บททั้งหมดของ เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต: บทที่ 1001 - บทที่ 1010

หัวโล้นหวังรีบเข้ามา และเหลือบมองฉินเฟินที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร แต่เมื่อเขาเห็นเจียงเฟิงและบอดี้การ์ด เขาก็ตกตะลึงอีกครั้ง“พวกแกเป็นใคร พวกแกกล้ามาซื้อของได้ยังไง เบื่อที่จะหายใจแล้วใช่ไหม!”ฉินเฟินคว้ารูปปั้นบนโต๊ะทันทีอีกครั้ง เตรียมที่ทุบเจ้าคนหัวโล้นแต่เมื่อเจียงเฟิงเห็นรูปปั้นของตัวเองถูกคว้าไป ก็ถามทันทีด้วยความกังวล “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”“เกิดอะไรขึ้น? แกมาทำอะไรก่อน? สถานที่แห่งนี้ถูกกำหนดให้รื้อถอนเอาไว้แล้ว ไม่รู้เหรอ? รีบไปให้พ้น ไม่งั้นฉันจะจัดการนายไปด้วยเลย!”คิดไม่ถึงว่า เจ้าคนหัวโล้นไม่รู้จักเจียงเฟิง และตบเขาไปฉาบหนาง“เขาคือกรรมการผู้จัดการใหญ่!”บอดี้การ์ดเข้าใจความคิดของเจ้านายและโกรธทันที เดินสองก้าวและยกมือขึ้นตบเจ้าคนหัวโล้นดัง "เพี้ยะ!" ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียวและล้มลงกับพื้นทำให้เขาต้องอับอายอย่างมากในทันทีอันธพาลคนอื่น ๆ ต่างพากันตกตะลึงกับภาพนี้และกำลังจะรีบวิ่งเข้ามาแต่บอดี้การ์ดตะโกน: “พวกแกอยากเปลี่ยนงานเหรอ? นี่คือทายาทคนเดียวของกลุ่มเจียงซาน ลูกชายของท่านประธาน นายน้อยเจียงเฟิง”ไม่คาดคิดว่าบอดี้การ์ดจะจำคนได้สองสามคนฉินเฟินซึ่งเฝ

“ท่านอาจารย์ ท่านพอใจหรือเปล่า?” เจียงเฟิงถามอย่างสุภาพ หลังจากที่คนพวกนั้นออกจากร้านไปแล้ว“ตราบใดที่การรื้อถอนเป็นไปอย่างปกติก็ไม่เป็นไร พวกเขาให้บ้านหลังนี้กับเราอยู่แล้ว การไม่จ่ายค่าชดเชยใด ๆ ก็ถือเป็นการไม่เคารพวิญญาณของคนตาย”ฉินเฟินพูดอย่างเสแสร้ง แต่ก็กลับรู้สึกดีก็ตาม คำพูดของเขาดูจะให้อภัยอีกฝ่าย แต่ในใจเขากำลังคิดว่ามันรู้สึกวิเศษมากเจียงเฟิงพยักหน้ารับ และพูดต่อ: "ท่านอาจารย์ ฉันโทรหาแฟนสาวแล้ว เธอสัญญาว่าจะคุยกับฉัน ฉันควรทำอย่างไรต่อไปดี?”แม้กระทั่งเรื่องแบบนี้ เจียงเฟิงก็ยังขอคำแนะนำจากฉินเฟิน แสดงให้เห็นถึงความไว้วางใจที่เพิ่มขึ้นที่มีต่อฉินเฟิน“นายรู้ไหมว่าบ้านของแฟนสาวอยู่ที่ไหน?”ฉินเฟินครุ่นคิดสักครู่ก่อนจะพูดอย่างจริงจัง“ไม่ ฉันไม่รู้”“ลูกพี่ พวกเรามีข้อมูลส่วนตัวของเธอในเอกสารของบริษัท!” บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น และรีบบอกข้อมูลที่เป็นประโยชน์“อ๋อ ใช่แล้ว! "เจียงเฟิงตระหนักได้ทันทีและตื่นเต้น“ฉันแนะนำให้นายไปที่บ้านของเธอและพูดตามตรง แฟนนายก็จะกลับมาหาเอง”ฉินเฟินพูดด้วยสีหน้าลึกลับ“โอเค!”เจียงเฟิงพอใจมาก แต่ไม่ได้พูด

“นายเป็นยังไงบ้าง?”ทันทีที่ลืมตาขึ้น ก็เห็นร่างที่งดงามและฉู่เฉินก็รู้ว่า เขากำลังนอนอยู่ในอ้อมแขนของหนิงชิงเสว่และเจ้าของร่างนี้ก็มองมาที่เขาด้วยความกังวล“ฉันสบายดี เวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว?”ฉู่เฉินรู้ตัวว่าเขาได้ออกจากโลกนั้นมาแล้ว และรีบถามในโลกนั้น เขารู้สึกเหมือนว่าเขาอยู่ที่นั่นมาหลายวันแล้ว หวังว่ามันจะไม่ส่งผลกระทบต่อโลกความเป็นจริง ไม่เช่นนั้นฉินปิงเยว่จะตกอยู่ในอันตรายเมื่อนึกถึงฉากสุดท้ายก่อนที่จะออกจากโลกนั้น ฉู่เฉินยังคงรู้สึกยากที่จะเชื่อในแสงสว่างจ้า ดูเหมือนว่ามีร่างหนึ่งปรากฏขึ้น และร่างนั้นให้ความรู้สึกคุ้นเคยอย่างน่าขนลุก ซึ่งคล้ายคลึงกับร่างที่ซ่อนอยู่ลึก ๆ ในจิตใต้สำนึกของฉู่เฉินเป็นไปไม่ได้ฉู่เฉินไม่อยากเชื่อ แต่ก็ปฏิเสธความรู้สึกนั้นไม่ได้ร่างในแสงจ้านั่น คนคนนั้นกำลังพูดอยู่จริง ๆ เพราะริมฝีปากบนและล่างขยับ แต่ไม่มีเสียงใด ๆ ออกมาฉู่เฉินมีลางสังหรณ์ว่าคนคนนั้นกำลังคุยกับเขา“ผ่านไปนานแค่ไหนเหรอ นายเพิ่งจะกางกำแพงกันเสียง และตอนนี้กำแพงนั่นก็หายไป แต่นายกลับเป็นลม เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”หนิงชิงเสว่ถามด้วยท่าทางสับสนเมื่อได้ยินคำตอบของหนิงชิ

ทันทีที่ฉู่เฉินมาถึงเมืองหลวง ก็ได้รับสายจากชิงหลง“ฮัลโหล ชิงหลง ฉันช่วยอะไรนายได้บ้าง?”ฉู่เฉินรับสาย และไม่เกรงใจ จากนั้นพูดตรงๆ ออกไป“ฉู่เฉิน เป็นนายจริงๆ หวังเหอเพิ่งโทรมาเพื่อยืนยันน่ะ และฉันก็ยังไม่เชื่อ ฉันไม่คิดว่านายจะกลับมาจริงๆ ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน?”เสียงของชิงหลงดังออกมาจากโทรศัพท์“เมืองหลวง!”“อะไรนะ เร็วมาก”ชิงหลงประหลาดใจทันที ฉู่เฉินเพิ่งมาถึงเมืองหลวงได้ไม่นาน ด้วยความเร็วขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยที่ตอนนี้เขาไม่ขึ้นเครื่องบินเพื่อเดินทาง"ชิงหลง มีเรื่องอะไรสำคัญหรือเปล่า? ถ้าไม่มีฉันจะวางสาย ตอนนี้ฉันยุ่งอยู่"“โอ้ ฉันโทรมาเพื่อยืนยันว่าคนที่ชายแดนคือนายจริงๆ ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเป็นนาย แค่นั้นก็เพียงพอแล้ว แต่ฉู่เฉิน ระวังตัวไว้หน่อยขณะที่นายกลับมาที่เมืองหลวง ลูกกระจ๊อกของตระกูลหวังยังคงพลิกแผ่นดินตามหานายอยู่” ชิงหลงเตือนเขา“โอเค ฉันเข้าใจแล้ว” เมื่อเห็นว่าชิงหลงสบายดี ฉู่เฉินจึงวางสายและพาหนิงชิงเสว่ไปที่โถงสมุนไพรทันทีอย่างที่คาดไว้ เฉียวหานอวี้ควรจะยังอยู่ในโถงสมุนไพรในอีกไม่กี่นาที ฉู่เฉินก็มาถึงทางเข้าโถงสมุนไพรโดยปกติแล้วไม่มีใครอยู่ที่ทางเ

เมื่อหลี่ซางพูด ฉู่เฉินและคนอื่นๆ ก็เอนตัวเข้าไปฟังอย่างตั้งใจทันทีหมอเทวดายังไงก็เป็นหมอเทวดาอย่างแท้จริง ฉู่เฉินไม่ได้พูดอะไรเลย และหลี่ซางก็รู้ว่านี่เป็นกายามังกรขับขานที่เป็นปัญหาของฉินปิงเยว่ และในช่วงเวลาสั้นๆ นี้เอง เขาก็พบวิธีแก้ไข“ผู้อาวุโส มีวิธีการอะไรเหรอ?”ฉู่เฉินเมื่อเห็นหลี่ซางไม่พูดต่อ จึงถามขึ้นหนิงชิงเสว่ก็พูดขึ้นอย่างวิตกกังวลเช่นกัน“ผู้อาวุโส ได้โปรดเธอด้วยเถอะ”แม้แต่เฉียวหานอวี้เองก็อดไม่ได้ที่จะพูดในตอนนี้“อาจารย์ เห็นแก่ลูกศิษย์อย่างฉัน ได้โปรดช่วยเธอด้วย”หลี่ซางมองไปที่สายตาที่คาดหวังของพวกเขาสามคน จึงไม่ลังเลอีกต่อไป และเริ่มอธิบายอย่างช้าๆ“ก็พอมีวิธีอยู่ แต่ในโลกปัจจุบัน แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะสำเร็จ”“ผู้อาวุโสหลี่ซาง คุณหมายถึงอะไร?”“หากต้องการทำลายกายามังกรขับขาน นายจะต้องค้นหามังกรที่แท้จริงหนึ่งเดียวในโลก ต้องรู้ว่า กายามังกรขับขานนั้น แท้จริงแล้วแก่นแท้ของมันก็คือร่างกายมนุษย์ที่มีร่องรอยของสายเลือดมังกรที่แท้จริง หากมังกรที่แท้จริงถอนสายเลือดนั้นออกแล้ว กายามังกรขับขานนั้นก็จะสลายหายไป”“อะไรนะ ร่างของกายามังกรขับขานนั้นเป็นสายเลื