahang bumangon. Inayos ko ang aking sarili at naglakad patungo sa aking dalawang bag. Pagkakaon ko na 'tong tumakas. Baka ibalik niya ako sa bar dahil ayaw niya sa mga babaeng walang karanasan. Napalunok ako ng maalala ko na naman ang nangyari kagabi. Bumibilis na naman ang pintig ng aking puso. Isa-isa kong binuhat ang bag at naglakad palabas ng kaniyang kwarto. I looked at him sleeping peacefully. Hindi ko alam kung anong oras na siya pumasok sa kaniyang kwarto. Pagod na pagod ako kaya hindi ko man lang namalayan ang pagtabi niya sa akin. Lumabas ako sa kaniyang kwarto. May nakita akong mga katulong na abala sa paglilinis ng bahay. Nakangiti silang lahat sa akin. "Good morning, Ma'am!" Sabay-sabay silang bumati sa akin. Tumango ako at ngumiti sa kanila. Bakas sa kanilang mga mukha ang pagtata
Magbasa pa

Chapter 3

Hinayaan ko si Manang Elsa na mag-ayos sa mga pinamiling gamit namin sa mall kanina dahil 'yon ang inutos ni Liam sa kaniya. Umupo ako sa mesa at sinimulang basahin ang mga dokumento sa loob ng brown envelope. Engr. Scoth Liam Smith. A licensed engineer who was born on the 24th day of December in Los Angeles City. The eldest son of Blythe and William Smith. He graduated with flying colors at Hardvard University. After a year when he got his licensed as a registered engineer he took a business course dahil siya ang magma-manage ng kanilang kompanya. Marami silang kompanya sa iba't-ibang bansa. Paano niya kaya nama-manage ang lahat ng 'to? Bakit hindi niya ipinagpatuloy ang pagiging engineer at mas inuna ang pagma-manage ng kanilang kompanya? Hindi ko mapigilang maging curious sa buhay niya lalo na ang pagiging registered engineer. Madami siyang awards na natanggap noong nag-aaral pa siya. He must be an achiever. Napangiti ako ng maalala ang panahon noong nag-aaral pa ako. Competitive
Magbasa pa

Chapter 4

Bumaba kami sa isang salon. Malapit lang'to sa bahay ni Liam dahil mabilis lang din kaming dumating. May mga staffs na bumati sa amin pagpasok namin sa loob ng salon. May lumapit na bakla sa amin. Nakasuot siya ng itim na dress. Fit na fit ito sa kaniyang katawan. Mahaba ang buhok at may makapal na make up sa mukha. Pinasadahan ko ng tingin ang loob ng salon. The ambiance is so relaxing. Pink ang theme ng salon at minimalistic. Malinis at mabango ang loob. Hindi katulad ng kadalasang nakikita ko na makalat ang loob ng salon. "You're so early Mr. Smith!" Sabi ng bakla at nakipagbeso kay Liam. Ang lagkit ng tingin ng mga staffs sa akin. Agad kong tinakpan ang pasa sa aking mukha. Muntik ko ng makalimutan ito. Medyo naghilom na rin ang pasa ko dahil sa gamot na ibinigay ni Dra. Bello sa akin kahapon. "This is Francine." Liam introduced me. "My girlfriend." He added. Ipinulupot niya ang kaniyang kamay sa aking baywang. "Honey, this is Renz. He's the owner of this salon." Naglahad ng k
Magbasa pa

Chapter 5

The lunch went well. Naunang umuwi ang pamilyang Coper dahil hindi maayos ang pakiramdam ni Celine. I am sad dahil hindi ko alam kung kailan ko siya muling makikita o magkikita pa ba kami. Francine nababading ka na dahil kay Celine! Sa bahay ni Liam uuwi ang kaniyang pamilya kaya sabay-sabay kaming lumabas ng restaurant. Sumakay ako sa sasakyan ni Liam at sumakay naman sa puting SUV ang pamilya niya. "Ang ganda ni Celine." Sabi ko pagkatapos kong isuot ang seat belt. "She's an ideal girl." I added. Successful ang career niya. She has a successful business, too. She's intelligent, gorgeous, rich, educated, and an entrepreneur. Wala akong ibang masabi sa kaniya. "Stop talking about her. I'm not interested." He said coldly. Tinignan ko siya. Seryoso ang mukha niya. Galit pa rin ba siya dahil pinakain ko siya ng spaghetti? Parang bata naman ang isang 'to. "Ligawan mo kaya si Celine. Total after 1 week matatapos na ang contract na 'to. We'll break up and will be back from being stranger
Magbasa pa

Chapter 6

Nanatili ang lola ni Liam sa kwarto ng ilang minuto. Hinayaan ko rin siyang pagmasdan at kausapin si Liam kahit tulog ito. Masyadong malamig ang aircon ng kwarto. Nilalamig ako kaya naisipan kong kumuha ng dalawang mug at dalawang kape sa cabinet para magtimpla ng kape. Lumapit ako sa lola ni Liam at ibinigay ang isang baso na may lamang kape. Mabilis niya itong tinanggap. Umupo ako sa swivel chair habang humihigop ng mainit na kape. "Stop calling me Ma'am, hija. It would be my pleasure if you will call me Grandma." She said bago humigop ng kape. "You're good in making a coffee." She commented while smiling. Nagulat ako sa sinabi niya. Ang awkward naman kong grandma ang itatawag ko sa kaniya baka isipin ni Liam na feeling close ako. "Thank you, Ma'am." I responded. Sabay kaming napalingon ng may kumatok sa pintuan. Bumukas ito at pumasok ang mommy ni Liam. Nakapagbihis na siya ng pambahay na damit. "Have you seen Liam?" She asked me while looking around. Nag-aalala ang mukha niy
Magbasa pa

Chapter 7

Napahawak ako sa kamay ni Liam bago kami pumasok sa loob ng meeting room. Napalingon siya sa akin. "Are you okay?" He asked me while holding my hand. Tumango ako bilang pagsagot. Pagpasok namin sa loob ay agad nagsitayuan ang mga taong naroon bilang paggalang kay Liam. Nakita ko rin ang nakangiting lola ni Liam. Tumingin ako sa direksiyon ng mommy ni Liam. Nakatingin din siya sa amin ngunit hindi ito nakangiti kagaya ni Grandma. Umupo kaming lahat at binitawan ko rin ang kamay ni Liam. Nakakahiya dahil nasa meeting room kami kasama ang mga board of directors and investors at magkahawak kaming dalawa. Baka isipin nila na desperada akong angkinin at solohin si Liam kaya hindi ko mabitawan ang kamay niya. May nakita akong mga staffs ng na abala sa paghahanda ng presentation. Tumayo si Anton at kinuha ang mga dokumentong nakalagay sa ibabaw ng mesa. Binigyan niya isa-isa ang mga investors ng kopya nito. Nagulat ako ng binigyan niya rin ako. Tinignan ko si Liam, nakabusangot ang kaniyan
Magbasa pa

Chapter 8

Hindi rin nagtagal ay naisipan nina Grandma at Andrew ang umuwi dahil kailangan pa nilang magpahinga. Naiwan kaming dalawa ni Liam sa kaniyang opisina dahil may tinatapos pa siyang pirmahan na mga dokumento. He's absent for 3 days kaya tambak ang mga dokumentong kailangan niyang basahin at pirmahan. Nahuhuli ko siyang nakatingin sa akin at agad naman umiiwas kapag tumitingin ako sa kaniya. It's quarter to seven o'clock, hindi pa rin siya tapos sa mga pinipirmahang dokumento. Inaantok na rin ako dahil sa sobrang lamig at tahimik ng kaniyang opisina. Umuwi na rin ang mga empleyado kaninang 5pm. Kanina pa ako gustong umuwi. I'm bored and tired sitting inside his office. Ngunit hindi ko magawang umuwi dahil wala akong dalang pera at hindi ko rin alam ang daan patungo sa bahay niya. "Are you hungry?" Liam suddenly asked me. Kasulukuyan akong nag-aaral kung papaano gamitin ang phone na ibinigay niya. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Abala pa rin siya sa pagbabasa at pagpipirma ng mga dok
Magbasa pa

Chapter 9

Padabog akong naglakad patungo sa bakanteng upuan malapit sa dance floor. Hindi ko makita si Liam. Bahala siya sa buhay niya! "Do you want to drink? Wine or juice?" A man asked me while holding two glasses of wine. The man had distinct facial features, with a sharp nose and thick eyebrows. He's wearing a black suit. He smiled and sat beside me. "Are you alone?" he asked before he drank the wine. "Juice would be better. Well, I'm not alone. I'm with my boss." I said while my eyes were busy finding Liam. I'm gonna punch this asshole kapag nakita ko siya. "Your boss or your boyfriend?" he asked then chuckled. I rolled my eyes and crossed my arms. I want peace but I'm inside the bar. Dumagdag pa ang isang 'to. I know he's hitting on me. I'm not blind. Bumaba ang tingin ko sa aking hita ng bigla niya itong hawakan at haplosin. "What the heck are you doing?!" I shouted and grabbed his hand out of my legs. He laughed and drank another glass of wine. "Leave me alone!" I shrugged and tried
Magbasa pa
PREV
123456
...
16
DMCA.com Protection Status