แชร์

บทที่ 352

ไห่ถงยิ้ม "ฉันรู้สึกปลื้มใจมากค่ะ คุณจ้าน มีอะไรอยากจะพูดกับฉันเหรอคะ?"

จ้านหยิน: "...คืนนี้ฉันไม่ต้องไปกินเลี้ยงกับลูกค้า ฉันคิดว่า ถ้าคุณสนใจ ฉันจะไปช้อปปิ้งกับคุณได้"

หลังจากให้ดอกไม้ช่อแรกไปแล้ว จ้านหยินก็วิ่งหนีไป เมื่อคิดถึงเรื่องนี้อีก และหลังจากที่เขาก็รู้สึกว่าการเริ่มต้นนั้นไม่ใช่เรื่องยากนั้น

เขานัดภรรยาไปช้อปปิ้งในตอนกลางคืนอย่างไม่เขิน

ไห่ถงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "ฉันอยากจะพาหยางหยางไปรับพี่ฉันหลังเลิกงาน ถ้าคุณไม่รังเกียจก็ไปรับรับพี่ฉันหลังเลิกงานด้วยกัน แล้วจากนั้นไปช้อปปิ้งหลังอาหารเย็นได้"

“พี่ต้องทำโอทีไหม?”

“เธอเพิ่งส่งข้อความมาว่า เธอไม่ต้องทำโอทีในวันแรก และสามารถเลิกงานได้ตอน 17.30 น. ค่ะ”

หลังจากที่จ้านหยินเงียบไป ก็พูดว่า "โอเค อีกสักพักฉันจะไปหา แล้วพวกเราก็ไปรับพี่จากเลิกงานด้วยกัน และฉันจะเลี้ยงอาหารค่ำพวกคุณเอง"

"โอเค"

“งั้นฉันวางสายนะ”

"โอเค"

จ้านหยินไม่ได้วางสายไปในทันที เขากำลังรอให้ไห่ถงพูดบางสิ่งที่หวานๆ กับเขา

น่าเสียดายที่เขาไม่สามารถรอคำพูดหวานๆได้ ดังนั้นเขาเพียงแต่รอให้ภรรยาถามเขาว่า: "คุณจ้าน มีอะไรอีกไหมคะ?"

“ไม่ ฉันจะวางสาย”

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status