Share

Chapter 1

Author: Deigratiamimi
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

Pumasok kami sa isang village. Binuksan niya ang bintana ng kaniyang sasakyan. Kinausap muna siya ng guard bago niya isinirado ang bintaha. Binuksan ng guard ang kulay itim na gate. Pumasok kami at pinark niya ang kaniyang sasakyan sa garahe. Tumingin siya sa akin. Hindi pa rin ako mapakali at makapaniwala na nakaalis na kami sa bar. Ang bago ko namang iisipin ngayon ay kung paano ako makakatakas sa kaniya. Hindi pwedeng manatili ako sa puder niya at hayaan siyang gawin ang gusto niya.

"We're here. Take off your mask." Sabi niya at bumaba na ng sasakyan. Tinanggal ko ang setbelt at lumabas sa kaniyang sasakyan. "Follow me," utos niya ngunit hindi ako sumunod sa kaniya. Huminto siya sa paglalakad at tumingin sa akin. "Hey, come on. Huwag kang pa hard to get." Iritadong wika niya sa akin.

Huminga ako ng malalim bago umupo para tanggalin ang suot kong boots. Hindi ako makakalakad ng maayos ng dahil dito. Hindi ako makakatakbo ng mabilis kapag suot ko ito. Ayokong matali ang buhay ko sa lalaking 'to.

"Stubborn girl." Nanlaki ang mata ko ng may humawak sa aking baywang. It was Mr. Smith. "You can take off this shoes inside my room," bulong niya. Nagsitayuan ang aking mga balahibo. Bumilis ang tibok ng aking puso sa sobrang kaba. Hindi ako makatingin sa mukha niya.

Pagpasok namin sa loob ay namangha ako. Pinaghalong kulay cream at puti ang loob ng bahay. Maraming mga paintings ang nakasabit sa bawat corner. Malinis at tahimik. Patungo kami sa ikatlong palapag ng bahay. Hindi ko mapigilang mamangha sa mga nakasabit na paintings. Kadalasan sa paintings ay abstract at cubism.

Huminto kami sa isang kwarto at dahan-dahan niya itong binuksan. Laglag ang aking panga pagkapasok namin sa loob ng kwarto. Kulay puti ang kwarto at sobrang linis. Ibinaba niya ako sa itim na kama at pinaupo ng maayos. Umupo siya at kinuha ang aking dalawang paa.

"Take off your mask. I can't see your face. Stop playing hard to get. You are worth two million," naiiritang sabi niya habang hinuhubad ang suot kong boots. Hindi ko pa rin hinubad ang suot kong maskara. Hinawakan niya ang aking hita at hinaplos ito. "We'll take a shower first."

Tumayo siya at kumuha ng dalawang malinis na puting tuwalya sa loob ng cabinet. Hinubad niya ang suot na black long-sleeved at kulay itim na pantalon. Tanging boxer na lang ang natira. Napalunok ako at napatakip ng mata.

"Pwede ba huwag kang maghubad sa harap ko," hindi ko mapigilan ang aking sarili. Malamig ang aircon pero pinapawisan pa rin ako. Dahan-dahan niyang kinuha ang aking dalawang kamay na nakatakip sa aking mata.

"Open your eyes," wika niya pero hindi ko pa rin binubuksan ang aking mga mata. "Ngayon ka lang ba nakakakita ng lalaking naghububad sa harapan mo? Palagi naman 'di ba?" Nandidilim ang paningin ko sa taong 'to. Gusto kong magwala at ipamukha sa kaniya na hindi ako isang bayarang babae o p****k.

"Please lang magtuwalya ka naman!" naiiritang sabi ko sabay hagis ng tuwalya sa kaniya. Tinawanan niya lang ako. "Ibaba mo ako!" Reklamo ko ng bigla niya akong binuhat papasok sa loob ng banyo at inilagay sa isang malaking bath tab.

"Bakit ba tinatakpan mo ang mukha mo! Dapat pala chineck ko muna ang mukha mo bago kita binili. I'm so stupid that I forgot to check if first!" bakas sa kaniyang boses ang pagkairita. Kinuha niya ang aking dalawang kamay na nakatakip sa aking mukha.

"Bitawan mo nga ako!" sigaw ko ng maalis niya ang aking mga kamay.

"Look at me," biglang huminahon ang kaniyang boses. Hindi ko magawang tumingin sa kaniyang mga mata. Para akong napapaso sa bawat titig niya sa akin. Hinawakan niya ang aking mukha at pilit na pinapaharap sa kaniya. "I'm so turned on. Stop playing hard to get. I can't take this anymore." Nanatiling nakahawak ang kaniyang kamay sa aking kamay.

Tumingin ako sa kaniyang mga mata. Sobrang lapit niya sa akin. Nararamdaman ko ang bawat paghinga niya. Tumatagos sa aking kaluluwa ang bawat titig niya sa akin.

"Wala -"

Hindi ko matapos ang aking sasabihin dahil siniil niya ako ng halik. Para siyang uhaw na uhaw sa halik. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o magagalit dahil hinalikan ako ng mala-adonis. Nanatiling nakamulat ang aking mata habang hinahalikan niya ako. Huminto siya sa paghalik at tumingin sa akin.

"Move your mouth," utos niya at hinalikan ako muli. Gusto kong umiyak ngunit walang luhang lumalabas sa aking mga mata. Kung alam ko lang sana na ito pala ang kahihinatnan ko sa pagsama kay Aling Tesa sana ay hindi na lang ako sumama sa kaniya.

Bumaba ang kaniyang mga halik sa aking leeg at dibdib. Para akong kinukuryente sa bawat halik niya. Hindi ko maintindihan ang aking nararamdaman. Nawalan na ako ng pag-asang maisakatuparan ang aking pangarap na ikasal sa taong mahal ko at maibigay ang aking v-card. Pumikit ako at hinayaan si Mr. Smith sa kaniyang kagustohan. Hinubad niya ang suot kong lingerie at tinapon ito sa gilid ng bath tab.

His larged and skillful hand covered my right boob as he pulled my hair sideways to give him more access to my neck. I can feel his manhood between my thighs. It is so hard and huge.

"Please, stop," pagmamakaawa ko sa kaniya. Mahina ngunit alam kong naririnig niya ako. "Hindi ko kayang gawin 'to." Huminto siya sa paghalik sa akin. Mabilis kong niyakap ang aking sarili. Tumayo siya at lumabas ng banyo. Nanatili pa rin ako sa loob ng bath tab at niyayakap ang aking sarili. Nangingig ako sa sobrang takot.

"Tapos ka na bang maligo? Dinala ko ang mga gamit mo para makapag-ayos ka. I'm sorry about earlier. Nadala lang ako sa alak." Aniya.

Abot langit ang aking pasasalamat ng marinig ko ang sinabi niya. Nabawasan ang galit at takot na kanina ko pa nararamdaman. Huminga ako ng malalim bago naligo. Pagkatapos maligo ay lumabas na ako ng banyo. Nakita ko ang dalawang bag na bitbit ko kanina noong ako ay umalis sa amin. Parang hinihilot ang aking puso sa kaniyang kabaitan. Akala ko ay pipilitin niya ako sa kaniyang kagustohan dahil iyon ang nakikita ko sa mga pelikula.

Kinuha ko ang photo album sa loob ng bag at tinignan ang larawan kasama si Nanay. Kuha ito noong grumaduate ako bilang isang valedictorian pag-graduate ko sa high school.

Si Nanay ang nagsuot ng aking medalya at kasama ko sa pagkuha ng aking diploma. Siya ang naging inspirasyon ko sa pag-aaral. Siya ang nagtulak sa akin na mangarap ng mataas sa buhay. Samantalang si Tatay at ang aking mga kapatid naman ang tumutulak sa akin pababa. Ayaw ni Tatay na mag-aral ako ng high school dahil wala raw patutungohan ang aking pag-aaral. Palagi niyang sinasabi na masasayang lang lahat ng pera kapag ako ay nag-aral. Natatakot si Tatay na magaya ako sa aking mga kapatid lalo na kay Ate Audrey na maagang nabuntis at iniwan. Inintindi ko lahat ng mga sinasabi ni Tatay dahil alam kong ayaw niyang matulad ako kay Ate Audrey. Ang hindi ko lang nagustohan ay ang dumating sa puntong pinagbubuhatan niya na ako ng kamay dahil abala ako sa pag-aaral. Hindi ko magawa lahat ng mga gawaing bahay dahil mas inuuna ko ang pag-gawa ng project at pagsagot ng mga takdang-aralin.

Namulat ako sa buhay mahirap. Minsan may makain, kadalasan asin lang ang ulam namin. Pagkauwi ko galing eskwelahan ay dumidiretso ako kay Nanay para tumulong sa paghuhugas ng mga bote at ibenta ito kay Manong Boyet. Ito ang tanging inaasahan naming panghanap-buhay upang matustosan ang pangangailangan sa pang-araw-araw na gastosin. Habang si Tatay naman ay walang ibang ginawa kundi ang uminom at magsayang ng pera sa sugalan. Minsan naisip ko na lang kung bakit hindi kayang iwan ni Nanay si Tatay. Kahit gaano pa kasama si Tatay, kahit palagi siyang binubugbog at pinapagalitan sa harap ng maraming tao hindi pa rin siya napapagod intindihin si Tatay.

Ibinalik ko sa loob ng bag ang photo album at nagsimula ng magbihis. Pagkatapos magbihis ng kulay itim na tshirt at puting pajama nagtungo ako sa malaking salamin. Tinignan ko ang aking kabuohan. Hindi pa rin naghihilom ang pasa sa aking mukha. Napapikit ako ng maalala ko na naman ang ginawang pagsampal ni Tatay sa akin kahapon.

Bumalik ako sa aking sarili ng may kumatok sa pintuan. Dahan-dahan niyang binuksan ang ito bago tuloyang pumasok. Tumingin ako sa kaniya. Nakapagbihis na rin siya. Nakasuot siya ng kulay puting damit at kulay itim na short. May bitbit siyang cart. Pumasok siya at nakita ko ang laman ng cart. Laglag ang aking panga ng makita ko ang maraming putahe ng pagkain.

"We'll have our dinner here," aniya at inilagay sa kaniyang table ang mga pagkain. Nakaramdam ako ng gutom sa sarap na amoy nito. "I know you're hungry. Ipinagluto ko ang cook ko ng pagkain. Hindi ko alam kung magugustohan mo ito." Pinaupo niya ako sa kaniyang swivel chair. Hindi ko mabuksan ang aking bibig sa sobrang pagkamangha. "And here we go again, nagiging p**e ka na naman ba?" aniya sabay taas ng kaniyang kilay. Parang may bumabara sa aking lalamunan. Nahihirapan akong bigkasin ang bawat salita na gusto kong sabihin.

"Thank you," nahihiyang tugon ko dahil wala akong masabi.

Nagugulohan ako sa aking nararamdaman. Hindi ko maiwasang titigan ang kaniyang labi. He was my first kiss. Uminit ang pisngi ko ng maalala kung paano niya ako hinalikan kanina. Tumikhim siya kaya itinuon ko ang aking sarili sa pinggan at mga kubyertos.

"Let's eat," aniya at sinalinan ng mga pagkain ang aking pinggan. Tumango lamang ako bilang aking pagtugon. Nahihirapan akong magsalita dahil sobrang lapit niya. Amoy na amoy ko ang ginamit niyang body wash.

"What happened to your face?" tanong niya habang tahimik kaming kumakain. Para akong nabulonan sa kaniyang tanong. Kumuha siya ng tubig at ibinigay ito sa akin. "Okay, I won't ask it again." Aniya at nag-focus sa pagkain habang umiinom ako ng tubig. Huminga ako ng malalim bago siya hinarap.

"It's a long story," maikling sagot ko at kumuha ng isang slice ng watermelon. Nanatili pa rin siyang nakatitig sa akin na parang may hinihintay na ibang sagot. Pinag-aaralan ang bawat galaw ko.

"Wanna hear it," umawang ang dila ko sa sinabi niya. Ayokong magkwento na parang nagsusumbong sa kaniya kung ano ang nangyari sa buhay ko. "I owned you, remember? Pag-aari kita dahil binili kita. I have rights to do what I want and what I want to hear from you." Lumingon ako sa kaniya. Nakatitig pa rin siya sa akin at mukhang seryoso. Mas lalo niyang ipinapamukha sa akin na isa talaga akong bayaran o p****k at nabili sa isang bar. Napalitan ang saya na aking naramdaman ng galit at iristasyon.

"Lumayas ako sa amin," pagsisimula ko. Pinipigilan ko ang aking sarili na mahalata niyang naiirita ako sa mga sinasabi niya. "At nakuha ko ito sa sampal ni Tatay kahapon." Ngumiti ako ng mapait at itinuon ang sarili sa pagkain.

"Akala ko ay nakuha mo 'yan sa mga naging customers mo bago ka napunta sa akin." I can feel the awkwardness habang sinasabi niya iyon.

"It's up to you kung maniniwala ka man sa akin o hindi. I never touched my anyone before. Hindi ko rin alam na ganitong trabaho ang naghihintay sa akin pagdating ko sa lugar na 'to." Huminga ako ng malalim at pinunasan ang butil ng luha na lumabas sa aking mata. Hinawakan ko ang pasa sa aking mukha at ngumiti. "Ito ba? Nakuha ko ito kahapon ng sampalin ako ng lasinggero kong ama. Okay na ba 'yon, Sir?" Uminom ako ng tubig at pilit na pinapakalma ang aking sarili.

Hindi ko siya masisisi kung 'yon ang nasa isip niya lalo na't sa bar niya ako nakita. Doon niya ako binili. Gusto kong ikwento sa kaniya kung paano ako napunta roon sa bar pero hindi ko magawa dahil ayokong magmukhang nakakaawa. Hindi na siya ulit nagtanong sa akin.

"Bakit mo pala ako binili?" tanong ko sa gitna ng katahimikan habang kumakain. Para akong pinagpapawisan pagkatapos kong bigkasin ang bawat salita sa aking tanong. "Just wondering," dagdag ko.

Uminom muna siya ng pineapple juice bago tumingin sa akin. Bawat galaw niya ay sinusundan ko. Bawat galaw niya ay napakaperpekto at hindi ko maiwasang purihin ang mala-adonis niyang mukha.

"Hindi ko rin alam," sagot niya. Bumaba ang aking balikat at mas lalong itinuon sa pagkain ang aking mata. "I'm a regular customer sa bar pero never akong naging attracted sa mga babae doon. I know I'm a playboy but I never buy girls just to provide my needs." Aniya at hinawakan ang aking mukha. Hinahanap ang aking mata. Parang nanunuyo ang lalamunan ko dahil hindi na ako makalunok. Bumaba ang aking paningin sa perpekto niyang mga labi. "When I saw you wearing those lingerie. You are so damn sexy, honey. Ang sakit mo sa mata kaya binili kita. Ayokong mapunta ka sa iba." Umiinit layo ang pisngi ko dahil sa kaniyang sinasabi. Tinititigan niya ako at bumaba ang bawat titig niya sa aking labi.

He kissed me again. Naging mapusok at malalim ang bawat halik niya. Hindi ko mapigilan ang aking sarili na sumunod sa galaw ng kaniyang halik. Binuhat niya ako at pinaupo sa kama. Hindi ko alam kung may inilagay ba siya sa pagkain o iniinom kung tubig. Nawawala ako sa mga halik na ibinibigay niya sa akin. His hand reached behind me. Mabilis niyang tinanggal ang suot kong damit at bra. I felt my boobs were freed and then he continued kissing me. I shivered when I realized what it really is I am doing with a man I just met tonight.

Pinahiga niya ako sa kama. Bumaba ang kaniyang mga halik sa aking leeg at dibdib. Sunod niyang binaba ang aking pajama. Nakita kong tinapon niya ito sa gilid. I gasped when he put his knee in between my thighs. Hinalikan niya muli ang aking labi. His kisses moved down on my jaw. My armed are already on his shoulders, holding on for my dear life. I bit my lower lip and realized that I need to do more. If this is what he want. Kung ito ang rason kung bakit niya ako binili, gusto kong mapabilis. The man is taking his time. Pagkatapos ng pangyayaring 'to ay pwede na akong umalis.

He looked so horny. His larged and skillful hand covered my right boob as he pulled my hair sideways to give him more access to my neck. Bumaba ang kaniyang kamay sa aking tiyan.

My mouth ran dry as I watched his index finger and thumb play with my nipple. I felt hot. A moaned escaped from my mouth. I bent and felt a little exposed when he pulled my panty out of me. Itinapon niya ito sa gilid ng kama. I moaned so loud when I felt his thumb on my center. He replaced his middle finger as he pulled me back, enough to kiss my lips down to my jaw again. I was wet. So wet that it made me blush.

Bumaba ang kaniyang halik sa aking hita. Hindi ko mapigilang mapaungol ng maramdaman ko ang kaniyang dila sa aking private part. I never experience being touched by anyone before. Ngayon ko lang nararamdaman ang ganitong pakiramdam. Napahawak ako sa kaniyang buhok. Umiinit ang aking buong katawan. I moaned so loud when I felt his tongue move in a slow and excrutiangly sensual way. He continued doing it.

I was in the middle of my moaning when he suddenly stopped. I opened my eyes to look at him. He looked dark and annoyed behind me. His jaw clenched. Tumayo siya at tinalikuran ako.

"You're a virgin." Suminghap siya at ginulo ang kaniyang buhok. "I don't fuck virgins."

Saglit akong natulala habang hinihingal pa sa pangyayari. I can't believe what just happened. Hindi ba 'yon naman ang gusto niya? Ang makuha ako. Bumangon ako at umupo sa kaniyang kama. Inayos ko ang aking magulong buhok.

"I told you, I never touched by anyone before. Biktima lang ako ng pangmomodus ng trabaho rito. Hindi ko alam na binibenta pala nila kami sa mga lalaki." Yumuko ako at huminga ng malalim. "Bakit ba ako nagpapaliwanag sa 'yo kung sanay ka naman sa ganitong bagay. Gawing parausan ang mga babae." I bit my lower lip. Tinignan ko ang malapad niyang balikat. Hindi niya ba ako nagustohan dahil virgin pa ako at walang karanasan sa ganitong bagay? Tumayo ako at isa-isang kinuha ang aking mga gamit. Nakakahiya!

"Fuck. Don't move. I'm so turned on right now. If you'll move, I won't stop my self fucking you so hard." Aniya at napahilamos sa mukha. Napalunok ako at hindi na gumalaw dahil sa pinaghalong takot at kaba. Hiyang-hiya ako sa aking ginagawa.

Napatingin kaming dalawa ng biglang may tumawag sa kaniyang cellphone. Kinuha niya ito sa kaniyang mesa at agad na sinagot.

"Hello. Yes, I'm home. What?!"

Mabilis siyang lumabas sa kaniyang kwarto at iniwan ako. Pinulot ko agad ang aking underwear sa sahig. Nagbihis ako at nagtago sa ilalim ng kumot. Gusto ko na lang kainin ng lupa ngayon. I can't believe it! I got rejected by the man who bought me?

Ipinikit ko ang aking mata. Gusto kong matulog pero hindi ako dinadalaw ng antok. Iniisip ko pa rin ang mga nangyayari ngayong araw na 'to. Ang dami-dami ko ng iniisip na problema at dumagdag pa 'to? God, Francine! Enjoy na enjoy ka pa sa ginagawa niya pero bigla ka niyang binitin.

Tumingin ako sa wall clock ng kaniyang kwarto. Mag-aalas dos y media na pala. Gising na gising pa rin ako. Hindi ako makatulog dahil natatakot akong bangungutin sa dami ng iniisip. Tumingin ako sa kaniyang table kung saan niya inilagay ang mga pagkain kanina. May nakita akong first aid kit at yellow. Natutunaw na ang yellow dahil mahigit dalawang oras na ang nakalipas simula ng dalhin niya ito rito sa loob ng kwarto. Kinuha ko ang natitirang yellow at inilagay ito sa malinis na tissue. Ginamot ko ang pasa sa aking mukha hanggang sa dinalaw ako ng antok.

Kaugnay na kabanata

  • Beyond the Bargain   Chapter 2

    Dahan-dahan akong nagmulat ng mata ng maramdaman kong may yumakap sa akin. Kumunot ang aking noo ng mapagtantong si Mr. Smith ang nakayakap sa akin. I bit my lower lip. Gumalaw ako at dahan-dahang bumangon. Inayos ko ang aking sarili at naglakad patungo sa aking dalawang bag. Pagkakaon ko na 'tong tumakas. Baka ibalik niya ako sa bar dahil ayaw niya sa mga babaeng walang karanasan. Napalunok ako ng maalala ko na naman ang nangyari kagabi. Bumibilis na naman ang pintig ng aking puso. Isa-isa kong binuhat ang bag at naglakad palabas ng kaniyang kwarto. I looked at him sleeping peacefully. Hindi ko alam kung anong oras na siya pumasok sa kaniyang kwarto. Pagod na pagod ako kaya hindi ko man lang namalayan ang pagtabi niya sa akin. Lumabas ako sa kaniyang kwarto. May nakita akong mga katulong na abala sa paglilinis ng bahay. Nakangiti silang lahat sa akin. "Good morning, Ma'am!" Sabay-sabay silang bumati sa akin. Tumango ako at ngumiti sa kanila. Bakas sa kanilang mga mukha ang pagtata

  • Beyond the Bargain   Chapter 3

    Hinayaan ko si Manang Elsa na mag-ayos sa mga pinamiling gamit namin sa mall kanina dahil 'yon ang inutos ni Liam sa kaniya. Umupo ako sa mesa at sinimulang basahin ang mga dokumento sa loob ng brown envelope. Engr. Scoth Liam Smith. A licensed engineer who was born on the 24th day of December in Los Angeles City. The eldest son of Blythe and William Smith. He graduated with flying colors at Hardvard University. After a year when he got his licensed as a registered engineer he took a business course dahil siya ang magma-manage ng kanilang kompanya. Marami silang kompanya sa iba't-ibang bansa. Paano niya kaya nama-manage ang lahat ng 'to? Bakit hindi niya ipinagpatuloy ang pagiging engineer at mas inuna ang pagma-manage ng kanilang kompanya? Hindi ko mapigilang maging curious sa buhay niya lalo na ang pagiging registered engineer. Madami siyang awards na natanggap noong nag-aaral pa siya. He must be an achiever. Napangiti ako ng maalala ang panahon noong nag-aaral pa ako. Competitive

  • Beyond the Bargain   Chapter 4

    Bumaba kami sa isang salon. Malapit lang'to sa bahay ni Liam dahil mabilis lang din kaming dumating. May mga staffs na bumati sa amin pagpasok namin sa loob ng salon. May lumapit na bakla sa amin. Nakasuot siya ng itim na dress. Fit na fit ito sa kaniyang katawan. Mahaba ang buhok at may makapal na make up sa mukha. Pinasadahan ko ng tingin ang loob ng salon. The ambiance is so relaxing. Pink ang theme ng salon at minimalistic. Malinis at mabango ang loob. Hindi katulad ng kadalasang nakikita ko na makalat ang loob ng salon. "You're so early Mr. Smith!" Sabi ng bakla at nakipagbeso kay Liam. Ang lagkit ng tingin ng mga staffs sa akin. Agad kong tinakpan ang pasa sa aking mukha. Muntik ko ng makalimutan ito. Medyo naghilom na rin ang pasa ko dahil sa gamot na ibinigay ni Dra. Bello sa akin kahapon. "This is Francine." Liam introduced me. "My girlfriend." He added. Ipinulupot niya ang kaniyang kamay sa aking baywang. "Honey, this is Renz. He's the owner of this salon." Naglahad ng k

  • Beyond the Bargain   Chapter 5

    The lunch went well. Naunang umuwi ang pamilyang Coper dahil hindi maayos ang pakiramdam ni Celine. I am sad dahil hindi ko alam kung kailan ko siya muling makikita o magkikita pa ba kami. Francine nababading ka na dahil kay Celine! Sa bahay ni Liam uuwi ang kaniyang pamilya kaya sabay-sabay kaming lumabas ng restaurant. Sumakay ako sa sasakyan ni Liam at sumakay naman sa puting SUV ang pamilya niya. "Ang ganda ni Celine." Sabi ko pagkatapos kong isuot ang seat belt. "She's an ideal girl." I added. Successful ang career niya. She has a successful business, too. She's intelligent, gorgeous, rich, educated, and an entrepreneur. Wala akong ibang masabi sa kaniya. "Stop talking about her. I'm not interested." He said coldly. Tinignan ko siya. Seryoso ang mukha niya. Galit pa rin ba siya dahil pinakain ko siya ng spaghetti? Parang bata naman ang isang 'to. "Ligawan mo kaya si Celine. Total after 1 week matatapos na ang contract na 'to. We'll break up and will be back from being stranger

  • Beyond the Bargain   Chapter 6

    Nanatili ang lola ni Liam sa kwarto ng ilang minuto. Hinayaan ko rin siyang pagmasdan at kausapin si Liam kahit tulog ito. Masyadong malamig ang aircon ng kwarto. Nilalamig ako kaya naisipan kong kumuha ng dalawang mug at dalawang kape sa cabinet para magtimpla ng kape. Lumapit ako sa lola ni Liam at ibinigay ang isang baso na may lamang kape. Mabilis niya itong tinanggap. Umupo ako sa swivel chair habang humihigop ng mainit na kape. "Stop calling me Ma'am, hija. It would be my pleasure if you will call me Grandma." She said bago humigop ng kape. "You're good in making a coffee." She commented while smiling. Nagulat ako sa sinabi niya. Ang awkward naman kong grandma ang itatawag ko sa kaniya baka isipin ni Liam na feeling close ako. "Thank you, Ma'am." I responded. Sabay kaming napalingon ng may kumatok sa pintuan. Bumukas ito at pumasok ang mommy ni Liam. Nakapagbihis na siya ng pambahay na damit. "Have you seen Liam?" She asked me while looking around. Nag-aalala ang mukha niy

  • Beyond the Bargain   Chapter 7

    Napahawak ako sa kamay ni Liam bago kami pumasok sa loob ng meeting room. Napalingon siya sa akin. "Are you okay?" He asked me while holding my hand. Tumango ako bilang pagsagot. Pagpasok namin sa loob ay agad nagsitayuan ang mga taong naroon bilang paggalang kay Liam. Nakita ko rin ang nakangiting lola ni Liam. Tumingin ako sa direksiyon ng mommy ni Liam. Nakatingin din siya sa amin ngunit hindi ito nakangiti kagaya ni Grandma. Umupo kaming lahat at binitawan ko rin ang kamay ni Liam. Nakakahiya dahil nasa meeting room kami kasama ang mga board of directors and investors at magkahawak kaming dalawa. Baka isipin nila na desperada akong angkinin at solohin si Liam kaya hindi ko mabitawan ang kamay niya. May nakita akong mga staffs ng na abala sa paghahanda ng presentation. Tumayo si Anton at kinuha ang mga dokumentong nakalagay sa ibabaw ng mesa. Binigyan niya isa-isa ang mga investors ng kopya nito. Nagulat ako ng binigyan niya rin ako. Tinignan ko si Liam, nakabusangot ang kaniyan

  • Beyond the Bargain   Chapter 8

    Hindi rin nagtagal ay naisipan nina Grandma at Andrew ang umuwi dahil kailangan pa nilang magpahinga. Naiwan kaming dalawa ni Liam sa kaniyang opisina dahil may tinatapos pa siyang pirmahan na mga dokumento. He's absent for 3 days kaya tambak ang mga dokumentong kailangan niyang basahin at pirmahan. Nahuhuli ko siyang nakatingin sa akin at agad naman umiiwas kapag tumitingin ako sa kaniya. It's quarter to seven o'clock, hindi pa rin siya tapos sa mga pinipirmahang dokumento. Inaantok na rin ako dahil sa sobrang lamig at tahimik ng kaniyang opisina. Umuwi na rin ang mga empleyado kaninang 5pm. Kanina pa ako gustong umuwi. I'm bored and tired sitting inside his office. Ngunit hindi ko magawang umuwi dahil wala akong dalang pera at hindi ko rin alam ang daan patungo sa bahay niya. "Are you hungry?" Liam suddenly asked me. Kasulukuyan akong nag-aaral kung papaano gamitin ang phone na ibinigay niya. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Abala pa rin siya sa pagbabasa at pagpipirma ng mga dok

  • Beyond the Bargain   Chapter 9

    Padabog akong naglakad patungo sa bakanteng upuan malapit sa dance floor. Hindi ko makita si Liam. Bahala siya sa buhay niya! "Do you want to drink? Wine or juice?" A man asked me while holding two glasses of wine. The man had distinct facial features, with a sharp nose and thick eyebrows. He's wearing a black suit. He smiled and sat beside me. "Are you alone?" he asked before he drank the wine. "Juice would be better. Well, I'm not alone. I'm with my boss." I said while my eyes were busy finding Liam. I'm gonna punch this asshole kapag nakita ko siya. "Your boss or your boyfriend?" he asked then chuckled. I rolled my eyes and crossed my arms. I want peace but I'm inside the bar. Dumagdag pa ang isang 'to. I know he's hitting on me. I'm not blind. Bumaba ang tingin ko sa aking hita ng bigla niya itong hawakan at haplosin. "What the heck are you doing?!" I shouted and grabbed his hand out of my legs. He laughed and drank another glass of wine. "Leave me alone!" I shrugged and tried

Pinakabagong kabanata

  • Beyond the Bargain   BTB: Last Chapter

    Siguradong-sigurado na ako kay Liam, kahit na mabilis ang lahat, alam kong sigurado na ako sa kaniya. Pero hindi pa rin ako makapaniwala. Hindi ako makapaniwala na ikakasal na kami. Marami kaming pinagdaanan pero heto kami ngayon, nanatiling matatag ang pagmamahalan namin sa isa't isa. Binili niya lang ako ng dalawang milyon pero ang kapalit no'n ay panghambuhay ko siyang makakasamang bumuo ng pamilya. Nabuntis niya ako na wala sa plano, pero alam kong ginawa namin iyon na mahal ang isa't isa at alam ko ang kaakibat na responsibilidad sa likod ng lahat. Pero ganoon nga siguro, we make the most out of the things given to us. Iniwan ko siya, tumayo ako sa sarili kong mga paa, at nakilala ang tunay kong pamilya. Hindi naging madali ang lahat para sa amin. Naging magulo ang buhay namin at marami akong nalaman tungkol sa mga nakaraan ng aming mga pamilya. Ngayong araw ay papakasalan ko na ang lalaking mahal ko. Hindi nagbabago ang ang isip ko na abotin ang lahat ng mga pangarap ko. I

  • Beyond the Bargain   Chapter 150

    "Fuck!" he said when he realized that he couldn't successfully pull me out of him without hurting me. He exploded on my mouth. I stayed there to make sure I clean him up. He was helpless as he sat on our bed, still feeling the waves of his explosion. I smiled. I licked my lips and saw him locking helpless. He stroked my hair gently. He bit his lower lip. "That was so good..." he uttered. Without ado, I pulled my panties out of me. I am wearing a skirt. Itinapon ko ito sa sahig at muling hinawakan ang naninigas niyang alaga. I rode him while he's still very erect. I was extremely wet that he slid unto me easily, even when he's huge. Sumakit lang nang tuloyan na akong naupo sa kandungan niya. He was inside me to the brim. He filled me so much that just the act of putting him in almost made me convulse with pleasure. Then, I started thrusting on him, riding up and down.His kisses landed on my chin as I pushed myself away from him. Then he moved to my neck. His soft kisses made me ev

  • Beyond the Bargain   Chapter 149

    One Month Later. A cozy living room filled with wedding magazines, fabric swatches, and a calendar marked with important dates. I stand in the center of the room, surrounded by wedding planning materials, a mix of excitement and nervousness in my heart. It all starts here, the journey to the most important day of my life. I sit down with Liam, as we discuss potential wedding venues, flipping through brochures and photos."Liam, what do you think about having the ceremony in a garden? The idea of saying our vows surrounded by nature sounds magical," I suggested. Tiningnan ko ang ibang pahina upang tingnan ang ibang venue sa kasal namin. "I love that idea. Let's make it happen. It'll be a beautiful backdrop for our special day," komento ni Liam. "Mommy, I'm hungry," sabat ni Max. Kumuha ako ng biscuits sa bag ko at ibinigay ito kay Max. "Matagal pa po ba kayo?" "Malapit na kaming matapos, Max. Kainin mo muna ang biscuit. Tataposin lang namin 'to para makakain na tayo ng pananghalia

  • Beyond the Bargain   Chapter 148

    Francine's POV Umawang ang labi ko sa tanong ni Liam. Para akong biglang naestatwa at binuhosan ng malamig na tubig. "Daddy!" gulat na sambit ni Max at isinubsob ang mukha niya sa dibdib ni Liam. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Paano siya nagkaroon ng amnesia? Bakit hindi sinabi ng doktor sa amin ang tungkol dito? "Who are you, woman?" pagdidiin niya sa salitang woman. Kumurap-kurap ako. Kukunin ko na sana si Max ngunit bigla niya itong hinila. "W-Wala ka bang naaalala, Liam?" tanong ko. Umiling siya agad. "I know this boy is my son. But who are you?" Kumunot ang noo niya. Napasinghap ako nang naramdaman ang mabilis na pagtibok ng puso ko. "Dad, this is Mommy," sabat ni Max na siyang mas lalong nagpakunot sa noo ni Liam. "She's your mother? But how?" He smirked. Tumayo ako sa pagkakaupo. Parang hindi ko na kakayanin 'to. I need to see the doctor. Kailangan ko siyang makausap at itanong sa kaniya kung bakit hindi ako maalala ni Liam. Pinunasan ko ang nangingilid na l

  • Beyond the Bargain   Chapter 147

    Liam, Max, and Francine are seen resting in their beds, surrounded by medical equipment. May lumapit na nurse kay Francine para i-monitor ang kalagayan niya. Kagigising niya lang pero si Liam agad ang hinahanap ng mga mata niya. "How are you feeling today, Ma'am Maxey? Any dizziness or headaches?" Dahan-dahang inalis ng nurse ang bandage. "I'm okay, just a bit sore. Thank you for taking care of me." Bumaling siya sa anak niyang mahimbing na natutulog. "How's my son?" "Nasa maayos na kalagayan na po ang anak niyo, Ma'am," sagot ng nurse. "How about my fiance? Kumusta siya?" dagdag na tanong ni Francine. Napalingon ang doktor sa kanila. Ngumiti ito. "Mr. Smith is a fighter, Ma'am. Successful po ang operasyon." Nakahinga ng maluwang si Francine. Bumangon siya at umupo sa kama habang inaalalayan ng nurse na nag-a-assist sa doktor. Nilapitan siya ng doktor, tinitingnan ang mga sugat niya. "Your wounds are healing well. We'll remove the stitches soon and monitor your progress," sabi

  • Beyond the Bargain   Chapter 146

    Mabilis na lumapit ang mga pulis para pigilan si Francine sa pananabunot ng buhok ni Celine.“Mamamatay tao ka! Sarili mong anak pinatay mo!” sumbat niya.“I’m not a killer, Francine. Hindi ko pinatay ang anak ko!” galit na sigaw ni Celine. Sinubokan niyang atakihin si Francine ngunit hindi niya magawa dahil nakahawak ang mga pulis sa kaniya at pilit na inilalayo sa isa’t isa. “Buhay si Selena! Buhay ang anak ko!”“Wala na siya! You killed her! Nadamay siya sa pagiging makasarili mo! Ikaw ang dahilan kaya siya nasunog doon sa loob ng underground! Pinatay mo siya!” paninisi ni Francine.Umiling-iling si Celine. “No! She’s alive! My daughter is alive!” Tumawa siya. “Selena? Baby? Mommy won’t leave you. Magpakita ka na sa akin.” Sinipa ni Celine ang dalawang pulis na nakahawak sa kaniya at mabilis na tumakbo para pumasok sana sa nasusunog na factory. “I’ll find my daughter. Selena is alive. Nagmamakaawa ako sa inyo. Kailangan kong puntahan ang anak ko sa loob. Kailangan ako ng anak ko.”

  • Beyond the Bargain   Chapter 145

    Nagising si Francine pagkatapos ng malakas na pagsabog ng building. Napahawak siya sa ulo niya nang may nakita siyang tumutulong dugo. Parang mabibiyak ang ulo niya sa sakit dahil sa lakas ng pagkabunggo ng ulo niya sa puno. Dali-dali siyang bumangon at hinanap sina Max at Liam.“Max, Liam! Nasaan kayo?” sigaw niya habang nakahawak sa ulo niya.“Mommy!”Hinanap niya ang kinaroroonan ng boses ng bata. Napapadaing siya sa tuwing may naaapakan siyang matutulis na bato. Nanlaki ang mga mata niya nang nakita ang anak niyang umiiyak. Tumakbo siya para puntahan si Max. May sugat ito sa paa at galos sa kamay.“W-Where’s your Dad?” tanong niya habang pinupunasan ang mukha nito.Napalingon siya sa likuran niya nang ituro ni Max ang kinaroroonan ni Liam. Nakahiga ito sa lupa at walang malay. Binuhat niya si Max saka nila pinuntahan si Liam. Maingat niyang pinaupo si Max sa malaking bato. Hinawakan niya ang dibdib ni Liam. Nakahinga siya ng maluwang nang may narinig niya ang malakas na pagtibok n

  • Beyond the Bargain   Chapter 144

    Nakahinga nang maluwag si Liam pagkatapos niyang maalis ang nakakandadong kadena sa mga paa niya. Napaupo siya sa sahig nang naramdaman ang pamamanhid ng buong paa niya. Inalalayan siya nina Francine at ng mga bata sa paglalakad exit dahil hindi siya makalakad ng maayos. Napadapa sila nang bigla na namang may sumabog. Mabilis na hinila ni Liam ang mag-ina nang biglang may nahulog na kahoy galing sa kisame. "Mommy!" Hinawakan ni Liam ang kamay ni Selena nang bigla itong umiyak. "I'm scared..." "Don't be scared. Nandito lang si Daddy. Ililigtas kita," bulong ni Liam para pakalmahin ang bata. Kahit namamanhid ang mga paa niya at mahapdi ang kaniyang mga sugat, ginamit niya ang natitirang lakas niya para buhatin si Selena. Alam niyang hindi ito titigil sa pag-iyak kung hindi niya ito bubuhatin o hindi makita ang ina ng bata. Napaatras sila nang biglang may nahulog na namang kahoy at kumalat sa dingding ang apoy. Luminga-linga sila sa paligid habang naghahanap ng daan palabas. "We're

  • Beyond the Bargain   Chapter 143

    Binuhosan ng gasolina ang mga katawan nina Francine, Liam, at Max bago sila iniwan ng mga tauhan ni Celine. Makalipas ang ilang minuto mula nang nakalabas na sa underground ang mga tauhan ni Celine ay nagkamalay si Francine. Napahawak siya sa dibdib niya habang umubo at hinahabol ang paghinga niya. Agad na umalalay ang anak nila para makatayo siya. "Are you okay, Mommy?" nag-aalalang tanong ng anak nila habang nagpupunas ito ng mga luha. "A-Ayos l-lang a-ko, Max," sagot niya at pilit na pinapakalma ang sarili. Tumayo siya at nilapitan si Liam. Nagdurugo na ang mga paa at kamay nito. "H-Honey..." sambit ni Liam. Namumutla na ang labi niya dahil sa pagod, uhaw, at gutom. Napatingin silang lahat sa paligid nang may naamoy silang nasusunog. Nanlaki ang mga mata ni Francine nang nakita ang isang tauhan na may hawak na lighter. May sinusunog itong papel sa malaking lata. Nakangisi itong nakatingin sa kanila. "Naiinip na ako. Gusto ko ng sunogin ang buong lugar!" nakangising sabi ng lal

DMCA.com Protection Status