Share
บทที่ 120
Related chapters
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่121
"คุณอยู่ที่นี่ได้ยังไง"เมื่อเห็นลู่เฉิน หลี่ชิงเหยาก็อดไม่ได้ที่จะดูประหลาดใจแต่เมื่อเธอเห็นคนสวยอย่างฉาวอานอานอยู่ข้าง ๆ เธอก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วในใจเธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหึงหวงเล็กน้อยหรือว่ามีแค่เฉาวซวนเฟยคนเดียวยังไม่พอ ยังต้องออกไปหยอกล้อยั่วเย้าคนข้างนอกอีกหรอ？เป็นไปตามคาด ผู้ชายล้วนชอบคนใหม่และเบื่อคนเก่า“ลู่เฉิน พวกคุณรู้จักกันเหรอ?”ฉาวอานอานมองทางซ้ายแล้วมองไปทางขวา เธอรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย"รู้จักสิ เธอคือหลี่ชิงเหยา เป็นประธานของชิงเฉิงกรุ๊ป" ลู่เฉินไม่ได้ปฏิเสธ"ที่แท้เป็นเธอนั้นเอง!"ในสายตาของฉาวอานอานได้ฉายวับเจตนาอันเป็นศัตรูคนที่อยู่ตรงหน้านี้ ก็คือศัตรูหัวใจอันดับหนึ่งของพี่สาวเธอ ดังนั้นเธอจึงต้องจับตาดูเธอให้ดีไม่สามารถปล่อยให้คนสองคนนี้มีโอกาสที่จะกลับมาคบกันได้!“ฮึ! ทำไมถึงได้เจอคุณทุกที่เนี่ย ？ โชคร้ายจริง ๆเลย !” จางชุ่ยฮัวทําหน้ารังเกียจ“ลู่เฉิน! คุณนี่เก่งจริงๆ! คาดไม่ถึงว่าคุณยังไปคบกับผู้หญิงคนอื่นอีก? สมกับเป็นราชาที่เกาะผู้หญิงกินจริงๆ!” หลี่ห้าวเบะปากอย่างเหยียดหยามในขณะเดียวกัน ในใจเขาก็อิจฉาริษยามากเช่นกันเวรเอ้ย! ผมยอดเ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 122
เมื่อมองดูใบหน้าที่เย่อหยิ่งและภาคภูมิใจของถานหง ฉาวอานอานก็กัดฟันและกลั้นไว้ในที่สุด“คนสวยคะ เห็ดหลินจือนี้มีประโยชน์กับฉันมาก ยกให้ฉันได้ไหม? ฉันจะให้คุณหนึ่งร้อยล้านบาทนะ!” เธอพยายามระงับอารมณ์อย่างเต็มที่"มีเงินเน่าแค่นี้ก็คิดว่าเจ๋งแล้วเหรอ? อยากได้เห็ดหลินจือของฉัน? ฝันไปเถอะ!"ถานหงถือกล่องไม้และหยิ่งผยอง“คุณ...”ฉาวอานอานโกรธมากตั้งแต่เด็กจนโต เธอไม่เคยได้รับความไม่เป็นธรรมแบบนี้มาก่อนสุดท้ายก็ทำเป็นไม่สนใจ “ลู่เฉิน！ ฉันไม่สน คุณจัดการเองเถอะ！”เมื่อเห็นเช่นนี้ ลู่เฉินก็ได้แต่กัดฟันทำและเอ่ยปาก "ถานหง ไม่รู้ว่าคุณต้องการเห็ดหลินจืออายุร้อยปีนี้ไปทําอะไร?""มันไม่ใช่เรื่องของคุณ!"ถานหงขึงตาใส่ "ฉันบอกพวกคุณนะ ไม่ว่าวันนี้คุณจะพูดอะไรก็ตาม ฉันก็ไม่ขาย!""เห็ดหลินจือต้นใหญ่ขนาดนี้ ถ้าใช้มาทำเป็นยา คงใช้ไม่หมด..."ลู่เฉินยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกถานหงขัดจังหวะอย่างหยาบคาย "หุบปาก! ใช้ไม่หมดแล้วยังไง? แม้ว่าฉันจะสิ้นเปลืองก็ตาม เอามันทิ้งไป และจะไม่ขายให้พวกคุณเด็ดขาด"พอคําพูดนี้พูดออกมา ลู่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะไม่มีเหตุผลขนาดนี้"เจ้าน
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่123
“คุณทั้งสองครับ ในธุรกิจของเรา ยื่นหมูยื่นแมวมาตลอด พวกคุณต้องการซื้อของเอง ผมไม่ได้บังคับพวกคุณเลย” เจ้านายอ้วนพูดอย่างเย็นชา“หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว! ฉันไม่ต้องการเห็ดหลินจือนี้แล้ว คืนเงินมาเดี๋ยวนี้นะ!”ถานหงคว้าคอเสื้อของเขา และมีลักษณะท่าทางอวดดี“ทำไม? มาโหยกเหยกที่นี่เหรอ?”เจ้านายอ้วนทำหน้านิ่ง เขายื่นมือออกและปรบมือในไม่ช้า กลุ่มชายร่างใหญ่ก็แห่กันออกมาจากห้องด้านในท่าทางดุร้ายนั้น ทําให้ถานหงหลายคนตกใจจนเงียบลงทันที“คนพวกนี้ไม่อยากมีชีวิตกันแล้วเหรอ? กล้ามาก่อเรื่องในร้านของเจ้านายจู ?”“เมื่อมองแวบแรกก็รู้เลยว่ามีกี่คนเป็นพวกวัยรุ่ยบ้าบิ่น แม้แต่กฎที่นี่ก็ไม่เข้าใจเลยด้วยซ้ำ”ใช่สิ เมื่อซื้อของไม่แม้แต่จะดูสินค้าด้วยซ้ำ แล้วก็เสนอประมูลราคาสูงขึ้นเรื่อยๆ นี่มันเป็นคนปัญญาอ่อนไม่ใช่หรอ? ผู้คนที่มุงดูอยู่รอบๆเริ่มวิจารณ์กัน"ทำไม？ คุณคิดว่าคุณมีคนเยอะฉันจะกลัวเหรอ？"จางชุ่ยฮัวขึงตาใส่และแสร้งทำเป็นแข็งข้อพูดว่า "ไอ้เจ้าอ้วน ฉันขอเตือนคุณนะ รีบคืนเงินเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้น ฉันจะฟ้องคุณในข้อหาฉ้อโกง!""ฟ้องสิ คุณสามารถฟ้องได้ตามสบายเลย"เจ้านายอ้วนไม่กลัวแม้แต่น้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่124
"ยี่สิบห้าล้าน ผมซื้อละ"ในเวลานี้ ลู่เฉินจู่ๆก็พูดขึ้นทุกคนมองไปตามเสียง แล้วพวกเขาแสดงสีหน้าที่แปลก ๆ ทันทีตราบใดที่ไม่ใช่คนโง่ก็จะมองออกว่า เห็ดหลินจืออายุร้อยปีนี่เป็นแค่เศษขยะ ถ้ายังอยากซื้อตอนนี้ คงจะสมองไม่ดีไม่ใช่หรือ?“ลู่เฉิน นี่คุณบ้าไปแล้วเหรอ? ยี่สิบห้าล้านบาทซื้อแค่ขยะแบบนี้เนี่ยนะ?”ฉาวอานอานตกตะลึงเล็กน้อยแม้ว่าเงินจะไม่เยอะ แต่พฤติกรรมแบบนี้ ช่างโง่เขลาจริงๆ“คุณ...คุณอยากซื้อจริงๆ เหรอ?” จางชุ่ยฮัวไม่กล้าจะเชื่อเลย"ทำไม? คุณไม่อยากขายงั้นเหรอ？" ลู่เฉินถามกลับ"ขาย ขาย ขาย ฉันขายแน่นอนสิ!"จางชุ่ยฮัวพยักหน้าซ้ำๆ และยิ้มอย่างมีความสุขแม้ว่ายี่สิบห้าล้านบาทจะขาดทุนมาก แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้รับเงินสักบาทเลย“ลู่เฉิน เห็ดหลินจือนี้ไม่มีสรรพคุณอะไรแล้ว คุณแน่ใจหรอว่าต้องการซื้อมัน?” หลี่ชิงเหยาพูดออกมาอย่างกะทันหัน“นังนี่! คุณเพ้อเจ้ออะไรล่ะ? เห็ดหลินจือนี้เป็นสมบัติที่ล้ำค่ามากนะ!” จางชุ่ยฮัวตกใจหมดเลยไม่ง่ายเลยที่จะขายออกไปแล้ว ทำไมถึงมาพูดแทนคนอื่น?ถ้าเกิดคนโง่คนนั้นกลับคำล่ะจะทำยังไง？“ต้องซื้อแน่นสิ” ลู่เฉินพยักหน้า “อย่างน้อยผมก็คิดว่ามันมีประโยชน์
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 125
"ช่วยไม่ได้แล้วจริง ๆ"สายตาขอหลี่ห้าวดูเหมือนเขากำลังมองคนโง่"ไอ้เขานี่ ทําอะไรอยู่กันแน่？"หลี่ชิงเหยาก็ขมวดคิ้วเช่นกันเธอไม่เข้าใจกับพฤติกรรมที่ไร้สาระของอีกฝ่ายนี้จริงๆไม่สนใจสายตาแปลกๆของทุกคน ลู่เฉินนั่งยองๆ ในกองผงเห็ดหลินจือนั้น เขาเริ่มค้นหาอย่างละเอียดในไม่ช้า เห็ดหลินจือที่มีสีแดงเหมือนไฟต้นขนาดเท่าฝ่ามือต้นหนึ่งก็ถูกดึงออกมาเห็ดหลินจือต้นนี้มีขนาดเล็กและประณีต สีแดงสดเหมือนเลือด และยังมีกลิ่นหอมแปลก ๆแค่มองก็รู้แล้วว่าไม่ใช่ของธรรมดา"แปลกจัง ในเห็ดหลินจือต้นใหญ่นี้ ทําไมยังมีเห็ดหลินจือเล็ก ๆ อยู่อีก？" ฉาวอานอานงงเล็กน้อยหรือว่าเห็ดหลินจือก็ออกลูกได้ด้วยหรือ？ในเวลานี้ เจ้านายอ้วนดูเหมือนจะเห็นอะไรบางอย่างออก จู่ๆ เขาก็อุทานออกมา“ไม่ เป็นไปไม่ได้มั้ง? หรือว่า...นี่ก็คือเห็ดหลินจือเลือดในตำนาน?!”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้พูดออกไป ผู้ชมทั้งหมดก็ตกตะลึง!“อะไรนะ? เห็ดหลินจือเลือด? เจ้านาย นี่คุณไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม?!”“ใช่ ใช่ ผมเคยเห็นบันทึกที่เกี่ยวข้องในหนังสือ และนี่ก็คือเห็ดหลินจือเลือด!”“โอ้พระเจ้า ไม่คิดว่าจะได้เห็นเห็ดหลินจือเลือดที่นี่ เปิดหูเปิด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 126
"เด็กคนนี้นี่มันโชคดีจริง ๆ! นึกไม่ถึงเลยว่าจะได้เห็ดหลินจือเลือดต้นหนึ่ง!""ใช่ มีสมบัติแบบนี้อยู่ ชั่วชีวิตนี้ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารการกินอีกต่อไปแล้ว!""แม่งเอ้ย! ถ้ารู้ว่าซ่อนของดีไว้ขนาดนี้ ผมคงซื้อเห็ดหลินจือนี้ไปตั้งนานแล้ว!"เนื่องจากการปรากฏของเห็ดหลินจือเลือด ฝูงชนที่มุงดูเหล่านั้น เรียกได้ว่าทำเสียงดังอึกทึกครึกโครมเลยทีเดียวสายตาแต่ละคนที่มองลู่เฉินล้วนเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา"เชี่ยเอ้ย! ไอ้คนนี้ช่างโชคดีจริง ๆ!"หลี่ห้าวกัดฟันแน่น เขารู้สึกอิจฉาสุดๆ"แปลกจัง เขารู้ได้ยังไงว่ามีสมบัติอยู่ในนั้น?"ในขณะที่หลี่ชิงเหยาตกใจ ก็มีความสงสัยด้วยทุกคนล้วนดูไม่ออก รวมถึงเจ้าของที่ขายสมุนไพรด้วยแต่ดันก็ถูกลู่เฉินเห็นออกแล้วตกลงเป็นเพราะโชคดี? หรือเป็นเพราะเหตุผลอื่นกันแน่?"ลู่เฉิน ครั้งนี้ถือว่าพวกเราทํากำไรก้อนโตแล้ว! แต่คุณเดาได้อย่างไรว่ายังมีเห็ดหลินจือเลือดซ่อนอยู่ในนี้?"ประโยคเดียวของฉาวอานอาน ได้ถามความสงสัยของทุกคนมา"ที่จริง ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เป็นแค่การคาดเดาเท่านั้น" ลู่เฉินพูดอย่างถ่อมตัว"คาดเดา?"ฉาวอานอานรู้สึกช็อคไปเล็กน้อย "หมายความว่าคุณไ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 127
คืนเดียวไม่เกิดอะไรขึ้นเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ภายในเทียนเซียงหยวนฉาวซวนเฟยดื่มกาแฟไปค้นดูข้อมูลต่าง ๆ ไปเธอที่อดหลับอดนอนมาทั้งคืน สภาพจิตใจดูเหนื่อยล้าไปบ้างอย่างเห็นได้ชัด"ฉาวซวนเฟย!"ในเวลานี้ ฉาวชิงซูและผู้เฒ่าคิ้วขาวก็เดินเข้าไปในประตูอย่างรีบร้อน"เกิดอะไรขึ้น?"ฉาวซวนเฟยไม่ได้เงยหน้าขึ้นด้วยซ้ำ เธอก็ตรวจสอบข้อมูลต่อไป"บูม!"วินาทีต่อมา กล่องไม้หล่นลงบนโต๊ะนั้นฝากล่องเปิดออก พบยาเม็ดสีขาวเม็ดนึง ปรากฎต่อหน้าต่อตา"ฉาวซวนเฟย เธอดูสิว่านี่คืออะไร?"ฉาวชิงซูชี้ไปที่ยาเม็ด แล้วซักถามขึ้น"ฉันจะรู้ได้ยังไง? คุณบอกฉันมาสิ"ฉาวซวนเฟยนั่งตัวตรงอย่างช้า ๆ เธอเคลื่อนไหวอย่างขี้เกียจ"ฮึ่ม! คุณไม่รู้จักแม้แต่ยาเม็ดศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลคุณเองงั้นเหรอ?" ฉาวชิงซูแสดงความไม่พอใจ"ที่แท้นี่ก็คือยาเม็ดศักดิ์สิทธิ์... แล้วไงล่ะ?" ฉาวซวนเฟยพูดเบา ๆ "แล้วไงล่ะ? คุณบอกว่าแล้วไงล่ะ?"น้ำเสียงของฉาวชิงซูดูเน้นขึ้นเล็กน้อย “ยาเม็ดศักดิ์สิทธิ์นี้ผมซื้อมาจากตระกูลหม่าเชียวนะ! คุณรู้หรือไม่ว่าตระกูลหม่าคิดค้นพัฒนามันได้สําเร็จแล้ว!""โอ้? แล้วยังไงล่ะ? นี่มันก็เป็นเรื่องที่จะเกิ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 128
ช่วงบ่าย ณ บ้านพักตระกูลหลี่"พี่ อีกสักพักคุณจะไปงานวันเกิดคุณหนูหม่าแล้วใช่ไหม? พาผมไปด้วยได้ไหม?"มองดูบัตรเชิญที่วางอยู่บนโต๊ะ หลี่ห้าวก็ถามขึ้นอย่างร่าเริงยังไงซะ นั่นก็เป็นลูกสาวของหม่าเทียนหาวผู้ที่ร่ำรวยที่สุดเชียวนะ ถ้าสามารถคบค้าสมาคมกับคนใหญ่คนโตแบบนี้ได้ ทั้งชีวิตนี้ก็จะได้รับประโยชน์ไม่รู้จบเลย"ฉันจะไปงานเลี้ยงวันเกิดจริง ๆ นั่นแหละ แต่มีรายชื่อแค่สองที่เท่านั้น ถานหงจองไว้แล้ว" หลี่ชิงเหยาพูดบั่นทอนใส่เขาไป"เธอ?"หลี่ห้าวหันไปมองถานหงที่กําลังแต่งหน้าอยู่บนโซฟา เขาดูไม่พอใจเล็กน้อย "พี่ ผมต่างหากที่เป็นน้องชายแท้ ๆ ของคุณ คุณยอมพานางนั่นไปมากกว่าเอาผมไปงั้นเหรอ?"เมื่อได้ยินดังนั้น ถานหงก็มองมาแวบนึงด้วยสีหน้าค่อนข้างดูถูกแล้วพูดว่า “คุณไป คุณจะทําอะไรได้? คนที่เข้าร่วมงานเลี้ยงในคืนนี้ไม่ใช่ข้าราชการระดับสูง ก็เป็นคนมีชื่อเสียงในสังคม คนอย่างคุณที่มัธยมก็เรียนไม่จบนั้น ถ้าไปก็ขายหน้าไม่ใช่หรือ?""เฮ้ย! เธอหมายความว่ายังไง? เธอคิดว่าตัวเองดีเลิศประเสริฐศรีนักเหรอ?" หลี่ห้าวยิ่งไม่พอใจมากขึ้น"ดีเลิศประเสริฐศรีกว่าคุณแน่นอนสิ" ถานหงพูดอย่างไร้ความปราณี"แก.
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
