Hindi rin nagtagal ay naisipan nina Grandma at Andrew ang umuwi dahil kailangan pa nilang magpahinga. Naiwan kaming dalawa ni Liam sa kaniyang opisina dahil may tinatapos pa siyang pirmahan na mga dokumento. He's absent for 3 days kaya tambak ang mga dokumentong kailangan niyang basahin at pirmahan. Nahuhuli ko siyang nakatingin sa akin at agad naman umiiwas kapag tumitingin ako sa kaniya. It's quarter to seven o'clock, hindi pa rin siya tapos sa mga pinipirmahang dokumento. Inaantok na rin ako dahil sa sobrang lamig at tahimik ng kaniyang opisina. Umuwi na rin ang mga empleyado kaninang 5pm. Kanina pa ako gustong umuwi. I'm bored and tired sitting inside his office. Ngunit hindi ko magawang umuwi dahil wala akong dalang pera at hindi ko rin alam ang daan patungo sa bahay niya. "Are you hungry?" Liam suddenly asked me. Kasulukuyan akong nag-aaral kung papaano gamitin ang phone na ibinigay niya. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. Abala pa rin siya sa pagbabasa at pagpipirma ng mga dok
Padabog akong naglakad patungo sa bakanteng upuan malapit sa dance floor. Hindi ko makita si Liam. Bahala siya sa buhay niya! "Do you want to drink? Wine or juice?" A man asked me while holding two glasses of wine. The man had distinct facial features, with a sharp nose and thick eyebrows. He's wearing a black suit. He smiled and sat beside me. "Are you alone?" he asked before he drank the wine. "Juice would be better. Well, I'm not alone. I'm with my boss." I said while my eyes were busy finding Liam. I'm gonna punch this asshole kapag nakita ko siya. "Your boss or your boyfriend?" he asked then chuckled. I rolled my eyes and crossed my arms. I want peace but I'm inside the bar. Dumagdag pa ang isang 'to. I know he's hitting on me. I'm not blind. Bumaba ang tingin ko sa aking hita ng bigla niya itong hawakan at haplosin. "What the heck are you doing?!" I shouted and grabbed his hand out of my legs. He laughed and drank another glass of wine. "Leave me alone!" I shrugged and tried
Isinama ng mga pulis si Lucas. Nanatili akong nakatingin sa pintuan hanggang sa nawala sila sa aking paningin. Naglakad si Liam patungo sa akin. Nakakunot ang noo at nakabusangot ang mukha. Kasalanan niya kung bakit ako nandito! "Get ready. Uuwi na tayo," malamig niyang sabi sa akin. Hindi ako umimik. He sighed. "I should not leave you last night," bakas sa kaniyang boses ang pagsisi. "Bakit nila sinama si Lucas? Makukulong ba siya?" tanong ko sa kaniya. Nakita ko siyang nagtiim-bagang. I rolled my eyes. Bumaba ako ng kama at naglakad papasok ng bayo para ayosin ang aking sarili. Hindi na ako naghintay ng sagot galing kay Liam dahil naiinis ako sa kaniya. "May itatanong lang sa kaniya regarding the incident last night. Lucas insisted na hindi na nila kailangan ang statement mo at siya na lang ang magpapaliwanag sa mga pulis." Liam said paglabas ko ng banyo. Naghilamos lang ako ng mukha at tinalian ang aking buhok. "I should come, too. They need my statement. Ako ang hinarass at hin
I got dressed before retrieving the laptop from his room. I chose to wear a strapless black silky dress. I also tied up my hair and applied light makeup.As I left the house, I immediately saw the family driver Liam had mentioned. He was standing next to a white car. He greeted me before opening the car door for me. I got in and carefully placed Liam's laptop next to me. I was worried I might damage it and end up broke because I couldn't afford to replace it.I called Liam as soon as we arrived at his company. The driver helped me out of the car. I cursed under my breath when he didn't answer my call. I sighed before entering the building. Many employees looked at me as I walked to the elevator, and again when I was inside. They were scrutinizing me from head to toe. I pressed the button for the 29th floor. Everyone turned to look at me. I swallowed hard and quickly grabbed the phone from the laptop bag. I tried calling him while in the elevator, but he still didn't answer. Maybe he's
I stayed in the restroom for almost 3 hours. I decided to leave because I was getting annoyed by the complaints from the women who were waiting for me to come out. When I came out of the restroom, the surroundings were quiet. I saw some employees packing up their things. I smiled bitterly. They looked enviable. Employed and professional. My life situation was far from theirs. I'm not blaming my parents for our financial struggles and inability to provide for our needs. I'm thankful for having them. Although we're not rich, at least I have a family who raised me.I sighed before finally leaving the building. It was somewhat dark outside and looked like it was about to rain. I looked up at the sky; it was filled with lightning and thunder. "May bagyo ba? Ang pangit ng panahon ngayon," narinig kong sabi ng isang empleyado bago pumara ng taxi. I walked over to a bench and sat down, looking up at the sky again. I decided to spend the night on this bench. I didn't want to go back to Liam'
"I'm leaving. Remember the contract, Francine." I furrowed my brows. Was I the only one he needed to remind about the contract we agreed upon? He was with another woman. That wasn't part of our contract. It's a good thing I was the one who saw them."Contract, my foot!" I retorted. I rolled my eyes and looked at him, hands on my hips. "You were with a girl, and now you're reminding me about our signed contract because I have a nonsense issue with Lucas? You should remind yourself too, Liam. You can't be with any girl when I'm with you!" He turned pale at my words. "You should book a room in your hotel before doing that. I can't believe it! You were with her in your office!""Shut up and mind your own business!""What if someone else saw you? What if your employees saw you? Liam, it's not just you who would be affected by your reckless actions. What would your employees think? That their boss is an asshole? Well, that's not new to them because you've always been like that. I will mind m
Pag-alis ni Liam ay agad akong tinulongan ni Manang Elsa na isukat ang gown na bigay ni Celine sa akin. Hindi ko pa rin maalis ang malapad kong ngiti nang maisuot ko na ito. Nakaharap ako sa malaking salamin at tinitignan ang aking kabuohan. Si Manang Elsa naman ay hindi ako matigilan sa pagpuri niya sa akin. This gown is a stunning and elegant choice for a formal event or special occasion. The gown features a classic silhouette with a fitted bodice and a flowing skirt that cascades down to the floor. The bodice is adorned with delicate lace detailing, adding a touch of glamour and sophistication. The gown is made from luxurious and high-quality fabric, which drapes beautifully and creates a sense of movement as you walk. The rich red color of the gown exudes confidence and allure. Overall, this gown is a timeless and glamorous choice that will make you feel like a true star on any special occasion. "Para po kayong prinsesa, Ma'am." Puri ni Manang Elsa sa akin. Ngumiti ako at muling
"Magpahinga na po kayo, Señorita. Nakakasama po sa inyong kalusogan kapag nasobrahan kayo sa pagod," bakas sa mukha ni Manang Elsa ang pag-aalala para kay Grandma. Nanatili akong tahimik at nakatingin sa kanilang dalawa. Nag-aalala na rin ako kay Grandma lalo na't nakita ko siyang uminom ng gamot. Siguro gamot iyon sa pangpapakalma. "Contact him once more. I want to speak with my grandson," Grandma instructed me. I had no choice but to call Liam again. His grandmother wouldn't be at peace. "Get in touch with his secretary. I want to speak with Anton. They deceived me. I want to know where they are right now and who their client meeting is with!" Grandma's voice escalated. Manang Elsa panicked upon seeing Grandma's wide-eyed expression."Pick up your phone, Liam!" I shouted as I dialed his number. "Take it easy, Grandma," I was also starting to worry for her. I wondered what had happened to cause Liam's grandmother to behave this way. "Ma'am Francine kayo po muna ang bahala kay Señori
Siguradong-sigurado na ako kay Liam, kahit na mabilis ang lahat, alam kong sigurado na ako sa kaniya. Pero hindi pa rin ako makapaniwala. Hindi ako makapaniwala na ikakasal na kami. Marami kaming pinagdaanan pero heto kami ngayon, nanatiling matatag ang pagmamahalan namin sa isa't isa. Binili niya lang ako ng dalawang milyon pero ang kapalit no'n ay panghambuhay ko siyang makakasamang bumuo ng pamilya. Nabuntis niya ako na wala sa plano, pero alam kong ginawa namin iyon na mahal ang isa't isa at alam ko ang kaakibat na responsibilidad sa likod ng lahat. Pero ganoon nga siguro, we make the most out of the things given to us. Iniwan ko siya, tumayo ako sa sarili kong mga paa, at nakilala ang tunay kong pamilya. Hindi naging madali ang lahat para sa amin. Naging magulo ang buhay namin at marami akong nalaman tungkol sa mga nakaraan ng aming mga pamilya. Ngayong araw ay papakasalan ko na ang lalaking mahal ko. Hindi nagbabago ang ang isip ko na abotin ang lahat ng mga pangarap ko. I
"Fuck!" he said when he realized that he couldn't successfully pull me out of him without hurting me. He exploded on my mouth. I stayed there to make sure I clean him up. He was helpless as he sat on our bed, still feeling the waves of his explosion. I smiled. I licked my lips and saw him locking helpless. He stroked my hair gently. He bit his lower lip. "That was so good..." he uttered. Without ado, I pulled my panties out of me. I am wearing a skirt. Itinapon ko ito sa sahig at muling hinawakan ang naninigas niyang alaga. I rode him while he's still very erect. I was extremely wet that he slid unto me easily, even when he's huge. Sumakit lang nang tuloyan na akong naupo sa kandungan niya. He was inside me to the brim. He filled me so much that just the act of putting him in almost made me convulse with pleasure. Then, I started thrusting on him, riding up and down.His kisses landed on my chin as I pushed myself away from him. Then he moved to my neck. His soft kisses made me ev
One Month Later. A cozy living room filled with wedding magazines, fabric swatches, and a calendar marked with important dates. I stand in the center of the room, surrounded by wedding planning materials, a mix of excitement and nervousness in my heart. It all starts here, the journey to the most important day of my life. I sit down with Liam, as we discuss potential wedding venues, flipping through brochures and photos."Liam, what do you think about having the ceremony in a garden? The idea of saying our vows surrounded by nature sounds magical," I suggested. Tiningnan ko ang ibang pahina upang tingnan ang ibang venue sa kasal namin. "I love that idea. Let's make it happen. It'll be a beautiful backdrop for our special day," komento ni Liam. "Mommy, I'm hungry," sabat ni Max. Kumuha ako ng biscuits sa bag ko at ibinigay ito kay Max. "Matagal pa po ba kayo?" "Malapit na kaming matapos, Max. Kainin mo muna ang biscuit. Tataposin lang namin 'to para makakain na tayo ng pananghalia
Francine's POV Umawang ang labi ko sa tanong ni Liam. Para akong biglang naestatwa at binuhosan ng malamig na tubig. "Daddy!" gulat na sambit ni Max at isinubsob ang mukha niya sa dibdib ni Liam. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Paano siya nagkaroon ng amnesia? Bakit hindi sinabi ng doktor sa amin ang tungkol dito? "Who are you, woman?" pagdidiin niya sa salitang woman. Kumurap-kurap ako. Kukunin ko na sana si Max ngunit bigla niya itong hinila. "W-Wala ka bang naaalala, Liam?" tanong ko. Umiling siya agad. "I know this boy is my son. But who are you?" Kumunot ang noo niya. Napasinghap ako nang naramdaman ang mabilis na pagtibok ng puso ko. "Dad, this is Mommy," sabat ni Max na siyang mas lalong nagpakunot sa noo ni Liam. "She's your mother? But how?" He smirked. Tumayo ako sa pagkakaupo. Parang hindi ko na kakayanin 'to. I need to see the doctor. Kailangan ko siyang makausap at itanong sa kaniya kung bakit hindi ako maalala ni Liam. Pinunasan ko ang nangingilid na l
Liam, Max, and Francine are seen resting in their beds, surrounded by medical equipment. May lumapit na nurse kay Francine para i-monitor ang kalagayan niya. Kagigising niya lang pero si Liam agad ang hinahanap ng mga mata niya. "How are you feeling today, Ma'am Maxey? Any dizziness or headaches?" Dahan-dahang inalis ng nurse ang bandage. "I'm okay, just a bit sore. Thank you for taking care of me." Bumaling siya sa anak niyang mahimbing na natutulog. "How's my son?" "Nasa maayos na kalagayan na po ang anak niyo, Ma'am," sagot ng nurse. "How about my fiance? Kumusta siya?" dagdag na tanong ni Francine. Napalingon ang doktor sa kanila. Ngumiti ito. "Mr. Smith is a fighter, Ma'am. Successful po ang operasyon." Nakahinga ng maluwang si Francine. Bumangon siya at umupo sa kama habang inaalalayan ng nurse na nag-a-assist sa doktor. Nilapitan siya ng doktor, tinitingnan ang mga sugat niya. "Your wounds are healing well. We'll remove the stitches soon and monitor your progress," sabi
Mabilis na lumapit ang mga pulis para pigilan si Francine sa pananabunot ng buhok ni Celine.“Mamamatay tao ka! Sarili mong anak pinatay mo!” sumbat niya.“I’m not a killer, Francine. Hindi ko pinatay ang anak ko!” galit na sigaw ni Celine. Sinubokan niyang atakihin si Francine ngunit hindi niya magawa dahil nakahawak ang mga pulis sa kaniya at pilit na inilalayo sa isa’t isa. “Buhay si Selena! Buhay ang anak ko!”“Wala na siya! You killed her! Nadamay siya sa pagiging makasarili mo! Ikaw ang dahilan kaya siya nasunog doon sa loob ng underground! Pinatay mo siya!” paninisi ni Francine.Umiling-iling si Celine. “No! She’s alive! My daughter is alive!” Tumawa siya. “Selena? Baby? Mommy won’t leave you. Magpakita ka na sa akin.” Sinipa ni Celine ang dalawang pulis na nakahawak sa kaniya at mabilis na tumakbo para pumasok sana sa nasusunog na factory. “I’ll find my daughter. Selena is alive. Nagmamakaawa ako sa inyo. Kailangan kong puntahan ang anak ko sa loob. Kailangan ako ng anak ko.”
Nagising si Francine pagkatapos ng malakas na pagsabog ng building. Napahawak siya sa ulo niya nang may nakita siyang tumutulong dugo. Parang mabibiyak ang ulo niya sa sakit dahil sa lakas ng pagkabunggo ng ulo niya sa puno. Dali-dali siyang bumangon at hinanap sina Max at Liam.“Max, Liam! Nasaan kayo?” sigaw niya habang nakahawak sa ulo niya.“Mommy!”Hinanap niya ang kinaroroonan ng boses ng bata. Napapadaing siya sa tuwing may naaapakan siyang matutulis na bato. Nanlaki ang mga mata niya nang nakita ang anak niyang umiiyak. Tumakbo siya para puntahan si Max. May sugat ito sa paa at galos sa kamay.“W-Where’s your Dad?” tanong niya habang pinupunasan ang mukha nito.Napalingon siya sa likuran niya nang ituro ni Max ang kinaroroonan ni Liam. Nakahiga ito sa lupa at walang malay. Binuhat niya si Max saka nila pinuntahan si Liam. Maingat niyang pinaupo si Max sa malaking bato. Hinawakan niya ang dibdib ni Liam. Nakahinga siya ng maluwang nang may narinig niya ang malakas na pagtibok n
Nakahinga nang maluwag si Liam pagkatapos niyang maalis ang nakakandadong kadena sa mga paa niya. Napaupo siya sa sahig nang naramdaman ang pamamanhid ng buong paa niya. Inalalayan siya nina Francine at ng mga bata sa paglalakad exit dahil hindi siya makalakad ng maayos. Napadapa sila nang bigla na namang may sumabog. Mabilis na hinila ni Liam ang mag-ina nang biglang may nahulog na kahoy galing sa kisame. "Mommy!" Hinawakan ni Liam ang kamay ni Selena nang bigla itong umiyak. "I'm scared..." "Don't be scared. Nandito lang si Daddy. Ililigtas kita," bulong ni Liam para pakalmahin ang bata. Kahit namamanhid ang mga paa niya at mahapdi ang kaniyang mga sugat, ginamit niya ang natitirang lakas niya para buhatin si Selena. Alam niyang hindi ito titigil sa pag-iyak kung hindi niya ito bubuhatin o hindi makita ang ina ng bata. Napaatras sila nang biglang may nahulog na namang kahoy at kumalat sa dingding ang apoy. Luminga-linga sila sa paligid habang naghahanap ng daan palabas. "We're
Binuhosan ng gasolina ang mga katawan nina Francine, Liam, at Max bago sila iniwan ng mga tauhan ni Celine. Makalipas ang ilang minuto mula nang nakalabas na sa underground ang mga tauhan ni Celine ay nagkamalay si Francine. Napahawak siya sa dibdib niya habang umubo at hinahabol ang paghinga niya. Agad na umalalay ang anak nila para makatayo siya. "Are you okay, Mommy?" nag-aalalang tanong ng anak nila habang nagpupunas ito ng mga luha. "A-Ayos l-lang a-ko, Max," sagot niya at pilit na pinapakalma ang sarili. Tumayo siya at nilapitan si Liam. Nagdurugo na ang mga paa at kamay nito. "H-Honey..." sambit ni Liam. Namumutla na ang labi niya dahil sa pagod, uhaw, at gutom. Napatingin silang lahat sa paligid nang may naamoy silang nasusunog. Nanlaki ang mga mata ni Francine nang nakita ang isang tauhan na may hawak na lighter. May sinusunog itong papel sa malaking lata. Nakangisi itong nakatingin sa kanila. "Naiinip na ako. Gusto ko ng sunogin ang buong lugar!" nakangising sabi ng lal