Share
บทที่ 113
Related chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 114
เมื่อทั้งสองฝ่ายตกลงกันเสร็จแล้ว บรรยากาศในที่เกิดเหตุก็ตึงเครียดทันทีลู่เฉินกับผู้เฒ่าคิ้วขาวต่างส่งคนรับใช้ออกไปซื้อยาทั้งคู่ผลิตยาพิษกันในที่เกิดเหตุ แล้วกินยาพิษในที่เกิดเหตุส่วนใครจะชนะก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของตัวเองแล้ว"พี่ คุณว่าลู่เฉินจะทำได้ไหม? ถ้าเขาถูกแก้ยาไม่ได้แล้วตายไปจะทํายังไงล่ะ?" ฉาวอานอานกังวลเล็กน้อย"ในเมื่อเขากล้าที่จะรับคำท้า งั้นเขาต้องมีความมั่นใจ เชื่อใจเขาสิ"แม้ว่าสีหน้าของฉาวซวนเฟยจะไม่ได้เปลี่ยน แต่ในใจเธอก็กระวนกระวายมากถ้าทําได้ เธออยากให้ลู่เฉินบอกยอมแพ้เองเลย"ถึงจะพูดอย่างนี้ แต่สิ่งที่ลู่เฉินเก่งคือทักษะทางการแพทย์ การวิจัยด้านยาพิษ เมื่อเทียบกับตาเฒ่าวังแล้ว เขายังห่างไกลมากจริง ๆ" ฉาวอานอานส่ายหัวแต่ละคนมีด้านที่เก่งไม่เหมือนกัน สิ่งที่ชำนาญแต่ละอย่างต่างกันราวฟ้ากับดินมือสมัครเล่นจะเทียบกับมืออาชีพได้อย่างไร?เมื่อเทียบกับความกังวลของสองพี่น้องแล้ว เฉินซวงผู้อยู่ในตําแหน่งหลักกลับมีสีหน้าสงบแข่งใช้ยาพิษกับนักพิษวิทยา เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าควรพูดว่าลู่เฉินอวดดีเหรอ? หรือโง่?แน่นอนว่า สถานการณ์นี้เธอยังคงชอบที่จะดูมันตราบใดที่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 115
"อะไรนะ? อุจจาระงั้นเหรอ?! "พอฉาวชิงซูฟังคําพูดนี้ เขาก็อาเจียนอยู่ข้าง ๆ โดยตรงแต่ยาได้ลงท้องไปแล้ว อาเจียนออกมาไม่ได้แล้ว ทําให้หน้าเขาแดงไปหมดเมื่อก่อนการกินอึเป็นเพียงคําคุณศัพท์ แต่ตอนนี้กลายเป็นจริงแล้ว"ไม่คิดว่าลู่เฉินจะใจดำขนาดนี้ ถึงป้อนขี้ให้ลูกพี่ลูกน้อง งี้ต่อไปจะกินอาหารยังไง?"ฉาวอานอานปิดจมูก เธออยู่ห่าง ๆ และทําหน้ารังเกียจ"จะโทษก็ต้องโทษฉาวชิงซูปากหมาเกินไป กินขี้ก็สมควรแล้ว" ฉาวซวนเฟยอดหัวเราะไม่ได้"ไอ้ห่า! มึงแม่งตั้งใจเล่นตลกกับกูเหรอ?!"เมื่อฉาวชิงซูเงยหน้าขึ้น ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความอึมครึม แววตาของเขาแทบรอไม่ไหวที่จะกินคนที่เขาโตขนาดนี้แล้วยังไม่เคยได้รับความอัปยศแบบนี้มาก่อน"ในเมื่อเป็นการทํายาพิษ งั้นแน่นอนว่าสูตรยาก็ขึ้นอยู่กับผม ผมอยากใส่อะไรลงไปก็ใส่" ลู่เฉินพูดอย่างสมเหตุสมผล"ดี... ดีมาก! มึงมันใจกล้าพอจริง ๆ !"ฉาวชิงซูทำหน้าดุร้าย: "สักพักรอพิษตรงมึงออกฤทธิ์แล้ว กูจะให้มึงมาคุกเข่าขอร้องกู!""ใครขอร้องใคร ก็ยังไม่แน่เลย ตอนนี้ คุณควรถามคนข้าง ๆ คุณก่อนว่าจะแก้พิษของผมได้หรือไม่" ลู่เฉินยิ้มเบา ๆ "ตาเฒ่าวังครับ! รีบมาแก้พิ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 116
"ไอ้หนุ่ม! อย่าได้คืบจะเอาศอกนะ!"ผู้เฒ่าคิ้วขาวมีน้ำโหขึ้นเล็กน้อยแล้ว "ตอนนี้ ไม่เพียงแต่คุณฉาวถูกวางยาพิษ แกเองก็ถูกวางยาพิษของกูด้วย ถ้าไม่ได้ยาแก้พิษของกู มึงจะไม่สามารถอยู่รอดได้ถึงวันพรุ่งนี้!""ใช่เหรอ? งั้นเรามาพนันกันไหมว่าใครจะตายก่อน?" ลู่เฉินดูเหมือนยิ้มแต่ไม่ยิ้ม"แก..." ผู้เฒ่าคิ้วขาวถูกเถียงจนพูดอะไรไม่ออกดูสถานการณ์แล้ว ต้องเป็นฉาวชิงซูที่ทนไม่ไหวก่อนแน่นอนและเพราะคิดถึงเรื่องนี้ เขาจึงเลือกที่จะนับว่าเสมอกันแต่อีกฝ่ายไม่ไว้หน้ากันเลย"ลู่เฉิน! มึงรีบเอายาแก้พิษมาให้กู ครั้งนี้ก็นับว่าพวกกูแพ้ไปแล้ว!" ฉาวชิงซูกัดฟันแล้วพูดขึ้น他实在是疼得受不了了。เขาเจ็บปวดมากจนทนไม่ไหวแล้วมิฉะนั้น เขาไม่มีวันก้มหัวให้กับไอ้มดต่ำต้อยตัวหนึ่งนี้หรอก"คุณฉาวครับ ยอมแพ้ด้วยการพูดเพียงไม่กี่คำ ดูไม่มีความจริงใจซะเลย" ลู่เฉินส่ายหัว"ไอ้คนที่แซ่ลู่! มึงอย่าได้ไร้ยางอายให้มากนัก!" ฉาวชิงซูเริ่มมีน้ำโหแล้ว"ทำผิดก็ต้องยอมรับ โดนตีก็ต้องยืนตรง ความรับผิดชอบแค่นี้คุณก็ไม่มีหรือ?" ลู่เฉินไม่กลัวแม้แต่น้อย"อยากให้กูคุกเข่ายอมรับความผิดกับมึง? มึงแม่งคู่ควรงั้นเหรอ?!" สีหน้าของฉาวชิงซูอึม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 117
เมื่อเห็นขวดสีขาวเล็ก ๆ ผู้เฒ่าคิ้วขาวก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสั่ตกใจและแสดงสีหน้าแห่งความโลภออกมานั่นเป็นยาลับของหมอเทพเจียงป่ายชวนบนตัวไอ้หนุ่มนี่ ทำไมถึงได้มีของล้ำค่าแบบนี้ได้?ยาล้างพิษนั้นมีค่าเกินบรรยายมาก สุดที่จะประเมินค่าได้นะ!ผงยาเพียงเล็กน้อยก็สามารถขายได้ราคาสูงลิ่วแล้วไม่น่าแปลกใจที่ไอ้หนุ่มคนนี้มันถึงไม่กลัวอะไร ที่แท้มียาล้างพิษอยู่กับตัววันนี้ เขานับว่ารนหาที่เองแล้ว!"ฮึ่ม!"ฉาวชิงซูไม่ได้พูดอะไรมาก เขายกชาขึ้นแล้วก็ดื่มลงในอึกเดียวสิ่งที่ต้องพูดถึงเลยก็คือหลังจากที่ชาลงท้องได้ไม่นานนั้น ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่ราวกับมีดกวนในท้องของเขาก็เริ่มลดลงอย่างช้า ๆในเวลาเพียงไม่กี่นาที มันก็หายไปอย่างสมบูรณ์ในชั่วขณะหนึ่ง เขากลับมีความรู้สึกเหมือนการรอดชีวิตจากภัยพิบัติ"ไอ้คนที่แซ่ลู่! ความอัปยศอดสูในวันนี้ กูจำไว้แล้ว วันหลัง มึงอย่ามาตกอยู่ในมือกูเชียวนะ!""และฉาวซวนเฟย แกด้วย สำหรับเรื่องยาเม็ดศักดิ์สิทธิ์ แกควรจะแก้ไขให้เร็วสุด มิฉะนั้นอย่าโทษที่ผมไปรายงานต่อสํานักงานใหญ่!"หลังจากทิ้งสองประโยคไปอย่างดุร้าย ในที่สุดฉาวชิงซูก็จากไปอย่างทุลักทุเล"ไอ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 118
"ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง"หลังจากฟังจบ ลู่เฉินก็พยักหน้าอย่างครุ่นคิด "ตามที่คุณพูด ตราบใดที่คุณกับหม่าเทียนหาว ใครที่พัฒนายาเม็ดศักดิ์สิทธิ์ได้ก่อน ใครคนนั้นก็สามารถครองตลาดยาของเมืองเจียงหลิงได้ก่อนใช่ไหม?""จะเข้าใจอย่างนี้ก็ได้"ฉาวซวนเฟยพูดอืมไปทีแล้วพูดต่อว่า "แต่นักวิจัยของฉันและข้อมูลที่เกี่ยวข้องถูกปล้นไปแล้ว ตอนนี้ต้องเริ่มต้นจากศูนย์ มันยากเกินไปจริง ๆ ""ฮึ่ม! ไอ้คนที่แซ่หม่านั้นช่างน่าเลวทรามจริง ๆ ใช้กลอุบายต่าง ๆ เยอะแยะไป" ฉาวอานอานไม่พอใจเล็กน้อย“ยาเม็ดศักดิ์สิทธิ์เป็นยาประเภทไหน?” ลู่เฉินเอ่ยปากพูดอีกครั้ง"ยาเม็ดศักดิ์สิทธิ์เป็นยาบำรุงสุขภาพชนิดหนึ่ง ไม่เพียงแต่สามารถยืดอายุขัยได้ แต่ยัง บํารุงความงามได้อีกด้วย ว่ากันว่าเป็นสูตรลับของราชสํานักโบราณ แต่เนื่องจากราชสมัยนานมากแล้ว มันจึงขาดไปครึ่งหนึ่ง พวกเราทําได้แค่พยายามศึกษาเพื่อฟื้นฟูมัน" ฉาวซวนเฟยอธิบาย"สูตรลับของราชสํานัก?"ลู่เฉินลูบคางแล้วพูดต่อว่า "ถ้าตามที่คุณพูด ผมเหมือนรู้จักยาลับชนิดหนึ่ง ที่มีผลเช่นเดียวกับยาเม็ดศักดิ์สิทธิ์ของคุณ""เอ๊ะ? ยาอะไรคะ?" ฉาวซวนเฟยตื่นเต้นขึ้นทันที"ยานี้มีชื่อว่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 119
"ฮ่า ๆ ... นี่ป้าก็ไม่เข้าใจแล้วใช่ไหมล่ะ?คุณหนูหม่ามีสถานะอันสูงส่ง เธอไม่ได้ขาดทองหรือเครื่องประดับอะไรเลย ดังนั้นถ้าจะให้ของขวัญ เราก็ต้องให้อะไรที่พิเศษหน่อย เห็ดหลินจือมีส่วนช่วยบำรุงความงามได้ เป็นสิ่งที่ผู้หญิงไม่สามารถปฏิเสธได้ ฉันเชื่อว่าคุณหนูหม่าต้องชอบแน่นอน!" ถานหงกล่าวอย่างมั่นใจ"ก็จริงอยู่ แต่เห็ดหลินจือร้อยปีนี้ มันน่าจะต้องใช้เงินไม่น้อยใช่ไหมล่ะ?" จางชุ่ยฮัวพูดลองใจขึ้น"แน่นอนสิ! สิ่งนี้เป็นของหายาก ถ้าไม่เสีนเงินไปห้าถึงสิบห้าล้านบาทก็ไม่มีทางซื้อได้" ถานหงพยักหน้า"ห้ะ? แพงขนาดนี้เลยเหรอ?"จางชุ่ยฮัวตกใจไปที "ถานหง บนตัวคุณมีเงินมากมายขนาดนี้เหรอ?""แน่นอนว่าฉันไม่มีสิ แต่คุณป้ามีแน่นอน! คุณป้าให้ฉันยืมหลายล้านบาทก่อน ถ้าว่างฉันจะคืนให้" ถานหงพูดเหมือนการทำเช่นนี้สมเหตุสมผลคําพูดนี้ทําให้จางชุ่ยฮัวอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงไปชั่วขณะหลี่ชิงเหยาและหลี่ห้าวสองคนก็แอบขมวดคิ้วเช่นกันญาติคนนี้ของพวกเขา ทุกครั้งที่มาเยี่ยมก็ต้องขูดรีดเงินทองหรืออะไรสักอย่างตลอดรถเบนซ์ที่ซื้อเมื่อปีที่แล้ว ถูกเธอใช้คำพูดที่ว่า “ขอยืม 2 วัน” แล้วก็ขับไปเลย จนถึงปัจจุบันก็ยังไม่ได้ค
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 120
"ถานหง! อย่าโกรธไปเลย อย่าโกรธไป!"จางชุ่ยฮัวรีบดึงถานหงไว้ เธอยิ้มแห้งแล้วพูดว่า "ก็แค่ไม่กี่ล้านบาทไม่ใช่เหรอ? ฉันยืมให้คุณก็พอแล้วมั้ง พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน ไม่จําเป็นต้องทะเลาะกันจนไม่เป็นที่พอใจกันขนาดนี้หรอก""แม่! แม่จะไปตามใจเธอขนาดนั้นทําไม?" หลี่ห้าวขมวดคิ้ว"ฉันมีถานหงเป็นหลานสาวแค่คนเดียว ตอนนี้เธอกำลังประสบปัญหา ถ้าฉันไม่ไปช่วยเธอแล้วใครจะช่วยเธอล่ะ?" จางชุ่ยฮัวกล่าวอย่างมีเหตุมีผล"จะช่วยก็ไม่ได้ช่วยแบบนี้มั้ง?" หลี่ห้าวไม่พอใจเล็กน้อย"หุบปาก!"จางชุ่ยฮัวขึงตาใส่ "ฉันไม่ใช้เงินของพวกคุณ ฉันใช้เงินของตัวเองยังไม่ได้อีกเหรอ?""แม่..."หลี่ห้าวหมดคำพูดไปเลยนี่ยังใช่แม่แท้ ๆ ของเขาอยู่หรือ?ปฏิบัติต่อญาติคนหนึ่งยังดีกว่าปฏิบัติต่อเขาอีก"ยังคงเป็นป้าที่รักฉันที่สุดเลยค่ะ!"ถานหงยิ้มอย่างมีความสุขทันทีวิธีแบบนี้ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอใช้แล้ว และทุกครั้งที่ใช้ก็มีผลทุกครั้ง"แน่นอนสิป้าไม่รักหนู ถ้าป้าไม่รักคุณ จะไปรักใครล่ะ? ไปกัน ๆ พวกเราเข้าไปซื้อเห็ดหลินจือกันเถอะ"จางชุ่ยฮัวจับมือของถานหงแล้วเดินเข้าไปในศาลายาก่อน"พี่! ทําไมคุณไม่โน้มน้าวแม่หน่อย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่121
"คุณอยู่ที่นี่ได้ยังไง"เมื่อเห็นลู่เฉิน หลี่ชิงเหยาก็อดไม่ได้ที่จะดูประหลาดใจแต่เมื่อเธอเห็นคนสวยอย่างฉาวอานอานอยู่ข้าง ๆ เธอก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วในใจเธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหึงหวงเล็กน้อยหรือว่ามีแค่เฉาวซวนเฟยคนเดียวยังไม่พอ ยังต้องออกไปหยอกล้อยั่วเย้าคนข้างนอกอีกหรอ？เป็นไปตามคาด ผู้ชายล้วนชอบคนใหม่และเบื่อคนเก่า“ลู่เฉิน พวกคุณรู้จักกันเหรอ?”ฉาวอานอานมองทางซ้ายแล้วมองไปทางขวา เธอรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย"รู้จักสิ เธอคือหลี่ชิงเหยา เป็นประธานของชิงเฉิงกรุ๊ป" ลู่เฉินไม่ได้ปฏิเสธ"ที่แท้เป็นเธอนั้นเอง!"ในสายตาของฉาวอานอานได้ฉายวับเจตนาอันเป็นศัตรูคนที่อยู่ตรงหน้านี้ ก็คือศัตรูหัวใจอันดับหนึ่งของพี่สาวเธอ ดังนั้นเธอจึงต้องจับตาดูเธอให้ดีไม่สามารถปล่อยให้คนสองคนนี้มีโอกาสที่จะกลับมาคบกันได้!“ฮึ! ทำไมถึงได้เจอคุณทุกที่เนี่ย ？ โชคร้ายจริง ๆเลย !” จางชุ่ยฮัวทําหน้ารังเกียจ“ลู่เฉิน! คุณนี่เก่งจริงๆ! คาดไม่ถึงว่าคุณยังไปคบกับผู้หญิงคนอื่นอีก? สมกับเป็นราชาที่เกาะผู้หญิงกินจริงๆ!” หลี่ห้าวเบะปากอย่างเหยียดหยามในขณะเดียวกัน ในใจเขาก็อิจฉาริษยามากเช่นกันเวรเอ้ย! ผมยอดเ
Latest chapter
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
