All Chapters of เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต: Chapter 991 - Chapter 1000

ฉินเฟินมองห้องเล็ก ๆ ธรรมดา ๆ นั้น ด้วยความตื่นเต้นและสงสัยทุกคนระมัดระวังตัวด้วย ยกเว้นฉู่เฉินที่จ้องไปที่กลุ่มสิ่งมีชีวิตปีศาจที่อ่อนแอ เจ้าพวกนี้เป็นวิญญาณร้ายหรือเปล่านะ?ในขณะนั้นเอง“วูบ!”จู่ ๆ ก็มีเสียงร้องประหลาดดังขึ้น และสิ่งมีชีวิตส่งกลิ่นหม็นเน่า คล้ายกับหมาป่าก็กระโจนออกมาจากลมหมุนทันทีที่เจ้าสิ่งนี้โผล่ออกมา มันก็เปิดปากและกัดฉินเฟินโดยเผยให้เห็นเขี้ยวสีขาว“โอ้ หัวของพวกมันมีรูปร่างเหมือนกะโหลกศีรษะ น่าสนใจจริง ๆ!”ฉินเฟินทั้งตื่นเต้นและหวาดกลัวเล็กน้อย เขี้ยวขนาดใหญ่ของเจ้าตัวนั้น ถ้าโดนกัดเข้า ต้นขาของเขาจะบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน และปากที่สกปรกของหมาป่าตัวนั้นต้องมีพิษเป็นแน่“ผั่วะ!” ในช่วงเวลาสำคัญ ปู่ฉินได้ฟาดกระบองหนัก ๆ ลงมาส่งเจ้าตัวนั้นให้พุ่งชนกับค่ายกลไทจี้ และทำให้มันก็ถูกกลืนหายไปในทันทีกระบองนั้นถูกสลักด้วยอักขระที่ทรงพลัง และเมื่อโจมตีใส่วิญญาณร้าย ลำแสงสีเงินก็พุ่งออกไปในทุกทิศทาง เกิดเป็นภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ"ปู่ สุดยอดไปเลย!"ฉินเฟินรู้สึกตื่นเต้น เขามักจะเรียนรู้ศิลปะการแกะสลักและจารึกจากปู่ แต่เขาไม่เคยจินตนาการมาก่อนว่า มันจะมีพลัง

สิ่งสะอิดสะเอียนกกระจายไปทั่วบริเวณ ร่างที่ไร้พลังของมังกรสามหัวก็ล้มลงกับพื้น"วิญญาณบรรพบุรุษปรากฏตัวแล้ว! ในที่สุดฉันก็ได้ตายตาหลับสักที!"ปู่ฉินยังคงรู้สึกตัวอยู่บนพื้น ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นเหตุการณ์เหนือธรรมชาตินี้ เชื่อว่าบรรพบุรุษของตระกูลได้ปรากฏตัวแล้ว"ปู่ เป็นอะไรไป"?ฉินเฟินรีบวิ่งเข้าไปด้วยความตกใจกับภาพที่เห็น แผลบนใบหน้าของปู่ของเขาถูกกัดอย่างน่ากลัว ริมฝีปากของเขาห้อยลงมา เผยให้เห็นฟันขาวสองสามซี่ ซึ่งเป็นภาพที่น่ากลัว“ปู่ ปู่ เป็นอะไรไป! ปู่”เมื่อเห็นภาพนี้ ฉินเฟินก็รู้สึกวิตกกังวล และถามอย่างรีบร้อนพร้อมกับร้องไห้ไปในขณะนี้ เขาไม่รู้สึกตื่นเต้นกับการต่อสู้กับปีศาจและวิญญาณร้ายอีกต่อไป“เฟินเอ๋อร์ อย่าร้องไห้ อย่าร้องไห้เลย พวกเราผู้พิทักษ์สุสาน และการตายนี้ เพื่อปกป้องโลกใบนี้เอาไว้!”ปู่ฉินนอนลงบนพื้นและเริ่มหายใจแรง แต่ดวงตากลับเปล่งประกายด้วยความภาคภูมิใจไม่มีสิ้นสุดนี่เป็นคำพูดสุดท้าย บรรยากาศในห้องนั้นเต็มไปด้วยความโกลาหล มีเพียงเสียงนาฬิกาโบราณที่เดินเป็นจังหวะเพื่อบอกช่วงเวลาสุดท้ายในชีวิตของปู่ฉิน“เฟินเอ๋อร์ ตอนนี้แกมีคู่มือการสร้างส

“ฮ่า ๆ มีแค่เราสองคนเอง ฉันจะเรียกเธอแบบนั้น!"ฉินเฟินเห็นท่าทางเขินอายของเธอแล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข แต่ทันทีที่เขายิ้ม บาดแผลบนศีรษะของเขาเปิดออก ทำให้เขาเบ้ปากและนั่งยอง ๆ ลงด้วยความเจ็บปวด"นายโดนเล่นงานอีกแล้วเหรอ ฉันบอกนายแล้วว่านายควรโทรเรียกตำรวจ! บังคับรื้อถอนแบบนี้มันผิดกฎหมาย พวกเราจะย้ายออกเร็ว ๆ นี้เช่นกัน ฉันได้ยินมาว่าเจียงซานกรุ๊ปซื้อถนนทั้งเส้นไปแล้ว"“ไม่ ฉันต้องจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง! เพราะนี่แสดงให้เห็นว่าความสามารถของฉันยังไม่แข็งแกร่งพอ!"ฉินเฟินจำได้ว่าจิ๋นซีฮ่องเต้ไม่เคยขอความช่วยเหลือจากคนอื่นเมื่อเผชิญกับความยากลำบาก ดังนั้นเขาจึงยืนกรานที่จะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองอย่างดื้อรั้นแต่จางซินซินขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดของเขา“นี่นายพูดอะไรของนาย? นายคิดว่าจะจัดการพวกเขาได้ทั้งหมดด้วยตัวคนเดียวเหรอ พวกเขาโหดร้ายมาก! อย่าดื้อรั้นนักสิ!”จางซินซินเป็นที่รู้จักในฐานะสาวงามประจำถนน ด้วยรูปลักษณ์ที่เพรียวบางและสดใสนั้น ดึงดูดความสนใจของชายหนุ่มนักต่อนัก แต่เธอกลับปฏิบัติต่อฉินเฟินอย่างใจดีเพียงคนเดียวเท่านั้นนี่เป็นเรื่องเดียว ที่ฉินเฟินสามารถเอามาภาคภูมิใจ

ฉินเฟินพูดจาไม่อ่อนน้อมถ่อมตนไม่หยิ่งผยอง และนำรูปปั้นเทพเจ้าตั้งไว้บนเคาน์เตอร์“จะได้แสดงอิทธิฤทธิ์ไหม?”นายน้อยผู้มั่งคั่งเหลือบมองรูปปั้นนั้น และพูดจาดูถูก“ได้ผลแน่นอน!" ฉินเฟินย้ำอีกครั้ง รัศมีของเขาแผ่ถึงความมีอำนาจไปทุกทิศทุกทาง ทำให้คนรอบข้างหยุดคิดไปชั่วขณะแม้ว่าฉินเฟินจะพูดด้วยความมั่นใจ แต่ลึก ๆ เขาเองกลับไม่แน่ใจ“แฟนของฉันหนีไปแล้ว ถ้าเจ้านี่ได้ผล ฉันจะหาเธอเจอเหรือเปล่า?” นายน้อยผู้มั่งคั่งยังคงพูดอย่างเย่อหยิ่ง เหยียดสายตามองมาที่ฉินเฟิน“แน่นอน!” ฉินเฟินพูดด้วยความมั่นใจมาก ราวกับว่าเขาเป็นเง๋กเซียนฮ่องเต้เอง ช่างกล้าหาญมาก“เจ้าหนู อายุแค่นี้แต่คำพูดคำจาสวนทางกับอายุ!”นายน้อยผู้มั่งคั่งรู้สึกขบขัน และหัวเราะไปพร้อมกับบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังเรื่องเหนือธรรมชาติช่นนี้ เด็กที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่แม้แต่จะคิดก่อนพูด และตอบตกลงทันที“ติ้ดๆ !”ทันใดนั้น โทรศัพท์ของนายน้อยผู้มั่งคั่งก็ดังขึ้น“สวัสดี เฟิงเหรอ? นี่หลินหลินเอง ขอโทษที่ไม่ได้บอกลาก่อนหายไป มีเรื่องเกิดขึ้นที่บ้าน และฉันต้องรีบกลับ”เสียงหวานดังมาจากอีกปลายสายของโทรศัพท์ และเป็นเรื่องบังเอิญที่แฟนสา

“ช่วยด้วย! ฉันยอมแพ้แล้ว!”"ตุบ!" ตอนนี้ฉินเฟิงเตะเขาปลิวออกไปอย่างภาคภูมิใจ และหลบเลี่ยง “อุบัติเหตุ” ที่กำลังจะเกิดขึ้นได้อย่างหวุดหวิดฉินเฟินหัวเราะเบา ๆ และพูด:“บอกแล้วไงว่ารูปปั้นของฉันใช้ได้จริง ยังไม่เชื่อฉันอีกเหรอ?”“ไอ้หนู ฉันแค่ล้อเล่นกับนาย แฟนฉันอยู่ไหน? แล้วความเคารพจากพ่อของฉันล่ะ? ทำไมความปรารถนาที่สามของฉันเป็นจริงได้? ฉันไม่คิดว่ามันจะทรงพลังขนาดนั้น ฉันเบื่อเกินกว่าจะพูดเรื่องไร้สาระกับนายแล้ว ส่วนรูปปั้นฉันขอรับมันไปแล้วกัน และถ้ามันมีประโยชน์ ฉันจะให้เงินนาย นายเข้าใจไหม?”เจียงเฟิงยังคงกระอักกระอ่วนอยู่ จากนั้นลุกขึ้นและพูด แม้ว่าคำพูดของเขาจะขาดความมั่นใจก็ตาม“ได้สิ นายเอามันไปเลย!”ฉินเฟิงไม่สนใจคำพูดของเขา และนำรูปปั้นมาให้เขา“ฮึ่ม พรุ่งนี้ฉันจะกลับมาอีก!”เจียงเฟิงออกไปพร้อมกับเสียงสะอื้นและหยิบรูปปั้นออกมาพร้อมกันฉินเฟินไม่ได้หยุดเขาเมื่อเห็นเขาออกไปเช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น“เฮ้ ๆ พี่ชาย ทำไมรูปปั้นของคุณถึงแตกร้าวอีกแล้วล่ะ?”เช้าตรู่ เมื่อฉินเฟินยังไม่เปิดประตูร้าน เจียงเฟิงก็กลับมาอีกครั้งพร้อมกับบอดี้การ์ดแต่ท่าทางของพวกเขาทั้งสองนั้นแป