บททั้งหมดของ หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: บทที่ 351 - บทที่ 360

เซินเสี่ยวจวินมองหน้าเขา แล้วถามอย่างจริงจังว่า "นายต้องการให้ไห่ถงเลิกกับคุณจ้าน? จางเหนียนเซิง อย่าให้ฉันต้องร้ายนะ!"จางเหนียนเซิงเจ็บปวดจนพูดไม่ออกเขารู้สึกแค่ว่า เขาปล่อยวางไม่ได้แต่เขาไม่สามารถทำเรื่องที่สามารถทำร้ายไห่ถงได้ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ลูกพี่ลูกน้องของตัวเอง เซินเสี่ยวจวินจึงมีสีหน้าอ่อนลง แล้วถอนหายใจพูดว่า: "เหนียนเซียง อะไรที่ควรพูดฉันก็พูดไปหมดแล้ว นายควรใจเย็นๆ ก่อน แล้วค่อยบังคับตัวเองไม่ให้ไปที่ร้านพี่ ไม่เจอและผ่านไปนานๆ ความรู้สึกก็จะจางหายไปเอง”หลังจากที่พูดจบเธอก็ยืนขึ้น แล้วพูดว่า "พี่เลี้ยงกาแฟแล้วกัน ฉันจะกลับไปร้านก่อน นายก็รีบกลับไปที่บริษัท ตอนนี้นายยังอยู่ในขั้นตอนการฝึกงานและนายต้องทำงานหนักกว่าใครๆ จำไว้ว่าตระกูลจาง ไม่ได้มีนายแค่คนเดียว ถ้านายไม่พยายามทุกอย่างที่เป็นของนายก็จะหลุดมือไป”หลังจากที่เซินเสี่ยวจวินพูดจบ ก็ลากเก้าอี้ออก แล้วหันหลังเดินจากไปจางเหนียนเซิงนั่งอยู่อย่างเหม่อลอยเมื่อรู้ว่าตัวเองรักพี่ไห่ถงก็ไม่กล้าสารภาพออกมาอย่างกล้าหาญจะปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไปอย่างนั้นหรือ?เมื่อเซินเสี่ยวจวินกลับมาถึงร้าน หยางหยางก็ตื่นแล้วไห

หลังจากที่จ้านหยินเอ่ยปากชวนภรรยไปช้อปปิ้งในตอนกลางคืน เขาก็รู้สึกมีความสุขและประสิทธิภาพในการทำงานก็ดีขึ้นมากได้ยินเสียงเคาะประตู เขาก็ตอบรับ ทำให้คนที่อยู่นอกประตูสามารถรับรู้ได้ว่าเขาอารมณ์ดีซูหนานเปิดประตูเข้ามาเขาไม่ได้อยู่คนเดียว ยังพาจวินหลานมาด้วยบอดี้การ์ดของจวินหลานกำลังรออยู่ที่ประตูออฟฟิศ"บอส คุณจวินมาแล้ว"จ้านหยินหยุดทำงานและลุกขึ้น เดินออกจากโต๊ะ "คุณจวิน"ทั้งสองจับมือกันอีกครั้ง และเขาเชิญจวินหลานให้นั่งบนโซฟาเลขาจ้าวเพิ่งแจ้งเขาว่า จวินหลานมาที่นี่ แต่เขาไม่คิดว่าจวินหลานจะเข้ามาพร้อมกับซูหนาน บางทีทั้งสองอาจพบกันข้างนอกซูหนานเทน้ำให้จวินหลานหลังจากที่จวินหลานนดื่มน้ำแล้ว จ้านหยินก็ถาม "คุณจวิน ความร่วมมือของพวกมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ?"หุ้นส่วนระดับสูงอย่างจวินหลานไม่จำเป็นต้องนัดหมายและสามารถพบเขาได้ตลอด อย่างไรก็ตาม จวินหลานมักจะติดต่อกับซูหนานเกือบตลอดเวลา แต่คราวนี้เมื่อเขามาที่บริษัทเพื่อมาหาจ้านหยินโดยตรง จ้านหยินจึงคิดว่า น่าจะมีปัญหากับความร่วมมือระหว่างทั้งสองบริษัทจวินหลานยิ้มและพูดว่า: "ประธานจ้าน ไม่ได้มีปัญหากับความร่วมมือของพวกเรา

“แม้ว่าฉันจะไม่ได้อยู่ที่นั่นในตอนนั้น แต่ฉันก็ได้ยินมาว่าคณนายจางเป็นคนซึ่งพาเธอไปร่วมงานเลี้ยง ได้วิ่งหน้าตั้งรีบไปลากเธอออกไปจากงาน”จ้านหยิน "..."เขาได้ยินไห่ถงพูดถึงเป็นบ้างเป็นครั้งเป็นคราวว่า เซินเสี่ยวจวินถูกเร่งแต่งงานจากครอบครัวของเธอ ซึ่งครั้งที่แล้วก็ได้ไห่ถงไปเป็นเพื่อนเธอนัดบอดที่ร้านกาแฟแอเวนิวอีกด้วยพฤติกรรมของเซินเสี่ยวจวินที่งานวันเกิดของคุณนายต้วนตอนนั้น อาจเป็นการการะทำลงไปโดยเจตนา? เพื่อให้ครอบครัวไม่ต้องเร่งเร้าเรื่องแต่งงานอีก“การล้มลงไปนอนบนพื้นของคุณเซินนั้น ได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนส่วนใหญ่ในตอนนั้น และทุกคนในแวดวงต้องเคยได้ยินข่าวของหญิงคนนี้”ซูหนานยิ้มแล้วพูดว่า “ถึงคนในแวดวงของพวกเราดื่มจนเมา ก็ไม่มีใครนอนราบลงพื้นเหมือนเธอแน่ เพราะคุณสมบัติผู้ดีของพวกเศรษฐีนั้นได้ฝั่งแน่นเข้ากระดูกดำแล้ว ถึงเมาก็จะยังคงนิ่งและดูดีอยู่”หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งจ้านหยินก็ถามเพื่อนว่า "งั้นนายชอบที่ยังคงดูดีแม้ว่าจะเมา หรือชอบที่จะแบบไม่มีหัวคิด?"“ฉันไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน แต่ว่าหากนายต้องการจัดนัดบอดให้ฉันจริงๆ นะ นายสามารถจัดการได้เลย ฉันจะไปเจอกับคุณ

"จะว่าไปแล้ว"จู่ๆ ไห่ถงก็คิดถึงสัตว์เลี้ยงขึ้นมา และถามจ้านหยินว่า “เแล้วเสี่ยวไป๋กับตัวอื่นๆ จะทำยังไงคะ? พาพวกมันไปด้วยหรือเปล่า?”“เสี่ยวไป๋?”จ้านหยินแสดงแววตาคิดหนัก เสี่ยวไป๋คือใคร?“มันคือสุนัขที่คุณให้ฉันมาไงค่ะ และฉันจะตั้งชื่อมันว่าเสี่ยวไป๋”ทันใดนั้นสายตาของจ้านหยินก็อ่อนโยนลงทันทีที่แท้ก็เป็นสุนัขนี่เองเขาคิดว่าตัวเองมีคู่แข่งเพิ่มอีกคนโดยที่ไม่รู้ตัว“ถงถง ถ้าไม่สะดวกก็ให้เสี่ยวไป๋และตัวอื่น ๆ เอาไว้ที่ร้านก่อนก็ได้ ฉันจะพาพวกเขากลับบ้านไปด้วยกันหลังเลิกงาน แล้วค่อยพาพวกเขากลับมาให้เธอในวันพรุ่งนี้ บ้านฉันเองก็มีสัตว์เลี้ยง ฉันสัญญาว่าจะดูแลพวกเขาแทนเธอเอง”ไห่ถงยิ้มและพูดว่า "อย่างนั้นก็ได้ ถ้างั้นเสี่ยวไป๋และตัวอื่น ๆ เอาไว้ที่ร้าน"เธอกอดเซินเสี่ยวจวินและเอ่ยปากชมเชย "เสี่ยวจวิน เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในโลกจริงๆ"เซินเสี่ยวจวินผลักเธอออกไปเบา ๆ และพูดด้วยรอยยิ้ม "ของของฉันก็เป็นของเธอ พวกเราเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก รีบไปเถอะ อย่าให้คุณจ้านรอนาน"ไห่ถงก็เดินออกไปอย่างสบายใจกับจ้านหยิน“ไห่ถงจอดรถทิ้งไว้ที่นี่เถอะ พรุ่งนี้ผมจะส่งคุณไปทำงานเอง”จ้านหยินเ

ไห่หลิงส่งซิกให้น้องสาวเธอ ไห่ถงก็เข้าใจความหมายของสายตานั้นเพื่อบอกว่าจ้านหยินเป็นคนดีจริงๆ และขอให้เธอปฏิบัติตัวดีๆ ต่อจ้านหยินไห่ถงต้องยอมรับว่าจ้านหยินนั้นเจ้ากี้เจ้าการและระมัดระวังตัวมากในบางครั้ง แต่เมื่อเผชิญกับปัญหาต่าง ๆ เขาก็เป็นคนที่พึงพาได้และดีกว่าผู้ชายหลายคนสิ่งคำคัญคือ พวกเขาคู่สามีภรรยาไม่ได้แต่งงานกันเพราะคาวามรัก และเขาได้ทำเพื่อเธอนั้นเรียกว่าดีที่สุดแล้วเพื่อแสดงให้พี่สาวห็นว่า เธอเองก็ไม่ได้ใจร้ายกับจ้านหยิน ไห่ถงจึงคอยตักอาหารให้เขาขณะรับประทานอาหารจ้านหยินกินจนริมฝีปากเต็มไปด้วยน้ำมัน หัวใจรู้สึกหวานละมุนและอิ่มเอมอาหารที่ไห่ถงตักให้นั้นอร่อยมากทันใดนั้น ก็ทำให้จ้านหยินนึกถึงตอนที่เขาเห็นเธอตักอาหารให้จางเหนียนเซิงที่ร้านอาหารสำหรับสวรรค์ จ้านหยินนึกคิดว่าตอนนั้นจางเหนียนเซิงคงมีความสุขมากใช่ไหม?ฮึ่ม แค่ตักอาหารให้แค่ครั้งเดียวจะมีดีอะไร?ยังไง ไห่ถงก็คิดว่าจางเหนียนเซิงเป็นแค่น้องชาย!มันไม่มีความหมายมากไปกว่านั้น!คืนนี้ไห่ถงตักอาการให้เขาโดยม่ขาด จางเหนียนเซิงมีความสุขได้แค่ครั้งเดียว และตามเขาไม่ทันด้วยซ้ำความรักของจางเหนียนเซิงที่มีต่