All Chapters of เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต: Chapter 1021 - Chapter 1030

ฉู่เฉินยังคงไม่ตอบ“น่าเสียดาย สายเลือดสุดท้ายของตระกูลฉู่ จะต้องตายในเงื้อมมือของฉันวันนี้”ทันใดนั้น ชายชราก็กระโจนเข้าใส่ทันที แสงสีดำพุ่งออกมาจากร่างของเขา มุ่งตรงไปที่ฉู่เฉิน"พิโรธทมิฬ นี่คือวิชาอันโด่งดังของผู้อาวุโสสาม ว่ากันว่าเมื่อผู้อาวุโสสามใช้วิชานี้ แม้แต่ผู้ที่มีวรยทุธเท่าเขาเอง ก็ต้องดิ้นรน เพื่อเอาชีวิตรอด ฉู่เฉินอยู่แค่ขั้นหกของจอมยุทธ์เท่านั้น เขาไม่มีทางที่จะรอดจากกระบวนท่านี้ได้แน่นอน คราวนี้ได้ตายจริงๆ แล้ว"ซิวหลัวจื่อก็ประหลาดใจเช่นกัน เมื่อเห็นผู้อาวุโสทั้งสามใช้วิชานี้“ใช่ ฉู่เฉินดันไปหาเรื่องทำให้ซิวหลัวจื่อขุ่นเคืองเอาซะได้ ทุกคนก็รู้ว่าสถานะของนายในตำหนักอสูรนั้น ไม่มีใครทัดเทียมได้ และผู้อาวุโสก็มองว่า เขาเป็นผู้นำในอนาคตของตำหนักอสูรแล้ว”หวังซิงที่ยืนอยู่ใกล้ๆ พูดจาประจบประแจง ซึ่งทำให้ซิวหลัวจื่อหน้าบานด้วยความพอใจลำแสงสีดำราวกับดาบคมพุ่งเข้าหาฉู่เฉินในพริบตา ขณะที่เขากำลังจะหลบหลีก จิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ก็ตอบสนองได้ชัดเจนลำแสงสีดำนี้ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ แม้ว่าตัวเองจะเร็วแค่ไหนก็ตาม มันจะติดตามไปเหมือนเงา และการถูกแทงก็เป็นสิ่งที่ ไม่อาจหลีก

หนิงชิงเสว่ก้าวออกมา และเดินเข้าไปหาฉู่เฉิน พร้อมพูด: "”เสี่ยวซือโถว ปล่อยให้ฉันจัดการเอง!”เดิมที ก็เป็นเรื่องยากอยู่แล้ว สำหรับฉู่เฉินที่จะป้องกันตัวเอง เมื่อต้องเผชิญกับอีกฝ่ายเพียงตัวคนเดียว ตอนนี้ จอมยุทธขั้นเก้าระดับสูงอีกคนได้ก้าวออกมาลงมือแล้ว และทั้งสองก็ร่วมมือกันฉู่เฉินไม่ใช่คนโง่ ตัวเองไม่สามารถต้านทานได้อย่างแน่นอน เมื่อเห็นว่าพี่เจ็ดเลือกที่จะเผชิญหน้ากับจอมยุทธขั้นเก้าสองคนนี้ตามลำพังฉู่เฉินก็อดกังวลไม่ได้“พี่เจ็ด พวกเขามีกันสองคน คุณ”ฉู่เฉินต้องการจะสื่ออะไรนั้น หนิงชิงเสว่เข้าใจทันที“ไม่ต้องกังวล แม้ว่าฉันอาจไม่สามารถเอาชนะชายชราทั้งสองคนนี้ได้ แต่ฉันเองก็ไม่ได้อ่อนแอ่”เมื่อหนิงชิงเสว่พูดจบ แมลงสีทองแวววาวก็โผล่ออกมาจากฝ่ามือมันคือหนอนไหมทองคำกู่นับตั้งแต่หนิงชิงเสว่ ไปถึงขั้นเก้าของอาณาจักรจอมยุทธ หนอนไหมทองคำกู่ไม่เพียงแต่มีขนาดที่โตขึ้นอย่างมากเท่านั้น แต่ความแข็งแกร่งของมันยังก้าวหน้าไปอย่างก้าวกระโดดอีกด้วย และได้เริ่มต้นการวิวัฒนาการตัวเองในขณะนี้ หนอนไหมทองคำกู่ไม่ดูเหมือนแมลงอีกต่อไป มันมีปากที่หัว ฟันที่แหลมคม และปีกสองคู่ที่หลังหลังจากป

“แกกล้าฆ่าฉันเหรอ" ซิวหลัวจื่อไม่อยากจะเชื่อ ไม่เคยคิดมาก่อนว่าฉู่เฉินจะโหดเหี้ยมขนาดนี้"ทำไมจะไม่กล้า แกคิดว่ามีแต่ซิวหลัวจื่อเท่านั้นหรือ ที่ฆ่าคนอื่นได้ แต่ฉันฆ่าแกไม่ได้เหรอ?" ฉู่เฉินโต้กลับและปลดปล่อยคลื่นเจตจำนงดาบซิวหลัวจื่อรวบรวมลมปราณที่แท้จริงในร่างกายทั้งหมดทันที เพื่อรับมือแม้ว่าจะเป็นเพียงการโจมตีธรรมดาจากฉู่เฉิน แต่ก็ยังทำให้ซิวหลัวจื่อชาไปทั่วทั้งร่างกายตอนนี้เองที่ ซิวหลัวจื่อตระหนักได้ดีว่า ถึงจะมีระดับวรยุทธเท่ากัน แต่ความแข็งแกร่งของเขานั้นแตกต่างจากฉู่เฉินอย่างสิ้นเชิงนึกย้อนกลับไป เมื่อครั้งที่เขาเชื่อว่า สามารถปราบฉู่เฉินได้จากรัศมีของตัวเอง ตอนนี้เข้าใจอย่างถ่องแท้ แล้วว่าความคิดนั้นช่างน่าหัวเราะเพียงใดฉู่เฉินปลดปล่อยคลื่นเจตจำนงดาบอีกครั้งซิวหลัวจื่อหมุนเวียนกระแสลมปราณที่แท้จริงอีกครั้ง และแทบจะป้องกันมันไม่ได้แต่ซิวหลัวจื่อเข้าใจว่า ถ้าต้องป้องกันการโจมตีของดาบอีกครั้ง พลังแนวป้องกันของตัวเองก็จะแตกสลาย“ผู้อาวุโสสาม ช่วยฉันด้วย!”ซิวหลัวจื่อไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตะโกนร้องขอความช่วยเหลือซึ่งทำให้ดึงดูดความสนใจของผู้อาวุโสสาม ที่อยู่ท่ามกล

“พี่สาม คิดว่ายังไง?”ฉู่เฉินถามเฉียวหานอวี้เฉียวหานอวี้ไม่ได้แสดงความคิดเห็นใดๆแต่เตือนฉู่เฉินว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ก็ต้องตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เฉียวหานอวี้อยู่ในเมืองหลวงตลอดทั้งปี และเห็นได้ชัดว่า รู้ดีกว่าใครๆ ว่ายิ่งยืดเยื้อต่อไป ฝ่ายของพวกเราก็จะยิ่งเสียเปรียบมากขึ้นเท่านั้นฉู่เฉินก็คิดแบบนี้เหมือนกัน“ลงมือ ยับยั้งพวกเขาไว้ทั้งสอง”จากนั้นหนิงชิงเสว่ เฉียวหานอวี้ และเทะอิจิโรก็พุ่งเข้าใส่ชายชราทั้งสอง ขณะที่ฉู่เฉินพุ่งตรงไปที่หวังซิงมาดูกันว่าอะไรในตัวหวังซิงที่ดึงดูดเขา?จริงหรือไม่ที่หวังซิงก็มีเลือดมังกรที่แท้จริงเช่นกัน ดังที่ตัวเองเดาไว้เมื่อมองดูลุงหวังที่กำลังปกป้องตัวเองและถูกบังคับให้ถอยไป ดวงตาของหวังซิงก็มืดมนราวกับว่าได้ตัดสินใจแล้ว ฉู่เฉินก็รีบพุ่งไปหาเขาโดยไม่คาดคิด หวังซิงไม่ได้ซ่อนตัวหรือหลบเลี่ยง แต่กลับฉีกเสื้อผ้าของตัวเองออก และทันใดนั้น รอยสักเสือขาวที่ดูเหมือนจริงก็ปรากฏขึ้นบนหน้าอกของเขาขณะที่ฉู่เฉินรู้สึกสับสนรอยสักเสือขาว เหมือนจะกลับมามีชีวิตอีกครั้งเสือคำรามอยู่ตรงหน้าฉู่เฉิน!เสียงคำรามทำให้เกิดคลื่นเสียงที่มองเห็นได้ด

อีกด้านหนึ่งของความว่างเปล่าคือ เมืองลับแลมังกรของฉู่เฉินทันทีที่ผู้อาวุโสเฉินและชิงหลงเดินเข้ามา สิ่งที่ดึงดูดสายตาของพวกเขาคือสัตว์ร้ายที่ไม่ธรรมดาและสง่างามผู้อาวุโสเฉินไม่สามารถเชื่อสายตาของตัวเอง“นะ... นี่คือ”พูดอ่าง และไม่สามารถพูดเป็นประโยคได้ชิงหลงไม่คุ้นเคยกับสัตว์ร้ายตรงหน้า ก็รู้สึกประหลาดใจไม่แพ้กันกับขนาดใหญ่มหึมาของมันและปฏิกิริยาที่ตื่นเต้นผิดปกติของผู้อาวุโสเฉินชิงหลงสับสนเล็กน้อยเมื่อเห็นฉู่เฉินเดินเข้ามาผู้อาวุโสเฉินก็รีบถามฉู่เฉิน“มันคือ...?”ท่าทางระมัดระวังของผู้อาวุโสเฉิน ทำให้ฉู่เฉินตระหนักว่าผู้อาวุโสเคยเห็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่มาก่อนฉู่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย“วิเศษมาก ช่างวิเศษมาก”หลังจาก ผู้อาวุโสเฉินได้การยืนยันจากฉู่เฉินแล้ว ก็รู้สึกตื่นเต้นมาก ขณะนี้ เขาไม่สนใจภาพลักษณ์ของตัวเองอีกต่อไป น้ำตาเอ่อล้นคลอเบ้าเหตุผลที่ให้ทั้งสองคนเข้ามาในเมืองลับแล เพื่อให้พบกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่แน่นอนว่าฉู่เฉินได้บอกกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่ล่วงหน้าแล้วในขณะนี้ ร่างกายอันใหญ่มหึมาของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ซวนหวู่ส่องประกายและเปลี่ยนแปลงไป ปรากฏ