All Chapters of หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: Chapter 111 - Chapter 120

มองดูฉาวซวนเฟยที่หลับตาและทำปากจู๋ ท่าทางนั้นยวนใจเป็นที่สุด ลู่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย"ปากคุณเป็นอะไรอ่ะ? ไม่สบายเหรอ?""พูดอะไรไร้สาระน่ะ? ฉันให้คุณจูบทีนึง" ฉาวซวนเฟยพูดด้วยความไม่พอใจ"ห๊ะ?"ลู่เฉินหางตากระตุกไปที "เอ่อ นี่ไม่ค่อยดีมั้ง?""จะไม่จูบก็แล้วแต่ พลาดโอกาสนี้ไปแล้ว คราวหน้าจะไม่มีให้แล้วนะ" ฉาวซวนเฟยยิ้มอย่างมีเสน่ห์"ไอ้เด็ก มีโอกาสได้เอาเปรียบแต่ไม่เอานั่นแหละคือไอ้หน้าโง่ แม้แต่ไอ้หน้าโง่ แกก็ยังสู้ไม่ได้นะ"ผู้เฒ่าตาเดียวที่แอบมองอยู่ชั้นสองถอนหายใจยาว ๆ ไปที"หุบปากของคุณซะ!"ลู่เฉินหันกลับไปแล้วขึงตาใส่ไปทีแต่เมื่อเขาหันกลับมาอีกครั้งแล้วเห็นใบหน้าที่สมบูรณ์แบบและริมฝีปากที่แดงเหมือนเชอร์รี่ของฉาวซวนเฟยนั้นทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาเหมือนจะพลาดอะไรไป"เอาล่ะ ไม่ล้อคุณเล่นแล้ว เรามาเข้าเรื่องกันเถอะ"ฉาวซวนเฟยเปลี่ยนเรื่องแล้วพูดว่า "เมื่อเร็ว ๆ นี้กำลังสำคัญกลุ่มนึงของเภสัชกรรมตระกูลฉาวของเราถูกหม่าเทียนหาวใช้เงินก้อนใหญ่ซื้อตัวไปแล้ว ตอนนี้เราขาดผู้นําเพื่อตั้งทีมใหม่ ทักษะทางการแพทย์ของคุณยอดเยี่ยมขนาดนี้ หรือว่าคุณมาเป็นหั

"ห้ะ?"ความโกรธอย่างกะทันหันของฉาวซวนเฟยทําให้ฉาวชิงซูอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย "น้องสาว แค่เพื่อไอ้แมงดาคนนี้ คุณถึงกลับจะแตกคอกับผมเลยเหรอ?"เหตุผลที่เขาระรานลู่เฉิน ด้านหนึ่งก็เพราะขัดตา ไม่ชอบ อีกด้านหนึ่งก็กําลังทดสอบทัศนคติของฉาวซวนเฟยอยู่"ลู่เฉินเป็นผู้ช่วยชีวิตที่มีพระคุณของฉัน ถ้าคุณกล้าทำซี้ซั้ว อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจแล้วกัน!" ฉาวซวนเฟยพูดเสียงดังขึ้นถ้าไม่ใช่เพราะฐานะลูกพี่ลูกน้อง เธอคงไปตบหน้าเขามานานแล้ว"ได้... ดีมาก!"สีหน้าของฉาวชิงซูค่อนข้างดูไม่ดี "เรื่องของป้าหลาน ผมสามารถไม่ถือสาได้ แต่เรื่องตําแหน่งหัวหน้าแพทย์ เขายังไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็น!"นี่เป็นก้าวแรกของการยึดอํานาจ เขาย่อมไม่ได้ยอมอย่างง่าย ๆ "มีคุณสมบัติหรือไม่ ไม่ใช่เรื่องที่คุณตัดสินได้ แต่ฉันจะเป็นคนตัดสินใจเอง" ฉาวซวนเฟยกล่าวอย่างตรงไปตรงมา"ซวนเฟย ทุกอย่างของคุณ ตระกูลเป็นผู้มอบให้ ถ้าคุณได้รับประโยชน์จากของส่วนรวมที่เบียดบังเป็นของส่วนตัว ทําลายผลประโยชน์ของวงศ์ตระกูล อย่าโทษผมที่รายงานมันต่อสํานักงานใหญ่ของตระกูลแล้วกัน!" ฉาวชิงซูขู่"แล้วแต่คุณเลย" ฉาวซวนเฟยไม่กลัวแม้แต่น้อย"เดี๋

"อะไรนะ? อุจจาระงั้นเหรอ?! "พอฉาวชิงซูฟังคําพูดนี้ เขาก็อาเจียนอยู่ข้าง ๆ โดยตรงแต่ยาได้ลงท้องไปแล้ว อาเจียนออกมาไม่ได้แล้ว ทําให้หน้าเขาแดงไปหมดเมื่อก่อนการกินอึเป็นเพียงคําคุณศัพท์ แต่ตอนนี้กลายเป็นจริงแล้ว"ไม่คิดว่าลู่เฉินจะใจดำขนาดนี้ ถึงป้อนขี้ให้ลูกพี่ลูกน้อง งี้ต่อไปจะกินอาหารยังไง?"ฉาวอานอานปิดจมูก เธออยู่ห่าง ๆ และทําหน้ารังเกียจ"จะโทษก็ต้องโทษฉาวชิงซูปากหมาเกินไป กินขี้ก็สมควรแล้ว" ฉาวซวนเฟยอดหัวเราะไม่ได้"ไอ้ห่า! มึงแม่งตั้งใจเล่นตลกกับกูเหรอ?!"เมื่อฉาวชิงซูเงยหน้าขึ้น ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความอึมครึม แววตาของเขาแทบรอไม่ไหวที่จะกินคนที่เขาโตขนาดนี้แล้วยังไม่เคยได้รับความอัปยศแบบนี้มาก่อน"ในเมื่อเป็นการทํายาพิษ งั้นแน่นอนว่าสูตรยาก็ขึ้นอยู่กับผม ผมอยากใส่อะไรลงไปก็ใส่" ลู่เฉินพูดอย่างสมเหตุสมผล"ดี... ดีมาก! มึงมันใจกล้าพอจริง ๆ !"ฉาวชิงซูทำหน้าดุร้าย: "สักพักรอพิษตรงมึงออกฤทธิ์แล้ว กูจะให้มึงมาคุกเข่าขอร้องกู!""ใครขอร้องใคร ก็ยังไม่แน่เลย ตอนนี้ คุณควรถามคนข้าง ๆ คุณก่อนว่าจะแก้พิษของผมได้หรือไม่" ลู่เฉินยิ้มเบา ๆ "ตาเฒ่าวังครับ! รีบมาแก้พิ

เมื่อเห็นขวดสีขาวเล็ก ๆ ผู้เฒ่าคิ้วขาวก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสั่ตกใจและแสดงสีหน้าแห่งความโลภออกมานั่นเป็นยาลับของหมอเทพเจียงป่ายชวนบนตัวไอ้หนุ่มนี่ ทำไมถึงได้มีของล้ำค่าแบบนี้ได้?ยาล้างพิษนั้นมีค่าเกินบรรยายมาก สุดที่จะประเมินค่าได้นะ!ผงยาเพียงเล็กน้อยก็สามารถขายได้ราคาสูงลิ่วแล้วไม่น่าแปลกใจที่ไอ้หนุ่มคนนี้มันถึงไม่กลัวอะไร ที่แท้มียาล้างพิษอยู่กับตัววันนี้ เขานับว่ารนหาที่เองแล้ว!"ฮึ่ม!"ฉาวชิงซูไม่ได้พูดอะไรมาก เขายกชาขึ้นแล้วก็ดื่มลงในอึกเดียวสิ่งที่ต้องพูดถึงเลยก็คือหลังจากที่ชาลงท้องได้ไม่นานนั้น ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่ราวกับมีดกวนในท้องของเขาก็เริ่มลดลงอย่างช้า ๆในเวลาเพียงไม่กี่นาที มันก็หายไปอย่างสมบูรณ์ในชั่วขณะหนึ่ง เขากลับมีความรู้สึกเหมือนการรอดชีวิตจากภัยพิบัติ"ไอ้คนที่แซ่ลู่! ความอัปยศอดสูในวันนี้ กูจำไว้แล้ว วันหลัง มึงอย่ามาตกอยู่ในมือกูเชียวนะ!""และฉาวซวนเฟย แกด้วย สำหรับเรื่องยาเม็ดศักดิ์สิทธิ์ แกควรจะแก้ไขให้เร็วสุด มิฉะนั้นอย่าโทษที่ผมไปรายงานต่อสํานักงานใหญ่!"หลังจากทิ้งสองประโยคไปอย่างดุร้าย ในที่สุดฉาวชิงซูก็จากไปอย่างทุลักทุเล"ไอ

"ฮ่า ๆ ... นี่ป้าก็ไม่เข้าใจแล้วใช่ไหมล่ะ?คุณหนูหม่ามีสถานะอันสูงส่ง เธอไม่ได้ขาดทองหรือเครื่องประดับอะไรเลย ดังนั้นถ้าจะให้ของขวัญ เราก็ต้องให้อะไรที่พิเศษหน่อย เห็ดหลินจือมีส่วนช่วยบำรุงความงามได้ เป็นสิ่งที่ผู้หญิงไม่สามารถปฏิเสธได้ ฉันเชื่อว่าคุณหนูหม่าต้องชอบแน่นอน!" ถานหงกล่าวอย่างมั่นใจ"ก็จริงอยู่ แต่เห็ดหลินจือร้อยปีนี้ มันน่าจะต้องใช้เงินไม่น้อยใช่ไหมล่ะ?" จางชุ่ยฮัวพูดลองใจขึ้น"แน่นอนสิ! สิ่งนี้เป็นของหายาก ถ้าไม่เสีนเงินไปห้าถึงสิบห้าล้านบาทก็ไม่มีทางซื้อได้" ถานหงพยักหน้า"ห้ะ? แพงขนาดนี้เลยเหรอ?"จางชุ่ยฮัวตกใจไปที "ถานหง บนตัวคุณมีเงินมากมายขนาดนี้เหรอ?""แน่นอนว่าฉันไม่มีสิ แต่คุณป้ามีแน่นอน! คุณป้าให้ฉันยืมหลายล้านบาทก่อน ถ้าว่างฉันจะคืนให้" ถานหงพูดเหมือนการทำเช่นนี้สมเหตุสมผลคําพูดนี้ทําให้จางชุ่ยฮัวอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงไปชั่วขณะหลี่ชิงเหยาและหลี่ห้าวสองคนก็แอบขมวดคิ้วเช่นกันญาติคนนี้ของพวกเขา ทุกครั้งที่มาเยี่ยมก็ต้องขูดรีดเงินทองหรืออะไรสักอย่างตลอดรถเบนซ์ที่ซื้อเมื่อปีที่แล้ว ถูกเธอใช้คำพูดที่ว่า “ขอยืม 2 วัน” แล้วก็ขับไปเลย จนถึงปัจจุบันก็ยังไม่ได้ค