All Chapters of หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: Chapter 1001 - Chapter 1010

ความสามารถนี้ น่ากลัวจริง ๆ"ฮ่า ๆ ...ชนะแล้ว เราชนะแล้ว"หวงยินยินไชโยโห่ร้อง ตื่นเต้นมากเธอเพิ่งยังเป็นห่วงว่าพ่อจะพ่ายแพ้หรือไม่ ไม่คิดว่าจะชนะอย่างเด็ดขาดขนาดนี้"เก่งจริง ๆ"ลู่เฉินยิ้มเบาๆ ไม่ได้เซอร์ไพรส์อะไรมากความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหวงตงไห่ ได้อยู่ในระดับการฝึกร่างขั้นจงซือสมบูรณ์ แม้แต่ในห้าการฝึกร่างขั้นจงซือก็เป็นคนที่อยู่ระดับชั้นนำและเจี่ยงซิวเจินสามคน คนที่แข็งแกร่งที่สุดก็แค่การฝึกร่างขั้นจงซือระดับกลาง ขาดขอบเขตไปหนึ่ง-สองระดับหากไม่ใช่หวงตงไห่ออมมือ กลัวว่าจะเกิดอันตรายถึงชีวิต ทั้งสามคนคงพ่ายแพ้ไปนานแล้ว"สามท่านครับ จะต้องสู้อีกไหม"หวงตงไห่ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยเขาดูน่าเกรงขาม เหมือนพระเจ้าเสด็จลงมาสู่โลก ทำให้คนกลัว"แค่กๆ..."เจี่ยงซิวเจินทั้งสามคนคลานออกมาจากหลุมด้วยหน้าตามอมแมมไปด้วยฝุ่น บนหน้าเป็นทั้งความตกใจและความกลัวพวกเขาไม่ได้คาดคิดจริง ๆ ว่าหวงตงไห่ได้ซ่อนความแข็งแกร่งไว้ภายใต้การปะทุออกมาอย่างกะทันหัน ทำให้พวกเขาไม่ทันตั้งตัวโดยตรง"สองท่าน จะทำยังไงดี หรือว่าจะยอมแพ้แบบนี้?"เจี่ยงซิวเจินมองซ้ายที

ต่างก็วิ่งไปรอบ ๆ ด้วยความหวาดกลัวแต่ในทุกทิศทาง ทั้งหมดถูกปิดผนึกด้วยหมอกดำ ไม่มีโอกาสเอาชีวิตรอดได้เลย"ท่านเทียนเฮ่อ! ท่านผู้มีความรู้กว้างขวาง ขอให้ท่านช่วยพวกเราด้วย""อาจารย์จ้าว ท่านเป็นนักสู้ในการฝึกร่างขั้นจงซือ สามารถช่วยพวกเราได้ใช่ไหม""พระคุณเจ้าเจี้ยซิน! ช่วยชีวิตคน ได้บุญยิ่งกว่าสร้างเจดีย์ 7 ชั้น ท่านเป็นพระภิกษุสงฆ์ ควรจะปลดปล่อยสรรพสัตว์จากความทุกข์ นะ"กลุ่มนักสู้ที่ตื่นตระหนก บินมาหาเจี่ยงซิวเจินทั้งสามคนอย่างรวดเร็ว ร้องไห้ต่าง ๆ ขอร้องต่าง ๆ เพื่อให้ตัวเองรอดได้"ไอ้พวกขยะ ไปให้พ้นซะ!"เจี่ยงซิวเจินยกมือโบก ลมปราณกระแทกให้ทุกคนบินไป"คนมักตายเพราะทรัพย์เป็นเหตุ นกมักตายก็เพราะเหยื่อ วันนี้ที่พวกคุณเจอเรื่องแบบนี้ ได้แต่ถือว่าพวกคุณโชคร้ายเท่านั้น"จ้าวหงเสี้ยงมีสีหน้าเย็นชา และไม่หวั่นไหวเลย"พระอมิตาภพุทธะ นี่เป็นภัยพิบัติทางธรรมชาติ อาตมาก็ทำอะไรไม่ได้"เจี้ยซินส่ายหัว ตั้งสมาธิ ทำเป็นไม่เห็นเผชิญหน้ากับเพลงแห่งนรก การฝึกร่างขั้นจงซือก็พอจะปกป้องตัวเองได้ แต่การจะช่วยคนอื่นหรืออะไรนั้น ความเสี่ยงมันจะมากเกินไป"อาจารย์หวงครับ ท่านมีคุณธรรมและบารมี

"หึ่ง~!"หลังจากลูกปัดเทียนหลิงเข้าปากแล้ว จู่ ๆ ก็เบ่งบานสีทองออกมาจากนั้นก็เข้าไปในท้องของหวงตงไห่โดยตรง ตรงกับจุดตันเถียนหลังจากนั้น ลูกปัดเทียนหลิงก็เริ่มหมุนอย่างบ้าคลั่ง กลืนกินพิษสีดำที่รอบ ๆขับไล่พิษและรักษาอาการบาดเจ็บให้หวงตงไห่ด้วยอีกทางหนึ่ง“果然有用！”"มีประโยชน์จริง ๆ!"ลู่เฉินมีสีหน้าดีใจมีลูกปัดเทียนหลิงมาช่วย ชีวิตของหวงตงไห่น่าจะรักษาไว้ได้แล้ว"หวงตงไห่ รีบส่งลูกปัดเทียนหลิงมาให้เร็ว ๆ นี้"หลังจากตกตะลึงอยู่สั้น ๆ เจี่ยงซิวเจินก็ตื่นเต้นทันที และใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโลภ"สมบัติล้ำค่าขนาดนี้ คุณจะกลืนเข้าไปในท้องเหรอ รีบคายออกมา ไม่งั้นก็อย่าโทษเราที่ไม่เกรงใจ!"จ้าวหงเสี้ยงจ้องมองอย่างละโมบ และดวงตาของเขาร้อนระอุ"พระอมิตาภพุทธะ สิ่งนี้เป็นสิ่งชั่วร้าย โยมหวงระวังว่าจะธาตุไฟเข้าแทรก!"พระคุณเจ้าเจี้ยซินก็ทนไม่ไหวแล้ว เริ่มเข้ามาใกล้อย่างช้าๆ"หยุด!"หวงยินยินเข้ามาขวางหน้าอย่างกะทันหันและตําหนิว่า "พ่อฉันเป็นพิษร้ายแรง ตอนนี้ต้องการลูกปัดเทียนหลิงมาช่วยชีวิต พวกคุณห้ามก่อความวุ่นวาย!""ฮึ่ม! คนที่กําลังจะตายคนหนึ่งเท่านั้น การเก็บลูกปัดเทียนหลิ

"พี่หวง คุณเหมือนเดิมจริง ๆ แจ้งแต่ข่าวดีแต่ไม่แจ้งข้อกังวล ร่างกายอ่อนแออย่างนี้แล้ว ยังฝืนอยู่"เหลยว่านจุนพูดอย่างจนใจเล็กน้อย "เพิ่งได้ยินว่าคุณกลืนลูกปัดเทียนหลิงเข้าไปในท้องแล้ว สิ่งนี้กลืนกินไปแล้วจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม""วางใจได้นะหัวหน้าเหลย ลูกปัดเทียนหลิงเป็นสิ่งมีพลังจิต จะไม่ทำร้ายร่างกายของลุงหวงหรอก ตรงกันข้าม มันไม่เพียงแต่สามารถสูดสารพิษได้เท่านั้น แต่ยังช่วยให้ลุงหวงพัฒนาการฝึกฝนอีกด้วย"ลู่เฉินอธิบาย"โอ้ มีประโยชน์แบบนี้เหรอ"เหลยว่านจุนยักคิ้วเล็กน้อยและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "พี่หวง ครั้งนี้คุณถือว่าได้รับพรจากความโชคร้ายแล้ว ด้วยลูกปัดเทียนหลิงเม็ดนี้ ในอนาคต ความเป็นไปได้ที่คุณฝ่าฟันเข้าถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่จะใหญ่มากเลย""ปล่อยไปตามพรหมลิขิตเถอะ"หวงตงไห่ส่ายหัว "แม้ว่าลูกปัดเทียนหลิงจะเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ก็ดึงดูดผู้คนนับไม่ถ้วนให้โลภ กลัวว่าจะเป็นปัญหาในอนาคต""พี่หวงสบายใจได้ มีผมอยู่ ใครก็แย่งลูกปัดเทียนหลิงไปไม่ได้หรอก" เหลยว่านจุนมีสีหน้ามั่นใจ"พี่เหลยจะปกป้องผมได้ตลอด 24 ชั่วโมงเหรอ" หวงตงไห่พูดด้วยรอยยิ้ม"ไม่ พี่หวงเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้ปกป้องคุณ แ

นักสู้ทั้งหมดก็เปลี่ยนทิศทางทันที และรวมตัวกันที่จุดต่อสู้อีกครั้ง"เรื่องยังมีจุดเปลี่ยนอีกหรือ"เจี่ยงซิวเจิน จ้าวหงเสี้ยง และเจี้ยซินสามมองหน้ากัน แล้วหันหลังกลับในเวลาเดียวกัน พาคนของตัวเองเดินกลับไปสักพักหนึ่ง บรรดากองกำลังใหญ่ ทุกสำนักต่างพากันเดินทางกลับแต่เมื่อพวกเขามาถึงสนามรบ กลับประหลาดใจมากพวกเขาพบว่าเหลยว่านจุนต่อสู้กับลู่เฉินอยู่หัวหน้าของพันธมิตรยุทธภพสู้กับการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือดเป็นพิเศษ ต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตายชัดๆเกิดอะไรขึ้น?สองคนนี้เป็นพวกเดียวกันไม่ใช่เหรอทำไมต้องสู้ตายด้วยทุกคนมองหน้ากัน ไม่ทราบสาเหตุ"ช่วยด้วย ช่วยด้วย"ในเวลานี้ เสียงร้องขอความช่วยเหลือดังขึ้นในระยะไกลทุกคนมองไปตามเสียง เห็นว่าหวงยินยินกำลังกอดหวงตงไห่ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่ และร้องไห้ขอความช่วยเหลือต่าง ๆน้ำตาไหลไม่หยุด"ขอร้องพวกคุณ ช่วยพ่อฉันด้วยเถอะ ฉันจะโขกหัวให้พวกคุณแล้ว"เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบสนอง หวงยินยินก็คุกเข่าลงบนพื้นและเริ่มโขกหัวอย่างบ้าคลั่งตอนนี้ หวงตงไห่หน้าซีดเซียว เลือดไหลไม่หยุดในช่องท้อง ยังมีเลือดพ่นออกม